Өнөөдөр хүн бүрийн мэддэг сэдвээр нөхөрлөнө. Энэ нь хүний Бурханд итгэх итгэл, эрэл хайгуултай нягт холбоотой бөгөөд хүмүүсийн өдөр бүр тулгардаг, сонсдог сэдэв юм. Тэгвэл энэ ямар сэдэв бэ? Энэ сэдэв бол үнэнийг эрэлхийлэх гэж юу гэсэн үг вэ. Энэ сэдвийн талаар чи юу гэж бодож байна вэ? Чамд хангалттай шинэлэг байна уу? Анхаарал татахуйц байна уу? Энэ сэдэв хэчнээн анхаарал татахуйц байсан ч энэ нь та нарт тус бүрд чинь, хүн нэг бүрд хамааралтай гэдгийг Би мэдэж байна; энэ нь хүмүүсийн авралтай, Бурханы үгийн бодит байдалд орох оролттой, мөн тэдний зан чанарын өөрчлөлт, ирээдүйн төгсгөл, хүрэх газартай холбоотой. Та нарын ихэнх нь одоо үнэнийг эрэлхийлэхэд бэлэн байгаа бөгөөд сэрж эхэлсэн ч үнэнийг эрэлхийлэх гэж юу гэсэн үг болохыг, эсвэл үнэнийг хэрхэн эрэлхийлэх ёстой талаар тийм ч сайн мэддэггүй. Тийм учраас бид өнөөдөр энэ сэдвээр нөхөрлөх шаардлагатай. Үнэнийг эрэлхийлэх нь хүмүүст өдөр тутмын амьдралд нь байнга тулгардаг сэдэв; энэ нь өдөр тутмын амьдралд нь, үүргээ гүйцэтгэж байх явцад нь гэх мэтээр ямар нэг зүйл өөрсдөд нь тохиолдох үед хүмүүст тулгардаг бодит асуудал юм. Ямар нэг зүйл тохиолдоход ихэнх хүн зүгээр л өөрийн дур хүслээр Бурханы үгийг унших хичээл зүтгэл гаргаж, бодлоо сөрөг болохоос сэргийлж, улмаар сөрөг байдалд автахгүй, эсвэл Бурханыг буруу ойлгохгүй байж, Бурханы ажлыг дуулгавартай дагаж чадна гэж найддаг. Илүү дээр хэв чанартай хүмүүс Бурханы үгэн дэх үнэний бүх талыг эергээр, идэвх санаачилгатайгаар эрж хайж чаддаг; тэд зарчим, Бурханы шаардлага, хэрэгжүүлэлтийн замыг хайдаг. Эсвэл тэд өөрсдөд нь тохиолдсон зүйлийг ашиглан өөрсдийгөө шалгаж, тунгаан бодож, мэдлэг олж авч, улмаар үнэний зарчмыг ойлгож, үнэний бодит байдалд орж чаддаг. Гэсэн хэдий ч энэ нь ихэнх хүний хувьд асар том саад бэрхшээл хэвээр үлддэг бөгөөд тэд эдгээр зүйлд хүрч чадах эсэх нь тодорхойгүй. Ихэнх хүн бодит байдлын энэ тал руу хараахан ороогүй. Тиймээс, та нарт тунгаан бодох хугацаа өгсөн ч гэсэн энэ ердийн, нийтлэг, тодорхой сэдвийн талаар бодитой, жинхэнэ, үнэн зөв ойлголтод хүрэх нь та нарын хувьд амаргүй байх болно. Иймээс, үндсэн сэдэвтээ эргэж орохын тулд үнэнийг эрэлхийлэх гэж юу гэсэн үг болох талаар нөхөрлөцгөөе. Та нар тунгаан бодохдоо чадварлаг биш боловч зөвхөн чихээрээ бус, зүрх сэтгэлээрээ сонсохдоо сайн гэж Би найдаж байна. Та нар үүнийг ойлгож ухаарахын тулд чин сэтгэлээсээ хичээнэ гэж, бас ойлгож чадах бүхнээ, өөрийн чинь байдал, зан чанар болон нөхцөл байдлын чинь тал бүртэй нийцэж байгаа бүхнийг маш ач холбогдолтой зүйл хэмээн нухацтай авч үзнэ гэж Би найдаж байна. Дараа нь та нар завхарсан зан чанараа шийдвэрлэж эхэлж, хэрэгжүүлэлтийн бүх зарчмыг сэтгэлдээ хадгалахаар чармайна гэж Би найдаж байна, тэгж гэмээ нь холбоотой асуудлууд гарахад чи дагах замтай байж, Бурханы үгийг хэрэгжүүлэлтийн зам гэж үзэж, тэдгээрийг тийн хэрэгжүүлж, дуулгавартай дагаж чадна. Ингэх нь хамгийн сайн юм.

Үнэнийг эрэлхийлэх гэж юу гэсэн үг вэ? Энэ нь ухагдахууны асуулт байж болох ч Бурханд итгэх талаарх хамгийн бодитой асуулт юм. Хүмүүс үнэнийг эрэлхийлж чадах эсэх нь дур сонирхол, хэв чанар, эрэл хайгуулаас нь шууд хамаардаг. Үнэнийг эрэлхийлэх нь олон бодит элементүүдийг агуулдаг. Бид тэдгээрийн талаар нэг нэгээр нь нөхөрлөх ёстой, тэгснээр та нар үнэнийг аль болох хурдан ойлгож, үнэнийг эрэлхийлэх гэж яг юу болох, тэрхүү эрэл хайгуултай ямар асуудлууд холбоотой болохыг мэдэж чадна. Тийм маягаар үнэнийг эрэлхийлэх гэж юу гэсэн үг болохыг та нар эцэст нь ойлгож чаддаг болно. Эхлээд, үүнийг ярилцацгаая: Та нар энэхүү номлолыг сонссоноор үнэнийг эрэлхийлж байгаа юу? (Үнэндээ тийм биш.) Номлол сонсох нь ердөө л урьдач нөхцөл бөгөөд үнэнийг эрэлхийлэхэд бэлтгэж байгаа үйлдэл юм. Үнэнийг эрэлхийлэхэд ямар элементүүд оролцдог вэ? Үнэний эрэл хайгуулыг хөндсөн олон сэдэв байдаг бөгөөд мэдээжийн хэрэг хүмүүст олон асуудал байдаг тул бид энд хэлэлцэх хэрэгтэй. Жишээлбэл, зарим хүн: “Хэрэв хүн өдөр бүр Бурханы үгийг идэж ууж, үнэний талаар нөхөрлөдөг, үүргээ хэвийн гүйцэтгэж чаддаг, чуулганы зохицуулсан юуг ч хийдэг, хэзээ ч үймээн тарьж, саад хийдэггүй бол—мөн хэдий үнэний зарчмыг зөрчих үе байдаг ч үүнийг ухамсартайгаар эсвэл санаатайгаар хийдэггүй бол—энэ нь тэд үнэнийг эрэлхийлж байгааг харуулж байгаа юм биш үү?” гэж хэлдэг. Энэ бол сайхан асуулт. Олон хүн ийм санаа бодолтой байдаг. Юуны өмнө ийм маягаар тууштай хэрэгжүүлснээр хүн үнэний тухай ойлголтод хүрч, үнэнийг олж авч чадах эсэхийг ойлгох ёстой. Бодлоо хуваалц. (Хэдийгээр ингэж хэрэгжүүлэх нь зөв бөгөөд шашны зан үйлтэй илүү төстэй юм шиг харагддаг ч—энэ нь дүрэм журмыг дагаж мөрдөж байгаа хэрэг юм. Энэ нь үнэнийг ойлгох, эсвэл үнэнийг олж авахад хүргэж чадахгүй.) Тэгвэл эдгээр нь үнэндээ ямар төрлийн зан авир вэ? (Өнгөцхөн сайн зан авир.) Надад энэ хариулт таалагдаж байна. Эдгээр нь Бурханд итгэсний дараа, янз бүрийн сайн, эерэг сургаалын нөлөөнд автсанаар тухайн хүний мөс чанар, эрүүл ухаанд суурилан бий болдог сайн зан авир төдий юм. Гэвч эдгээр нь сайн зан авираас цаашгүй бөгөөд үнэний эрэл хайгуул огт биш. Тэгвэл эдгээр сайн зан авирын үндэс нь юу вэ? Юу эдгээрийг бий болгодог вэ? Эдгээр нь хүний мөс чанар, эрүүл ухаан, ёс суртахуун, Бурханд итгэх таатай мэдрэмж, биеэ барих зэргээс үүсдэг. Эдгээр нь сайн зан авир учраас үнэнтэй ямар ч холбоогүй, бас мэдээж адилхан зүйл биш. Сайн зан авиртай байх нь үнэнийг хэрэгжүүлэхтэй адилгүй бөгөөд хүн сайхан авирладаг байлаа гээд Бурханы сайшаалыг хүртсэн гэсэн үг биш. Сайн зан авир, үнэнийг хэрэгжүүлэх нь шал өөр хоёр зүйл бөгөөд хоорондоо ямар ч холбоогүй. Үнэнийг хэрэгжүүлэх нь Бурханы шаардлага бөгөөд Бурханы хүсэлд бүрэн нийцдэг; сайн зан авир нь хүний хүслээс үүдэлтэй, хүний санаархал, сэдлийг агуулдаг—энэ бол хүний сайн гэж үздэг зүйл юм. Хэдийгээр сайн зан авир нь муу үйл биш боловч үнэний зарчмыг зөрчдөг, үнэнтэй ямар ч холбоогүй. Эдгээр зан авир нь хэчнээн сайн байсан ч, эсвэл хүний үзэл, төсөөлөлтэй хэчнээн нийцэж байсан ч үнэнтэй ямар ч холбоогүй юм. Иймээс зан авир чинь хэчнээн сайн байлаа гээд Бурханы сайшаалыг хүртэж чадахгүй. Сайн зан авирыг ингэж тодорхойлдог тул сайн зан авир нь үнэнийг хэрэгжүүлэхтэй холбоогүй нь тодорхой юм. Хүмүүсийг зан авираар нь ангилах юм бол эдгээр сайн зан авир нь сайндаа л үнэнч үйлчлэл үзүүлэгчдийн үйлдлээс цаашгүй байх болно. Тэдгээр нь үнэнийг хэрэгжүүлэхтэй, эсвэл Бурханыг жинхэнээсээ дуулгавартай дагахтай огтхон ч холбоогүй. Эдгээр нь ердөө л нэг төрлийн зан авир бөгөөд хүмүүсийн зан чанарын өөрчлөлт, үнэнд захирагдах, хүлээн авах, Бурханаас эмээх, муугаас зайлахтай, эсвэл үнэнтэй холбоотой бусад бодит элементүүдтэй огтхон ч хамаагүй. Тэгвэл яагаад тэдгээрийг сайн зан авир гэж нэрлэдэг юм бэ? Энд тайлбар байгаа бөгөөд энэ нь мэдээж бас энэ асуултын мөн чанарын тайлбар юм. Өөрөөр хэлбэл, эдгээр зан авир нь зөвхөн хүмүүсийн үзэл, дур сонирхол, хүсэл эрмэлзэл, субьектив хүчин чармайлтаас үүдэлтэй. Эдгээр нь үнэн болон Бурханы үгийн шүүлт, гэсгээлтийг хүлээн авснаар өөрийгөө үнэхээр мэддэг болох үед төрдөг гэмшлийн илрэл биш, мөн хүмүүс Бурханд захирагдахаар оролдох үед бий болдог үнэнийг хэрэгжүүлэх зан авир, үйлдэл ч биш. Үүнийг ойлгож байна уу? Энэ нь эдгээр сайн зан авир хүний зан чанарын өөрчлөлт, Бурханы үгийн шүүлт, гэсгээлтийг туулснаас бий болдог зүйл, эсвэл өөрийнхөө завхарсан зан чанарыг мэдсэнээс бий болдог жинхэнэ гэмшилтэй ямар нэг байдлаар холбоогүй гэсэн үг юм. Эдгээр нь мэдээж Бурхан болон үнэнийг жинхэнээсээ дуулгавартай дагахтай огт холбоогүй; Бурханыг хүндэлж, хайрладаг зүрх сэтгэлтэй байхтай бүр ч холбоогүй. Сайн зан авир нь эдгээр зүйлтэй огт хамаагүй; зүгээр л хүнээс гардаг зүйл, хүний сайн гэж үздэг зүйл юм. Гэсэн ч эдгээр сайн зан авирыг хүн үнэнийг хэрэгжүүлж байгаагийн шинж тэмдэг гэж үздэг олон хүн бий. Энэ бол ноцтой алдаа, утгагүй, эндүү ташаа үзэл бодол, ойлголт юм. Эдгээр сайн зан авир нь ердөө шашны зан үйлийн гүйцэтгэл бөгөөд хэлбэрдэж буй хэрэг юм. Тэдгээр нь үнэнийг хэрэгжүүлэхтэй огт холбоогүй. Бурхан тэднийг шууд ялладаггүй байж болох ч сайшаадаггүй; энэ бол лавтай. Хүний үзэлд нийцсэн эдгээр гадаад үйлдэл, сайн зан авир нь үнэнийг хэрэгжүүлж буй хэрэг биш, үнэний эрэл хайгуулын илрэл ч бас биш гэдгийг та нар мэдэх ёстой. Энэхүү нөхөрлөлийг сонсоод та нар үнэнийг эрэлхийлэх гэж юу гэсэн үг болох талаар бага зэргийн ухагдахууны мэдлэгтэй, үнэнийг эрэлхийлэх талаар энгийн ухагдахууны анхны ойлголттой л болсон. Хэрэв та нар үнэнийг эрэлхийлэх гэж юу гэсэн үг болохыг үнэхээр ойлгохыг хүсэж байвал бидний нөхөрлөх ёстой илүү олон зүйл бий.

Үнэнийг эрэлхийлэхийн тулд хүн үүнийг ойлгох ёстой; үнэнийг ойлгосноор л хүн үнэнийг хэрэгжүүлж чадна. Хүмүүсийн сайн зан авир нь үнэний хэрэгжүүлэлттэй холбоотой юу? Сайн зан авир нь үнэний эрэл хайгуулаас үүдэлтэй юу? Үнэний хэрэгжүүлэлтэд ямар илрэл, үйлдлүүд хамаарах вэ? Үнэнийг эрэлхийлдэг хүмүүс ямар илрэлүүдтэй байдаг вэ? Чи эдгээр асуултыг ойлгох хэрэгтэй. Үнэний эрэл хайгуулын талаар нөхөрлөхийн тулд бид эхлээд үүнтэй холбоотой хүмүүст тулгардаг бэрхшээл, эндүү ташаа үзэл бодлын талаар ярих ёстой. Эдгээрийг эхлээд шийдвэрлэх нь нэн чухал. Үнэн гэж юу байдаг талаар харьцангуй тодорхой үзэл бодолтой, цэвэр ойлголттой зарим хүн байдаг. Тэдэнд үнэнийг эрэлхийлэх зам бий. Үнэн гэж юу болохыг ойлгодоггүй, сонирхсон хэдий ч хэрхэн хэрэгжүүлэхээ мэддэггүй хүмүүс ч байдаг. Тэд сайн зүйл хийж, сайхан авирлах нь үнэнийг хэрэгжүүлэхтэй адил—үнэнийг хэрэгжүүлэх нь сайн зүйл хийх явдал гэж үздэг. Тэд Бурханы олон үгийг уншсаныхаа дараа л сайн зүйл хийж, сайхан авирлах нь үнэнийг хэрэгжүүлэхээс огт өөр гэдгийг ухаардаг. Хүмүүсийн үзэл, төсөөлөл ямар утгагүй болохыг чи харж болно—үнэнийг ойлгодоггүй хүмүүс юуг ч тодорхой харж чадахгүй! Цөөнгүй хүн олон жилийн турш үүргээ биелүүлж, өдөр бүр завгүй байж, нэлээд их зовлон зүдүүр туулсан тул өөрсдийгөө үнэнийг хэрэгжүүлдэг, үнэний бодит байдалтай хүмүүс гэж боддог. Гэвч тэд ямар ч туршлагын гэрчлэл ярьж чаддаггүй. Энд ямар асуудал байна вэ? Хэрэв тэд үнэнийг ойлгодог юм бол яагаад бодит туршлагынхаа талаар ярьж чаддаггүй юм бэ? Энэ нь зөрчилдөөнтэй