Бид сүүлийн цуглаан дээрээ юуны талаар нөхөрлөсөн бэ? (Бурхан эхлээд Шяошяо, Шяожи хоёрын түүхийг нөхөрлөсөн. Дараа нь Та хүний сайн гэж үздэг зан авир юуг төлөөлдөг талаар нөхөрлөж, бас хүнд тавих Бурханы зарим шаардлагын талаар ярьж, ачлал элбэрлийн талаар бидний ойлгох ёстой үнэний зарчимд онцгой анхаарал хандуулсан.) Өнгөрсөн удаа бид хүний үзэлд хамгийн их нийцдэг үнэний эрэл хайгуултай холбоотой сэдвээр нөхөрлөсөн. Энэ нь бас сөрөг сэдэв, өөрөөр хэлбэл, хүний үзлийн дагуу зөв, сайн гэж тооцогддог зан авир байсан. Бид энэ сэдвийг хөндсөн зарим жишээг хэлж, дараа нь хүний зан авирыг зохицуулахын тулд Бурханы тавьсан шаардлагын талаар дахиад хэдэн жишээ татсан. Эдгээр нь үндсэндээ бидний нөхөрлөсөн тодорхой зүйл. Энэ нөхөрлөлд олон том хэсэг байгаагүй ч бид хүмүүсийн мэдлэг, хэрэгжүүлэлт, үнэний талаарх ойлголттой холбоотой олон нарийн ширийн зүйлийг хэлэлцсэн. Өнөөдөр эдгээр зүйлийг товчхон эргээд бодъё. Ерөнхийдөө хүн юуг сайн зан авир гэж үздэг вэ? Бид энэ талаар дүгнэлт хийж, ерөнхийд нь тодорхойлох ёстой биш үү? Та нар дүгнэлт хийсэн үү? Цуглаан дээр эдгээр зүйлийн талаар нөхөрлөсөн үү? (Тэгсэн. Бурхан бидэнтэй хэдэн удаа нөхөрлөсний дараа бид хүний зөв гэж боддог сайн зан авир нь нэг төрлийн зан авир төдий гэдгийг ойлгож чадсан. Тэдгээр нь үнэнийг төлөөлдөггүй, зүгээр л хүмүүсийн дүр эсгэдэг арга зам.) Гадаад талын зан авирын талаар хүн төрөлхтний нэгтгэн дүгнэсэн зарим үгэнд үндэслэвэл эдгээр зан авирын мөн чанар яг юу вэ? Хүний мөн чанар болон хүн төрөлхтний гадна талын сайн зан авирын хоорондох харилцаа юу вэ? Эдгээр нь хүмүүсийг тун аятайхан, эрхэмсэг харагдуулдаг гадна талын сайн зан авир юм; ийм зан авиртай хүмүүс бусдад хүндлэгдэж, магтуулж, өндрөөр үнэлэгдэж, сайхан сэтгэгдэл төрүүлдэг. Энэ сайхан сэтгэгдэл нь хүний завхарсан зан чанарын мөн чанартай нийцдэг үү? (Үгүй, нийцдэггүй.) Тэгэхээр энэ өнцгөөс харвал хүний сайн зан авирын уг чанар юу вэ? Ердөө л өнгөц түвшний арга зам, дүр эсгэлт биш гэж үү? (Тийм ээ, мөн.) Эдгээр өнгөц түвшний арга зам, дүр эсгэлт нь хэвийн хүн чанарын зүй зохистой илрэл мөн үү? (Үгүй ээ, биш.) Тийм учраас хүмүүсийн үзлээр зөв, сайн гэж тооцогддог зан авир нь үнэндээ зүгээр л хүн төрөлхтний өнгөц түвшний арга зам, дүр эсгэлт юм. Энэ нь тэдгээр зан авирын уг чанар билээ. Тэдгээр нь хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулахтай хамаагүй, хэвийн хүн чанарын илрэл ч биш; тэдгээр нь ердөө гадаад талын хандлага юм. Эдгээр арга зам нь хүний завхарсан зан чанарыг нуун далдалдаг, хүний сатанлаг уг чанар, мөн чанарыг нуун далдалдаг, бусад хүмүүсийн нүдийг хуурдаг. Хүмүүс бусдын ивээл, хүндлэл, бишрэлийг хүртэхийн тулд эдгээр сайн зан авирыг хэрэгжүүлдэг—ийм зан авир нь бие биедээ үнэнч шударгаар хандаж, өөр хоорондоо чин сэтгэлээсээ харилцахад нь хүмүүст тусалж чадахгүй, хүний төрхийг амьдран харуулж бүр ч чадахгүй. Эдгээр сайн зан авир нь чин сэтгэлийн үнэнч шударга зангаас үүдэн гардаг арга зам биш, хэвийн хүн чанарын төрөлхийн илчлэл ч биш. Тэдгээр нь хүний мөн чанарыг яавч төлөөлдөггүй; гагцхүү хүний өнгөлөн далдлалт, хуурамч төрх—завхарсан хүн төрөлхтний гоёл чимэглэл юм. Тэдгээр нь хүн төрөлхтний ёрын муу мөн чанарыг нуун далдалдаг. Тэр нь хүний зан авирын мөн чанар, өөрөөр хэлбэл, тэдгээрийн ар дахь үнэн юм. Тэгвэл хүнээс Бурханы шаарддаг зан авирын мөн чанар юу вэ? Өнгөрсөн хоёр удаагийн нөхөрлөлөөр бид хүмүүсийн зан авиртай холбоотойгоор Бурханы шаарддаг зарим арга зам, хүмүүсээс амьдран харуулахыг шаарддаг зүйлийн талаар дурдсан. Тэдгээрт юу багтдаг вэ? (Хүмүүс тамхи татаж, архи ууж болохгүй, бусдыг цохиж, хараан зүхэж болохгүй. Тэд эцэг эхээ хүндэлж, ариун хүний ёс журамтай байх ёстой. Тэд хуурамч шүтээн шүтэж, садар самуун үйлдэж, хулгай хийж, бусдын хөрөнгийг шамшигдуулж, худал гэрчлэх гэх мэтийг хийж болохгүй.) Эдгээр шаардлагын мөн чанар юу вэ? Өөрөөр хэлбэл, Бурхан эдгээр шаардлагыг тавих урьдчилсан нөхцөл нь юу вэ? Тэдгээр нь ямар үндсэн нөхцөл дээр тулгуурладаг вэ? Хүн төрөлхтнийг Сатан завхруулсан, хүн нүгэлт уг чанартай гэсэн нөхцөл байдал, урьдчилсан нөхцөлөөр эдгээр шаардлагыг тавьсан бус уу? Эдгээр шаардлага нь хэвийн хүн чанарын цар хүрээн дотор байдаг бус уу? Хэвийн хүн чанартай хүмүүсийн хүрч чадах зүйлс биш үү? (Тийм ээ, мөн.) Хэвийн хүн чанартай хүн эдгээрийг биелүүлж чадна гэсэн үндсэн нөхцөлд тулгуурлан эдгээр шаардлагыг тавьдаг. Энэ үүднээс авч үзвэл, хүнээс Бурханы шаарддаг зан авирын мөн чанар юу вэ? Энэ нь хэвийн хүн чанараар амьдран харуулдаг жинхэнэ хүний төрх, мөн хэвийн хүн чанарт байх учиртай наад захын зүйл гэж хэлж болох уу? Бидний татсан жишээнүүд: хүмүүс ариун хүний ёс журамтай байх, биеэ барих, завхай зайдан биш байх ёстой, бусдыг цохиж, хараан зүхэж, тамхи татаж, архи ууж, садар самуун үйлдэж, хулгай хийж, эсвэл хуурамч шүтээн шүтэж болохгүй, эцэг эхээ хүндлэх ёстой, түүнчлэн Нигүүлслийн эрин үед хүмүүст бас тэвчээртэй, хүлээцтэй бай гэж хэлсэн гэх мэт—Бурханы тавьсан эдгээр шаардлага нь ердөө л нэг төрлийн арга замаар хязгаарлагддаг уу? Үгүй, хүмүүс хэвийн хүн чанарыг хэрхэн амьдран харуулах ёстой вэ гэдэг шалгуурыг Бурхан тавьсан. “Шалгуур” гэдгээр Би юуг хэлж байна вэ? Бурханы шаардлагын стандартыг хэлж байгаа юм. Хүний хувьд хэвийн хүн чанартай байхын тулд юуг амьдран харуулах хэрэгтэй вэ? Бурханы тавьсан шаардлагыг биелүүлэх ёстой. Бидний жагсаасан зүйл бол хүнд тавих Бурханы шаардлагын зөвхөн нэг хэсэг нь юм. Бусдыг цохихгүй, харааж зүхэхгүй, тамхи татахгүй, архи уухгүй, садар самуун үйлдэхгүй, хулгай хийхгүй байх гэх мэт шаардлагууд нь хэвийн хүн чанартай хүмүүсийн хүрч чадах зүйлс юм. Хэдийгээр эдгээр зүйл үнэнээс доогуур, үнэнд дөхөж очихгүй ч тухайн хүний хүн чанартай эсэхийг үнэлэх зарим үндсэн стандарт билээ.

