Хэрвээ чи Бурханд итгэхдээ Бурханд дуулгавартай байхыг хүсвэл өөрийгөө мэдэх нь туйлын чухал. Өөрийгөө мэдэхгүйгээр завхарсан зан чанараасаа ангижирч чадахгүй. Амь-оролт нь өөрийгөө мэдэхээс эхэлдэг. Хэрвээ чи зарим нэг завхрал илчлэн харуулах юм уу Бурханы жигшлийг төрүүлдэг, Бурханыг гомдоодог зүйл хийдэг бол, мөн тэнэг юм хийдэг бол дараа нь өөрийгөө эргэцүүлэх ёстой. Өөрийгөө эргэцүүлэх нь завхралаа арилгахад чинь хэрхэн тусалж чадах вэ? Үнэнийг хэрэгжүүлдэг хүмүүс “Надад тохиолдсон эдгээр зүйл намайг үнэхээр илчиллээ. Би завхарсан зан чанартай бөгөөд үүнийгээ арилгахын тулд Бурханы үгийн шүүлт, гэсгээлтийг хүлээн авах ёстой. Энэ нөхцөл байдлаар дамжуулан Бурхан завхарсан зан чанарыг минь илчилсэн нь сайн хэрэг. Бусад хүн намайг юу ч гэж бодсон, надад яаж ч хандсан, би үнэнийг эрж хайж, Бурханы хүслийг ойлгож, үнэнийг хэрэгжүүлэхийн тулд юу хийхээ мэдэх ёстой” гэж тунгаан боддог. Энэ бол зөв хандлага, энэ нь үнэнийг хэрэгжүүлж, Бурханыг дуулгавартай дагах хандлага юм. Бурханд итгэх итгэл нь үнэнийг хүлээн авахыг шаарддаг—тэр бол зөв хандлага. Үнэнийг хүлээн авдаггүй хүмүүс асуудал гарах үед шалтаг, шалтгаан хайж, хариуцлагыг өөр хүнд тохдог. Тэд бусад хүн өөрсдөд нь сайн хандахгүй, өөрсдийг нь бодохгүй, халамжлахгүй байна гэж үргэлж гомдоллодог. Тэд элдэв янзын шалтаг тоочдог. Энэ бүх шалтгааныг хайх ямар хэрэгтэй юм бэ? Энэ нь үнэний хэрэгжүүлэлтийг чинь орлож чадах уу? Бурханд дуулгавартай байдлыг чинь орлож чадах уу? Үгүй, чадахгүй. Өөрөөр хэлбэл, чамд ямар ч шалтгаан байсан хамаагүй, тэнгэрээс илүү том гомдолтой байлаа ч гэсэн үнэнийг хүлээн авдаггүй бол чи дуусна. Ялангуяа үнэнийг хэрэгжүүлэх асуудал дээр ямар хандлагатай байхыг чинь Бурхан харахыг хүсдэг. Чи гомдоллоод нэмэртэй юу? Чиний гомдол завхарсан зан чанарын асуудлыг шийдвэрлэж чадах уу? Хэрвээ чи гомдоллож, өөрийгөө зөвтгөвөл тэр нь чиний талаар юуг хэлэх вэ? Чи үнэнийг олж авсан байх уу? Бурхан чамайг сайшаах уу? Хэрвээ Бурхан: “Чи бол үнэнийг хэрэгжүүлдэг хүн биш, тиймээс замаас зайл, Би чамайг зэвүүцэж байна” гэж хэлбэл чи дууссан гэсэн үг биш үү? Бурхан “Би чамайг зэвүүцэж байна” гэж хэлэх нь чамайг илчилж, хэн болохыг чинь тодорхойлно. Бурхан яагаад чамд тодорхойлолт өгнө гэж? Учир нь чи үнэнийг хүлээн авдаггүй; Бурханы зохион байгуулалт, дээд эрхийг хүлээн авдаггүй. Чи үргэлж гадаад шалтаг хайж, аливааг үргэлж бусад хүнд нялзааж байдаг. Бурхан чамайг эрүүл ухаангүй, үнэнийг хайрладаггүй; ухаан мэдрэлгүй, дур зоргоороо, номхоршгүй гэж хардаг. Чамайг хойш тавьж, үл тоох ёстой, ингэснээр чи өөрийгөө эргэцүүлж чадна. Чамд номлол, үнэний нөхөрлөл сонсгохын гол санаа нь, чамайг үнэнийг ойлгож, асуудлаа шийдвэрлэж, завхралаа арилгаасай гэснийх юм. Үнэн гэдэг нь чиний дэмий чалчих зүйл мөн үү? Амаараа л яриад болчихдог зүйл мөн үү? Үнэнийг ойлгох нь дотоод сэтгэлийн чинь хоосон зайг дүүргэх сүнслэг тулгуур болох учиртай гэж үү? Үгүй, ийм зорилгоор ашиглахын төлөө байдаггүй. Үнэн нь чамайг завхарсан зан чанараа шийдвэрлэх боломжтой болгодог. Энэ нь чамд зам өгөхийн төлөө байдаг бөгөөд асуудалтай тулгарах үедээ чи эдгээр үнэнээр амьдарч, амьдралын зөв замаар алхаж чадна. Чи үнэнийг ойлгомогцоо төрөлх байдал, завхрал, эсвэл сатанлаг боловсролд чинь байдаг зүйлсэд үндэслэн үйлдэхээ больж, сатанлаг логик, ертөнцийн гүн ухааны дагуу амьдрахаа болино. Оронд нь чи үнэний дагуу амьдарч, үнэний дагуу үйлдэнэ. Зөвхөн энэ л Бурханы хүслийг хангаж чадна. Зарим хүн: “Би тийм ч удаан Бурханд итгээгүй. Надад тийм ч их туршлага байхгүй. Би үнэнийг ойлгодоггүй, миний биеийн хэмжээ жаахан, тиймээс үнэнийг хэрэгжүүлж чадахгүй” гэж хэлдэг. Эдгээр нь үнэндээ зүгээр л бодитой шалтаг. Биеийн хэмжээ чинь жаахан байсан ч чиний хүрч чадах үнэн гэж бий. Чи ойлгохынхоо хэрээр л хэрэгжүүлэх ёстой; чадлынхаа хэрээр л дадлагажуулах ёстой. Хэрвээ чи ойлгодог үнэнээ ч хэрэгжүүлдэггүй бол энд асуудал байна. Бурханд итгэсэн хугацаа чинь хэчнээн урт, эсвэл богино байх нь хамаагүй, хэдэн жилийн турш номлол сонссон л бол зарим үнэнийг ойлгоно. Чи маш их үнэнийг мэддэг ч алийг нь ч хэрэгжүүлдэггүй бол яллагдана. Үнэнд дуулгавартай байх хандлага гэж юу вэ, үнэнд дуулгавартай байх гэж юу вэ, үнэнд яаж дуулгавартай байх вэ, Бурханы зохион байгуулалтыг хэрхэн дуулгавартай дагах вэ, хүмүүс ямар хандлагатай байх ёстой вэ—хэрвээ чи эдгээр зүйлийг мэддэг бол хэрэгжүүлэх ёстой. Юу ч тохиолдлоо гэсэн үнэнийг хэрэгжүүлж, зарчимтай авирлаж сурах ёстой. Хэрвээ чи үнэнийг хэрэгжүүлдэггүй бол үнэн чамд ямар ч утга учиргүй байна; энэ нь ердөө хоосон сургаал, чиний аман дахь уриа лоозон. Чи үнэнийг хэрэгжүүлж чаддаг болсныхоо дараа л бодит байдалтай болно; тэр үед л үнэн чиний амь болж чадна. Ямар нэг зүйл тохиолдоход дур сонирхлоо дагаж—энэ хүний буруу, тэр хүний буруу гэж бодоод, үргэлж өөрийнхөө зөв гэж үзэж, бусад хүн юу ч хэллээ гэсэн үл санал нийлдэг бол—чи буруугүй, завхралгүй байх боломжтой юу? Үүнийг биеэ тоож, өөрийгөө зөвтгөх гэж нэрлэдэг бөгөөд энэ нь илүү ноцтой завхарсан зан чанар юм.

Завхарсан зан чанарыг хэрхэн шийдвэрлэж болох вэ? Эхний алхам бол Бурханы зохион байгуулалт, зохицуулалтыг дуулгавартай дагаж чадах эсэхийг чинь; чамд зориулж Бурханы бүрдүүлсэн янз бүрийн орчин нөхцөлд дуулгавартай байж чадах эсэхийг чинь харах явдал юм. Амар тайван цагт чи Бурханы талаар үзэлгүй байдаг, илт завхарсан зан чанар илчлэн харуулдаггүй. Тиймээс чи өөрийгөө тийм ч муугүй, Бурханыг дуулгавартай дагаж чаддаг хүн гэж боддог. Гэхдээ ямар нэг зүйл тохиолдох үед зүрх сэтгэл чинь үймэрч, өөрийн гэсэн бодол, санаа чамд төрдөг. Ялангуяа үүргээ гүйцэтгэхдээ зовж, төлөөс төлж чаддаг байх үедээ чи өөрийгөө Бурханыг хайрладаг хүн гэж боддог тул гэнэтийн засалт туулж, хэн нэгэн чамайг үүргээ гүйцэтгэхдээ дур зоргоороо, зарчимгүй гэж хэлэх үед үүнийг хүлээн авч чадах уу? (Хүлээн авахад амаргүй.) Хүлээн авахад амаргүй бол яах вэ? Яаж хүлээн авч, дуулгавартай байж чаддаг болох вэ? Хэрэгжүүлэх хэдэн зарчим бий. Нэгдүгээрт, чи өөрийгөө эргэцүүлж, бодол санаа, учир шалтгаанаа орхин үнэнийг эрж хайх ёстой. Бодол санаа, учир шалтгаан чинь үнэнд нийцэх албагүй гэдгийг чи ойлгох ёстой. Чи эрүүл ухаантай бол бусдын хэлэх үгийг эхлээд сонсож, дараа нь анхааралтай бодож үзэх ёстой. Тэдний хэлсэн үг үнэнд нийцэж байвал хүлээн авах ёстой—энэ бол эрүүл ухаантай хүний хийх ёстой зүйл юм. Хэрвээ чи үргэлж өөрийнхөө бодлыг зөв гэж үзээд, өөрийнхөө үзэл бодолтой зууралдаж, бусдын хэлсэн үг хэчнээн зөв, хэчнээн үнэнд нийцэлтэй байсан ч хүлээн авдаггүй бол тэрслүү, эрүүл ухаангүй байна гэсэн үг. Бүтээгдсэн зүйлийн эрүүл ухаан нь үнэнд дуулгавартай байх, Бурханы үгэнд дуулгавартай байх, Бурханы зохион байгуулалт, зохицуулалтыг дуулгавартай дагах, Бурханаас ирдэг бүхэнд дуулгавартай байх, Бурханы гэрийн ажлын зохицуулалтыг дуулгавартай дагах явдал юм. Үүргээ биелүүлэхдээ чи Бурханы шаарддаг зүйлийг болон Бурханы гэрийн зохицуулсан зүйлийг эрж хайх ёстой. Тэдгээр зүйлийг мэдмэгцээ чи Бурханы шаардсанаар үйлдэж чадна. Энэ бол хэрэгжүүлэлтийн зарчим юм. Эхлээд чи дуулгавартай байх ёстой. Энэ бол бүтээгдсэн зүйлийн хийх ёстой зүйл. Хүмүүс ихэвчлэн өөрсдийн гэсэн шалтаг, шалтгаан, арга