зүйл биш гэж үү? Зарим хүн: “Би өмнө нь үүргээ гүйцэтгэж байхдаа үнэнийг эрэлхийлээгүй, мөн Бурханы үгийг нэгд нэггүй залбиран уншиж байгаагүй. Би маш их цагийг дэмий үрсэн. Би ажилдаа дэндүү автаад, үүргээ биелүүлээд завгүй байх нь үнэнийг хэрэгжүүлж, Бурханы ажилд захирагдахтай адил гэж бодсон—гэтэл би зүгээр л цаг заваа дэмий үрж байжээ” гэдэг. Энэ ямар утгатай вэ? Тэд үүргээ биелүүлээд маш завгүй байсан учраас үнэнийг эрэлхийлэхээ хойшлуулсан гэсэн утгатай. Үнэхээр тийм гэж үү? Зарим утгагүй хүмүүс, үүргээ биелүүлээд завгүй байхын хэрээр завхарсан зан чанар нь ил болох цаг гарахгүй, өөрсдөө цаашид завхарсан зан чанараа харуулахгүй, эсвэл завхарсан байдалтай амьдрахгүй, тиймээс завхарсан зан чанараа шийдвэрлэхийн тулд Бурханы үгийг идэж, уух шаардлагагүй гэж боддог. Энэ санаа зөв үү? Хүмүүс үнэхээр үүргээ гүйцэтгээд завгүй байхдаа завхарсан зан чанараа харуулдаггүй гэж үү? Энэ бол утгагүй санаа—ичгүүр сонжуургүй худал үг юм. Тэд үүргээ гүйцэтгээд завгүй байгаа болохоор үнэнийг эрэлхийлэх цаг алга гэж хэлдэг. Энэ бол цэвэр төөрөгдөл; тэд завгүй гэдгээр шалтаглаж байна. Амийн оролт, үүрэг гүйцэтгэх тухай үнэний талаар бид олон удаа нөхөрлөж байсан: Үүргээ гүйцэтгэх явцдаа асуудлыг шийдвэрлэхийн тулд үнэнийг эрж хайж байж л хүмүүс амиа өсгөж чадна. Тиймээс, хэрэв хүн үүргээ гүйцэтгэж байхдаа зөвхөн ажил гээд завгүй байдаг бол, асуудлыг шийдвэрлэхийн тулд үнэнийг эрж хайж чаддаггүй бол хэзээ ч үнэнийг ойлгохгүй. Үнэнийг хайрладаггүй зарим хүн ердөө үйлчлэл үзүүлээд л сэтгэл ханаж, үүнийгээ тэнгэрийн хаанчлалын ерөөлөөр наймаална гэж найддаг. Тэд эцэст нь үүргээ гүйцэтгээд маш завгүй байгаа тул үнэнийг эрэлхийлэх цаг алга гэсэн шалтаг тоочдог; тэр ч бүү хэл үүргээ гүйцэтгээд тун завгүй байгаа болохоор завхарсан зан чанар харуулдаггүй гэж хэлдэг. Энэ нь тэд үүргээ гүйцэтгээд завгүй байгаа учраас завхарсан зан чанар нь алга болсон, байхаа больсон гэсэн утга агуулж байна. Энэ худлаа, тийм биз дээ? Тэдний үг бодит байдалтай нийцэж байна уу? Огт үгүй—үүнийг хамгийн том худал гэж нэрлэж болно. Яахаараа хүн үүргээ биелүүлээд завгүй байгаагаас болоод завхарсан зан чанар нь ил гарахаа больчихдог билээ? Ийм хүмүүс байдаг уу? Ийм туршлагын гэрчлэл байна уу? Мэдээж байхгүй. Сатан хүмүүсийг гүнзгий завхруулсан; тэд бүгд сатанлаг уг чанартай, бүгд сатанлаг зан чанараар амьдардаг. Хүний дотор завхралаас өөр ямар нэг эерэг зүйл бий юу? Завхарсан зан чанаргүй төрсөн хүн байдаг уу? Үүргээ үнэнчээр гүйцэтгэх чадвартай төрсөн хүн бий юу? Бурханд захирагдаж, Бурханыг хайрлах чадвартай төрсөн хүн байдаг уу? Яавч үгүй. Бүх хүн сатанлаг уг чанартай, завхарсан зан чанараар дүүрэн байдаг, хэрэв үнэнийг ойлгож, хэрэгжүүлж чадахгүй бол тэд зөвхөн завхарсан зан чанараараа л амьдарч чадна. Тиймээс үүргээ гүйцэтгээд завгүй байвал хүн завхарсан зан чанар харуулахгүй гэдэг нь утгагүй зүйл, төөрөгдөл. Энэ бол хүмүүсийг төөрөлдүүлэх зорилготой улайм цайм худал үг юм. Тэд үүргээ биелүүлээд завгүй байгаа эсэх нь хамаагүй, Бурханы үгийг унших цаг байгаа эсэх нь хамаагүй, үнэнийг хайрладаггүй хүмүүс үнэнийг эрэлхийлэхгүй байх шалтаг, шалтгаан олно. Ийм хүмүүс бол маш энгийндээ үйлчлэл үзүүлэгчид юм. Хэрэв үйлчлэл үзүүлэгч Бурханы үгийг идэж уудаггүй, үнэнийг хүлээн авдаггүй бол сайн үйлчлэл үзүүлж чадах уу? Мэдээж чадахгүй. Үнэнийг хүлээн авдаггүй хүмүүс бүгд мөс чанар, эрүүл ухаангүй бөгөөд завхарсан зан чанараараа амьдарч, олон мууг үйлдэх хүмүүс юм. Тэд яавч үнэнч үйлчлэл үзүүлэгч биш бөгөөд хэдийгээр үйлчлэл үзүүлдэг ч тэдэнд гайхалтай зүйл юу ч байхгүй. Үүнд чи итгэлтэй байж болно.

