Үүргээ гүйцэтгэсний дараа олон хүнд өөрсдөө дутуу дулимаг, үнэн-бодит байдалгүй юм шиг санагддаг тул илүү их номлол сонсохыг өөрсдөөсөө шаардаж, удирдагч, ажилчдаас илүү их цуглаан хийхийг шаардан, гагцхүү энэ нь амийн оролт, амийн өсөлтийг өгч чадах мэт байдаг. Хэрвээ тэд цуглаан, номлолд оролцолгүй хэсэг хугацаанд явах юм бол зүрх сэтгэлд нь юу ч байхгүй мэт хоосон, эзгүй санагддаг. Тэдний зүрх сэтгэлд зөвхөн өдөр тутмын цуглаан, өдөр тутмын номлол тэдэнд амийн оролт өгч, сүнсээрээ төлөвших боломж олгох юм шиг байдаг. Бодит байдал дээр ийм бодол санаа нь огт буруу юм. Бурханд итгэж, Бурханыг дагадаг хүмүүс үүргээ биелүүлэх ёстой—тэгж байж л тэд амийн туршлагатай болж чадна. Хэрвээ чи Бурханд чин сэтгэлээсээ итгэдэг гэж хэлдэг ч үүргээ биелүүлэхийг хүсдэггүй бол Бурханд итгэх чин сэтгэл чинь хаана байна вэ? Үүргээ чин сэтгэлээсээ гүйцэтгэдэг хүмүүс бол итгэлтэй хүмүүс юм. Итгэлтэй хүмүүс л амьдралаа Бурханд зориулж зүрхэлдэг бөгөөд Бурханы төлөө зарлагадахын тулд бүхнээ хаяхад бэлэн байдаг. Ийм хүмүүс үүргээ гүйцэтгэх явцдаа Ариун Сүнсний ажлыг туулдаг; Ариун Сүнс тэднийг гэгээрүүлж, удирдаж, сахилгажуулдаг. Энэ бүхэн амийн туршлагыг бий болгодог. Тиймээс амийн оролт нь албан ёсоор үүргээ гүйцэтгэхээс эхэлдэг.

Хэрвээ хүмүүс үүргээ гүйцэтгэхдээ хайхрамжгүй ханддаг, эсвэл үргэлж будилдаг бол энэ нь ямар хандлага гэж та нар бодож байна? Энэ нь зүгээр л хэлбэрдэж байгаа хэрэг бус уу? Энэ нь та нарын үүрэгтээ хандах хандлага мөн үү? Энэ нь хэв чанар, эсвэл зан чанарын асуудал мөн үү? Та нар бүгд энэ талаар тодорхой мэдэж байх ёстой. Хүмүүс яагаад үүргээ гүйцэтгэхдээ хайнга ханддаг вэ? Тэд Бурханы төлөө юм хийхдээ яагаад үнэнч байдаггүй вэ? Тэдэнд бүр эрүүл ухаан, эсвэл мөс чанар гэж байна уу? Үнэхээр мөс чанар, эрүүл ухаантай бол чи аливааг хийхдээ зүрх сэтгэлээ илүү зориулж, арай илүү нинжин сэтгэлтэй, хариуцлагатай, хайхрамжтай байх юм бол тэгснээр илүү их хүчин чармайлт гаргаж чадна. Илүү их хичээл зүтгэл гаргаж чадах үед биелүүлдэг үүргийн чинь үр дүн сайжирна. Үр дүн чинь илүү сайн болж, үүгээрээ бусад хүн төдийгүй Бурханыг хангалуун болгоно. Чи үүнд зүрх сэтгэлээ зориулах ёстой! Чи хорвоо ертөнцөд ажиллаж, зарцуулсан цаг хугацаандаа л үндэслэн мөнгө олж байгаа юм шиг хайнга байж болохгүй. Хэрвээ ийм хандлагатай бол чи асуудалд орно. Чи үүргээ сайн гүйцэтгэх боломжгүй. Энэ ямар гээч хүн чанар вэ? Мөс чанаргүй хүмүүст хүн чанар байх уу? Байхгүй. Хэрвээ чи өөрийгөө хүн чанартай гэж хэлж, үнэнийг хэрэгжүүлж, үүргээ сайн гүйцэтгэхийг хүсэж байгаа бол үүрэгтээ илүү их хүчин чармайлт гаргаж, зүрх сэтгэлээ зориулах ёстой. Чи өөрийгөө мөс чанартай гэж хэлдэг ч үүрэгтээ зүрх сэтгэлээ огт зориулдаггүй. Мөс чанар чинь үр нөлөө үзүүлж байна уу? Чи зүрх сэтгэлээ зөв газар тавих ёстой. Чи эдгээр зүйлийг байнга бодох ёстой—бүгдийг нь ойлгох ёстой. Үүргээ гүйцэтгэхдээ зүгээр л аргацаах нь томоохон хориотой зүйл. Хэрэв чи үүргээ гүйцэтгэхдээ үргэлж аргацаадаг бол үүргээ стандартад нийцэхүйц байдлаар гүйцэтгэх аргагүй. Үүргээ үнэнчээр гүйцэтгэхийг хүсэж байвал эхлээд аргацаадаг асуудлаа засах хэрэгтэй. Анзаарсан даруйдаа нөхцөл байдлыг засаж залруулах арга хэмжээ авах ёстой. Хэрвээ чи будилуу, асуудлыг огт анзаарч чаддаггүй, үргэлж аргацааж, хэлбэрдэж, оромдсон байдлаар хийдэг бол үүргээ сайн гүйцэтгэх ямар ч аргагүй. Тиймээс үүрэгтээ үргэлж зүрх сэтгэлээ зориулах ёстой. Хүмүүст ийм боломж ирэх нь маш хэцүү байсан! Бурхан боломж олгох үед тэд үүнийг шүүрэн авдаггүй бол тэр боломж алдагдана—тэгээд хожим нь тэд тийм боломж олохыг хүссэн ч гэсэн тийм боломж дахиад гарч ирэхгүй байж магадгүй. Бурханы ажил хэнийг ч хүлээдэггүй, үүргээ гүйцэтгэх боломж ч мөн адил. Зарим хүн “Би өмнө нь үүргээ сайн биелүүлээгүй, харин одоо үүргээ гүйцэтгэхийг хүссээр л байна. Би зүгээр л мориндоо дахин мордох ёстой” гэж хэлдэг. Ийм шийдэмгий байх нь гайхалтай боловч үүргээ хэрхэн сайн гүйцэтгэхээ тодорхой мэдэж, үнэнд шамдах ёстой. Үнэнийг ойлгодог хүмүүс л үүргээ сайн гүйцэтгэж чадна. Үнэнийг ойлгодоггүй хүмүүс үйлчлэл үзүүлэхэд ч тэнцэхгүй. Үнэнийг илүү тодорхой ойлгох тусмаа чи үүргээ гүйцэтгэхдээ илүү үр дүнтэй байх болно. Хэрвээ энэ асуудал юу болохыг олж харж чадвал чи үнэнд шамдах бөгөөд чамд үүргээ сайн гүйцэтгэх найдвар байна. Одоогоор үүрэг гүйцэтгэх боломж төдийлөн их байхгүй учир боломжтой үедээ чи тэдгээрийг ашиглах ёстой. Чухамдаа үүрэгтэй тулгарах үедээ л чи чармайх ёстой; тэр үед чи өөрийгөө Бурханд өргөн барьж, Бурханы төлөө зарлагадах ёстой, мөн төлөөс төлөх шаардлагатай. Юугаа ч бүү хайрла, ямар нэг явуулга бүү өвөрлө, ямарваа зай завдал бүү үлдээ, эсвэл өөртөө гарах гарц бүү өг. Хэрэв чи ямарваа зай завдал үлдээж, тооцоотой, овсгоотой, зальхай байвал тааруухан ажил хийх нь гарцаагүй. “Намайг заль мэх гаргаж байхыг хэн ч хараагүй. Ямар догь вэ!” гэж чи хэллээ гэж бодъё. Энэ ямар төрлийн сэтгэхүй вэ? Чи хүмүүсийн, бас Бурханы ч нүдийг хуурчихлаа гэж бодож байна уу? Гэвч үнэн хэрэгтээ Бурхан юу хийснийг чинь мэддэг үү, үгүй юу? Бурхан мэддэг. Үнэн хэрэгтээ чамтай хэсэг хугацаанд харилцсан хэн боловч завхрал, өөдгүй занг чинь мэдэж авах бөгөөд хэдийгээр тэд шулуухан хэлэхгүй байлаа ч зүрх сэтгэлдээ чамд үнэлгээ өгсөн байх болно. Маш олон хүн өөрсдийг нь ойлгож авснаас болоод илчлэгдэж, таягдан хаягдсан хүн мундахгүй олон байсан. Бүх хүн мөн чанарыг нь нэвт хармагцаа тэр хүмүүсийн хэн болохыг илчилж, хөөсөн. Тиймээс хүмүүс үнэнийг эрэлхийлдэг ч бай, үгүй ч бай үүргээ чадлынхаа хэрээр сайн гүйцэтгэх ёстой; тэд бодитой зүйл хийхдээ мөс чанараа ашиглах ёстой. Чи дутагдалтай байж болох ч үүргээ гүйцэтгэхдээ үр дүнтэй байж чаддаг бол таягдан хаягдах түвшинд очихгүй. Хэрвээ чи үргэлж өөрийгөө алзахгүй, яавч таягдан хаягдахгүй гэж бодоод, өөрийгөө эргэцүүлж, танихаар оролддоггүй, зүй ёсны ажлаа үл тоож, үргэлж хайнга, хааш яаш байдаг бол Бурханы сонгосон хүмүүс чамд тэвчээр алдрах үедээ хэн болохыг чинь илчлэх бөгөөд чи таягдан хаягдах тун магадлалтай. Учир нь хүн болгон чамайг нэвт харж, чи нэр төр, ёс жудгаа алджээ. Хэрвээ нэг ч хүн чамд итгэхгүй бол Бурхан чамд итгэж чадна гэж үү? Бурхан хүний зүрх сэтгэлийн гүнийг хардаг: Тэрээр ийм хүнд яавч итгэж чадахгүй. Хэрвээ хүн найдваргүй хүн бол ямар ч тохиолдолд түүнд ажил даалгаж болохгүй. Хэрэв чи тухайн хүний ямар болохыг мэдэхгүй, эсвэл бусад хүн тухайн хүнийг хийж байгаа зүйлдээ сайн гэж хэлэхийг сонссон ч зүрх сэтгэлдээ зуун хувь итгэлтэй биш байгаа бол түүнд эхлээд чухал биш, жижиг ажил даалгаж болно. Хэрэв хэд хэдэн жижиг даалгаврыг сайн хийвэл түүнд ердийн даалгавар өгч болно. Тэрхүү даалгаврыг амжилттай биелүүлсэн тохиолдолд л чи түүнд чухал ажил өгөх ёстой. Хэрэв тэр хүн ердийн даалгаврыг баллах юм бол найдвартай хүн биш. Том ч бай, жижиг ч бай ямар ч ажил түүнд даалгаж болохгүй. Сайхан сэтгэлтэй, хариуцлагатай, хэзээ ч аргацааж байгаагүй, бусдын даалгасан ажлыг өөрийн ажил мэт үзэж, ажилдаа бүх талаар анхаарч, чиний хэрэгцээг бодож, бүх өнцгөөс нь авч үздэг, маш нарийн нягт, аливааг зөв арга замаар зохицуулдаг, ажил нь тун сэтгэл ханамжтай байдаг хүнийг чи анзаарсан бол энэ нь итгэл даахуйц хүн юм. Итгэл даадаг хүмүүс бол хүн чанартай хүмүүс бөгөөд хүн чанартай хүмүүс мөс чанар, эрүүл ухаантай байдаг, мөн тэдний хувьд үүргээ сайн гүйцэтгэхэд маш амархан байдаг байж таарна, учир нь тэд үүргээ өөрсдийн даалгавар гэж үздэг. Мөс чанар, эрүүл ухаангүй хүмүүс үүргээ тааруу гүйцэтгэх нь гарцаагүй бөгөөд юу ч байлаа гэсэн үүрэгтээ хариуцлагагүй ханддаг. Бусад нь үргэлж тэдний төлөө санаа зовж, тэднийг хянаж, ахиц дэвшлийнх нь талаар асууж байх хэрэгтэй болдог; тэгэхгүй бол үүргээ гүйцэтгэх явцад нь юмс гажуудаж, ажлаа хийж байхад нь байдал буруугаар эргэх боломжтой бөгөөд тэр нь бүр ч чирэгдэлтэй байдаг. Товчхондоо хүмүүс үүргээ гүйцэтгэх явцдаа үргэлж өөрсдийгөө эргэцүүлэх шаардлагатай: “Би энэ үүргийг хангалттай биелүүлсэн үү? Зүрх сэтгэлээ үүнд зориулсан уу? Эсвэл зүгээр л аргацаасан уу?” Хэрвээ чи үргэлж хайнга, хааш яаш байдаг бол аюулд орно. Хамгийн наад зах нь, чи найдваргүй, хүмүүс чамд итгэж болохгүй гэсэн үг. Үүнээс ч ноцтой нь, хэрвээ чи үүргээ гүйцэтгэхдээ үргэлж оромдож, байнга Бурханыг мэхэлдэг бол асар их аюулд орно! Зориуд ов мэхтэй байхын үр дагавар юу вэ? Чамайг мэдсээр байж гэм бурууг үйлдэж, өөрийнхөө завхарсан зан чанарын дагуу л амьдарч, хайнга, хааш яаш байж, үнэнийг огт хэрэгжүүлэхгүй байгааг хүн бүр харж чадна—энэ нь чи хүн чанаргүй гэсэн үг юм! Хэрэв ийм илрэл чамаас цаг ямагт харагддаг бол, чи томоохон алдаанаас зайлсхийдэг ч жижиг алдаа тасралтгүй гаргаж, эхнээсээ дуустлаа гэмшдэггүй бол хорон муу нэгэн, үл итгэгч бөгөөд чамайг зайлуулах ёстой. Тийм үр дагавар ноцтой байдаг—чи үл итгэгч, хорон муу хүн гээд бүрэн илчлэгдэж, таягдан хаягдана.

Чиний биелүүлдэг аливаа үүрэг амийн оролтыг хамардаг. Үүрэг чинь тогтмол юм уу жигд бус, сонирхолгүй юм уу хөгжилтэй аль нь ч байсан, чи үргэлж амийн оролтод хүрэх ёстой. Зарим хүний гүйцэтгэдэг үүрэг үнэндээ нэгэн хэвийн байдаг; тэд нэг л зүйлийг өдөр бүр хийдэг. Гэвч энэ хүмүүсийн үүргээ гүйцэтгэхдээ илчилдэг байдал нь огтхон ч нэгэн хэвийн байдаггүй. Заримдаа хүмүүс сайхан ааштай байх үедээ арай илүү хичээнгүй байж, илүү сайн ажилладаг. Зарим үед зарим нэг үл мэдэгдэх нөлөөний улмаас завхарсан сатанлаг зан чанар нь тэднийг хутган үймүүлж, зүй бус үзэл бодолтой болгож, муу байр байдалтай, муухай ааштай болгодог; үүний үр дүнд тэд үүргээ хааш яаш гүйцэтгэдэг. Хүмүүсийн дотоод байдал байнга өөрчлөгдөж байгаа; тэдгээр нь хэдийд ч, хаана ч өөрчлөгдөж болно. Чиний байдал яаж ч өөрчлөгддөг бай, ааш зандаа үндэслэж үйлдэх нь үргэлж буруу байдаг. Сайхан ааштай байхдаа арай дээр хийж, муухай ааштай байхдаа арай муу хийх нь аливааг хийх зарчимч арга зам мөн үү? Энэ нь стандартад нийцэхүйц байдлаар үүргээ гүйцэтгэх боломжийг чамд олгох уу? Зан ааш нь ямар ч байсан, хүмүүс Бурханы өмнө залбирч, үнэнийг эрж хайхаа мэдэх ёстой; ийм маягаар л зан аашиндаа захирагдан, нааш цааш ганхахаа больж чадна гэдгээ хүмүүс мэдэх ёстой. Үүргээ биелүүлэхдээ чи, юмыг зарчмын дагуу хийж байгаа эсэх, үүргийн гүйцэтгэл чинь стандартад нийцэж байгаа эсэх, үүнийг зүгээр л хааш яаш байдлаар хийж байгаа эсэх, хариуцлагаасаа зайлсхийхийг оролдсон эсэх, хандлага болон бодол сэтгэлгээнд чинь ямар нэг асуудал байгаа эсэхийг үргэлж шинжлэх ёстой. Чи өөрийгөө эргэцүүлж, эдгээр зүйл чамд тодорхой болмогц үүргээ биелүүлэхэд арай хялбар байх болно. Сөрөг, сул дорой байдал, харьцалт туулсны дараа муухай ааштай байх гээд үүргээ гүйцэтгэх явцдаа юутай ч тулгарсан бай, чи үүнд зөв зохистой хандах хэрэгтэй, мөн үнэнийг эрж хайж, Бурханы хүслийг ойлгох ёстой. Эдгээр зүйлийг хийснээр чи хэрэгжүүлэх замтай болно. Үүргээ сайн биелүүлэхийг хүсэж байвал зан аашныхаа нөлөөнд автахгүй байх ёстой. Чамд хэчнээн сөрөг, сул дорой санагдаж байсан ч гэсэн, хийдэг бүхэндээ үнэнийг туйлын хатуу чанд хэрэгжүүлж, зарчмаа баримтлах ёстой. Ингэвэл бусад хүн чамайг сайшаагаад зогсохгүй Бурхан ч бас чамд дуртай байх болно. Ингэснээр чи хариуцлагатай, ачаа үүрдэг хүн болно; чи үүргээ үнэхээр