саамтай байдаг учраас дуулгавартай дагаж чаддаггүй. Тийм шалтгаантай болохоор тэдний хувьд дуулгавартай дагахад тун амаргүй байдаг. Тэр тохиолдолд юу хийж болох вэ? Эхлээд өөрийнхөө шалтаг, шалтгааныг орхиж, Бурханы гэрийн шаардлагын дагуу үйлд. Хэсэг хугацаанд ингэж хэрэгжүүлснийхээ дараа чи үнэн-зарчмын дагуу үүргээ гүйцэтгэх үедээ улам үр дүнтэй болж байгаагаа олж мэднэ. Энэ бол Бурханд дуулгавартай байх явдал гэдгийг чи дотоод сэтгэлдээ баталгаажуулж, дуулгавартай байдал чинь улам бүр цэвэр болно. Гэхдээ чи үргэлж үзэл, төсөөлөлтэйгөө зууралддаг бол, Бурханы зохион байгуулалт, зохицуулалтад захирагдаж чаддаггүй бол, үргэлж Бурхантай сөргөлдөж, Бурханыг эсэргүүцдэг бол тэр чинь тэрслүү байдал юм. Тэр бол завхарсан зан чанар. Чи илт ёрын мууг үйлдээгүй байлаа ч гэсэн чамд өчүүхэн төдий ч дуулгавартай байдал байхгүй, өчүүхэн ч болов үнэн-бодит байдал байхгүй.

Дуулгавартай байх хичээл хамгийн хэцүү хэр нь бас хамгийн амархан юм. Юугаараа хэцүү вэ? (Хүмүүс өөрийн гэсэн санаатай байдаг.) Хүмүүст санаа байгаа нь асуудал биш—ямар хүнд санаа байхгүй байх билээ дээ? Хүмүүс бүгд зүрх сэтгэл, уураг тархитай, бүгдээрээ өөрсдийн гэсэн санаатай байдаг. Тэр бол асуудал биш. Тэгвэл асуудал нь юу вэ? Асуудал нь хүний завхарсан зан чанар. Хэрвээ чи завхарсан зан чанаргүй байсан бол хэчнээн олон санаа чамд байсан ч дуулгавартай байж чадна—тэр нь асуудал болохгүй. Хэрвээ хүн ийм эрүүл ухаантай бөгөөд “Би бүх зүйл дээр Бурханд дуулгавартай байх ёстой. Би шалтаг тоочихгүй, өөрийнхөө санаагаар зүтгэхгүй, энэ асуудал дээр өөрийн гэсэн шийдвэр гаргахгүй” гэж хэлдэг бол түүний хувьд дуулгавартай дагахад амархан байх биш үү? Хэрвээ хүн өөрийн гэсэн шийдвэр гаргадаггүй бол энэ нь өөрийгөө зөвтгөдөггүйн тэмдэг; хэрвээ тэрээр өөрийнхөө санаагаар зүтгэдэггүй бол эрүүл ухаантайн тэмдэг юм. Хэрвээ тэр бас дуулгавартай байж чаддаг бол үнэний хэрэгжүүлэлтэд хүрчээ. Өөрийнхөө шийдвэрийг гаргадаггүй, өөрийнхөө санаагаар зүтгэхгүй байна гэдэг нь дуулгавартай байж чадахын урьдач нөхцөл юм. Хэрвээ чамд ийм хоёр чанар байдаг бол дуулгавартай байж, үнэнийг хэрэгжүүлэхэд амархан байх болно. Тиймээс чи дуулгавартай байхаасаа өмнө энэ хоёроор өөрийгөө зэвсэглээд, үнэнийг хэрэгжүүлэх хандлагатай байхын тулд хэрхэн үйлдэх ёстой, юу хийх ёстойгоо олж мэдэх учиртай. Энэ нь тийм ч хэцүү биш—гэхдээ бас тийм ч амархан биш. Яагаад хэцүү байдаг вэ? Хүн завхарсан зан чанартай учраас энэ нь хэцүү байдаг. Дуулгавартай байдлыг хэрэгжүүлэх үедээ чи ямар сэтгэл зүйтэй, ямар байдалтай байх нь хамаагүй, энэ нь үнэнийг хэрэгжүүлэхэд чинь саад болдог бол тэрхүү сэтгэлгээ юм уу байдал завхарсан зан чанараас үүдэлтэй байдаг. Тэр бол зүгээр л бодит баримт. Хэрвээ чи өөрийгөө зөвтгөдөг, биеэ тоосон зан, тэрслүү, утгагүй байдал, өрөөсгөл хандлага, гөжүүд зан зэрэг завхарсан зан чанараа шийдвэрлэдэг бол дуулгавартай байхад амархан байна. Тэгвэл эдгээр завхралыг хэрхэн шийдвэрлэх ёстой вэ? Чи дуулгавартай дагахыг хүсэхгүй байх үедээ залбирч, өөрийгөө эргэцүүлж, ингэж асуух ёстой: “Би яагаад Бурханд дуулгавартай байж чаддаггүй юм бэ? Би яагаад юмыг өөрийнхөөрөө хийх гэж зүтгэдэг юм бэ? Би яагаад үнэнийг эрж хайж, хэрэгжүүлж чаддаггүй юм бэ? Энэ асуудлын уг үндэс юу вэ? Би Бурханд дуулгавартай байдлыг хэрэгжүүлэх ёстой, өөрийнхөө хүсэл, эрмэлзлийг дагах биш, үнэнийг хэрэгжүүлэх ёстой. Би Бурханы үг, Бурханы зохион байгуулалт, зохицуулалтад дуулгавартай байж чаддаг байх ёстой. Зөвхөн тэр нь л Бурханы хүсэлд нийцнэ.” Ийм төрлийн үр дүнд хүрэхийн тулд Бурханд залбирч, үнэнийг эрж хайх