Бидний дөнгөж сая нэгтгэн дүгнэсэн хүнээс Бурханы шаарддаг зан авирын мөн чанар юу вэ? Хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулах. Хэрвээ хүн Бурханы шаардсанаар амьдран харуулж, авирлаж чаддаг бол Бурханы нүдээр уг хүн хэвийн хүн чанартай байдаг. Хэвийн хүн чанартай гэдэг нь юу гэсэн үг вэ? Энэ нь уг хүн зан авир, арга зам, амьдран харуулдаг зүйлийнхээ хувьд Бурханы шаарддаг зан авирын шалгуурыг аль хэдийн эзэмшиж, хэвийн хүн чанарын стандартад нийцсэн гэсэн үг, учир нь тэд Бурханы шаарддаг байдлаар хэвийн хүн чанарыг илэрхийлж, амьдран харуулдаг. Ингэж хэлж болох уу? (Болно.) Тухайн хүн Бурханд итгэдэг эсэхээс үл хамааран, жинхэнэ итгэлтэй эсэхээс үл хамааран, хэрвээ бусад хүнээс хулгайлж, бусдыг залилж, далимдуулан ашигладаг бол; ихэвчлэн булай үг хэллэг хэрэглэдэг бол; өөрсдийнх нь нэр хүнд, байр суурь, дүр төрх, бусад ашиг сонирхол нь эрсдэлд орсон үед огтхон ч эргэлзэхгүйгээр бусад хүнийг цохиж, шархлуулдаг бол; эсвэл бүр садар самууны нүгэл үйлдэхдээ тулдаг бол—хүн чанарыг амьдран харуулахдаа, ялангуяа Бурханд итгэж эхэлснийхээ дараа ийм асуудалтай хэвээр байдаг бол тэдний хүн чанар хэвийн үү? (Үгүй, хэвийн биш.) Чи шүтлэггүй хүмүүсийг, эсвэл итгэгчдийг үнэлж байгаа эсэх нь хамаагүй, Бурханы тогтоосон зан авирын эдгээр стандарт нь ердөө хүний хүн чанарыг үнэлэх хамгийн доод, хамгийн наад захын стандарт юм. Итгэгч болсныхоо дараа өөрсдийгөө бага зэрэг орхиж, зарлагадаж, багахан төлөөс төлж чаддаг ч Бурханы тогтоосон зан авирын стандартад огт нийцдэггүй зарим хүн бий. Иймэрхүү төрлийн хүмүүс хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулдаггүй—хамгийн наад захын хүний төрхийг ч амьдран харуулдаггүй гэдэг нь тодорхой. Хүн хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулдаггүй гэдэг нь юу гэсэн үг вэ? Хэвийн хүн чанаргүй гэсэн үг. Учир нь тэд хүн чанарыг амьдран харуулах тухайд хүн төрөлхтний зан авирт тавьсан Бурханы шаардлагын стандартад нийцэж ч чаддаггүй, маш муу хүн чанартай байдаг бөгөөд тэдэнд тааруу үнэлгээ л өгөх боломжтой. Хүний хүн чанарыг үнэлэх наад захын стандарт бол түүний зан авир хүн төрөлхтний зан авирт зориулан тогтоосон Бурханы шаардлагын стандартад нийцэж байгаа эсэхийг харах явдал юм. Бурханд итгэснийхээ дараа тэрээр биеэ барьж байгаа эсэх; хэлж, хийдэг зүйлдээ ариун хүний ёс журамтай байдаг эсэх; бусадтай харилцах үедээ бусдыг ашигладаг эсэх; гэр бүлийнхэн болон чуулганы ах, эгч нарт хайраар, тэвчээртэй, хүлээцтэй ханддаг эсэх; эцэг эхийнхээ өмнө хүлээсэн хариуцлагаа чадлынхаа хэрээр гүйцэтгэдэг эсэх; хэнийг ч хараагүй байхад хуурамч шүтээн шүтсээр байдаг эсэх гэх мэтийг хар. Бид эдгээр зүйлийг ашиглан хүний хүн чанарыг хэмжиж болно. Хүн үнэнийг хайрлаж, эрэлхийлдэг эсэхийг хойш тавиад, хүн чанартай эсэхийг нь—үг, зан авир нь Бурханы тогтоосон зан авирын стандартад нийцдэг эсэхийг эхлээд үнэл. Хэрвээ зан авирын тэдгээр стандартад нийцэхгүй бол амьдран харуулдаг зүйлийнх нь түвшний дагуу буюу дундаж, муу, маш муу, эсвэл аймшигтай гэсэн дарааллаар үнэлж болно—ингэх нь үнэн зөв юм. Хэрвээ нэг итгэгч их дэлгүүр юм уу олон нийтийн газраар явахдаа дэлгүүрээс хулгай хийж, халаасны хулгай хийдэг бол, хэрвээ урт гартай бол ямар төрлийн хүн чанартай вэ? (Муу хүн чанартай.) Ямар нэг зүйл уурыг нь хүргэх үед харааж зүхэн хашхирч, бүр бусдыг цохиж зоддог зарим хүн байдаг. Тэдний хараал зүхэл нь өөр хүний мөн чанарыг шударгаар үнэлж буй хэрэг биш, харин ч дур зоргоороо буруутгаж байгаа хэрэг бөгөөд балиар үг хэллэгээр дүүрэн байдаг. Тийм хүмүүс үзэн ядалтаа юу ч үлдээлгүйгээр гаргахын тулд хүссэн бүхнээ хэлдэг. Ялангуяа зарим хүн, чих халууцуулах вий гэсэндээ чиний сонсохыг хүсдэггүй зүйлийг эцэг эх, ах эгч нар, шүтлэггүй хамаатан садандаа, бүр шүтлэггүй найз нөхдөдөө хүртэл хэлдэг. Ийм төрлийн хүн ямархуу хүн чанартай вэ? (Муу хүн чанартай.) Тэднийг бас ямар ч хүн чанаргүй гэж хэлж болно. Тэгээд харц нь үргэлж мөнгөн дээр тогтож байдаг зарим хүн бий. Энэ хүмүүс сайн хооллож, сайхан хувцасладаг, баян чинээлэг амьдралтай мөнгөтэй хүнийг харах үедээ тэднийг далимдуулан ашиглахыг үргэлж хүсдэг. Тэгээд тойруу замаар тэднээс үргэлж юм гуйж, хоолыг нь идэж, эд зүйлийг нь ашигладаг, эсвэл тэднээс юм зээлж авчхаад, буцааж өгдөггүй. Хэдийгээр тэд ноцтой байдлаар бусдыг ашиглаагүй, үйлдэл нь мөнгө шамшигдуулж, хахууль өгөхтэй тэнцэхгүй ч урт гартай энэ зан авир нь үнэхээр дорд, жигшүүртэй бөгөөд тэд бусдын зэвүүцлийг төрүүлдэг. Илүү ноцтой зүйл гэвэл, эсрэг хүйстнийхээ гоо сайханд нүд унагадаг хүмүүс бий. Тэд үргэлж эсрэг хүйстэнтэйгээ сээтэгнэж, бүр завхайрч, эрэгтэй эмэгтэй хүмүүсийн дундах нүгэл үйлддэг. Энэ хүмүүсийн зарим нь ганц бие байхад бусад нь гэр бүлтэй байдаг—тэр ч байтугай маш ахимаг настай мөртөө завхайрдаг зарим хүн бий. Бүр ч ноцтой нь, зарим хүн ижил хүйсний гишүүдийг уруу татахаар оролдож, дотно харьцаанд ордог. Энэ нь үнэхээр зэвүүцмээр. Бүр итгэхийн аргагүй зүйл гэвэл, зарим хүн Бурханд олон жил итгэсэн хэр нь үнэн бол бүхнээс дээгүүр, эсвэл Бурханы үг бүхнийг гүйцэлдүүлдэг гэдэгт итгэдэггүй. Энэ хүмүүс заяа төөргөө мэргэлүүлэхийн тулд мэргэч төлгөч дээр байнга нууцаар очиж, Буддаг юм уу өөр хуурамч шүтээн шүтэхээр арц хүж уугиулдаг бөгөөд зарим нь бүр бусад хүмүүсийг хараахын тулд хар домын хүүхэлдэй ашиглаж, эсвэл