стандартад нийцэхүйц биелүүлж, жинхэнэ хүний төрхийг бүрэн дүүрэн амьдран харуулдаг жинхэнэ сайн хүн болно. Ийм хүмүүс үүргээ биелүүлэх үедээ ариусгагдаж, бодит өөрчлөлтөд хүрдэг бөгөөд тэднийг Бурханы нүдэнд үнэнч байдаг гэж хэлж болно. Үнэнч хүмүүс л үнэнийг хэрэгжүүлэхдээ тууштай байж, зарчимтай үйлдэхэд амжилт олж чаддаг бөгөөд үүргээ стандартад нийцүүлэн биелүүлж чаддаг. Зарчимтай үйлддэг хүмүүс сайхан ааштай байхдаа үүргээ нягт нямбай биелүүлдэг; тэд хааш яаш байдлаар ажилладаггүй, бусдаар өөрсдийгөө үнэлүүлэх гэж биеэ тоож, онгирдоггүй. Муухай ааштай байхдаа өдөр тутмын үүргээ мөн л чин үнэнчээр, хариуцлагатай гүйцэтгэдэг бөгөөд үүргээ гүйцэтгэхэд нь нэмэргүй, өөрсдөд нь бага зэрэг дарамт үзүүлдэг, үүргээ гүйцэтгэх явцад нь үймээн учруулдаг ямар нэг зүйлтэй тулгарсан ч гэсэн Бурханы өмнө зүрх сэтгэлээ тайван байлгаж, залбиран, “Би ямар ч том асуудалтай тулгарсан, тэнгэр нурж ирлээ ч гэсэн, амьд байгаа цагтаа үүргээ биелүүлэхийн тулд чадах бүхнээ хийхээр шийдсэн. Бурханы надад хайрласан энэ үүрэг, мөн миний биед Түүний оруулсан энэ амьсгалыг хүртэхүйц байхын тулд би амьдарч буй өдөр бүрдээ үүргээ сайн гүйцэтгэх ёстой. Хэчнээн хэцүү байдалд байхаас үл хамааран би бүгдийг үл тооно, учир нь үүргээ биелүүлэх нь хамгийн чухал!” хэмээн хэлж мөн л чаддаг. Ямар ч хүн, үйл явдал, зүйл, орчны нөлөөнд автдаггүй, ямар нэг зан ааш, эсвэл гадаад нөхцөл байдалд хязгаарлагддаггүй, Бурханы даалгасан үүрэг, даалгаврыг эн тэргүүнд тавьдаг хүмүүс нь Бурханд үнэнч, Түүнд жинхэнээсээ дуулгавартай байдаг хүмүүс юм. Ийм хүмүүс амийн оролтод хүрч, үнэн-бодит байдалд орсон байдаг. Энэ бол үнэнийг амьдран харуулах хамгийн жинхэнэ, бодит илэрхийллийн нэг билээ. Ингэж амьдрах нь хүнийг сэтгэл амар байлгах уу? Бурхан чамайг хэрхэн хардаг талаар санаа зовох хэрэгтэй юу? Сэтгэл амар байхын тулд ямар үйлдэл хийх хэрэгтэй гэж та нар хэлэх вэ? (Ямар нэг хүн, үйл явдал, зүйлд хязгаарлагдалгүй, үүргээ тэргүүнд тавь. Энэ бол Бурханы урмыг хугалахгүй байх цорын ганц арга зам юм.) Зөв, энэ бол сэтгэл амар байхын нууц юм. Та нар бүгд энэ нууцыг эзэмшсэн үү? Хэн нэгэн чамтай ярилцахдаа онцгүй хандлага гаргаж, чамайг үл хайхарч, чамаас зориуд алдаа хайхыг санаархвал чи хутга тулгуулсан мэт сэтгэл дундуур байх болно. Чи идэхийг хүсэхгүй бөгөөд нойронд чинь нөлөөлнө. Ямар ч байсан ааш зан чинь таагүй болж, зүрх сэтгэл чинь шанална. Энэ үед чи юу хийх вэ? Чи магадгүй “Өнөөдөр би ааш муутай байгаа учраас үүргээ хоёр хоног хойшлуулъя”, эсвэл “Би үүргээ гүйцэтгэсээр байх ч хоёрдмол сэтгэлээр хийж, зүгээр л хэлбэрдэхэд болно. Бүх зүйл хүссэнээр болохгүй үе хүн бүрд байдаг болохоор ааш муутай байвал Бурхан надаас хэт их зүйл хүсэхгүй биз дээ? Би өнөөдөр үүргээ түр хойшлуулъя. Зүгээр ээ, би маргааш сайн хийнэ. Бурхан Өөрийн ажлыг зургаан мянган жилийн турш хийж байгаа болохоор намайг нэг өдрөөр хойшлууллаа гээд үнэхээр анхаарах уу?” гэж хэлнэ. Жижиг зүйл сэтгэл санаанд нь нөлөөлж, цаашлаад үүрэгт нь нөлөөлдөг бол энэ ямархуу хүн бэ? Энэ нь хүүхдэрхүү, олиггүй зан бус уу? Ямар нэгэн зүйл тохиолдоход тэд муухай аашилж, огт эрүүл ухаангүй болж, үүргээ гүйцэтгэхгүй, шийдэмгий бус болж, тангаргаа мартдаг. Энэ ямар асуудал вэ? Энэ дур зоргоороо байдлын асуудал бус уу? Ихэвчлэн ингэж авирладаггүй хүмүүс байдаг ч сэтгэл санаа онцгүй үедээ тэд хариуцлагаа орхидог. Иймэрхүү зүйлс дэндүү олон тохиолддог. Зарим хүн сэтгэл санаа нь тавгүйтэх үед гадны нөлөөнд бага зэрэг өртдөг учраас үүргээ гүйцэтгэж байхдаа эрч хүчгүй, хийж байгаа зүйлдээ анхаарч чаддаггүй. Ийм зүйл тохиолдоход юу хийх ёстой вэ? Эдгээр асуудлыг шийдэх шаардлагагүй гэж үү? Зарим хүн “Эдгээрийг шийдэх боломжгүй. Хэсэг хугацаанд би хиймээргүй байна, би зүгээр л урсгалаараа явна. Ямар ч байсан миний сэтгэл санаа онцгүй байгаа тул хэнтэй ч яримааргүй байна. Би зүгээр л жаахан л гуниглаадахъя” гэж хэлдэг. Хэдийгээр тэд энд үүргээ гүйцэтгэсээр байгаа ч оюун ухаан нь бус, зөвхөн бие нь л байдаг. Зүрх сэтгэл нь хаашаа тэнээд явсан нь тодорхойгүй. Тэд үүргээ гүйцэтгэхдээ хариуцлагагүй, хүчин чармайлт гаргадаггүй, сул дорой байдаг. Гэсэн хэдий ч сэтгэл санаа нь сайжрахад тэд дахин урам зоригтой болж эхэлдэг; тэд дахин бэрхшээл зовлонг тэсвэрлэж, ядарч зүдэрч чаддаг бөгөөд юу идэх вэ гэж санаа зовдоггүй. Энэ бүгд жаахан хэвийн бус биш гэж үү? Хүмүүс яагаад ийм олон янзын сэтгэл хөдлөл, орчин нөхцөлийн нөлөөнд автдаг вэ? Та нар ер нь шалтгааныг нь эрж хайж байсан уу? Эдгээр зүйл та нарт үргэлж төвөг уддаггүй гэж үү? Та нар ийм байдалд байнга гацдаггүй гэж үү? Энэ нь та бүхэнд тулгардаг асуудал бус уу? (Тийм.) Эдгээр асуудлыг шийдэхгүй бол хүмүүс хэзээ ч төлөвшихгүй; тэд үргэлж хүүхэд байх болно. Жишээ нь, хэрвээ хэн нэгэн чиний мэдрэмжийг бодолгүй, тодорхой хэмжээнд чамд чиглэсэн зүйл хэлбэл, эсвэл тойруу замаар чиний тухай яривал чамд бага зэрэг эвгүй санагдана. Хэн нэгэнтэй ярихад тэр чамд анхаарал хандуулахгүй, царай нь сайхан харагдахгүй байвал чамд таагүй байх болно. Хэрвээ нэг өдөр чиний үүрэг хүссэнээр чинь болохгүй байвал чамд эвгүй байх болно. Мууг зөгнөсөн юм шиг хар дарсан зүүд зүүдэлбэл чамд таагүй байх болно. Гэр бүлийнхээ талаар таагүй мэдээ сонсвол чи тавгүйтэж, сэтгэл санаа чинь дордож, эрч хүч орж чадахгүй байх болно. Өөр хэн нэгэн үүргээ сайн гүйцэтгэж, магтуулж, удирдагчаар дэвшихийг харвал чи бас тавгүйтэж, сэтгэл санаанд чинь нөлөөлнө... Чамд нөлөөлж чадах том, жижиг энэ бүх зүйл чамайг сөрөг байдалд автуулж, сэтгэл хямралд оруулж, үүргээ гүйцэтгэх чадварт чинь нөлөөлдөг. Ингэж авирладаг