Зарим хүн гэрийнхэнтэйгээ хэт орооцолддог бөгөөд үргэлж түгшүүрт автдаг. Бурханыг дагаж, үүргээ биелүүлэхийн тулд гэр бүл, ажил мэргэжлээ орхисон насаар дүү ах, эгч нарыг хараад тэд атаархаж, “Бурхан энэ залууст сайн хандсан. Тэд гэрлэж, хүүхэдтэй болохоосоо өмнө залуу насандаа Бурханд итгэж эхэлсэн; гэр бүлийн ямар ч татлаа түтлээгүй болохоор хэрхэн амь зуух талаар санаа зовох шаардлагагүй. Бурханыг дагах, үүргээ биелүүлэхэд нь саад болох сэтгэлийн зовлон тэдэнд байхгүй. Тэд Бурханы ажил болон эцсийн өдрүүд дэх сайн мэдээний өргөжилтөд яг цагаа олж ирсэн—Бурхан тэднийг ийм таатай нөхцөлөөр хангасан. Тэд үүргээ биелүүлэхэд өөрсдийгөө, бие, сэтгэлээ зориулж чадна. Тэд үнэнийг эрэлхийлж чадна, харин миний хувьд тийм биш. Бурхан надад тохирох орчныг зохицуулаагүй—гэр бүлийн хэтэрхий олон татлаа түтлээ байгаа тул би тэднийг тэжээхийн тулд мөнгө олох ёстой. Энд л миний жинхэнэ асуудал оршдог. Ийм учраас надад үнэнийг эрэлхийлэх цаг алга. Үнэнийг эрэлхийлэх нь үүргээ бүтэн цагаар гүйцэтгэдэг, ийм татлаа түтлээгүй хүмүүст зориулагдсан зүйл юм. Би гэр бүлийн татлаа түлхээнд нухлагдаж, зүрх сэтгэл минь амин зуулгын аар саар асуудалд автсан болохоор надад Бурханы үгийг идэж, уух юм уу үүргээ биелүүлэх цаг зав, эрч хүч байхгүй. Миний нөхцөл байдлыг аль ч талаас нь харсан, надад үнэнийг эрэлхийлэх ямар ч арга байхгүй. Үүнд намайг буруутгаж болохгүй. Үнэнийг эрэлхийлэх нь миний хувь заяа биш, миний нөхцөл байдал надад үүрэг гүйцэтгэх боломж олгодоггүй. Миний хийж чадах ганц зүйл бол гэр бүлийн маань татлаа түлхээ багасаж, хүүхдүүд бие дааж, би өөрөө тэтгэвэрт гарч, материаллаг санаа зовнилоосоо ангижрахыг л хүлээх—дараа нь би үнэнийг эрэлхийлнэ” гэцгээдэг. Ийм хүмүүс өдөр тутмын амьдралдаа бэрхшээл туулдаг бөгөөд өнөө маргаашаа гэсэн амьдралынхаа аар саар асуудалд завхарсан зан чанар нь гарч ирэхийг хааяа хааяа мэдэрдэг. Тэд эдгээр зүйлийг мэдэрч чаддаг ч хорвоо ертөнцийн урхинд баригдсан учраас ийм маягаар амьдарч, Бурханд итгэж, номлол сонсож, ая тухтай амь зууж байгаагаа дажгүй сайн байна гэж боддог. Тэд үнэнийг эрэлхийлэх нь хүлээх боломжтой бөгөөд тэгж байгаад хэдэн жилийн дараа завхарсан зан чанараа шийдвэрлэхэд оройтохгүй гэж боддог. Ийнхүү тэд үнэнийг эрэлхийлэх том асуудлыг хойш тавьж, ахин дахин хойшлуулдаг. Тэд үргэлж юу гэж хэлдэг вэ? “Үнэнийг эрэлхийлэхэд