арга засал хийлгүүлдэг гэх мэт. Ийм ёрын муу ид шидэнд оролцох нь бүр ч ноцтой асуудал юм; иймэрхүү хүмүүс үл итгэгчид бөгөөд шүтлэггүй хүмүүсээс ялгаагүй. Орчин нөхцөл гайгүй эсвэл ноцтой байхаас үл хамааран нэгэнт хүнд ийм илрэлүүд байгаа л бол тэрээр хэвийн бус, хольцтой байдлаар хүн чанарыг амьдран харуулж байгаа, түүний зарим зан авир нь бүр алдаа мадагтай, утгагүй байдаг—тэдгээр нь үнэхээр нүгэлт зан авир гэж хэлж болно. Бурханд итгэдэг болсныхоо дараа зарим хүн маш өдөөн хатгасан байдлаар хувцаслаж, шүтлэггүй хүмүүс шиг тачаангуй харагдахад ихээхэн ач холбогдол өгч, дэлхий ертөнцийн чиг хандлагыг дагадаг. Тэд ариун хүмүүстэй огтхон ч төсгүй. Зарим хүн цуглаанд явахдаа илүү аятайхан хувцасладаг ч гэртээ харих үедээ шүтлэггүй хүмүүсийн загварлаг хувцсыг сольж өмсдөг. Өмсөж байгаа зүйлийг нь харвал тэд итгэгчид шиг харагддаггүй; шүтлэггүй хүмүүс болон тэдний хооронд ямар ч ялгаа байхгүй. Тэд инээж хөхрөн, алиалж хошигнодог; өөрсдийгөө асар их өөгшүүлдэг, тун цадиггүй. Тийм хүмүүс хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулдаг уу? (Үгүй.) Тэд дэлхий ертөнцийн чиг хандлагын араас хөөцөлдөж, тачаангуй байх, бусдын сэтгэлийг татах, бусдын анхаарлыг татахаар хөөцөлддөг. Тэд өдөржингөө өөрсдийгөө сайхан хувцаслаж, зузаан оо энгэсэг түрхэж, эсрэг хүйстнийхээ сэтгэлийг татахаар оролддог. Энэ хүмүүсийн амьдран харуулдаг зүйл харьцангуй дорой. Тэд хувцаслалт, үг яриа, биеэ авч явах байдлаа ч хязгаарлаж чаддаггүй, ариун хүний ёс журамгүй байдаг тул Бурханы шаарддаг зан авирын шалгуурын дагуу хэмжих үед тэдний амьдран харуулдаг хүн чанар маш дорд байдаг нь илэрхий юм. Эдгээр тодорхой жишээнээс бид, хүмүүсийн зан авир болон амьдран харуулдаг зүйлийн талаарх Бурханы шаардлага хэвийн хүн чанарт тавих шаардлагатай бүрэн нийцдэг—тиймээс хэвийн хүн чанартай хүмүүс мэдээж тэдгээрийг биелүүлж чадна гэдгийг харж болно. Энэ үг юу гэсэн утгатай вэ? Чи үүнийг амьдран харуулдаг бол хүний төрхтэй, хэвийн хүнтэй төстэй, наад захын түвшний хэвийн хүн чанартай гэсэн үг юм. Бурханы шаардлагын эдгээр тодорхой нарийн ширийн зүйлийг хараад бид ийм маягаар хүн чанарыг амьдран харуулах нь хуурамч биш, дүр эсгэлт биш, бусдыг хууран мэхэлж буй хэрэг ч биш гэдгийг харж болно. Харин ч энэ нь хэвийн хүн чанарын харуулах ёстой арга зам, эзэмших учиртай бодит байдал юм. Хэвийн хүн чанарын эдгээр илрэлийг амьдран харуулдаг хүмүүс л хүний төрхтэй, өчүүхэн төдий ч заль мэхгүй байдаг. Хүмүүс ийм маягаар хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулснаар л бусдын хүндлэлийг хүлээж, нэр төртэй амьдарч чадна. Ийм маягаар хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулж, ариун хүний ёс журамтай байснаар л хүмүүсийн хэвийн илрэл Бурханд алдрыг авчирна. Учир нь тэр үед чиний амьдран харуулдаг юм бүхэн эерэг, мөн эерэг зүйлийн бодит байдал байх бөгөөд дүр эсгэлт биш байна. Чи Бурханы шаардлагын дагуу хүний төрхийг амьдран харуулж байх болно.

Хүний сайн зан авирын мөн чанар болон Бурханы шаарддаг зан авирын мөн чанарыг хоёуланг нь тодорхой, ойлгомжтой тайлбарласан болохоор хүмүүс хэрхэн хэрэгжүүлэх ёстой, хэвийн хүн чанарыг хэрхэн амьдран харуулах ёстой вэ гэдэг ч бас тодорхой болсон байж таарна, тийм биз дээ? Хүмүүс хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулах тухай асуултад хэт туйлшрахгүй, эсвэл дэмий юмаар маргахгүй. Хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулах нь хүний амьдрал дахь, хүн чанартай ямар ч хамаагүй аар саар зүйлстэй холбоотой юу? Зарим хөгийн хүмүүс энэ асуудлыг тодорхой харж чаддаггүй. Тэд: “Нэгэнт Бурханы нөхөрлөл ийм дэлгэрэнгүй байгаа юм чинь амьдралынхаа жижиг сажиг талууд дээр бид ч бас нямбай байх ёстой. Жишээ нь амтлаг төмсийг жигнэх үед илүү шим тэжээлтэй болдог уу, эсвэл шарах үед шим тэжээлтэй байдаг уу?” гэдэг. Энэ нь хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулахтай холбоотой юу? Огтхон ч үгүй. Хүмүүс юу идэх ёстой, яаж идэх ёстой вэ гэдэг нь бүх хүнд одоо байдаг суурь мэдлэг юм. Ямар нэг зүйлийг идэхэд асуудал байхгүй л бол хүссэнээрээ идэж болно. Суурь мэдлэгийн тийм энгийн асуудлууд дээр үнэнийг эрж хайх хэрэгтэй, тийм зүйлсийг үнэн мэт хэрэгжүүлэх хэрэгтэй гэж боддог хүн хөгийн утгагүй биш гэж үү? Үнэнтэй ямар ч хамаагүй иймэрхүү асуудлуудад маш нямбай ханддаг зарим хүн одоо бий. Энэ хүмүүс өөрсдийгөө үнэнийг эрэлхийлдэг гэж боддог бөгөөд аахар шаахар асуудлуудыг үнэн мэт судалж, шинжилдэг. Зарим нь бүр нүүрээ минчийтэл эдгээр зүйлийн талаар маргалддаг. Энэ ямар төрлийн асуудал вэ? Сүнслэг ойлголт ноцтой дутагдаж байгаа хэрэг биш үү? Зарим хүн амтлаг төмс идэх явдлыг үнэн гэж эрж хайдаг нь үнэхээр инээдтэй, бас ядаргаатай. Иймэрхүү хүмүүс бол аврагдашгүй юм, учир нь тэд Бурханы үгийг ойлгодоггүй, үнэнийг эрэлхийлэх гэж юу болохыг мэддэггүй. Тэд амьдралын суурь мэдлэгийн хамгийн энгийн хэрэг явдлыг нэвт харж чаддаггүй, эдгээр асуудлыг шийдвэрлэж чаддаггүй—тэгвэл энэ олон жил амьдарсны утга учир юу байна? Энэ хүмүүс яаж ийм ач холбогдолгүй асуудлуудыг цуглаан дээр авчирч, үнэнийг эрж хайх сэдэв мэт хэлэлцэж, нөхөрлөж чаддаг байна аа? Гол шалтгаан нь энэ хүмүүс буруу зөрүү ойлголттой, сүнслэг ойлголтгүй байдаг. Тэд ямар нөхцөл байдалд нямбай байдаг вэ? Яагаад тэдэнд ийм бодол, санаа төрдөг вэ? Тэд амтлаг төмсийг