хүмүүст ямар асуудал байна вэ? (Тэдний зан чанар тогтворгүй байдаг.) Тогтворгүй зан чанар бол нэг тал нь. Тэдний хүн чанар төлөвшөөгүй, хүүхдэрхүү бөгөөд тэдэнд ямар ч мэдлэг ухаан байдаггүй. Амийн оролтын тухайд бол тэд үргэлж бүх төрлийн хүн, үйл явдал, зүйлээр хязгаарлагддаг тул үнэнийг хэрэгжүүлэхэд амаргүй байдаг. Хэрвээ тэд үнэнийг хэрэгжүүлж чадахгүй бол үнэн-бодит байдалд орж чадахгүй, үнэн-бодит байдалд орж чадахгүй бол амийн оролтгүй байх болно. Тийм биш гэж үү? Тэд хүмүүс, үйл явдал, зүйлээр хязгаарлагддаг нь юунаас болдог вэ? Учир нь тэд үнэнийг ойлгодоггүй, юу нь үнэн, юу нь худал болохыг ялган таньж чаддаггүй, хэний зөв, хэний буруу болохыг ялгаж чаддаггүй. Энэ нь тэднийг хэрхэн хэрэгжүүлэхээ мэдэхгүй, урагшлах юм уу ухрах зайгүй болоход хүргэдэг. Ийм л үр дагавартай. Ихэнх шинэ итгэгч ийм байдалд байна. Тэд үнэнийг ойлгож, аливааг тодорхой харж, хүмүүсийг ялган таньж чадах үед энэ асуудал аяндаа өөрөө шийдвэрлэгдэнэ. Гэвч үнэнийг хайрладаггүй хүмүүс өөрт нь ямар нэг зүйл тохиолдоход үнэнийг эрж хайдаггүй. Ийм төрлийн хүн бүх төрлийн хүмүүс, үйл явдал, зүйлийн хязгаарлалтаас үүрд ангижирч чадахгүй. Хүмүүс, үйл явдал, зүйлсийн хязгаарлалтад байнга өртдөг хүмүүс ямар төрлийн байдлыг харуулдаг вэ? Тэд амархан сөрөг болж, бүтэлгүйтэл, бэрхшээлтэй тулгарах үедээ бүдэрдэг. Эдгээр зүйл тэдний ааш зан, үүргээ гүйцэтгэх чадварт нөлөөлдөг. Үнэнийг ойлгодоггүй хүмүүс бүх төрлийн хүмүүс, үйл явдал, зүйлд амархан хязгаарлагддаг. Тэдний амийн оролт маш удаан бөгөөд Бурханд хэчнээн олон жил итгэсэн ч нүдэнд харагдахуйц ахиц дэвшил тэдэнд байдаггүй. Тэд огт өөрчлөгдөөгүй бөгөөд шүтлэггүй хүмүүстэй бараг адилхан. Энэ бүхэн нь үнэнийг эрэлхийлээгүйн үр дүн юм. Шалтгаан нь энэ. Нэг үгээр хэлбэл, чи хэчнээн олон жил Бурханд итгэсэн ч, ямар хэв чанартай, хэдэн настай байх чинь хамаагүй, үнэнийг хайрладаггүй, эсвэл бүх зүйл дээр үнэнийг эрэлхийлдэггүй л бол бүх төрлийн хүмүүс, үйл явдал, зүйлд амархан хязгаарлагдах болно. Чи хэрхэн зөв үйлдэхээ мэдэхгүй, яаж үнэнийг хэрэгжүүлж, зарчимд нийцүүлэхээ ч мэдэхгүй. Чи хүмүүсийн үзлийн дагуу үйлдэж, муу зүйл хийхгүй байсан ч Бурханы хүслийн дагуу байгаа эсэхээ мэдэхгүй хэвээр байх болно. Ийм төрлийн хүн хэчнээн олон жил Бурханд итгэсэн ч туршлагын гэрчлэлийнхээ талаар ярьж чадахгүй, учир нь тэд Бурханы ажлыг хэрхэн туулахыг ойлгодоггүй, үнэнийг өчүүхэн төдий ч ойлгодоггүй. Үнэнийг эрэлхийлдэггүй хүмүүс ийм байдаг; тэд Бурханд хэчнээн удаан итгэсэн ч яриад байх гэрчлэл байдаггүй. Тэдний биеийн хэмжээ хэтэрхий жижиг бөгөөд тэдэнд үнэн-бодит байдал байдаггүй.

Яг одоо хүмүүс үүргээ идэвхтэй гүйцэтгэж байна. Бас тэд үүргээ гүйцэтгэж, Бурханы төлөө өөрсдийгөө зарлагадаж, Түүний төлөө золиослол гаргаж, Түүнд өөрсдийгөө өргөх шийдвэртэй байдаг. Бүх амьдралаа Бурханд зориулж, Бурханы төлөө өөрсдийгөө зарлагадна гэж олон удаа тангарагласан хүмүүс ч бий. Тэдэнд энэ бүх зүйл байгаа ч амийн оролт байдаггүй. Хэрвээ хүн амийн оролтгүй бол элдэв янзын төвөгтэй хүмүүс, үйл явдал, зүйл байхад эдгээрийг нэгтгэж, асуудлыг шийдвэрлэхэд нэлээд хэцүү байх болно. Тэд зүг чигээ ч, замаа ч олж чаддаггүй бөгөөд сөрөг байдлаасаа ангижирч чадахгүй гэж үргэлж боддог. Тэд янз бүрийн хүмүүс, үйл явдал, зүйлд орооцолдож, хязгаарлагдаж, хянагдаж, хүлэгдэх бөгөөд хэрэгжүүлэлтийн хамгийн зөв замыг мэддэггүй. Одоо Би та нарт нэг хэрэгжүүлэлтийн зарчмыг хэлье: Чамд юу ч тохиолдсон, энэ нь шалгалт юм уу сорилт байсан ч, эсвэл чи харьцалт туулсан ч, эсвэл хүмүүс чамтай яаж ч харьцсан эхлээд эдгээр зүйлийг хойш тавиад, хичээнгүй залбирлаараа Бурханы өмнө очиж, үнэнийг эрж хайж, байдлаа засах ёстой. Үүнийг эхлээд шийдвэрлэх учиртай. “Энэ асуудал хэчнээн том байсан ч, бүр тэнгэр өөрөө нуран унасан ч би үүргээ сайн гүйцэтгэх ёстой. Амьсгалж байгаа цагтаа би үүргээ гүйцэтгэхээ болихгүй” гэж чи хэлэх ёстой. Тэгвэл чи үүргээ хэрхэн гүйцэтгэх вэ? Чи зүгээр л хэлбэрдэж болохгүй, эсвэл бие чинь байсан ч сэтгэл чинь өөр газар байж болохгүй—чи зүрх сэтгэл, оюун ухаанаа үүрэгтээ төвлөрүүлэх ёстой. Чамд хэчнээн том асуудал тохиолдсон ч эхлээд тэрийг хойш тавьж, Бурханы өмнө очоод үүргээ хэрхэн сайн гүйцэтгэхийг эрэлхийлэх ёстой, ингэх нь Бурханыг сэтгэл хангалуун болгоно. Чи “Өнөөдөр надад ийм зүйл тохиолдсон байхад би үүргээ яаж гүйцэтгэх вэ? Өмнө нь би хааш яаш авирладаг байсан учраас өнөөдөр арга барилаа өөрчилж, үүргээ сайн гүйцэтгэхийн тулд чармайх ёстой, ингэснээр хэн ч өө эрэхгүй. Гол нь би Бурханы урмыг хугалж болохгүй. Би Бурханы зүрх сэтгэлийг тайвшруулах ёстой, ингэснээр Бурхан үүргээ гүйцэтгэж байгааг минь хараад дуулгавартай, үгэнд ордог, бас үнэнч гэдгийг минь мэдэх болно” гэж бодохыг хичээх ёстой. Хэрвээ чи үүнийг хэрэгжүүлж, энэ чиглэлд хүчин чармайлт гаргавал юу ч үүргээ гүйцэтгэхэд чинь саад болохгүй, үүргийн чинь үр дүнд нөлөөлж чадахгүй. Чи тасралтгүй залбирч, үнэнийг эрж хайж, Бурханы үгийг олж мэдэхийг хичээнгээ махан биеийн сэтгэл хөдлөлийн асуудлыг амархан ойлгож, шийдвэрлэж чадна; гэхдээ үнэнийг хүлээн авахгүйгээр хүн тэгж чадахгүй. Үнэнийг ойлгож л байгаа бол аливаа асуудлыг шийдвэрлэх боломжтой. Зүрх сэтгэлийн чинь уйтгар гуниг, гутрал, санаа зовнил, эргэлзээ, сөрөг байдлыг бүгдийг нь бүрэн шийдвэрлэж болно. Сэтгэл санаа чинь аажмаар дээрдэж, чи бүрэн чөлөөлөгдөнө. Хэрвээ чамд үнэхээр бодит бэрхшээл байгаа бол үнэнийг эрж хайж, дуулгавартай байж сурах ёстой. Хүн иймэрхүү зүйлтэй тулгарах нь түүний биеийн хэмжээг шалгаж, хэн болохыг нь илчилж, үнэнийг хэрэгжүүлж чадах эсэхийг нь шалгах шалгалт юм.