шаардлагатай. Чи үнэнийг ойлгох үедээ илүү амархан хэрэгжүүлж чаддаг болно; тэгээд махан биеэс урваж, махан биеийн санаа зовнилыг орхиж чадна. Хэрвээ чи зүрх сэтгэлдээ үнэнийг ойлгодог ч махан биеийн ашиг тус, байр суурь, нэрэлхүү зан, нэр нүүрээ орхиж чаддаггүй бол үнэнийг хэрэгжүүлэхэд хэцүү байх болно. Учир нь зүрх сэтгэлдээ чи махан биеийн ашиг тус, нэрэлхүү зан, нэр нүүрээ хамгаас дээгүүр тавьдаг. Энэ нь чи үнэнийг хайрладаггүй, харин байр суурь, нэр хүндийг хайрладаг гэсэн үг юм. Тэгвэл энэ асуудлыг хэрхэн шийдвэрлэх ёстой вэ? Чи залбирч, үнэнийг эрж хайж, байр суурь, нэр хүнд гэх мэт зүйлсийн мөн чанарыг нэвт харах ёстой. Чи эдгээр зүйлийг анхааран авч үзэхээ багасгах ёстой бөгөөд үнэнийг хэрэгжүүлэхийг чухалчлан үзэж, бүхнээс дээгүүр үнэлэх шаардлагатай. Энэ бүхнийг хийх үедээ чи үнэнийг хэрэгжүүлэх хүсэлтэй болсон байх болно. Заримдаа хүмүүс үнэнийг хэрэгжүүлж чаддаггүй. Тэд засалт туулж, Бурханы шүүлт, гэсгээлтийг хүлээн авах шаардлагатай, ингэснээр асуудлын мөн чанар тов тодорхой болж, үнэнийг хэрэгжүүлэхэд илүү хялбар байна. Үнэн хэрэгтээ үнэнийг хэрэгжүүлэхэд тулгардаг хамгийн том саад бэрхшээл бол хүний өөрийн хүсэл хэтэрхий их, юм бүхнээс түрүүнд байдаг—өөрөөр хэлбэл, хүний хувийн ашиг сонирхол бүхнээс дээгүүр байж, нэр хүнд, байр суурь нь хамгаас түрүүнд байдаг. Тийм учраас ямар нэг зүйл тохиолдоход ийм хүмүүс үргэлж дураараа авирладаг бөгөөд үнэн-зарчмыг огтхон ч бодолцон үзэхгүйгээр өөрт ашигтай зүйлийг хийнэ. Тэд үргэлж өөрийнхөө санаатай зууралдаж байдаг. Өөрийнхөө санаатай зууралдах гэдэг нь юу гэсэн үг вэ? Энэ нь “Чи үүнийг хүсэж байвал, би тэрийг хүсэж байна. Чи өөрийнхөөрөө баймаар байвал би өөрийнхөөрөө зүтгэнэ” гэж тодорхойлно гэсэн үг юм. Энэ нь дуулгавартай байдлын илрэл мөн үү? (Биш.) Энэ нь үнэнийг огт эрж хайхгүй, харин өөрийнхөөрөө зүтгэж байгаа хэрэг. Энэ бол биеэ тоосон зан чанар, эрүүл ухаангүй байдлын илрэл. Хэрвээ нэг л өдөр чи дур сонирхол, шийдвэр чинь үнэнд харшилдгийг мэддэг болж чадвал; өөрийгөө үгүйсгэж, нэвт харж, өөртөө итгэхээ больж, дараа нь аажмаар аливааг өөрийнхөөрөө хийж, сохроор тодорхойлохоо болиод, харин үнэнийг эрж хайж, Бурханд залбирч, Бурханд түшиглэж чаддаг болбол тэр нь зөв хэрэгжүүлэлт юм. Ямар төрлийн хэрэгжүүлэлт үнэнд нийцдэгийг баталгаажуулахаасаа өмнө чи эрж хайх ёстой. Тэгэх нь туйлын зөв зүйл бөгөөд үүнийг хийх ёстой. Хэрвээ чи засалт туулах хүртлээ хүлээгээд дараа нь эрж хайх юм бол тэр нь бага зэрэг идэвхгүй бөгөөд энэ нь аливааг хойшлуулах магадлалтай. Үнэнийг эрж хайж сурах нь маш чухал. Үнэнийг эрж хайхын ашиг тус юу вэ? Нэгдүгээрт чи өөрийнхөө хүслийг дагаж, бодлогогүй авирлахаас зайлсхийж чадна; хоёрдугаарт завхралын илчлэл, ёрын муу үр дагавраас зайлсхийж чадна; гуравдугаарт аливаа зүйлийг тодорхой, үнэн зөв ухамсарласнаар хүлээж, тэвчээртэй байж сурч, алдаа гаргахаа больж чадна. Үнэнийг эрж хайснаар эдгээр зүйлийг бүгдийг нь биелүүлэх боломжтой. Чи бүх зүйл дээр үнэнийг эрж хайж сурах үедээ юу ч энгийн биш бөгөөд анхааралтай байж, хичээл чармайлт гаргахгүй бол юмыг тааруу хийнэ гэдгээ олж мэднэ. Ийм маягаар хэсэг зуур дадлагажсаны дараа чи ямар нэг зүйл тохиолдоход илүү их төлөвшиж, туршлагажсан байх болно. Хандлага чинь илүү зөөлөн, аядуу болох ба ойворгон, эрсдэлтэй, өрсөлдөөнтэй байхын оронд чи үнэнийг эрж хайж, үнэнийг хэрэгжүүлж, Бурханыг дуулгавартай дагаж чадна. Тэгээд завхарсан зан чанараа илчлэн харуулдаг асуудал чинь шийдвэрлэгдэнэ. Тиймээс чиний хувьд дуулгавартай дагахад амархан байна, энэ нь үнэндээ тийм ч хэцүү биш. Эхэндээ жаахан хэцүү байж