хэрхэн идэх талаар цуглаан дээр ярилцаж, нөхөрлөж яаж чадаж байна аа? Миний нөхөрлөж байсан асуудлууд дэндүү бодитой байсан болохоор энэ нь үг сөрж, маргаан үүсгэх дуртай хүмүүсийн дунд зарим төөрөгдөл үүсгэсэн үү? Ийм асуудал, нөхцөл байдал үүсэхэд Надад энэ хүмүүстэй ярилцах нь сармагчнуудад хүн шиг хандахтай бага зэрэг адилхан санагддаг. Сармагчин бол уул, ширэнгэн ойд амьдардаг амьтан. Хэдийгээр тэд хүмүүстэй төсөөтэй, олон зан авир, зуршил нь хүмүүсийнхтэй төстэй ч, мөн хүмүүс сармагчныг өвөг дээдсээ гэж үздэг үе байсан ч ямартай ч сармагчин бол сармагчин хэвээрээ юм. Тэд ширэнгэн ойд, ууланд амьдрах ёстой. Тэднийг хүмүүстэй хамт амьдруулахаар байшинд байлгавал алдаа болох биш үү? Бид сармагчныг хүн мэт үзэх ёстой юу? (Үгүй, тэгэх ёсгүй.) Тэгвэл та нар сармагчин уу, эсвэл хүн үү? Хэрвээ та нар хүн юм бол Би хэчнээн их ярих ёстой болсон ч, эсвэл хэчнээн шаргуу ажиллах ёстой болсон ч эдгээр зүйлийг та нарт хэлэх нь зүйтэй, үнэ цэнтэй. Хэрвээ та нар сармагчин мөн бол Би та нарт хүн шиг хандаж, та нартай үнэн болон Бурханы хүслийн талаар ярилцан амьсгалаа дэмий гарздах нь тохиромжтой гэж үү? Ингэх нь үнэ цэнтэй юу? (Үгүй, үнэ цэнтэй биш.) Тэгээд та нар хүн үү, сармагчин уу? (Бид бол хүн.) Хүн мөн гэж найдъя. Амтлаг төмсийг хэрхэн идэх талаар цуглаан дээр нөхөрлөхийг та нар юу гэж үздэг вэ? Та нар ч бас тийм асуудал дээр нямбай хандах уу? Жишээ нь зарим хүн: “Би цэнхэр хувцас өмсөх үү, цагааныг өмсөх үү? Цагаан хувцас өмсвөл ямархуу цагааныг өмсөх вэ? Ямархуу цагаан нь ариун байдлыг төлөөлж, ариун хүнд тохиромжтой байдаг вэ? Хэрвээ цэнхэр нь тохиромжтой бол ямар цэнхэр вэ? Ямар цэнхэр нь хүнд тавьдаг Бурханы шаардлага, шалгуурт хамгийн сайн тохирч, Бурханд хамгийн их алдрыг авчирч чадах вэ?” гэж асуудаг. Та нар ер нь эдгээр асуудалд нямбай хандаж байсан уу? Ариун хүнд ямар үс засалт, ямархуу үг яриа, дуу хоолойн өнгө тохирохыг бодож үзэж байсан уу? Та нар хэзээ нэгэн цагт эдгээр зүйлд нямбай хандаж байсан уу? Зарим хүн эдгээр зүйлд нямбай хандаж, хичээл чармайлт гаргадаг. Зарим хүн үсээ шаргал болгон цайруулж, эсвэл улаан юм уу өөр хачин өнгөөр будах дуртай байсан ч Бурханд итгэдэг болсныхоо дараа чуулганы бусад ах, эгч нар үсээ будаагүй байхыг хараад будахаа больсон. Хэдэн жилийн дараа л тэд хүний үсний өнгө, үсний засалт чухал биш, харин хүн хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулдаг эсэх, үнэнийг хайрладаг эсэх нь чухал гэдгийг бүрэн ойлгосон юм. Хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулахтай ямар ч холбоогүй ийм асуудлуудад нямбай хандаж байсан хүмүүс эдгээр асуудал нь үнэнтэй ямар ч хамаагүй учраас эдгээр зүйлд хичээл зүтгэл гаргах нь утгагүй гэдгийг аажмаар ойлгож авч байна. Тэдгээр нь хэвийн хүн чанарын цар хүрээн доторх жаахан асуудал бөгөөд үнэнд дөхөж очихгүй. Амьдран харуулдаг хүн чанар чинь Бурханы шаардлага, стандартад нийцдэг бол тэр нь л хангалттай. Та нар урьд нь эдгээр асуудлаас болж тодорхой хэмжээнд самгардаж, төөрөлдөж байсан уу? (Тийм ээ, тэгсэн.) Энэ нь амтлаг төмсийг хэрхэн идэх талаар цуглааны үеэр мэтгэлцэх шиг тэгтлээ туйлшраагүй байсан ч гэлээ та нар ч бас амьдралын зарим нэг жижиг сажиг, аар саар асуудлаас болж самгардаж байсан. Энэ бол баримт. Тиймээс эдгээр асуудлын талаар эцсийн дүгнэлт гаргах ёстой биш үү? Бурханы шаардлага, стандартын дагуу хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулах үедээ хүмүүс ямар зарчмыг баримтлах ёстойг та нар тодорхой мэдэж байна уу? Дараа нь тодорхой орчин нөхцөлтэй тулгарах үедээ үнэнийг хэрхэн эрж хайх ёстойгоо мэдэх үү? Зарим хүн: “Хэдийгээр би амтлаг төмсийг хэрхэн идэхээ асуух гэх мэтээр туйлширдаггүй ч гэсэн өдөр тутмын амьдралд минь тодорхой асуудал тулгарвал нэг хэсэгтээ л будилна” гэж хэлдэг. Тэгвэл Надад жишээ хэл дээ—ямар асуудал та нарыг хэсэг зуур будилуулдаг вэ? Эмэгтэйчүүд нүүрээ будах нь буруу гэж та нар хэлэх үү? Энэ нь хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулахтай холбоотой Бурханы шаардлагад нийцдэг үү? (Энэ нь буруу биш.) Энд “буруу биш” гэдэг нь юуг хэлж байна вэ? (Хүний нүүр будалт ариун хүнд тохиромжтой, хэтэрхий зузаан биш л бол зүгээр.) Зузаан будаагүй л бол тохиромжтой. “Нүүрээ зузаан будахгүй байх нь тохиромжтой юм бол Та биднийг нүүрээ будаасай гэж хүсдэг гэсэн үг үү?” хэмээн зарим хүн асуудаг. Би тэгж хэлсэн бил үү? (Үгүй, тэгээгүй.) Нүүрээ будах нь асуудал биш, энэ нь хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулахад нийцдэг. Үүнийг тодорхойлох зарчим бол нүүр будалт хэтэрхий зузаан л биш бол зүгээр. Стандарт нь энэ юм. Тэгвэл хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулахтай нийцүүлэхийн тулд эмэгтэйчүүд нүүр будалтаа ямар хүрээнд байлгах ёстой вэ? Зааг хязгаар нь хаана байна вэ? “Зузаан будах” гэдэг нь юу гэсэн үг вэ? Ямархуу нүүр будалтыг зузаан гэж тооцох вэ? Хил хязгаарыг нь тодорхой зурчихвал хүмүүс юу хийхээ мэднэ. Энэ нь нарийн ширийн зүйл биш үү? Зузаан будах гэдэг нь юу гэсэн үг болохыг тайлбарласан жишээ Надад хэл дээ. (Хүн нүүрээ маш цагаанаар, уруулаа час улаанаар, нүдээ хав хараар будах үед харахад туйлын эвгүй, таагүй байдаг.) Үүнийг харах үедээ хүмүүс сүнс харсан мэт цочин харайхад хүрдэг, мөн бусад нь тухайн хүний төрөлхийн хэлбэр төрх, нүүр царайг харж чаддаггүй. Зарим улс орон, угсаатан