Стандартад нийцэхүйц байдлаар үүргээ гүйцэтгэхийн тулд чи эхлээд зөв сэтгэлгээтэй байх ёстой. Завхарсан зан чанар чинь гарч ирэх үед өөрийнхөө байдлыг бас тохируулах ёстой. Чи үүрэгтээ зөв хандаж чаддаг болж, бүх төрлийн хүмүүс, үйл явдал, юмсын хязгаарлалт, нөлөөллөөс ангижирч, Бурханд бүрэн дуулгавартай байж чадах үедээ үүргээ сайн гүйцэтгэж чадна. Ингэж хийхийн нууц нь үүрэг, хариуцлагаа үргэлж нэгдүгээрт тавих явдал юм. Үүргээ гүйцэтгэх явцдаа чи “Би үүргээ гүйцэтгэхдээ хааш яаш ханддаг уу? Ямар зүйл намайг үймүүлж, үүргээ гүйцэтгэхдээ хааш яаш байхад хүргэдэг вэ? Би бүх зүрх сэтгэл, хүч чадлаараа үүргээ гүйцэтгэж байна уу? Ийм маягаар үйлдвэл Бурхан надад итгэх үү? Миний зүрх сэтгэл Бурханд бүрэн дуулгавартай юу? Ийм маягаар үүргээ гүйцэтгэх нь зарчимтай нийцдэг үү? Ингэж үүргээ гүйцэтгэснээр хамгийн сайн үр дүнд хүрэх үү?” хэмээн үргэлж өөрийгөө шалгаж байх ёстой. Чи эдгээр асуултыг байнга эргэцүүлэх ёстой. Асуудлыг олж илрүүлэх үедээ чи үнэнийг идэвхтэй эрж хайж, тэдгээрийг шийдвэрлэхийн тулд Бурханы холбогдох үгийг олох хэрэгтэй. Ийнхүү чи үүргээ сайн гүйцэтгэж чадна, зүрх сэтгэлдээ амар амгалан, баяр хөөртэй байж чадна. Хэрвээ үүргээ гүйцэтгэх явцад чинь байнга асуудал гардаг бол тэдгээрийн ихэнх нь чиний санаа зорилготой холбоотой асуудлаас үүдэлтэй байдаг—тэдгээр нь завхарсан зан чанарын асуудал юм. Хүний завхарсан зан чанар гарч ирэх үед зүрх сэтгэлд нь асуудал үүсэж, байдал нь хэвийн бус байх бөгөөд энэ нь үүргээ гүйцэтгэх чадварт нь шууд нөлөөлнө. Хүний үүргээ гүйцэтгэх чадварт нөлөөлдөг асуудал бол том, ноцтой асуудал юм; тэдгээр нь Бурхантай харилцах харилцаанд шууд нөлөөлж чадна. Жишээ нь, гэр бүлд нь гамшиг тохиолдоход зарим хүн Бурханы тухай үзэл, буруу ойлголттой болдог. Зарим хүн зовж шаналж, хэн ч өөрийг нь харахгүй юм уу магтахгүй үед сөрөг болдог. Зарим хүн үүргээ сайн гүйцэтгэхгүй, үргэлж хааш яаш ханддаг бөгөөд харьцалт, засалт туулах үедээ Бурханы эсрэг гомдоллодог. Зарим хүн зугтах замаа үргэлж бодож байдаг тул үүргээ гүйцэтгэх хүсэлгүй байдаг. Эдгээр асуудал бүгд Бурхантай харилцах хэвийн харилцаанд шууд нөлөөлдөг. Эдгээр нь бүгд завхарсан зан чанарын асуудал юм. Энэ бүхэн нь хүмүүс Бурханыг мэддэггүй, үргэлж өөрсдийнхөө төлөө явуулга хийж, өөрсдийгөө бодож байдгаас үүдэлтэй бөгөөд Бурханы хүслийн талаар бодох юм уу Бурханы төлөвлөгөөнд захирагдахад нь хүмүүст саад болдог. Энэ нь бүх төрлийн сөрөг сэтгэл хөдлөлийг бий болгодог. Үнэнийг эрэлхийлдэггүй хүмүүс ийм л байдаг. Бага зэрэг асуудал тулгарахад тэд сөрөг, сул дорой болж, үүргээ гүйцэтгэхдээ бухимдаж, Бурханыг дуулгавартай дагахгүй, эсэргүүцэж, хариуцлагаа орхиж, Бурханаас урвахыг хүсдэг. Энэ бүх зүйл нь завхарсан зан чанарын хязгаарлалтаас бий болсон янз бүрийн үр дагавар юм. Үнэнийг хайрладаг хүн өөрийнхөө амьдрал, ирээдүй, хувь заяаг хойш тавьж чаддаг бөгөөд зөвхөн үнэнийг эрэлхийлж, олж авахыг л хүсдэг. Тэд хангалттай цаг алга гэж бодоод, үүргээ гүйцэтгэж чадахгүй, төгс болгуулж чадахгүй байх вий гэж айдаг тул бүх зүйлийг хойш тавьж чаддаг. Тэдний сэтгэлгээ бол гагцхүү Бурханд хандаж, Бурханыг дуулгавартай дагах явдал юм. Тэд аливаа бэрхшээлээс шантардаггүй бөгөөд сөрөг юм уу сул дорой болбол Бурханы үгээс цөөн хэдэн хэсгийг уншаад үүнийгээ аяндаа шийдвэрлэдэг. Үнэнийг эрэлхийлдэггүй хүмүүс тавгүйтдэг бөгөөд тэдэнтэй үнэний талаар яаж ч нөхөрлөлөө гэсэн тэд асуудлаа бүрэн шийдвэрлэж чаддаггүй. Тэд хоромхон зуур нааштай хандаж, үнэнийг хүлээн авч чадлаа ч гэсэн дараа нь түүнээсээ няцах учраас ийм хүнтэй харьцахад маш хэцүү байдаг. Тэд ямар ч үнэнийг ойлгодоггүй юм биш, харин үнэнийг зүрх сэтгэлдээ нандигнаж, хүлээн авдаггүй. Эцэстээ энэ нь тэднийг өөрсдийнхөө хүсэл, аминч байдал, ирээдүй, хувь заяа, хүрэх газрыг хойш тавьж чадахгүйд хүргэж, улмаар тэдний тайван байдлыг алдагдуулдаг. Хэрвээ хүн үнэнийг хүлээн авч чаддаг бол үнэнийг ойлгохын хэрээр завхарсан зан чанарт хамаарах тэр бүх зүйл аяндаа алга болж, тэрээр амийн оролт болон биеийн хэмжээтэй болно; мөн мэдлэггүй мунхаг хүүхэд байхаа болино. Хүн биеийн хэмжээтэй байх үедээ илүү өсөж, аливаа зүйлийг илүү их ойлгож чаддаг болж, төрөл бүрийн хүмүүсийг илүү их ялган таньж чаддаг болох ба ямар нэг хүн, үйл явдал, зүйлээр хязгаарлагдахгүй. Хэн нэгний хэлсэн үг, хийсэн үйлдэл түүнд нөлөөлөхгүй. Тэрээр Сатаны ёрын муу хүчний хөндлөнгийн оролцоо, хуурамч удирдагчид болон антихристүүдийн ов мэх, үймээн самуунд өртөхгүй. Хэрвээ ийм зүйл тохиолдвол хүний биеийн хэмжээ аажмаар өсөх бус уу? Хүн үнэнийг ойлгох тусам амь нь илүү хурдан өсөх бөгөөд үүргээ амжилттай гүйцэтгэж, үнэн-бодит байдалд ороход хялбар болно. Амийн оролттой болж, амь чинь аажмаар өсөх үед биеийн хэмжээ чинь улам хэвийн болно. Нэгэн цагт чамайг үймүүлж, хязгаарлаж байсан хүмүүс, үйл явдал, зүйлс цаашид чамд асуудал болохгүй. Үүргээ гүйцэтгэхэд чинь ямар ч бэрхшээл гарахгүй, Бурхантай харилцах харилцаа чинь улам хэвийн болно. Бурханд хэрхэн найдаж, Бурханы хүслийг хэрхэн эрж хайхаа мэдэх үед, өөрийнхөө байрыг мэдэх үед, юу хийх ёстой, юу хийх ёсгүйгээ, ямар асуудалд хариуцлагатай байх шаардлагатай, шаардлагагүйгээ мэдэх үед байдал чинь улам хэвийн болохгүй гэж үү? Ингэж амьдарвал ядрахгүй биз дээ? Ядрах нь битгий хэл маш их тайвширч, аз жаргалтай болно. Үр дүнд нь зүрх сэтгэл чинь гэрлээр дүүрэхгүй гэж үү? Сэтгэлгээ чинь хэвийн болж, завхарсан зан чанарын чинь илчлэл багасаж, Бурханы өмнө амьдарч, хэвийн хүн чанарыг амьдран харуулж чадна. Хүмүүс сэтгэл санааны чинь байдлыг хараад, чамд асар их өөрчлөлт гарчээ гэж