магадгүй боловч чи тэр асуудлыг шийдвэрлэх хүртлээ тэвчээртэй байж, хүлээж, үнэнийг эрж хайсаар байж чадна. Ямар нэг зүйл тохиолдоход чи үргэлж өөрийнхөө шийдвэрийг гаргахыг хүсэж, үргэлж шалтаг тоочиж, өөрийнхөө санаагаар зүтгэдэг бол энэ нь нэлээд төвөгтэй болно. Учир нь чиний зүтгээд байгаа зүйл эерэг биш, бүгд завхарсан зан чанар доторх зүйл юм. Тэр бүх зүйл бол завхарсан зан чанарын илчлэл бөгөөд ийм нөхцөл байдалд чи үнэнийг эрж хайхыг хүслээ ч үнэнийг хэрэгжүүлж чадахгүй, Бурханд залбирахыг хүслээ ч гагцхүү оромдож л чадна. Хэрвээ хэн нэгэн хүн чамтай үнэний талаар нөхөрлөж, санаа зорилгод чинь байгаа хольцыг ил болговол чи ямар сонголт хийх вэ? Чи үнэнийг амархан дуулгавартай дагаж чадах уу? Тийм үед дуулгавартай байх нь чиний хувьд маш хэцүү байх бөгөөд чи дуулгавартай байж чадахгүй. Чи тэрсэлж, шалтаг тоочиж, “Миний шийдвэр Бурханы гэрийн төлөө. Тэр нь буруу биш. Яагаад надаас дуулгавартай байхыг шаардаад байгаа юм бэ?” гэж хэлнэ. Чи дуулгавартай байж чадахгүй гэдгээ харж байна уу? Үүнээс гадна чи бас эсэргүүцнэ; энэ нь зориуд үйлдсэн гэм буруу юм! Энэ нь туйлын төвөгтэй биш үү? Хэн нэгэн хүн чамтай үнэний талаар нөхөрлөх үед хэрвээ чи үнэнийг хүлээн авч чаддаггүй, тэр ч байтугай мэдсээр байж гэм буруу үйлдэж, Бурханы эсрэг тэрсэлж, Бурханыг эсэргүүцдэг бол энэ нь ноцтой асуудал юм. Чи Бурханаар илчлэгдэж, таягдан хаягдах эрсдэлтэй.

Бурханд дуулгавартай байх хичээл үнэхээр гүн гүнзгий. Үүнд орж эхлэхэд үнэхээр хэцүү санагддаг ч хэсэг зуур туулсны дараа тийм ч хэцүү санагддаггүй. Дуулгавартай байдлыг хэрэгжүүлэхийн тулд зарчмуудыг сахин мөрдөх шаардлагатай бөгөөд хэрвээ чи зарчмыг ололгүйгээр нэлээд хэдэн удаа бүтэлгүйтвэл сургамж аваагүй байна гэсэн үг юм; дуулгавартай байх нь чиний хувьд тун хэцүү сургамж хэвээр байдаг. Яагаад хэцүү байдаг вэ? Учир нь завхарсан хүмүүст олон бэрхшээл бий. Хүмүүст үзэл, төсөөлөл, мөн түүнчлэн янз бүрийн завхарсан зан чанар байдаг. Дээр нь нэмээд хэрвээ тэд бас бага зэргийн мэдлэг, хөрөнгөтэй; коллежийн зэрэгтэй, өндөр боловсролтой; нийгэмд мөнгөтэй, байр суурьтай, бүх талаар давуутай бол тэр нь асуудал юм. Тийм хүмүүс үнэнийг хүлээн авахад амаргүй. Хэтэрхий их мэдлэгтэй байх нь төвөгтэй, учир нь хүмүүс мэдлэгийг үнэн гэж үздэг тул үнэнийг ухамсарлах, хүлээн авахад дэндүү их хүчин чармайлт шаардагддаг. Хэрвээ чи үнэнийг ойлгодоггүй, хүн чанаргүй, эсвэл эрүүл ухаангүй бол зараатай адилхан. Зараа бол хэний ч үймүүлж, уурлуулж чадахгүй аймшигтай амьтан. Завхарсан хүмүүс тийм байдаг—тэд яавч үнэнийг хүлээн авахгүй, Бурханыг огтхон ч дуулгавартай дагахгүй. Тэдний зүрх сэтгэл ёрын муугаар дүүрэн байдаг, тэд тэр чигтээ завхарсан зан чанараараа амьдардаг. Үүний үр дүнд, хүмүүст тулгардаг асуудал болгон нь олон төвөгтэй байдлыг авчирдаг бөгөөд хүмүүс үзэл, төсөөллөөр дүүрч, биеэ тоож, өөрийгөө зөвтгөдөг. Тэд засалт туулах үедээ, эсвэл хийж байгаа зүйлд нь саад бэрхшээл тулгарах үед шалтаг тоочиж, юмыг буруугаар ойлгож, сөрөг болж, гомдоллодог. Тэд утгагүй яриа, аргументийн нөлөөнд автаж, төөрөлддөг. Эдгээр нь бэрхшээл юм. Хэрвээ хүмүүс эдгээр бэрхшээлийг шийдвэрлэж чадвал үнэнийг хүлээн авч, хэрэгжүүлж чадах бөгөөд Бурханд дуулгавартай байхад амархан байх болно. Тийм учраас Бурханд дуулгавартай байхын тулд хүн эхлээд үнэнийг хүлээн авч, хэрэгжүүлэх ёстой, Бурханы зохион байгуулалт, зохицуулалтад захирагдах ёстой. Энэ бол эхний саад тотгор юм. Тэгвэл Бурханы зохион байгуулалт, зохицуулалт юунаас бүрддэг вэ? Тэдгээр нь эргэн тойронд чинь Бурханы бий болгосон хүмүүс, үйл явдал, зүйлсээс бүрддэг. Заримдаа