хэзээ ч оройтохгүй. Би хэдэн жил хүлээе. Бурханы ажил дуусаагүй байгаа цагт надад хугацаа байгаа—надад боломж байсаар байна.” Энэ үзэл бодлын талаар чи юу гэж бодож байна? (Энэ нь буруу.) Тэд үнэнийг эрэлхийлэх ачааг үүрсэн үү? (Үгүй.) Тэгвэл тэд ямар ачаа үүрсэн бэ? Амь зуух, ар гэрээ тэжээх, үр хүүхдээ өсгөх ачаа үүрсэн биш үү? Тэд бүх эрч хүчээ хүүхдүүддээ, гэр бүлдээ, өөрсдийн өдөр хоног, амьдралдаа зориулдаг бөгөөд эдгээр зүйлийг нэг тийш болгосныхоо дараа л тэд үнэнийг эрэлхийлж эхлэх төлөвлөгөө гаргана. Тэгэхээр тэдний эдгээр шалтаг үндэслэлтэй юу? Тэд өөрсдөө үнэний эрэл хайгуулдаа саад болж байгаа биш үү? (Тийм.) Энэ хүмүүс Бурханы дээд эрх, зохицуулалтад итгэдэг мөртөө өөрсдөд нь зориулан Бурханы зохицуулсан орчны талаар гомдоллодог. Тэд Бурханы шаардлагыг үл тоомсорлодог, идэвх санаачилгатайгаар хамтран ажилладаггүй. Оронд нь тэд зөвхөн махан бие, гэр бүл, хамаатан саднаа сэтгэл хангалуун байлгахыг л боддог. Тэд үнэнийг эрэлхийлэхгүй байгаадаа ямар шалтгаан хэлдэг вэ? “Бид ердөө л амьд үлдэх гэж хичээгээд хэтэрхий завгүй, ядарч байна. Бидэнд үнэнийг эрэлхийлэх цаг байхгүй; үнэнийг эрэлхийлэхэд тохирох орчин байхгүй.” Тэд ямар үзэл бодолтой байдаг вэ? (Үнэнийг эрэлхийлэхэд хэзээ ч оройтохгүй.) “Үнэнийг эрэлхийлэхэд хэзээ ч оройтохгүй. Би үүнийг хэдэн жилийн дараа хийнэ.” Энэ мунхаг хэрэг биш үү? (Тийм.) Энэ бол мунхаг хэрэг—тэд шалтаг тоочиж өөрсдийгөө хуурч байна. Бурханы ажил чамайг хүлээх үү? (Үгүй.) “Би үүнийг хэдэн жилийн дараа хийнэ”—энэ “хэдэн жил” гэж юу гэсэн үг вэ? Энэ нь аврагдах найдвар чинь бага, Бурханы ажлыг туулах жил чинь цөөхөн байна гэсэн үг юм. Хэдэн жил ийнхүү өнгөрнө, дараа нь дахиад хэдэн жил өнгөрнө, тэгээд нэг л мэдэхэд арван жил өнгөрсөн байх болно, харин чи үнэнийг ойлгоогүй, үнэний бодит байдалд огт ороогүй, завхарсан зан чанарын чинь өчүүхэн хэсэг ч шийдвэрлэгдээгүй байх болно. Чи ганцхан шударга үг хэлэх гэж бөөн юм болдог. Энэ аюултай биш үү? Энэ өрөвдөлтэй биш гэж үү? (Тийм ээ.) Үнэнийг эрэлхийлэхгүй байхаа зөвтгөхийн тулд энэ бүх шалтаг, шалтгааныг тоочсоноороо хүмүүс эцэст нь хэнийг хохироож байна вэ? (Өөрсдийгөө.) Тийм ээ—эцсийн эцэст тэд өөрсдийгөө л хохироож байна. Иймээс тэд үхэх гээд хэвтэж байхдаа Бурханд итгэсэн олон жилийн хугацаанд үнэнийг олж аваагүйдээ өөрсдийгөө үзэн ядаж, насан туршдаа харамсана!