ястны хүмүүс, түүнчлэн тодорхой мэргэжлийн хүмүүс нүүрээ тун зузаан буддаг. Жишээлбэл, уушийн газар болон шөнийн клубын хүмүүсийн нүүр будалт үүний нэг төлөөлөл биш үү? Энэ хүмүүс бүгд нүүрээ зузаан буддаг, энэ нь бусдыг босгон байгуулдаггүй—тэдний нүүр будалтын зорилго нь бусдыг уруу татахын төлөө байдаг. Ийм нүүр будалт бол зузаан нүүр будалт юм. Тэгвэл ямархуу нүүр будалт хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулахтай нийцдэг вэ? Ажлын байрандаа байгаа эмэгтэйчүүдийн буддаг шиг хөнгөн нүүр будалт нь маш төлөв төвшин, эрхэмсэг харагддаг. Нүүр будалт чинь энэ хүрээнээс хэтрээгүй л бол зүгээр. Хятадад ахмад үеийнхэн нүүрээ будах нь загварлаг биш. Хэрвээ нийгэмд тодорхой байр суурьгүй, зэрэг зиндаагүй жирийн, ахмад хүн гэрээсээ гарахдаа үргэлж сайхан хувцаслаж, нүүрээ буддаг бол хүмүүс түүнийг нас намбаа хүндлэхгүй байна гэж хэлнэ. Харин Барууны орнуудад бол өөр. Хэрвээ чи хэн нэгэнтэй уулзах гэж байгаа, эсвэл ажилдаа явж байгаа бөгөөд нүүрээ бага зэрэг будаж, өөрийгөө жаахан арчлахгүй бол хүмүүс чамайг ажлаа хүндэлдэггүй, мэргэжлийн бус, бусад хүнд хүндэтгэлтэй хандахгүй байна гэж хэлнэ. Энэ бол нэг төрлийн соёл юм. Мэдээж иймэрхүү нөхцөл байдалд нүүр будалт нь төлөв төвшин, чигч шударга, бусдад хүндэтгэлтэй харагдахуйц түвшнээр хязгаарлагдах ёстой. Үүнийг нэг өгүүлбэрээр нэгтгэн дүгнэвэл: Хэрвээ чи нүүрээ будвал энэ нь чамайг хүндлүүштэй хүн шиг харагдуулж, хүмүүсийн зүрх сэтгэлд хүсэл тачаал өдөөхгүй байх ёстой—ийм нүүр будалт тохиромжтой. Энэ бол зарчим, энэ нь маш энгийн. Зарим хүн: “Би гэрээсээ гарахдаа нүүрээ будахгүй бол зүгээр үү? Би нүүрээ будаж дасаагүй юм” гэж асуудаг. Чи Бурханы үгээс эрж хайх ёстой. Нүүрээ будахгүй байх нь буруу гэж Бурхан хэлсэн үү? Бурхан тэгж хэлээгүй. Бурханы гэр хүмүүсээс нүүрээ будахыг хэзээ ч шаардаж байгаагүй. Хэрвээ чи нүүрээ будах дуртай бол Би чамд энэ шалгуур, хүрээ хязгаарыг өгч, нүүр будалтаа тохиромжтой байлгах ёстой гэдгийг хэллээ. Хэрвээ чи нүүрээ будах дургүй бол Бурханы гэр үүнийг шаарддаггүй. Гэхдээ чи нэг зүйлийг санах ёстой: Хэдийгээр чамаас нүүрээ буд гэж шаарддаггүй ч чи гэрээсээ гарахдаа гуйлгачин шиг навсгар, сэгсгэр харагдаж болохгүй. Жишээ нь чи сайн мэдээ түгээхээр явахдаа гэрээсээ гарахын өмнө өөрийгөө аятайхан харагдуулдаггүй, нүүрээ угаадаггүй, хайнга хувцаслаж, “Зүгээр ээ. Бид үнэнийг ойлгож байгаа цагт яаж хувцаслах нь хамаагүй!” гэж хэлдэг бол энэ нь босгон байгуулж байгаа хэрэг мөн үү? Бурханд итгэдэг хүний хувиар хувцаслалт болон гадаад төрх чинь ч бас зарчимтай байх ёстой. Энэ зарчмын хамгийн наад захын стандарт нь чи хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулах ёстой, мөн Бурханыг гутаах, эсвэл өөрийнхөө ёс жудаг, нэр төрийг гутаах юу ч хийж болохгүй. Ядаж л чи бусдад хүндлэгдэх ёстой. Сүсэг бишрэл чинь дулимаг байлаа ч гэсэн ядаж л биеэ барьж чаддаг, нэр төртэй, чигч шударга, ариун хүний ёс журамтай байж чаддаг байх ёстой. Хэрвээ чи хүмүүст ийм сэтгэгдэл төрүүлж чадвал тэр нь хангалттай. Энэ бол хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулах хамгийн наад захын шаардлага юм.

Бурханд итгэдэг хүмүүсийн хувьд, хүний гадаад талын зан авир болон хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулах тухай эдгээр асуулт дарамт, бэрхшээл болох ёсгүй, учир нь тэдгээр нь хэвийн хүнд байх ёстой хамгийн наад захын зүйлс юм. Эдгээр асуудлыг ойлгоход амархан байх ёстой; тэдгээр нь хийсвэр биш. Тиймээс хүмүүсийн гадаад зан авир, хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулах тухай эдгээр асуулт нь чуулганы амьдралд байнга яригддаг чухал асуудал болох ёсгүй. Тэдгээрийн талаар хааяа ярих нь зүгээр боловч үнэнийг эрж хайх сэдэв мэт үзэж, байнга тэдгээрийг хөндөж, чин сэтгэлээсээ, нухацтай хэлэлцэх юм бол зүй ёсны үүргээ тодорхой хэмжээнд цалгардуулж байгаа хэрэг. Ихэвчлэн ямар хүмүүс зүй ёсны үүргээ цалгардуулдаг вэ? Амтлаг төмсийг яаж идэх вэ гэх мэтийн асуулт тавьж, ийм асуултуудыг үнэнийг эрж хайх сэдэв мэт авч үзэж, цуглаан дээр тэр талаар судалж, нөхөрлөж, заримдаа бүр хэд хэдэн цуглаан дээр үүнийг судалж, нөхөрлөж байхад чуулганы удирдагчид үүнийг болиулах юм хийдэггүй бол эдгээр нь бүгд сүнслэг ойлголтгүй, гажуудсан хүмүүсийн илрэл биш үү? (Тийм ээ, мөн.) Цуглаан дээр ямар асуултыг хамгийн их ярилцах ёстой вэ? Үнэнтэй болон хүмүүсийн завхарсан зан чанартай холбоотой асуултуудыг. Үнэн болон Бурханы үг бол чуулганы амьдралын байнгын сэдэв; хэвийн хүн чанарын гадаад талын зан авирын талаарх хамгийн үндсэн, ердийн сэдэвтэй холбоотой асуудлууд нь чуулганы амьдрал болон цуглааны нөхөрлөлийн гол сэдэв байх ёсгүй. Хэрвээ ах, эгч нар цуглааны бус цагаар эдгээр зүйлийн талаар бие биедээ зөвлөж, сануулж, нөхөрлөвөл тэр нь энэ асуудлыг шийдвэрлэхэд хангалттай. Тэдгээрийг нөхөрлөж, ярилцахад их цаг зарцуулах шаардлагагүй. Тэр нь хүмүүсийн хэвийн цуглаан болон Бурханы үгийг идэж, уухад нөлөөлж, амийн оролтод нь нөлөөлнө. Чуулганы амьдрал бол Бурханы үгийг идэж, уух амьдрал юм. Энэ нь үнэнийг нөхөрлөх, бодитой асуудлуудыг шийдвэрлэхэд анхаарал хандуулах ёстой, тэгснээр хүний амийн өсөлт саатахгүй. Хэрвээ чи хэвийн хүн чанарын эрүүл ухаантай бол эдгээр асуудлыг зарчимд нийцүүлэн хэрхэн хэрэгжүүлэхийг тодорхой мэдэж байх ёстой. Чи ялихгүй асуудал, үнэний зарчимтай ямар