эдгээр хүмүүс, үйл явдал, зүйлс чамайг засна, заримдаа чамайг уруу татаж, туршиж, үймүүлж, эсвэл чамайг сөрөг болгоно—гэхдээ чи асуудлыг шийдвэрлэхийн тулд үнэнийг эрж хайж чадаж л байгаа бол ямар нэг зүйл сурч авч, биеийн хэмжээтэй болж, эсэргүүцэх чадалтай болж чадна. Бурханы зохион байгуулалт, зохицуулалтыг дуулгавартай дагах нь Бурханд дуулгавартай байх хамгийн үндсэн хичээл юм. Бурханы зохион байгуулалт, зохицуулалт нь хүмүүс, үйл явдал, зүйлс, эргэн тойронд чинь Бурханы бүрдүүлсэн янз бүрийн нөхцөл байдлыг агуулдаг. Тэгвэл чи эдгээр нөхцөл байдалтай тулгараад ямар хариу үйлдэл хийх ёстой вэ? Хамгийн гол зүйл бол Бурханаас хүлээн авах явдал. “Бурханаас хүлээн авах” гэдэг нь юу гэсэн үг вэ? Гомдоллох, эсэргүүцэх нь Бурханаас хүлээн авч буй хэрэг мөн үү? Шалтгаан хайж, шалтаг тоочих нь Бурханаас хүлээн авч буй хэрэг мөн үү? Үгүй. Тэгвэл чи Бурханаас хүлээн авах явдлыг хэрхэн хэрэгжүүлэх ёстой вэ? Чамд ямар нэг зүйл тохиолдох үед эхлээд тайвширч, үнэнийг эрж хайж, дуулгавартай байдлыг хэрэгжүүл. Шалтаг, тайлбар бүү бодож ол. Хэний зөв, хэний буруу болохыг шинжилж, таамаглахаар бүү оролд, хэний алдаа илүү ноцтой, хэнийх нь арай ноцтой биш вэ гэдгийг битгий шинжил. Эдгээр зүйлийг үргэлж задлан шинжлэх нь Бурханаас хүлээн авах хандлага мөн үү? Бурханд дуулгавартай хандлага мөн үү? Энэ нь Бурханд дуулгавартай байх, Бурханаас хүлээн авах, эсвэл Бурханы дээд эрх, зохицуулалтыг хүлээн авах хандлага биш. Бурханаас хүлээн авах нь Бурханд дуулгавартай байдлыг хэрэгжүүлэх зарчмын нэг хэсэг юм. Хэрвээ чи чамд тохиолдож буй бүхэн Бурханы захиралт, эдгээр зүйл Бурханы зохицуулалт болон сайн хүслээс үүддэг гэдэгт итгэлтэй байвал тэдгээрийг Бурханаас хүлээн авч чадна. Юун түрүүнд зөв, бурууг бүү шинжил, өөртөө шалтаг бүү тооч, бусдаас бурууг бүү хай, дэмий юмаар бүү марга, тохиолдсон зүйлийн объектив шалтгааныг бүү задлан шинжил, аливааг шинжилж, шалгахдаа хүний оюун ухааныг бүү ашигла. Эдгээр нь Бурханаас хүлээн авахын тулд чиний хийх ёстой нарийн ширийн зүйл юм. Үүнийг хэрэгжүүлэх арга зам нь дуулгавартай байдлаас эхлэх явдал. Чи үзэлтэй байсан ч, эсвэл юмыг тодорхой мэдэхгүй байсан ч дуулгавартай бай. Шалтаг тоочихоос, эсвэл тэрслүү байдлаас бүү эхэл. Дуулгавартай болсныхоо дараа үнэнийг эрж хайж, Бурханд залбирч, Бурханаас эрж хай. Чи яаж залбирах ёстой вэ? “Өө Бурхан минь, Та сайн санааны үүднээс энэ нөхцөл байдлыг надад зориулж зохион байгуулсан” гэж хэл. Ингэж хэлбэл юу гэсэн үг вэ? Чиний зүрх сэтгэлд хүлээн авсан хандлага аль хэдийн бий болж, энэ нөхцөл байдлыг Бурхан чамд зориулж зохион байгуулсан гэдгийг хүлээн зөвшөөрсөн гэсэн үг юм. “Өө Бурхан минь, өнөөдөр надад тулгарсан нөхцөл байдалд яаж хэрэгжүүлэхээ би мэдэхгүй байна. Намайг гэгээрүүлж, залж чиглүүлж, Өөрийнхөө хүслийг надад ойлгуулаач гэж би Танаас гуйя, ингэснээр би үүний дагуу үйлдэж, тэрслэхгүй, эсэргүүцэхгүй байж, өөрийнхөө хүсэлд найдахгүй байж чадна. Би үнэнийг хэрэгжүүлж, зарчмын дагуу үйлдэхэд бэлэн байна” гэж хэл. Залбирсны дараа чи зүрх сэтгэлдээ амар тайвныг мэдэрч, шалтаг тоочихоо аяндаа болино. Энэ нь сэтгэлгээний өөрчлөлт биш үү? Энэ нь үнэнийг эрж хайж, хэрэгжүүлэх замыг засдаг бөгөөд үнэнийг ойлгосныхоо дараа хэрхэн хэрэгжүүлэх ёстой вэ гэх ганц асуудал үлддэг. Үнэнийг хэрэгжүүлэх цаг болоход тэрслүү байдлыг илчлэн харуулбал чи Бурханд дахин залбирах ёстой. Тэрслүү байдал чинь шийдвэрлэгдмэгц үнэнийг хэрэгжүүлэхэд аяндаа амархан болно. Асуудал гарч ирэх үед чи Бурханы өмнө өөрийгөө тайван байлгаж, үнэнийг эрж хайж сурах ёстой. Хэрвээ чамд гадаад талын зүйлс