Зарим хүн зарим талаараа сайн боловсролтой боловч хэв чанар муутай, сүнслэг хэрэг явдлыг ойлгодоггүй. Хэчнээн номлол сонссон ч үнэнийг ойлгож чаддаггүй. Тэд үргэлж өөрсдийн гэсэн санаархал, хүсэл эрмэлзэлтэй байдаг бөгөөд үргэлж байр суурийн төлөө тэмцдэг. Хэрэв тэд байр суурьтай болохгүй бол үнэнийг эрэлхийлэхгүй. Тэд: “Бурханы гэр надаар бичвэрт суурилсан ажил, аудио болон видеоны ажил, чуулганы удирдагч байх, эсвэл бүлгийн зааварлагч байх гэх мэт үнэ цэнийг минь илтгэсэн үүрэг гүйцэтгүүлэхээр хэзээ ч зохицуулдаггүй. Тэд надад тийм чухал ажлын нэгийг ч өгдөггүй. Бурханы гэр намайг дэвшүүлж, хөгжүүлдэггүй, чуулганаас сонгууль явуулах бүрд хэн ч надад санал өгдөггүй, би хэнд ч таалагддаггүй. Надад үнэхээр хүсүүштэй чанар байхгүй гэж үү? Би сэхээтэн, сайн боловсролтой, гэвч Бурханы гэр намайг хэзээ ч дэвшүүлдэггүй, хөгжүүлдэггүй, тиймээс надад үнэнийг эрэлхийлэх урам зориг алга. Надтай адилхан хугацаанд Бурханд итгэж эхэлсэн ах эгч нар бүгд чухал үүрэг гүйцэтгэж, удирдагч, ажилчин болсон—би яахаараа хоосон хоцордог юм бэ? Хааяа нэг сайн мэдээ түгээснээр би ердөө л туслах үүрэг гүйцэтгэдэг ба тэд гэрчлэл хийхийг ч надад зөвшөөрдөггүй. Бурханы гэр хүмүүсийг чухал үүрэгт дэвшүүлэх бүрдээ надад юу ч оноодоггүй; би бүр цуглаан ч удирдах эрхгүй, тэд надад ямар ч үүрэг хариуцлага өгдөггүй. Надад үнэхээр хэлмэгдсэн мэт санагдаж байна. Энэ бол Бурханы надад зориулж зохицуулсан орчин. Би яагаад оршин тогтнолынхоо үнэ цэнийг мэдэрч чадахгүй байна вэ? Бурхан яагаад бусдыг хайрладаг ч намайг хайрладаггүй юм бэ? Тэр яагаад намайг биш харин бусдыг хөгжүүлдэг юм бэ? Бурханы гэр надад илүү их ачаа үүрүүлж, зааварлагч ч юм уу ямар нэг юм болгох ёстой. Ингэснээр би үнэнийг эрэлхийлэх бага зэрэг урам зоригтой болох болно. Би урам зориггүйгээр яаж үнэнийг эрэлхийлж чадах юм бэ? Үнэнийг эрэлхийлэхэд хүмүүст үргэлж л бага зэрэг урам зориг хэрэгтэй байдаг; бид үнэнийг эрэлхийлэхийн ашиг тусыг харж чаддаг байх хэрэгтэй. Өөрчлөгдөх ёстой завхарсан зан чанар хүмүүст байдгийг би мэднэ, бас үнэнийг эрэлхийлэх нь сайн зүйл, энэ нь бидэнд аврагдаж, төгс болгуулах боломжийг олгодгийг мэднэ—гэхдээ би хэзээ ч ямар нэг чухал зүйлд ашиглагдаагүй, надад үнэнийг эрэлхийлэх ямар ч урам зориг байхгүй! Ах, эгч нар намайг хүндэлж, дэмжсэн цагт би үнэнийг эрэлхийлж эхэлнэ—тэр үед оройтохгүй” гэцгээдэг. Ийм хүмүүс байдаггүй гэж үү? (Байдаг.) Тэдэнд ямар асуудал байна вэ? Асуудал нь тэд байр суурь, нэр хүнд хүсдэг. Мэдээж тэд үнэнийг хайрладаггүй, тэгсэн мөртөө Бурханы гэрт байр суурь, нэр хүндтэй болохыг хүсдэг. Энэ ичгүүр сонжуургүй биш үү? Үйлчлэл үзүүлэгч байх нь чиний хувьд хангалттай сайн зүйл юм; үнэнч үйлчлэл үзүүлэгч болж чадах эсэхийг чинь харах л үлдлээ. Энэ нь яагаад чамд ойлгомжгүй байна вэ? Чи байр суурь, нэр хүндтэй байвал аврагдана гэж бодож байна уу? Үнэнийг эрэлхийлдэг хүн болно гэж бодож байна уу? Чиний энэ бодол үнэн зөв үү? (Үгүй.) Ийм хүмүүс бусдаас ялгарч, өөрсдийнхөө байгааг мэдрүүлэхийг хүсдэг бөгөөд хүсэл нь биелэхгүй бол Бурхан зөвт биш, хүмүүсийг алагчилдаг, Бурханы гэр өөрсдийг нь дэвшүүлдэггүй, ах эгч нар өөрсдийг нь сонгодоггүй гэж гомдоллодог—эдгээр зүйл нь үнэнийг эрэлхийлэхэд хэрэгтэй суурь биш биз дээ? Үнэнийг эрэлхийлэгчийг бүгдээрээ дэмжиж, ах эгч нар нь хүндлэх ёстой гэж Бурханы үгийн аль нэг хэсэгт хэлсэн үү? Эсвэл тэд чухал үүрэг хүлээж, чухал ажил хийж, Бурханы гэрт асар их хувь нэмэр оруулж чаддаг байх ёстой гэсэн байдаг уу? Зөвхөн ийм хүмүүс л үнэнийг эрэлхийлж чадна, зөвхөн тэд л үнэнийг эрэлхийлэхэд тохирно гэж Бурханы үгэнд хэлдэг үү? Зөвхөн тэр хүмүүс л үнэнийг эрэлхийлэх