бодно. Тэд чамтай нөхөрлөхөд бэлэн байж, зүрх сэтгэлдээ амар амгалан, баяр хөөрийг мэдэрч, бас ашиг тус хүртэнэ. Биеийн хэмжээ чинь өсөхийн хэрээр үг яриа, үйлдэл чинь илүү зөв, зарчимч болно. Сул дорой, сөрөг хүмүүсийг хараад чи тэдэнд бодитой тусламж үзүүлж чадна—тэднийг хязгаарлах юм уу тэдэнд сургамжлах бус, харин өөрийнхөө бодит туршлагыг ашиглан тэдэнд тусалж, ашиг тус хүртээнэ. Ийм маягаар чи зөвхөн Бурханы гэрт өөрийгөө зориулаад зогсохгүй Бурханы гэрт хэрэгтэй хүн болж, өөртөө хариуцлага хүлээж, илүү утга учиртай зүйлсийг хийж чадна. Энэ нь Бурханд таалагддаг хүн биш гэж үү? Хэрвээ чи Бурханд таалагддаг бол хүн бүрд таалагдах бус уу? (Тийм ээ.) Ийм хүн яагаад Бурханд таалагддаг вэ? Учир нь тэрээр Бурханы өмнө бодитой зүйл хийж чаддаг, зусарддаггүй, бодит асуудлыг зохицуулдаг бөгөөд жинхэнэ туршлагаасаа ярьснаар бусдад тусалж, бусдыг удирдаж чаддаг. Аливаа асуудлыг шийдвэрлэхэд бусдад тусалж чаддаг, чуулганы ажилд бэрхшээл тулгарахад урагшлах замыг удирдан чиглүүлж, асуудлыг идэвхийлэн шийдэж чаддаг. Үүргээ үнэнчээр гүйцэтгэх гэдэг нь энэ юм. Асуудлаа шийдвэрлэхэд нь ах, эгч нартаа тусалж чаддаг нь тэднийг амийн оролттой гэдгийг нотолж байна. Тэд маш олон бодитой зүйл хийж чаддаг нь үнэнийг хэрэгжүүлж, Бурханы өмнө амьдардаг гэдгийг нь баталдаг. Тэд үнэн-бодит байдалтай учраас бусдыг үнэн-бодит байдалд ороход хөтөлж ч чаддаг. Хэрвээ чи үнэн-бодит байдалгүй, жинхэнэ туршлагагүй бол бусдыг Бурханы өмнө аваачиж чадах уу? Чи өөрөө Бурханы өмнө амьдардаггүй бол бусдыг Бурханы өмнө аваачиж чадахгүй. Хэрвээ чи үнэн-зарчмыг огт эрж хайлгүйгээр, Бурханыг сэтгэл хангалуун байлгах хүсэлгүйгээр зүгээр л хүчин зүтгэл гарган үүргээ гүйцэтгэдэг бол Бурханы өмнө амьдарч байгаа биш юм. Бурханы өмнө амьдардаггүй хүмүүс Бурханы шинжилтийг хүлээн авч чадах уу? Тэд Бурханы туршилтыг давж чадах уу? Шалгалтын үеэр бат зогсож чадах уу? (Үгүй, чадахгүй.) Ийм хүн Бурханд гэрчлэл хийж чадах уу? Бурханыг гэрчилж чадах уу? (Үгүй, чадахгүй.) Ямар хүн Бурханыг гэрчилж чадахгүй вэ? Тэр үнэхээр Бурханд итгэдэг хүн мөн үү? Наад зах нь тэд Бурханы үгийн үнэн-бодит байдалд хараахан ороогүй бөгөөд Бурханы үгийн гадна оршсоор байгаа. Ямар ч амийн оролтгүйгээр Бурханд олон жил итгэсэн, туршлагын гэрчлэлийнхээ талаар ярьж чаддаггүй, Бурханыг гэрчилж бүр ч чаддаггүй, сайн мэдээг хэнд ч амжилттай түгээж чаддаггүй хүмүүс Бурханыг гэрчлэгч гэж нэрлэгдэхэд зохисгүй. Тиймээс төлөвшөөгүй биеийн хэмжээтэй, амийн оролтгүй хүн Бурханыг хэзээ ч гэрчилж чадахгүй. Цаад утгаараа бол ийм хүн Бурханы өмнө амьдардаггүй. Хэрвээ чи Бурханы өмнө амьдардаггүй, амийн оролтгүй, Бурханыг гэрчлэгч биш бол Бурхан чамайг Өөрийн дагалдагчдын нэг гэж хүлээн зөвшөөрөх үү? Үгүй. Бурхан чамд үүргээ гүйцэтгэх боломж өгсөн бөгөөд чи үүнийг хийхэд бэлэн байгаа ч Бурхан зан авираар чинь дамжуулан, Бурханд маш удаан итгэсэн хэдий ч Бурханыг гэрчилж чадахгүй гэдгийг чинь харсан. Чамд жинхэнэ туршлагын мэдлэг байхгүй төдийгүй чи өөрийнхөө үзэл, төсөөллөөр амьдардаг, үнэн-бодит байдалгүй, Бурханы өмнө амьдардаггүй. Хэрвээ Бурхан чамд шалгалт өгөх юм бол чи даван туулж чадахгүй; чамайг засаж, харьцах юм бол чи тэсвэрлэхгүй; чамайг шүүж, гэсгээх юм бол чи хариуцлагаа орхиж, муухай аашлах бөгөөд “Энэ хүн хэн ч хүрч зүрхлэхгүй бартай адил юм! Би ажлаа хийх юм уу үг хэлэхээр хаашаа ч явсан, ийм хүн Намайг дагаж, Надтай хамт байхад зохисгүй” гэж Бурхан бодно. Бурхан яагаад ингэж хэлэх вэ? Учир нь ийм хүн үнэнийг ойлгодоггүй, түүнд цэвэр ойлголт байхгүй, жинхэнэ туршлага байхгүй, мөн Бурханы хүслийг ойлгодоггүй. Хэрэв тэрээр Бурханы хүслийг ойлгохгүй бол Бурхантай нийцэлтэй байж чадах уу? Хэрэв тэд Бурханы хүслийг ойлгохгүй бол үүнийг ухамсарлаж чадах уу? Тэд үнэнийг хүлээн авч чадах уу? Үүнийг хэлэхэд хэцүү бөгөөд эдгээр нь бүгд үл мэдэгдэх хэмжигдэхүүнүүд юм. Иймээс хэрвээ ийм хүн Бурхантай хамт байвал бүх зүйл дээр Бурханд эргэлзэж, Түүнийг ойлгохгүй бөгөөд алхам тутамдаа Бурханыг янз бүрээр буруу ойлгож, гомдож, шүүж, эцэст нь урвахад хүрнэ. Бурхан Өөрөөс нь урвадаг хэн нэгнийг хүсэх үү? Бурхан түүнийг Өөрийн дагалдагч болохыг зөвшөөрч чадах уу? Чадахгүй. Бурхан чамайг Өөрийн дагалдагчдын нэг хэмээн зөвшөөрөөсэй гэж чи хүсэж байвал эхлээд амийн оролтод төвлөрөх ёстой. Чи өөрийгөө ойлгож, завхарсан зан чанараа арилгаж чаддаг болж, үүргээ биелүүлэх чадвартай болж, Бурханы шаардлагын дагуу үүргээ гүйцэтгэхээс эхлэх ёстой—энэ нь эн тэргүүний зүйл. Амийн оролтод төвлөрөх нь үүргээ сайн гүйцэтгэхийн төлөө байдаг бөгөөд үндсэндээ ийм л байдаг. Чи үүргээ гүйцэтгэхээс амийн оролтыг эрэлхийлж эхлэх ёстой бөгөөд амийн оролтоос биеийн хэмжээтэй, амь чинь аажмаар өсдөг, үнэний бодит туршлагатай болох хүртлээ үнэнийг бага багаар ойлгож, олж авах ёстой. Дараа нь чи бүх төрлийн хэрэгжүүлэлтийн зарчмыг эзэмших ёстой, ингэснээр аливаа хүн, үйл явдал, зүйлд хязгаарлагдаж, үймрэхгүйгээр үүргээ гүйцэтгэж чадна. Ийм маягаар чи аажмаар Бурханы өмнө амьдарна. Чи ямар ч хүн, үйл явдал, зүйлээс болж үймрэхгүй бөгөөд үнэний талаар туршлагатай болно. Туршлага чинь улам арвижихын хэрээр Бурханыг илүү их гэрчилж чадах бөгөөд Бурханыг илүү их гэрчилж чадах тусам чи аажмаар хэрэгтэй хүн болно. Хэрэгтэй хүн болох үедээ чи Бурханы гэрт стандартад нийцэхүйц байдлаар үүргээ гүйцэтгэж чадна, бүтээгдсэн зүйлийн байранд зогсож, Бурханы зохицуулалт, зохион байгуулалтад захирагдаж, бат зогсож чадна. Ийм хүн л Бурханы магтаалыг хүртсэн хүлээн зөвшөөрөгдсөн бүтээгдсэн зүйл юм. Тэгвэл чи Бурханы чамд өгсөн бүхнийг хүртэхүйц болно.

