Ариун Сүнсний ажил нь хүмүүст үр ашиг хүртээх буюу хүмүүсийг босгон байгуулах бүхий л ажил бөгөөд хүнд ашиг тусаа өгдөггүй ажил гэж нэгээхэн ч үгүй. Үнэн гүн эсвэл өнгөц байх нь хамаагүй, үнэнийг хүлээн зөвшөөрч байгаа хүмүүсийн хэв чанар ямар байх нь хамаагүй, Ариун Сүнсний хийж байгаа бүхэн хүмүүст ашиг тустай юм. Гэвч Ариун Сүнсний ажил шууд хийгдэх боломжгүй; харин Түүнтэй хамтран ажилладаг хүмүүсийн тусламжтайгаар явагдах учиртай. Зөвхөн ийм байдлаар л Ариун Сүнсний ажил үр дүнтэй болж чадна. Мэдээж Ариун Сүнс шууд ажиллаж байгаа үед энэ нь ерөөсөө ч хувирч өөрчлөгдөөгүй байдаг; харин хүний зуучлалыг ашиглах үед энэ нь ихээхэн бохир болж, Ариун Сүнсний анхдагч ажил байхаа больдог. Ингэснээр үнэн тодорхой хэмжээгээр өөрчлөгддөг. Дагалдагчид Ариун Сүнсний анхдагч утга учрыг биш харин Ариун Сүнсний ажил болон хүний туршлага, мэдлэгийн хослолыг хүлээн авдаг. Дагалдагчдын хүлээн авч байгаа Ариун Сүнсний ажлын нэг хэсэг нь зөв байна. Ажилчид өөр хоорондоо адилгүй учраас хүний хүлээн авч байгаа мэдлэг, туршлага нь ялгаатай байдаг. Ажилчид Ариун Сүнсний гэгээрэл болон удирдамжтай байх үедээ удирдамж болон гэгээрэлд үндэслэн улам туршлагажина. Эдгээр туршлага дотор хүний оюун санаа, туршлага, мөн хүн чанарынх нь оршихуй холилдох ба үүний дараа тэд олж авах ёстой мэдлэг болон үзэж харсан зүйлээ олж авна. Энэ бол хүн үнэнийг туулж мэдэрсний дараах хэрэгжүүлэлтийн зам юм. Хүмүүсийн туршлага, туршлагажиж буй зүйлс өөр өөр учраас энэхүү хэрэгжүүлэлтийн зам нь үргэлж адилхан байдаггүй. Ийм маягаар, Ариун Сүнсний гэгээрүүлэлт яг ижил байсан ч хүлээж авах хүмүүс нь өөр байдаг учраас мэдлэг болон хэрэгжүүлэлт нь өөр өөр байдаг. Зарим хүмүүс хэрэгжүүлэх явцдаа жижиг алдааг хийдэг бол зарим нь том алдаа гаргадаг, харин зарим нь алдаанаас өөр юу ч хийдэггүй. Учир нь хүмүүсийн ойлгох чадвар, бодит хэв чанар нь ялгаатай байдаг. Зарим хүмүүс сургаалыг хүлээн авсны дараа ийм маягаар ойлгодог ба зарим нь үнэнийг сонссоны дараа тийм маягаар ойлгодог. Зарим хүмүүс бага зэрэг гуйвуулдаг; зарим нь үнэний жинхэнэ утга учрыг огтхон ч ойлгодоггүй. Тиймээс хүн өөрийнхөө ойлгосноороо бусдыгаа чиглүүлэх болно; түүний ажил түүний оршихуйг л илэрхийлж байгаа учраас энэ нь гарцаагүй үнэн юм. Үнэний талаар зөв ойлголттой хүнээр удирдуулсан хүмүүс ч бас үнэний тухай зөв ойлголттой байх болно. Хэдий тэр хүмүүсийн дунд ташаа ойлголттой хүмүүс байж болох ч, бүгдээрээ биш, цөөн хэд нь л буруу ойлголттой байна. Үнэний талаарх ойлголт нь алдаатай хүмүүсээр удирдуулсан хүмүүс эргэлзээгүй алдаатай байх болно. Энэ хүмүүс жинхэнэ утгаараа алдаатай байх болно. Дагалдагчдын дундах үнэний талаарх ойлголтын түвшин нь ажилчдаас ихээхэн хамаарна. Мэдээж, Бурханаас ирж буй үнэн бол ямарч алдаагүй зөв, туйлын тодорхой байдаг. Гэвч ажилчид бүрэн зөв байдаггүй, бас тэднийг бүрэн найдвартай гэж хэлж болохгүй. Хэрэв ажилчдад үнэнийг хэрэгжүүлэх маш бодитой арга зам байгаа бол дагалдагчид ч бас үнэнийг хэрэгжүүлэх арга замтай байх болно. Харин ажилчдад үнэнийг хэрэгжүүлэх арга зам байхгүй, зөвхөн хоосон номлол л байгаа бол дагалдагчид ямар ч бодит байдалгүй байна. Дагалдагчдын хэв чанар ба угийн чанар нь төрөлхөөс заяагдсан бөгөөд ажилчидтай хамаагүй юм. Гэхдээ дагалдагчид үнэнийг хэр сайн ойлгож, Бурханыг мэдэж байна вэ гэдэг нь ажилчдаас хамаарна (энэ нь зөвхөн зарим хүмүүсийн хувьд л ийм байдаг). Ажилчин ямар байна, түүний удирдаж буй дагалдагчид тийм байх болно. Ажилчин өөрийн оршихуйг юу ч үлдээлгүй илэрхийлж байдаг. Дагалдагчиддаа тавьж буй шаардлагууд нь түүний өөрийн хүрэхийг хүсэж буй эсвэл хүрч чадах зүйлс юм. Ихэнх ажилчид өөрсдийн хийдэг зүйл дээрээ үндэслэн дагалдагчдадаа шаардлага тавьдаг ч хүмүүсийн огтхон ч хүрч чадахгүй зүйл олон байдаг. Хүмүүсийн хүрч чаддаггүй зүйл нь тэдний оролтонд саад болдог.

“Үг. II Боть: Бурханыг мэдэх тухай. Цор ганц Бурхан Өөрөө VIII”-аас