Хүмүүс Бурханыг дуулгавартай дагаж чадах эсэхийг шалгахад гол зүйл нь тэд Бурханаас ямар нэгэн хэрээс хэтэрсэн зүйл хүсдэг эсэхийг, тэдэнд далд сэдэл байдаг эсэхийг харах явдал юм. Хэрвээ хүмүүс үргэлж Бурханд шаардлага тавьдаг бол Түүнд дуулгавартай биш гэдгийг энэ нь баталдаг. Юу ч тохиолдсон хамаагүй, чи Бурханаас үүнийг хүлээн авч, үнэнийг эрж хайж чадахгүй, үргэлж хувийн үзэл бодлын үүднээс ярьж, үргэлж өөрийнхөө л зөв гэж бодон, тэр ч бүү хэл Бурханд эргэлзэх чадвартай хэвээр байвал асуудалд орох болно. Ийм хүмүүс хамгийн их биеэ тоосон, Бурханд тэрслүү байдаг. Бурханд үргэлж шаардлага тавьдаг хүмүүс Түүнийг үнэхээр дуулгавартай дагаж хэзээ ч чадахгүй. Хэрвээ чи Бурханд шаардлага тавьдаг бол Бурхантай наймаацаж байгааг чинь, мөн өөрийнхөө бодлыг сонгож, өөрийнхөө бодлын дагуу үйлдэж байгааг чинь энэ нь баталдаг. Үүгээрээ чи Бурханаас урвадаг ба дуулгавартай байдал чамд байдаггүй. Бурханд шаардлага тавих нь эрүүл ухаангүй хэрэг; Тэр бол Бурхан мөн гэдэгт чи үнэхээр итгэдэг бол Түүнд шаардлага тавьж зүрхлэхгүй, үндэслэлтэй ч бай, үгүй ч бай, Түүнд шаардлага тавихад чи тохирохгүй. Хэрвээ чи жинхэнэ итгэлтэй бөгөөд Тэр бол Бурхан мөн гэдэгт итгэдэг бол Түүнд шүтэн мөргөж, дуулгавартай байхаас өөр сонголт чамд үгүй. Өнөөгийн хүмүүс сонголттой байдгаар барахгүй, бүр өөрсдийнх нь бодолд нийцүүлэн үйлдэхийг Бурханаас шаарддаг. Тэд өөрсдийнхөө бодлыг сонгож, тэдгээрийн дагуу үйлдэхийг Бурханаас шаарддаг бөгөөд Бурханы бодлын дагуу үйлдэхийг өөрсдөөсөө шаарддаггүй. Тиймээс хүнд жинхэнэ итгэл байдаггүй, ямар ч бодит итгэлд байдаггүй ба тэд Бурханы магтаалыг хүлээн авч хэзээ ч чадахгүй. Чи Бурханд тавих шаардлагаа багасгаж чадвал жинхэнэ итгэл, дуулгавартай байдал чинь нэмэгдэж, эрүүл ухаан чинь ч бас харьцангуй хэвийн болно. Хүмүүс эрүүл ухаантай байх тусмаа илүү их зөвтгөх шалтгаан хэлж, харьцахад улам хэцүү байх нь олонтоо. Тэд олон юм шаарддаг төдийгүй гар бариад бугуй барьдаг. Нэг зүйлд сэтгэл ханамжтай байх үедээ нөгөөд нь шаардлага тавьдаг, бүх зүйл дээр сэтгэл ханамжтай байх ёстой байдаг бөгөөд тэгэхгүй бол гомдоллож эхлэн, өөрсдийгөө найдваргүйд тооцдог. Хожим нь тэд өртэйгөө мэдэрч, гэмшиж, гашуун нулимсаар цурхиран уйлж, үхэхийг хүсдэг. Тэгэх ямар хэрэг байна вэ? Ингэлээ гээд асуудлыг шийдэж чадах уу? Тэгэхээр ямар нэгэн зүйл болохоос өмнө дотор чинь юу байгаа, чи юунд дуртай, шаардлага тавиад юунд хүрэхийг хүсэж байгаа гээд өөрийн уг чанарыг задлан шинжлэх ёстой. Зарим хүн тодорхой хэв чанар, билиг авьяастай гэж итгээд удирдагч болж, бусдаас дээр гарахыг үргэлж хүсдэг учраас өөрсдийг нь ашиглахыг Бурханаас шаарддаг. Тэгээд хэрэв Бурхан өөрсдийг нь ашиглахгүй байвал “Бурхан минь, Та яагаад намайг таалахгүй байна вэ? Намайг сайн ашиглаач, Таны төлөө өөрийгөө зарлагадна гэдгээ би баталж байна” гэж хэлдэг. Ийм сэдэл зөв үү? Бурханы төлөө зарлагдах нь сайн зүйл боловч Бурханы төлөө зарлагдах тэдний хүсэл хоёрдугаарт байдаг; зүрх сэтгэлдээ тэд байр сууринд дуртай—үүнд л тэд анхаардаг. Чи үнэхээр дуулгавартай дагаж чаддаг бол Тэр чамайг ашиглах эсэхээс үл хамааран Түүнийг нэг зүрх сэтгэл, оюун санаагаар дагах бөгөөд ямар нэг байр суурьтай эсэхээсээ үл хамааран Түүний төлөө зарлагадаж чадна. Тэр үед л чи эрүүл ухааныг эзэмшиж, Бурханыг дуулгавартай дагадаг хүн болно.

“Үг. III Боть: Эцсийн өдрүүдийн Христийн яриа. Хүмүүс Бурханд хэтэрхий олон шаардлага тавьдаг”-аас