Үнэн-бодит байдалд орох түлхүүр нь юу вэ? Чи үнэнийг хэрэгжүүлж, асуудлыг зарчмын дагуу шийдвэрлэж сурах ёстой. Үргэлж тангараг өргөж, хүслээ илэрхийлэх нь ямар хэрэгтэй юм бэ? Үргэлж тангараг өргөж, хүслээ илэрхийлдэг мөртөө үнэнийг хэрэгжүүлж чадахгүй бол энэ нь огт хэрэггүй. Хамгийн чухал, хамгийн бодит зүйл бол үүргээ гүйцэтгэх явцад гарч ирж буй янз бүрийн асуудлыг шийдвэрлэж, үүрэгтээ хандах буруу хандлагыг өөрчлөхийн тулд үнэнийг эрж хайснаар үүргээ гүйцэтгэх явцдаа амийн оролтод орох явдал юм. Амийн оролттой байх гэдэг нь юу гэсэн үг вэ? Амийн оролттой байх гэдэг нь үнэний талаар туршлага, мэдлэгтэй, үнэнийг зөв хэрэгжүүлж чаддаг гэсэн үг юм. Та нар бүгд яг одоо амийн оролттой байгаа юу? Та нар Бурханыг гэрчилж чадах уу? Ихэнхдээ хоосон сургаалд гацсан хэвээр байгаа биш гэж үү? Чи үнэнийг үнэхээр мэдэж, туулалгүйгээр хоосон сургаал дээр зогсож байгаа биш гэж үү? Хэрвээ чи үнэний талаарх жинхэнэ туршлага, мэдлэгт хүрч чадахгүй бол Бурханыг гэрчилж чадахгүй. Ихэнх тохиолдолд чиний мэдлэг ойлгоцод хамаарах мэдлэг юм. Чи хоёрдмол санаатай, чамд энэ нь ч, тэр нь ч зөв юм шиг санагддаг; Бурханыг нэг юм хэлэхэд тэр нь үнэн юм шиг, Бурханыг өөр нэг зүйл хэлэхэд тэр нь ч бас үнэн юм шиг байдаг. Бурханы бүх үг чамд үнэн юм шиг санагдаж, амен гэж хэлж, тэдгээрийг магтдаг ч өөрийгөө тэдгээртэй харьцуулж чаддаггүй. Чи аливаа зүйлийг хийхдээ төөрөлдсөн хэвээр байгаа бөгөөд асуудлаа шийдэхийн тулд аль үнэнийг ашиглахаа мэддэггүй. Та нарын ихэнх нь ийм байдалд байгаа биш үү? Хэдийгээр чи хоосон сургаалын талаар ихийг ойлгож, ярьж чаддаг ч үүнийг бодит амьдралдаа ашиглаж чаддаггүй. Та нар үнэнийг хэрхэн хэрэгжүүлэхээ мэдэхгүй, Бурханы үгийг бодит амьдралдаа хэрхэн ашиглахаа ч мэдэхгүй хэвээр байгаа бөгөөд юу ч тохиолдсон асуудлаа шийдвэрлэхийн тулд үнэнийг хэрхэн эрж хайхаа мэддэггүй. Учир нь биеийн хэмжээ чинь хэтэрхий жаахан. Та нар Бурханы үгийг бодит амьдралдаа хэрхэн туулж, хэрэгжүүлж, ашиглахаа мэдэж, ямар нэгэн зүйл тохиолдсоны дараа асуудлыг шийдэхийн тулд үнэнийг хэрхэн эрж хайхаа мэдэх үед амь чинь өсөх болно. Үнэнийг хэрхэн хэрэгжүүлэхээ мэдэх нь амь чинь өсөж буйн шинж юм. Хэзээ нэгэн цагт чи асуудлыг үнэнээр шийдэж чаддаг болж, Бурханы талаар бага зэрэг мэдэж авч, Бурханы талаарх жинхэнэ мэдлэгээ хуваалцах замаар Бурханы ажил, Бурханы ариун, зөвт зан чанар, Түүний бүхнийг чадагч байдал, мэргэн ухааныг гэрчилж чадах үедээ Бурханыг үнэхээр гэрчилж чаддаг болж, Бурханд ашиглагдах шаардлагыг хангана. Хэрвээ чи ихийг ойлгож, өдөржин хоосон сургаалын талаар ярьж чаддаг ч өөрийнхөө асуудалтай холбоотой ямар ч зүйлийг шийдвэрлэж чадахгүй юм уу хэрхэн шийдвэрлэхээ мэдэхгүй байгаа бол чиний ойлгодог зүйл үнэн биш, ердөө хоосон сургаалын бичиг үсэг болохыг энэ нь нотолно. Чи зарим хоосон сургаалыг маш бодитоор ярилаа ч гэсэн үнэн хэрэгтээ энэ нь ухаалаг байдалд хараахан хүрээгүй, зүгээр л ойлгоцод хамаарах мэдлэг юм. Хэдийгээр хүмүүс чамайг сонссоныхоо дараа босгон байгуулагдаж, чамтай адил мэдрэмж төрж, тэр ч байтугай мэдлэг чинь тэдэн дээр тодорхой үр дүнд хүрч чаддаг ч чи дэндүү тодорхой ярьж чадахгүй, асуудлыг бүрэн шийдвэрлэж ч чадахгүй. Энэ нь чиний ярьсан хоосон сургаал бол ердөө ойлгоцод хамаарах мэдлэг гэдгийг нотолдог. Чи тэрийг үнэн-бодит байдал гэж хэлж чадахгүй, өөрийгөө үнэн-бодит байдалд орсон гэж хэлж бүр ч чадахгүй. Тэгвэл хоосон сургаалын бичиг үсэг ярих асуудлыг яаж шийдвэрлэх вэ? Энэ нь үүргээ гүйцэтгэх явцдаа илчилсэн янз бүрийн завхрал болон өөрт тулгарсан асуудал бүрийнхээ эх үүсвэрийг эргэцүүлж, дараа нь үнэнийг эрж хайж, Бурханы үгийг ашиглан, өөрийнхөө илчилсэн завхарсан зан чанарыг бүрэн шийдвэрлэхийг чамаас шаарддаг. Чамаас гарч буй зүйл биеэ тоосон, өөрийгөө зөвтгөдөг зан, эсвэл шударга бус, ов мэхтэй, аминч байдал, өөдгүй зан, хааш яаш байдал, Бурханд худал хэлэх явдал байхаас үл хамааран чи эдгээр завхарсан зан чанарыг тодорхой харах хүртлээ эргэцүүлэх ёстой. Ийм маягаар чи үүргээ гүйцэтгэх явцад чинь ямар асуудал тулгардаг, мөн авралд хүрэхээс хэр хол байгаагаа мэднэ. Завхарсан зан чанараа тодорхой харж чадсан цагт л чи үүргээ биелүүлэхэд чинь бэрхшээл, саад хаана оршиж байгааг мэдэж чадна. Тэгж байж л асуудлыг уг үндсээр нь шийдвэрлэж чадна. Жишээ нь чи үүргээ гүйцэтгэхдээ хариуцлага хүлээдэггүй, харин үргэлж хааш яаш авирлаж, ажилдаа хохирол учруулдаг ч нэр нүүрээ анхаарсандаа өөрийн байдал, бэрхшээлийн талаар ил тод нөхөрлөхийг хүсдэггүй, эсвэл өөрийгөө задлан шинжилж, өөрийгөө танин мэддэггүй, оронд нь үргэлж аливаа зүйлд хааш яаш хандах шалтаг хайдаг гэе. Чи энэ асуудлыг хэрхэн шийдвэрлэх ёстой вэ? Бурханд хандан залбирч, өөрийгөө эргэцүүлж, “Өө, Бурхан минь, хэрэв би ингэж ярьдаг бол энэ нь зөвхөн өөрийнхөө нэр нүүрийг хамгаалахын төлөө юм. Энэ бол миний завхарсан зан чанар ярьж байгаа хэрэг. Би ингэж ярих ёсгүй. Би сэтгэлээ нээж, өөрийгөө илчилж, зүрх сэтгэлийнхээ жинхэнэ бодлыг хэлэх ёстой. Би нэрэлхүү зангаа хангаж байснаас ичгэвтэр байдалд орж, нэр нүүрээ алдсан нь дээр. Би Бурханыг сэтгэл хангалуун байлгахыг л хүсэж байна” гэж хэлэх ёстой. Ийм маягаар өөрийгөө хаяж, зүрх сэтгэлийнхээ жинхэнэ бодлыг хэлснээр чи үнэнч шударга хүн байх явдлыг хэрэгжүүлж байна, түүнчлэн өөрийн хүслээр үйлдэхгүй, нэр нүүрээ хамгаалахгүй байна. Чи Бурханы үгийг хэрэгжүүлж, Бурханы хүслийн дагуу үнэнийг хэрэгжүүлж, үүргээ чин сэтгэлээсээ гүйцэтгэж, хариуцлагаа бүрэн биелүүлж чадна. Тиймээс чи үнэнийг хэрэгжүүлж, үүргээ сайн гүйцэтгээд зогсохгүй, мөн Бурханы гэрийн ашиг сонирхлыг хамгаалж байгаа бөгөөд Бурханы зүрх сэтгэл хангалуун байна. Энэ бол Бурханы болон хүмүүсийн өмнө авчрахад зохистой, шударга бөгөөд нэр хүндтэй амьдрах арга зам юм. Энэ үнэхээр сайхан! Ингэж хэрэгжүүлэх нь жаахан хэцүү ч хичээл зүтгэл, хэрэгжүүлэлт чинь энэ зүгт чиглэж байгаа бол чи ганц хоёр удаа бүтэлгүйтсэн ч гэсэн амжилтад хүрэх нь гарцаагүй. Тэгвэл чиний хувьд амжилт гэж юу вэ? Энэ нь чи үнэнийг хэрэгжүүлэх үедээ, чамайг Сатаны хүлээсээс чөлөөлөх, чамд өөрийгөө хаях боломж олгох энэ алхмыг хийж чаддаг гэсэн үг. Мөн нэрэлхүү зан, нэр хүндээ хойш тавьж, ашиг хонжоо хайхаа больж, аминч, олиггүй зүйл хийхээ больж чаддаг гэсэн үг юм. Ингэж хэрэгжүүлэх үедээ чи үнэнийг хайрладаг, үнэнийг хүсэн эрмэлздэг, зөв шударга байдал, гэрлийг хүсэн эрмэлздэг хүн гэдгээ хүмүүст харуулдаг. Энэ бол үнэнийг хэрэгжүүлснээр хүрдэг үр дүн юм. Үүний зэрэгцээ чи бас Сатаныг шившиглэдэг. Сатан чамайг завхруулсан, чамайг өөртөө санаа тавьдаг, аминч, нэр хүндээ боддог болгосон. Харин одоо эдгээр сатанлаг зүйл чамайг цаашид хүлж чадахгүй, чи тэдгээрээс ангижирч, нэрэлхүү зан, нэр хүнд, эсвэл хувийн ашиг сонирхолдоо захирагдахаа больж, үнэнийг хэрэгжүүлдэг болохоор Сатан бүрмөсөн шившиглэгдэж, өөр юу ч хийж чадахгүй. Тэгвэл чи ялалт байгуулах бус уу? Ялалт байгуулах үедээ Бурханыг гэрчлэх гэрчлэлдээ бат зогсдог бус уу? Сайн тэмцлээр тэмцдэг бус уу? Сайн тэмцлээр тэмцсэний дараа зүрх сэтгэлдээ амар амгалан, баяр хөөртэй болж, сэтгэл амар мэдрэмж төрдөг. Хэрвээ чи амьдралдаа үргэлж буруушаасан мэдрэмжтэй, зүрх сэтгэл чинь тайвширч чадахгүй, амар амгалан, баяр хөөргүй, элдэв зүйлийн талаар үргэлж санаа зовж, түгшүүрт автдаг бол энэ нь юуг харуулдаг вэ? Чи үнэнийг хэрэгжүүлдэггүй, Бурханыг гэрчлэхдээ бат зогсдоггүй гэдгийг л харуулдаг. Чи Сатаны зан чанар дунд амьдардаг бол байнга үнэнийг хэрэгжүүлж чадахгүй, үнэнээс нүүр буруулж, аминч, жигшүүртэй байна; чи дүр төрх, нэр төр, байр суурь, ашиг сонирхлоо л хамгаалдаг. Үргэлж өөрийнхөө төлөө амьдрах нь чамайг асар их шаналгадаг. Чамд маш олон аминч хүсэл, татлаа түтлээ, дөнгө, болгоомжлол, уур уцаар байдаг болохоор өчүүхэн төдий ч амар амгалан, баяр хөөр байдаггүй. Завхарсан махан биеийн төлөө амьдрах нь дэндүү зовлонтой. Үнэнийг эрэлхийлдэг хүмүүс бол өөр. Үнэнийг ойлгох тусам тэд улам эрх чөлөөтэй болж, чөлөөлөгддөг; үнэнийг хэрэгжүүлэх тусам төдий чинээ амар амгалан, баяр хөөртэй байдаг. Тэд үнэнийг олж авах үедээ гэрэлд бүрэн амьдарч, Бурханы ерөөлийг хүртэнэ, огтхон ч зовж шаналахгүй.