ч хамаагүй зүйлсийн талаар үргэлж ухаж төнхдөг бол, үргэлж дэмий юм ярьж байдаг ч өөрийгөө мэдлэгтэй, эрдэмтэй гэж боддог бол энэ асуудлыг задлан шинжлэх ёстой биш үү? Жишээлбэл, зарим хүн хувцаслалтдаа ихээхэн ач холбогдол өгч, итгэгчид этгээд содон хувцас өмсөж болох эсэхийг үргэлж асуудаг; саяхан Бурханд итгэдэг болсон зарим хүн итгэгчид архи уух ёстой эсэхийг үргэлж асуудаг; зарим хүн бизнес эрхлэх дуртай бөгөөд итгэгчид их мөнгө олох ёстой эсэхийг үргэлж асуудаг; зарим хүн Бурханы өдөр хэзээ ирэхийг үргэлж асуудаг. Энэ хүмүүс эдгээр асуудлаар үнэнийг эрж хайж, зөв хариултыг нь олох хүсэлгүй байдаг. Хэдийгээр эдгээр сэдвийн талаар нарийн тодорхой үг байдаггүй ч Бурхан эдгээр асуудалд хандах зарчмыг маш тодорхой тайлбарласан. Хүн Бурханы үгийг унших хичээл зүтгэл гаргадаггүй бол хариултыг нь олохгүй. Үнэндээ Бурханд итгэхийн зорилго болон үүнээс юу олж авах ёстойг хүн бүр мэддэг. Зүгээр л зарим хүн үнэнийг хайрладаггүй ч ерөөл хүртэхийг хүссээр байдаг. Тэнд тэдний бэрхшээл оршдог. Тиймээс хүн үнэнийг хүлээн авч чадах эсэх нь хамгийн чухал зүйл юм. Зарим хүн Бурханы үгийг идэж, уухад эсвэл үнэний талаар нөхөрлөхөд хэзээ ч анхаарал хандуулдаггүй. Тэд зүгээр л ямар ч ач холбогдолгүй асуулт асуухад анхаарч, цуглаан дээр тэр асуултуудынхаа талаар нөхөрлөж, тодорхой хариулт олж авахыг хүсдэг бөгөөд удирдагч, ажилчид тэднийг хязгаарлаж чаддаггүй. Энэ ямархуу асуудал вэ? Энэ хүмүүс зүй ёсны үүргээ цалгардуулж буй биш үү? Хэрвээ чи үнэнийг хэрэгжүүлдэггүй, буруу замаар алхахыг үргэлж хүсдэг бол яагаад өөрийгөө эргэцүүлж, мэдэж авч, шинжилдэггүй юм бэ? Чи үргэлж бялдуучилдаг, үүрэгтээ хариуцлагагүй ханддаг, хүссэнээ хийж, дураараа дургидаг, дур зоргоороо, хайхрамжгүй. Чи яаж энэ асуудалд ухамсаргүй хандаж чаддаг байна аа? Яг юу болоод байгааг олж мэдэхийн тулд үүнийг судалж, задлан шинжлэхгүй байж яаж чадаж байна аа? Чамд ямар нэг юм тохиолдох бүрд яагаад Бурханыг буруутгаж, буруугаар ойлгодог юм бэ? Яагаад үргэлж өөрийгөө шүүж, Бурхан зөвт биш, чуулган шударга биш гэж гомдоллодог юм бэ? Эдгээр нь асуудал биш гэж үү? Чи чуулганы амьдралын эдгээр асуудлыг нөхөрлөж, задлан шинжлэх ёстой биш үү? Бурханы гэр чуулганыг хувааж, хүмүүсийг цэвэрлэх үед чи ерөөсөө захирагддаггүй, хэзээ ч сэтгэл хангалуун байдаггүй, үргэлж үзэл өвөрлөж, сөрөг байдал тараадаг. Энэ нь асуудал биш гэж үү? Энэ асуудлыг судалж, задлан шинжлэх ёсгүй гэж үү? Чи үргэлж байр суурийн араас хөөцөлдөж, улс төржүүлж, байр сууриа удирддаг. Энэ нь асуудал биш гэж үү? Энэ асуудлыг нөхөрлөж, задлан шинжлэх ёстой биш гэж үү? Чуулган одоогоор цэвэрлэх ажил явуулж байгаа бөгөөд зарим хүн: “Хүмүүс үүргээ гүйцэтгэхдээ тодорхой хэмжээнд үр дүнтэй байгаа л бол цэвэрлэгдэхгүй, тиймээс би зүгээр л үүрэгтээ бага зэрэг үр дүн гаргаж, цэвэрлэгдэхгүй байхад хангалттай” гэж хэлдэг. Энд ямар асуудал байна вэ? Энэ хүмүүс идэвхгүй эсэргүүцэж байгаа биш үү? Хэрвээ хүн иймэрхүү ов мэхтэй зан чанар гаргаж чаддаг бол үүнийг шийдвэрлэх хэрэгтэй биш үү? Завхарсан зан чанар, хүний мөн чанар, уг чанартай холбоотой асуудлууд нь амтлаг төмс хэрхэн идэх тухай асуудлаас хамаагүй илүү ноцтой биш үү? Бурханы сонгосон хүмүүсийг ялган таних чадвартай болгохын тулд тэдгээрийг цуглаан дээр, мөн чуулганы амьдралд ярилцаж, нөхөрлөж, задлан шинжлэх нь зохистой биш үү? Эдгээр нь эсрэг зан авирын сайн, ердийн жишээ биш гэж үү? Завхарсан зан чанартай холбоотой асуудлууд нь хүний зан чанарын өөрчлөлттэй шууд хамааралтай байдаг бөгөөд хүний авралыг хөнддөг. Эдгээр нь жижиг асуудал биш, гэтэл та нар яагаад эдгээр асуудлыг цуглаан дээр нөхөрлөж, задлан шинжилдэггүй юм бэ? Хэрвээ та нар цуглаан дээр иймэрхүү чухал асуудлыг задлан шинжлэхээр үнэнийг огт эрж хайдаггүй, харин оронд нь шалихгүй, уйтгартай зүйлсийн талаар эцэс төгсгөлгүй нөхөрлөж, ганц жижиг асуудлын талаар нөхөрлөхөд бүхэл бүтэн цуглааныг зарцуулж, ямар ч мөн чанарын асуудлыг шийдвэрлэж чадалгүй, цагийг ч бас дэмий үрдэг бол зүй ёсны үүргээ цалгардуулж байгаа бус уу? Ийм маягаар үргэлжлүүлэх юм бол та нар бүгдээрээ хэв чанар муутай, мулгуу, үүргээ сайн биелүүлдэггүй, үнэнд хүрч чадахгүй хэрэггүй хүмүүс болно. Та нар цуглаан дээр нөхөрлөх ёстой зүйлийн талаар нөхөрлөдөггүй, харин цуглаан дээр нөхөрлөх ёсгүй зүйлийн талаар эцэс төгсгөлгүй нөхөрлөдөг. Та нар цуглаан дээр үнэнтэй ямар ч хамаагүй, өөрийнхөө гажууд ойлголт болон шалихгүй хувийн асуудалтай холбоотой зүйлсийн талаар үргэлж нөхөрлөж, хүн бүрийг өөртэйгөө хамт судлахад хүргэж, цагаа дэмий үрдэг. Энэ нь Бурханы сонгосон хүмүүсийн амийн оролтод нөлөөлдөг төдийгүй, бас чуулганы ажлын хэвийн ахиц дэвшлийг удаашруулдаг. Энэ нь чуулганы ажлыг үймүүлж, саад болж байгаа биш үү? Иймэрхүү зан авирыг үймүүлэх хэмээн ангилах ёстой. Энэ нь зориуд үймүүлж байгаа хэрэг бөгөөд ийм маягаар авирладаг хүмүүсийг хязгаарлах ёстой. Ирээдүйд цуглаан нь Бурханы үгийг идэж ууж, үнэнийг нөхөрлөж, завхарсан зан чанартай холбоотой асуудлуудыг шийдвэрлэж, хүмүүсийн үүрэгт тулгардаг бэрхшээл, асуудлыг шийдвэрлэх явдлаар хязгаарлагдах ёстой. Аар саар, ач холбогдолгүй асуудал юм уу өдөр тутмын суурь мэдлэгийн асуудалтай холбоотой зүйлсийг цуглаан дээр нөхөрлөх ёсгүй. Ах, эгч нар өөр хоорондоо нөхөрлөснөөр эдгээр асуудлыг шийдвэрлэх боломжтой; цуглаан дээр нөхөрлөх шаардлагагүй.