байнга саад болдог бол, чиний байдал байнга тогтворгүй байдаг бол үүний шалтгаан нь юу вэ? Учир нь чи үнэнийг ойлгодоггүй, завхарсан зан чанар дотроос чинь захирч байдаг—чи яаж ч чадахгүй. Иймэрхүү үед чи өөрийгөө эргэцүүлж, өөрийнхөө дотроос асуудлыг олох ёстой. Бурханы холбогдох үгийг хайж, юу илчилж байгааг нь хар. Дараа нь номлол, нөхөрлөл юм уу Бурханы үгийн магтан дуу сонс. Өөрийнхөө байдлыг эдгээр үгтэй харьцуулан үз. Ийм маягаар чи дотор чинь ямар асуудал байгааг харж чадах бөгөөд эдгээр асуудлыг тодорхой ойлговол шийдвэрлэхэд илүү хялбар болно. Бусад хүний ямар ч асуудал чамд төвөг удсан бай, битгий анхаарал хандуул. Өөрийгөө эргэцүүлэхэд анхаарлаа төвлөрүүл. Ялихгүй юман дээр сүржигнэж, Бурхан чамайг туршиж байна гэж бүү хэл. Энэ нь Бурхантай ямар ч хамаагүй. Завхарсан хүмүүс өөрсдийгөө огт мэддэггүй, дүр эсгэхдээ хамгийн чадварлаг байдаг. Хэт мэдрэмтгий бүү бай. Хэрвээ чи үүнийг Бурханы туршилт гэж тодорхойлбол өөрийнхөө асуудлыг бүр ч их эргэцүүлэх хэрэгтэй; чи завхарсан зан чанараа нэгд нэггүй арилгахгүй бол энэ нь чамаар тохуурхсаар байх болно. Тэгвэл шийдэл нь юу вэ? Чи “Бурхан минь, би маш дур зоргоороо, биеэ тоосон зантай! Би үргэлж махан биеэ өөгшүүлэх талаар л бодож байна. Би дэндүү тэрслүү! Намайг сахилгажуулаач” гэж залбирах ёстой. Залбирсныхаа дараа чи бага зэрэг санаа зовно. “Бурхан намайг үнэхээр сахилгажуулбал яах билээ? Үгүй ээ, би залбирч, шийдвэр гаргах ёстой; Бурхан намайг яаж ч сахилгажуулсан, намайг өвчлүүлж, үхүүлсэн ч гэсэн би Бурханыг дуулгавартай дагах болно.” Ингэж залбирсны дараа чи дотроо хүчтэй болж, байдал чинь өөр болно. Чамд ямар санагдах вэ? Чи: “Энэ олон жил Бурханд итгэсний дараа би анх удаа Бурханы шалгалтыг туулж байна. Бурханы гар над дээр ирж, Бурхан надад маш ойр байгааг би мэдэрч байна. Бурхан намайг биечлэн удирдаж, намайг сургаж, ариусгахын тулд ийм шалгалтыг биечлэн зохицуулж, үүнээс сургамж авч, үнэнийг олж авах боломж олгосон. Бурхан надад маш их хайртай!” гэж бодно. Энэ нь Бурханы гэгээрэл, гэрэлтүүлэлт биш үү? Энэ үед чи арай том биеийн хэмжээтэй байх биш үү? (Тийм ээ.) Энэ бол үнэхээр ул суурьтай ойлголт юм. Чи дотроо “Бурхан намайг туршиж байгаа юм чинь би ямар хандлагатай байх ёстой вэ? Бурханыг сэтгэл хангалуун байлгахын тулд би юу хийх ёстой вэ?” гэж гайхаж магадгүй. Ийм маягаар бодож, ийм маягаар эрж хайх үедээ чи төд удалгүй дуулгавартай байдалд хүрнэ. Чи өөрийнхөөрөө маргахаа больж, дотроо “Хэрвээ би дуулгавартай дагахгүй, харин үргэлж маргаж, бусад хүн юм уу объектив орчин нөхцөлөөс үргэлж шалтгаан хайж, шалтаг тоочиж, зөв, бурууг шинжилж байдаг бол бүр хүн ч биш. Би бол араатан, бүр гахайтай эн тэнцэхгүй!” гэж бодно. Тэгээд чамд буруутай санагдаж, сэтгэл чинь тавгүйтнэ. “Би Бурханыг хурдхан дуулгавартай дагах ёстой. Бурхан миний дэргэд байж, намайг ингэж залж чиглүүлж байгаа. Бурханы сайн санаа ийм байдаг гэж үргэлж хэлдэг—өнөөдөр би үүнийг амслаа. Бурханы хүслээр бол би сургамж авах ёстой, өөрчлөгдөх ёстой, харин зөв, буруугийн хооронд гацах ёсгүй. Энэ бол намайг гэх Бурханы хайр, Бурханы шүүлт, гэсгээлт, мөн Бурханы хангалт, удирдамж. Бурхан намайг маш их хайрладаг, Бурханы хайр бол жинхэнэ!” гэж чи бодно. Чиний сэтгэл хөдөлнө. Яагаад сэтгэл чинь хөдөлнө гэж? Учир нь чи одоо Бурханы хүслийг ойлгодог; Бурханы хайрыг биечлэн туулсан; энэ өдрүүдэд үнэнийг байнга эрж хайснаар туулж мэдэрсэн. Үүнийг туулж байхдаа хүмүүс Бурханы эсрэг тэрсэлсээр байж чадах уу? Тийм ээ, тэрслүү байдал байсаар байх боломжтой. Хүмүүс завхарсан зан чанартай бөгөөд элдэв янзын завхарсан, утгагүй