Яг одоо та бүхэн ихэвчлэн ямар байдалд амьдардаг вэ? Ихэнхдээ эерэг байдалд амьдардаг уу, сөрөг байдалд амьдардаг уу? (Ихэнхдээ сөрөг байдалд амьдардаг.) Үргэлж сөрөг байдалд амьдардаг хүний хувьд хариуцлагаа орхилгүйгээр үүргээ тууштай гүйцэтгэнэ гэдэг амар зүйл биш! Та нар байнга идэвхгүй байдаг ч үүнийг хэрхэн шийдвэрлэхээ мэддэггүй. Заримдаа идэвхгүй байдлаа шийдвэрлэхэд чамаас асар их хүчин чармайлт шаардагддаг бөгөөд юм хүссэнээр чинь болохгүй бол чи дахиад л идэвхгүй болдог. Чи үргэлж идэвхгүй байдалдаа эргэлдэж, хүссэн ч босож зогсож чаддаггүй; чи ямар ч үүргийг сайн гүйцэтгэж чадахгүй, чи маш чадваргүй тул хэн ч чамд тусалж чадахгүй. Ингэж амьдрах нь ядаргаатай биш гэж үү? (Тийм ээ.) Тэгвэл идэвхгүй байдлын асуудлыг хэрхэн бүрэн шийдвэрлэх вэ? Чи зарим үнэнийг заавал ойлгох ёстой. Ярьж чадах хоосон сургаалын чинь хэмжээ чиний асуудлыг шийдэж чадахгүй. Хүн үнэнийг үнэхээр ойлгож, өөрт тулгарсан аливаа идэвхгүй байдал, бэрхшээлийг шийдэж чаддаг болмогц үүргээ гүйцэтгэх нь тийм ч хүнд бэрх биш болно. Үнэнийг олж авснаар л хүн эрх чөлөөтэй болж, чөлөөлөгдөж чадна. Яг одоо та бүхэнд хамгийн их дутагдаж байгаа зүйл бол үнэн, гэхдээ үнэнийг олж авах нь ганц шөнийн дотор болдог зүйл биш. Чи Бурханы ажлын талаар жинхэнэ мэдлэгтэй байх ёстой, хүмүүсийн завхарсан зан чанарыг тодорхой харж чаддаг байх ёстой. Үүнд цаг хугацаа шаардагдах бөгөөд үүнийг ойлгохын тулд чи үнэнийг эрж хайх ёстой. Та нар бүгд завхарсан зан чанараар амьдрахын шаналлыг мэдэрч чаддаг, үүнийг гүн гүнзгий ойлгодог. Үнэнийг хэрэгжүүлж, үнэн-зарчмыг мөрдөж чаддаг болох үед үнэнийг ойлгосны дараа зүрх сэтгэлд чинь амар амгалан, аз жаргал бий болохыг та нар мэдэрч байсан уу? Та нарт ийм туршлага олон бий юу? Хэрвээ ийм туршлага үнэхээр арвин бол чи үнэн-бодит байдлыг бүрэн эзэмшсэн гэсэн үг. Чи гэрэлд болон Бурханы өмнө амьдрах мэдрэмжийг мэдрэх болно. Хааяа Бурханы гэгээрлийг бага зэрэг эдэлбэл чи маш их баярлана. Хааяа хүмүүст бус Бурханд найдаж, Бурхан чамд бага зэрэг гэрэл, бодож байгаагүй урагшлах замыг чинь өгч, асуудал шийдвэрлэгдвэл чи маш их баярлана. Ийм жижиг туршлагуудыг байнга мэдрэх нь хангалтгүй; чи үнэний төлөө үргэлжлүүлэн хүчин чармайлт гаргах ёстой. Нэг талаас чи үзэгдлийн талаарх үнэнийг ойлгож, Бурханы ажлын талаар тов тодорхой ойлголттой, Бурханы зан чанарыг үнэхээр мэддэг байх ёстой. Ийм маягаар чи үүргээ гүйцэтгэх явцдаа дахин бэрхшээлтэй тулгарах үед энэ нь ядаж л үзэл бий болгохгүй, дуулгаваргүй байдал ч үүсгэхгүй. Энэ бол аливаа зүйлийн нэг тал юм. Түүнчлэн чи амийн оролтод хүчин чармайлт гаргах ёстой. Өөрийгөө мэдэх, үнэнч шударга хүн байх, Бурханд дуулгавартай байж сурах, Бурханд хэрхэн найдах, үүргээ хэрхэн үнэнчээр гүйцэтгэх, бүх төрлийн хүмүүсийг хэрхэн ялган таних, Сатанд хэрхэн хандах ёстой, ямар мэргэн ухааныг эзэмших ёстой гэх мэт хэрэгжүүлэх, орох ёстой үнэнийг нэгтгэн дүгнэх ёстой. Үнэний эдгээр янз бүрийн талыг туулж, үүнд орсноор л чи Бурханаас эмээж, муугаас зайлж, төгс хүн болж чадна. Тэгвэл та нар одоо үнэн-бодит байдлын хэдэн талд орсон бэ? Үнэн-бодит байдлын аль талд хараахан ороогүй байгаа вэ? Чи энэ оноог зүрх сэтгэлдээ бүртгэх ёстой. Хэрэгжүүлэлттэй холбоотой олон үнэнд орох үед амь чинь хэдийн өсөж, та нар үнэхээр биеийн хэмжээтэй болсон байх болно. Биеийн хэмжээ чинь тодорхой түвшинд өсөхөд та нар Бурханаар төгс болгуулах зам руу орж чадах бөгөөд жинхэнэ биеийн хэмжээтэй болно. Энэ бол яарах зүйл биш—чи зааныг нэг хазалтаар идэж чадахгүй. Яг одоо чиний шийдвэрлэх хэрэгтэй хамгийн гол, чухал зүйл юу вэ? Энэ нь үүргээ сайн гүйцэтгэж, үүргээ гүйцэтгэх явцдаа амийн оролттой байх явдал юм. Энэ бол гол зүйл. Зүгээр л хүчин чармайлт гаргаж болохгүй—чи үүнд зүрх сэтгэлээ зориулах ёстой. Бурхан чамайг бүтээгдсэн зүйлийн үүргээ гүйцэтгэж байхдаа хөлс хөдөлмөрөө зарах бус, харин Өөрт нь чин сэтгэлээ зориулаасай гэж хүсдэг. Чи үүргээ гүйцэтгэж байхдаа амийн оролттой болох ёстой. Амийн оролттой болсон цагт л чи амьтай болно, амьтай болох үедээ л чи өсөж чадах бөгөөд амьтай хүмүүст л үнэн байдаг.

2015 оны 8 дугаар сарын 10