Чуулганд Бурханы үгийн талаар зөрүү ойлголттой, дэмий юмаар маргадаг хүмүүс үргэлж байдаг. Хүний сайн зан авирын талаар Намайг нөхөрлөх үед энэ хүмүүс зан авиртаа үнэхээр хичээл чармайлт гаргадаг. Бид яагаад эдгээр зүйлийг нөхөрлөх ёстойг тэд мэддэггүй. Бид яагаад энэ асуудлын талаар нөхөрлөх хэрэгтэйг Надад хэл дээ? Энэ асуудлын талаар нөхөрлөснөөр бид юунд хүрэхийг хүсдэг вэ? Бид яагаад энэ асуудлын талаар нөхөрлөх ёстойг эхлээд ярьцгаая. Хүний сайн зан авир болон Бурханы шаарддаг зан авирын шалгуурын тухай сэдэв ямар нөхцөл байдалд гарч ирсэн бэ? Биднийг “Үнэнийг эрэлхийлэх гэж юу гэсэн үг вэ” гэх сэдвээр нөхөрлөж байхад гарч ирсэн. Энэ асуудал нь хүн үнэнийг хэрхэн эрэлхийлэх ёстой вэ гэдэгтэй шууд хамаатай. Үнэнийг хэрэгжүүлсний үр дүнд хүмүүсийн харуулдаг сайн зан авир нь үнэнийг хамардаг, мөн үнэнтэй холбоотой. Харин үнэнийг хэрэгжүүлэхтэй хамаагүй зан авир хүнд хэчнээн сайн харагдаж байсан ч үнэнтэй холбоогүй. Зарим хүн: “Тэр нь буруу! Сайн зан авир үнэнд хүрэхгүй гэж Та хэлээгүй гэж үү? Би ойлгохгүй байна” гэж хэлнэ. Та нар энэ асуудлыг тайлбарлаж чадах уу? “Үнэнийг эрэлхийлэх гэж юу гэсэн үг вэ” гэдэг талаар нөхөрлөх явцад Би хүмүүсийн үзлээр сайн гэж үздэг зан авирыг задлан шинжилж, шүүмжилж, ялласан. Үүний зэрэгцээ Би хүний зан авирын талаар Бурхан ямар шалгуур тавьсныг хүмүүст мэдэгдэж, хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулах зөв замыг өгч, улмаар хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулахыг хэмжих шалгуурыг тэдэнд өгсөн. Энэ суурин дээр эцэст нь Би өөрсдийнхөө үзлээр сайн гэж бодож байгаа зан авир нь үнэний шалгуур биш, үнэнийг агуулдаг ч биш, үнэнтэй хамаатай ч биш гэдгийг хүмүүст мэдэгдэж, улмаар эдгээр сайн зан авирыг баримтлах нь үнэний эрэл хайгуул гэж эндүүрэн бодохыг нь болиулах үр дүнд хүрсэн. Үүний зэрэгцээ Би, Бурханы шаарддаг зан авирын шалгуурт нийцэх үедээ хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулах стандартыг л биелүүлсэн гэдгийг нь хүмүүст мэдэгдсэн. Хүний сурталчилдаг бүх сайн зан авир нь дүр эсгэлт, худал хуурмаг, бүгд жүжиг, үзүүлбэр, бүгд буруу, бүгдэд нь Сатаны явуулга холилдсон байдаг гэдгийг Би хүмүүст хэлж, одоо эдгээр зүйлийг буцаан авч, хүмүүсээс тэдгээрийг булаасан байхад хүмүүс хэрхэн хэрэгжүүлэхээ мэддэггүй биз дээ? Тэд дотроо “Тэгвэл би юугаар амьдрах ёстой юм бэ? Бурханы шаарддаг зан авирын бодит шалгуур юу юм бэ?” гэж боддог. Хүний зан авирын талаарх Бурханы шаардлага, шалгуур, тодорхой үг ийм л энгийн. Хүмүүс Бурханы шаарддаг бодит байдлыг амьдран харуулж байгаа л бол хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулах стандарттай нийцсэн байх болно. Тэд энэ асуудлын талаар дэмий маргахгүй, самгардахгүй, эсвэл будилахгүй. Хүн хэвийн хүн чанараар амьдран харуулах ёстой стандартад нийцэх үедээ үнэнийг эрэлхийлэх замд тулгардаг бодит асуудлыг шийдвэрлэсэн биш үү? Тэд хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулснаараа саад бартааг арилгаж, бэрхшээлийг шийдвэрлэсэн биш үү? Ядаж л одоо хүмүүсийн магтдаг боловсрол сайтай, мэдрэмжтэй, эвсэг найрсаг, ойр дотно байдалтай гэх мэт гадна талын арга зам нь хүний эрэл хайгуулын зорилго байхаа больсон. Эсвэл илүү нарийн хэлэх юм бол энэ нь үнэнийг эрэлхийлж буй хүмүүсийн гаднаа амьдран харуулахаар чармайдаг зорилго байхаа больсон, мөн энэ нь хэвийн хүн чанараар амьдран харуулах учиртай стандарт ч биш. Харин биеэ барих, ариун хүний ёс журамтай байх гэх мэт хэрэгцээ үүнийг орлодог болсон. Бурханы эдгээр шаардлага нь хүн хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулах шалгуур; энэ нь хэвийн хүн чанарын амьдран харуулах ёстой төрх юм. Ийм маягаар үнэнийг эрэлхийлэх хамгийн үндсэн нөхцөл, зорилго, чиглэл баталгаажсан бус уу? Хамгийн үндсэн, хамгийн наад захын зүйлс баталгаажсан, өөрөөр хэлбэл хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулахын зорилго нь хүмүүс боловсрол сайтай, мэдрэмжтэй, эелдэг зөөлөн, хүмүүжилтэй, эвсэг найрсаг, сайхан ааштай, ахмадыг хүндэлж, залуусыг халамжилдаг байх гэх мэт явдал биш, харин ч Бурханы шаарддаг хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулах явдал юм. Үүнд ямар ч дүр эсгэлт, Сатаны ямар ч явуулга байхгүй; харин ч энэ нь хэвийн хүн чанарын бодит амьдран харуулалт, илчлэлт, зан авир юм. Тийм биш гэж үү? (Тийм ээ, үнэн.) Энэ өнцгөөс авч үзвэл хүмүүс өөрсдийнхөө үзлээр зөв, сайн гэж боддог зүйлсийн тухай сэдэвт хамаардаг хүний сайн зан авирын талаар нөхөрлөж, мөн Бурханы шаарддаг зан авирын шалгуурын талаар нөхөрлөх үед эдгээр зүйл үнэнийг эрэлхийлэхтэй холбоотой байдаг уу? (Тийм ээ, холбоотой.) Тийм ээ, хоорондоо холбоотой. Энэ нь тодорхой хэмжээнд хүмүүсийн үнэний эрэл хайгуулын үндсэн чиглэл, зорилгыг баталгаажуулдаг. Өөрөөр хэлбэл, хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулах зорилго чинь ядаж л үнэнийг эрэлхийлж эхлэхээс чинь өмнө зөв байх болно. Энэ зорилго бол хүний бүтээсэн арга зам биш, нуун далдалж, дүр эсгэх явдал биш. Харин ч энэ нь Бурханы шаарддаг хүн чанарыг хэвийн амьдран харуулж байгаа хэрэг юм. Энэ сэдэв нь үнэний жинхэнэ эрэл хайгуулаас тодорхой хэмжээнд хол хэдий ч үнэний эрэл хайгуулын ерөнхий чиглэлд чухал юм. Энэ нь хүний ойлгох ёстой зан авирын хамгийн энгийн, хамгийн наад захын шалгуур юм. Энэ нөхөрлөлийн сэдэв үнэнийг эрэлхийлэхээс хэчнээн хол байх нь, үнэний шалгуураас хэчнээн хол байх нь хамаагүй, Бурханы шаардлага болон хүн төрөлхтөнд Бурханы өгсөн зан авирын шалгуурыг хамардаг учраас энэ нь аяндаа үнэний шалгуурыг ч бас тодорхой түвшинд хамарна. Тиймээс хүмүүс эдгээр асуудлыг ойлгох ёстой. Хүний зан авирт Бурханы тавьсан эдгээр шаардлага нь хүмүүсийн дагаж мөрдөх ёстой шалгуур бөгөөд тэдгээрийг үл тоож болохгүй. Эдгээр асуудлыг ойлгосны дараа хүмүүс ядаж л хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулахдаа, гадаад арга замаараа боловсрол сайтай, мэдрэмжтэй, эелдэг зөөлөн, хүмүүжилтэй, эвсэг найрсаг, ойр дотно байдалтай, сайхан ааштай хүн байхаар эрэлхийлэхгүй—ялангуяа барууныхан