бодол байнга төрдөг тул тэд үргэлж “Бурхан намайг туршиж байгаа болохоор би үхэх үү? Бурхан үнэхээр намайг сахилгажуулж байгаа бол намайг хүнд өвчтэй болгох уу? Би айж байна!” гэж бодож байгаа. Айдас хаанаас гардаг вэ? Энэ нь Бурханы дээд эрх, зохицуулалтад итгэхгүй байхаас, Бурханы зохион байгуулалтад захирагдахыг хүсэлгүй, “Би үхвэл юу болох вэ? Би юу хийхээ ер мэдэхгүй байна!” гэж санаа зовохоос гардаг. Хүмүүс Бурханд дэндүү бага итгэдэг. Тийм цаг үед хүмүүс хэр их итгэлтэй байдаг вэ? Тэг! Хэрвээ хүн Бурханы гараас зугтахыг маш их хүсдэг бол Бурханаас зуун хувь урвана. Юмс иймдээ тулахад хүмүүс зугтахыг хүсдэг; тэд тохиолдож буй зүйлтэй эвлэрдэггүй. Тэгвэл юу хийж болох вэ? Чи зүгээр л “Би дуулгавартай байж чадна; миний сэтгэл бага зэрэг хөдөлж байна. Би Бурханы нигүүлслийг, Бурхан намайг халамжилдгийг мэдэрч чадна. Тэр л хангалттай, би сэтгэл хангалуун байна” гэж хэлж болохгүй. Гэхдээ тэр нь хангалттай биш. Чи урагш ахисаар байх ёстой, үргэлжлүүлэн эрж хайх ёстой. “Иов яаж тийм итгэлтэй болсон юм бол? Тэр хэр хэмжээнд дуулгавартай байж чадсан бол? Би яагаад ингэж их айдаг юм бэ? Миний айдас хаанаас гарч байна вэ? Учир нь би Бурханд дэндүү бага итгэдэг. Би Бурханы гарт хамгийн аз жаргалтай, аюулгүй байна; Бурхан бол миний хоргодох газар гэж би боддоггүй. Би эдгээр зүйлд итгэдэггүй. Би үнэхээр ов мэхтэй, хорон муу хүн! Бурхан намайг туршиж байгааг би мэдсэн, шалгалт туулна гэдэг нь миний амийг авна гэсэн үг биш. Бурхан надаар тоглож байгаа юм биш, бас намайг зориуд илчилж байгаа ч юм биш. Энэ бол ердөө л нэг шалгалт, завхарсан зан чанарыг минь цэвэрлэх зорилготой. Би Бурханд жинхэнээсээ итгэж, Бурханд бүрэн итгэж, өөрийгөө Бурханы гарт даатгаж чаддаггүй хэвээр байгаа. Би маш хорон муу, хамгийн муухай зүйлсийг хийсэн гэм буруутай! Би Бурханы анхаарлыг хүртэхэд зохисгүй, Бурханаар халамжлуулахад зохисгүй” гэж бод. Дараа нь чи юу хийж болох вэ? Чи Бурханд залбирч, Бурханаас үнэнийг эрж хайх ёстой; тэрслүү байдал болон сэдлээ засах ёстой. Чи ийм түвшинд үнэнийг ойлгодог ч Бурханд итгэлтэй биш, Бурханы гарт өөрийгөө даатгаж зүрхэлдэггүй хэвээр байгаа. Энэ нь юу вэ? Энэ бол урвалт. Ов мэхтэй байдал, биеэ тоосон зан, хардлага сэрдлэг, хорон муу байдлаасаа болоод чи Бурханд итгэдэггүй. Үүнээс айдас үүсдэг. Айдсын утга учир юу вэ? Тэр нь Бурханд итгэлгүй байдал. Энэ нь “Хэрвээ би Бурханы удирдамжийг дуулгавартай дагахгүй бол Бурхан намайг Сатанд гардуулан өгч, үхүүлэх үү?” гэж үргэлж санаа зовж байдаг. Энэ ямар гээчийн бодол вэ? Утгагүй үг биш үү? Яагаад хүн Бурханы талаар тэгж бодно гэж? Үнэн байхгүй бол хүмүүс юуг ч тодорхой харж чадахгүй, харин үргэлж Бурханыг буруугаар ойлгож, таамагладаг. Энэ асуудлыг шийдвэрлэхийн тулд хүн үнэнийг ойлгох шаардлагатай. Үнэнийг ойлгосноор л хүмүүс эрүүл ухаантайгаар, хүн шиг ярьж чадна. Чи Бурханы халамж, хамгаалалтыг мэдэрч, Бурханы өгсөн амар амгалан, баяр хөөрийн мэдрэмжийг эдэлж, тун амар тайван байгаа хэр нь өөрийгөө Бурханы гарт даатгахдаа дургүй хэвээр, айсан хэвээр байдаг. Энэ нь тэрслүү байдал биш үү? Энэ тэрслүү байдалд юу холилдсон байдаг вэ? Юу хянаж байдаг вэ? Ов мэхтэй байдал, биеэ тоосон зан. Энэ нь үнэхээр чөтгөрийн уг чанар биш үү? Хэрвээ хүн чөтгөрийн уг чанартай бол сатанлаг зан чанартай байдаг. Энэ асуудлыг хэрхэн шийдвэрлэж болох вэ? Ингэхийн тулд хүмүүс үнэнийг эрж хайх шаардлагатай. Хэрвээ хүмүүс үнэнийг хайрладаггүй бол, хэчнээн их завхрал илчлэн харуулсан ч үнэнийг эрж хайдаггүй бол завхарсан зан чанараа хэзээ ч шийдвэрлэж чадахгүй. Тийм хүн авралд амархан хүрэхгүй.