эрчүүдээс боловсон эр хүн шиг байж, эмэгтэйчүүдэд хаалга нээж өгч, суух үед нь сандлыг нь татаж өгч, олон нийтийн газарт эмэгтэйчүүдийг урьтал болгохыг шаарддаг—хүмүүс эдгээр сайн зан авирыг ялган таньдаг болмогцоо ядаж л хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулахаар чармайх үедээ, эсвэл хэвийн хүн чанарын зан авирыг эрэлхийлэх үедээ тэдгээрийг стандартаа болгон авч үзэхгүй. Харин оронд нь тэд өөрсдийн зүрх сэтгэл, оюун санаан дахь эдгээр зүйлийг орхино; тэдгээрийн нөлөөнд автаж, тэдгээрт хүлэгдэхээ болино. Энэ нь та нарын хийх учиртай зүйл юм. Хэрвээ “За яах вэ, тэр хүн тийм ч боловсрол сайтай, мэдрэмжтэй биш” гэж хэлэх хүн байвал чи ямар хариу үйлдэл үзүүлэх вэ? Чи түүнийг хальт хараад, “Чи буруу хэллээ. Энэ бол Бурханы гэр. ‘боловсрол сайтай, мэдрэмжтэй’ гэдэг чинь юу гэж байгаа юм бэ? Энэ нь үнэн биш, бидний амьдран харуулах учиртай хүний төрх биш” гэж түүнд заана. Зарим хүн: “Манай удирдагч ахмадыг хүндэлдэггүй, залуусыг халамжилдаггүй. Би аль хэдийн нас өндөр болсон, гэтэл удирдагч намайг эгч гэж дууддаггүй, зүгээр л нэрээр минь дууддаг. Тэгж болохгүй шүү дээ. Миний ач зээ нар түүнээс насаар ах! Ингэснээрээ удирдагч намайг дорд үзэж байгаа биш үү? Бас хүмүүст ч найрсаг, сайхан ханддаггүй. Зан авираас нь авч үзэхэд удирдагч байхад тохирохгүй юм шиг санагддаг” гэж хэлдэг. Энэ үзэл бодлыг юу гэж бодож байна? Ахмадыг хүндэлж, залуусыг халамжлах нь үнэн биш. Чи хүмүүсийг гадаад зан авир болон илрэлд нь үндэслэж биш, харин Бурханы үгийн дагуу, үнэнийг шалгуураа болгон хэмжих ёстой. Зөвхөн энэ нь л хүмүүсийг хэмжих зарчим юм. Тэгвэл бид удирдагч, ажилчдыг хэрхэн хэмжих ёстой вэ? Тэд бодитой ажил хийдэг эсэхийг, Бурханы үгийг идэж ууж, үнэнийг ойлгоход нь Бурханы сонгосон хүмүүсийг хөтөлж чадах эсэхийг, чуулганы асуудлыг шийдвэрлэж, зарим чухал ажлыг гүйцэлдүүлэхдээ үнэнийг ашиглаж чадах эсэхийг харах ёстой. Жишээлбэл, сайн мэдээний ажил хэрхэн явагдаж байна? Чуулганы амьдрал ямархуу байна? Бурханы сонгосон хүмүүс үүргээ сайн гүйцэтгэж байна уу? Бүх төрлийн мэргэжлийн ажилд ямар ахиц гарч байна? Үл итгэгчид, ёрын муу хүмүүс, антихристүүдийг цэвэрлэсэн үү? Эдгээр нь чуулганы чухал ажил юм. Үндсэндээ эдгээр ажлыг хэр сайн хийж байгааг нь харснаар удирдагч, ажилчдыг хэмждэг. Хэрвээ тэд энэ бүх салбарт үр дүнтэй байвал чадварлаг удирдагч мөн. Зан авир нь үл ялиг дулимаг байсан ч тэр нь том асуудал биш. Зөвхөн гадаад зан авирыг харах нь удирдагч, ажилчин тохиромжтой эсэхийг хэмжих стандарт биш. Хүний өнцгөөс харах юм бол удирдагч ахимаг насны эмэгтэйг эгч, эмээ гэж огт дууддаггүй учраас бүдүүлэг хүн юм шиг санагдана. Гэхдээ хэрвээ тэд Бурханы үгийг ашиглан түүнийг хэмжвэл энэ удирдагч шаардлага хангасан бөгөөд Бурханы сонгосон хүмүүс зөв хүнийг сонгожээ, учир нь тэрээр чуулганы бүх талын ажлыг мөрөндөө үүрч чаддаг, Бурханы сонгосон хүн нэг бүрийн амийн оролтод тус нэмэртэй, ашиг тустай, мөн сайн мэдээний ажлыг сайн хийдэг. Хүн бүр түүний удирдлагыг хүлээн авч, ажлаа хийхэд нь хамтран ажиллах ёстой. Хэрвээ хүн энэхүү удирдагчийн ажилд хамтран ажилладаггүй бол, түүнд хүндрэл учруулдаг бол, эсвэл тухайн удирдагч ердөө ахмадыг хүндэлж, залуусыг халамжлах гадаад талын сайн зан авиргүйгээс л болоод түүнийг шүүмжлэх гэсэндээ нээнтэг хайдаг бол энэ нь чуулганы ажилд ашиг тусгүй. Энэ нь удирдагч, ажилчинд зарчимгүй байдлаар хандаж буй хэрэг бөгөөд чуулганы ажлыг үймүүлж, саад хийж буйн илрэл юм. Ийм хүмүүсийн зөв биш; тэд ёрын мууг үйлдэж байна. Хэрвээ чи ахмадуудыг хүндэлдэггүй удирдагч, ажилчныг харснаасаа үүдэн тэднийг тийм ч сайн хүн биш гэж бодоод, удирдлагыг нь хүлээн авдаггүй, бүр тэднийг ялладаг бол ямар алдаа гаргаж байна вэ? Энэ нь уламжлалт соёлын үзэл бодлын дагуу хүний стандартыг ашиглан хүмүүсийг хэмжихийн ёрын муу үр дүн юм. Хэрвээ хүн бүр Бурханы үг болон үнэний дагуу хүмүүсийг хэмжиж, удирдагч, ажилчдыг сонгож чаддаг бол энэ нь үнэн зөв, Бурханы хүсэлд нийцэлтэй байна. Хүмүүс бусдад шударгаар хандаж, чуулганы ажлын хэвийн ахиц дэвшлийг хадгалж чадна. Бурхан сэтгэл хангалуун, хүн ч сэтгэл хангалуун байх болно. Тийм биш гэж үү?

Би хүний “сайн зан авир” гэгчийг задлан шинжилж, хүний зан авирт тавих Бурханы шаардлагын стандартын талаар нөхөрлөсөн тул хүмүүсийн бусдыг харах өнцөг, бусдыг хэмжихдээ ашигладаг стандарт өөрчлөгдсөн; хүмүүсийн бусдыг харах харааны талбар өөр өөр байдаг учраас хүмүүсийн хэмжилтийн үр дүн ч бас өөр байдаг. Хэрвээ хүмүүс Бурханы үгийг хэмжилтийнхээ үндэс болгон ашиглавал үр дүн нь гарцаагүй зөв, шударга, бодитой байх бөгөөд хүн бүрийн ашиг сонирхолд нийцэж байх болно. Хэрвээ хүмүүсийн хэмжилтийн өнцөг, арга барил, үндэслэл нь хүний зөв, сайн гэж боддог зүйл бол үр дүн нь ямар байх вэ? Хүн эцэст нь сайн хүмүүсийг хилсээр буруутгаж, яллаж магадгүй, эсвэл хоёр нүүртэнд хууртаад, уг хүнийг шударгаар үнэлж, авч үзэж чадахгүй байж магадгүй. Хүний үндэс суурь эндүү ташаа учраас эцсийн үр дүн нь гарцаагүй буруу, шударга бус, Бурханы хүсэлд нийцэхгүй байх болно. Тиймээс сайн зан авирын талаарх хүмүүсийн үзлийн мөн чанарыг задлан шинжилж, нөхөрлөх шаардлагатай юу? Энэ нь үнэний эрэл хайгуултай ямар нэг холбоотой юу? Тэдгээр нь маш нягт холбоотой! Хэдийгээр энэ сэдэв зөвхөн хүмүүс хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулахыг болон хүний гадаад арга зам, илчлэлийг хөнддөг боловч хүмүүс хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулах талаар Бурханы шаарддаг зөв шалгуурыг эзэмших үедээ бусдыг хэмжих, хүмүүс, зүйлсийг харах, биеэ авч явах, үйлдэх үнэн зөв, стандартчилагдсан үндэслэл, шалгууртай байх болно. Тиймээс энэ үүднээс авч үзвэл тэдний үнэнийг эрэлхийлэх чиглэл, зам, зорилго илүү үнэн зөв байх биш үү? (Тийм ээ, тэгнэ.) Энэ нь илүү үнэн зөв, илүү стандартчилагдсан байх болно. Хэдийгээр эдгээр сэдэв зарим талаар энгийн боловч хүмүүс, зүйлсийн талаарх хүний үзэл бодол, хүний биеэ авч явах байдал болон үйлдэлтэй хамгийн бодитой, жинхэнэ, ойр байдлаар холбогдсон байдаг—эдгээр нь хоосон зүйл огт биш.