шалгуурыг хангадаг, үнэний бодит байдалд зөвхөн тэд л орж чадна, эсвэл эцэст нь зөвхөн тэд л аврагдаж чадна гэж Бурханы үг хэлдэг үү? Бурханы үгийн аль нэг хэсэгт ингэж бичсэн байдаг уу? (Үгүй.) Ийм хүний хэлсэн үг үндэслэлгүй байх нь ойлгомжтой. Тэгвэл тэд яагаад эдгээр зүйлийг хэлдэг вэ? Тэд үнэнийг эрэлхийлэхгүй байгаадаа шалтаг тоочиж байгаа биш үү? (Тийм.) Тэд байр суурь, нэр хүндэд дуртай. Тэд Бурханд итгэхдээ зөвхөн нэр хүнд, хувийн ашиг хонжооны хойноос хөөцөлдөж, байр суурь эрэлхийлэхэд л анхаардаг. Тэд үүнийг чангаар хэлэх нь ичмээр зүйл гэж боддог, иймээс өөрсдийгөө элдэв янзаар зөвтгөж, үнэнийг эрэлхийлээгүйдээ өөрсдийгөө өмгөөлж, чуулган, ах эгч нар болон Бурханд бурууг тохдог. Энэ нь зальжин биш гэж үү? Тэд гэм зэмгүй талыг чичилдэг муу хүмүүс биш гэж үү? (Тийм.) Тэд үндэслэлгүй асуудал үүсгэж, бусдыг логикгүй шаардлагаар дарамталж байна; тэд ямар ч мөс чанар, эрүүл ухаангүй! Үнэнийг эрэлхийлэхгүй байх нь дангаараа хангалттай ноцтой асуудал байхад тэд бас үг сөрж, хэцүү байхыг хичээдэг—энэ бол үнэхээр эрүүл ухаангүй хэрэг, тийм биз дээ? Үнэнийг эрэлхийлэх нь сайн дурын хэрэг. Хэрэв чи үнэнийг хайрладаг бол Ариун Сүнс чиний дотор ажиллана. Чи үнэнийг хайрлах үедээ; ямар ч хавчлага, гай зовлон тохиолдсон бай Бурханд залбирч, найдаж, өөрийгөө эргэцүүлж, өөрийгөө мэдэхийг хичээх үедээ; өөрөөсөө олж илрүүлсэн асуудлуудаа шийдвэрлэхийн тулд үнэнийг идэвхтэй эрж хайх үедээ чи үүргээ хангалттай гүйцэтгэж чаддаг болно. Ийм маягаар чи гэрчлэлдээ бат зогсож чадна. Хүмүүс үнэнийг хайрлах үед энэ бүх илрэл тэднээс аяндаа гарч ирдэг. Тэдгээр нь сайн дураараа, баяртайгаар, албадлагагүйгээр, ямар ч нэмэлт нөхцөлгүйгээр тохиолддог. Хэрэв хүмүүс ийм маягаар Бурханыг дагаж чадвал эцэстээ үнэн ба амийг олж авч, үнэний бодит байдалд орж, хүний төрхийг амьдран харуулна. Үнэнийг эрэлхийлэхийн тулд чи ямар нэг нэмэлт нөхцөл биелүүлэх шаардлагатай юу? Үгүй. Бурханд итгэх итгэл нь сайн дурын, хүн өөрөө өөрийнхөө төлөө сонгодог зүйл бөгөөд үнэнийг эрэлхийлэх нь Тэнгэрээр тогтоогдож, газраар хүлээн зөвшөөрөгддөг; үүнийг Бурхан зөвшөөрсөн. Үнэнийг эрэлхийлдэггүй хүмүүс махан биеийн таашаалаас татгалзахыг хүсдэггүй мөртөө Бурханы ерөөлийг хүртэхийг хүссээр байдаг, гэвч жаахан зовлон зүдүүр, хавчлагатай тулгарахаараа эсвэл бага зэрэг шоолуулж, гүтгүүлэхээрээ сөрөг, сул дорой болж, цаашид Бурханд итгэх юм уу Бурханыг дагахыг хүсдэггүй. Тэд Бурханыг буруутгаж, үгүйсгэж ч чадна. Энэ нь эрүүл ухаангүй зүйл биш үү? Тэд ерөөгдөхийг хүсдэг ч махан биеийн таашаалыг эрэлхийлсээр байгаа бөгөөд ямар нэгэн зовлон зүдүүр, хавчлагатай тулгарах үедээ Бурханыг буруутгадаг. Үнэнийг хайрладаггүй энэ хүмүүс ийм л эрүүл ухаангүй байдаг. Бурханыг эцсээ хүртэл дагах нь тэдэнд хэцүү байх болно; ямар нэгэн зовлон зүдүүр, хавчлагатай тулгармагцаа тэд илчлэгдэж, таягдан хаягдана. Ийм хүмүүс дэндүү олон байдаг. Чи ямар ч шалтгаанаар Бурханд итгэдэг бай, Бурхан эцэст нь үнэнийг олж авсан эсэхэд чинь үндэслэн чиний төгсгөлийг тодорхойлно. Хэрвээ чи үнэнийг олж аваагүй бол бодож олсон ямар ч шалтаг, шалтгаан чинь нэмэр болохгүй. Хүссэнээрээ учирлах гэж оролд, хүссэнээрээ өөртөө төвөг уд, тэглээ гээд Бурхан тоох уу? Бурхан чамтай ярилцах уу? Тэр чамтай мэтгэлцэж, зөвшилцөх үү? Чамтай зөвлөлдөх үү? Хариулт нь юу вэ? Үгүй. Тэр яавч тэгэхгүй. Хэчнээн сайн шалтгаантай байлаа ч тэр чинь хангалтгүй. Чи Бурханы санаа зорилгыг буруугаар ойлгож, элдэв янзын шалтаг, шалтгаан хэлчих юм бол үнэнийг эрэлхийлэх шаардлагагүй гэж бодох ёсгүй. Бурхан бүхий л орчин нөхцөл, тохиолдсон хэрэг явдал болгоноос үнэнийг эрж хайн, эцэст нь үнэний бодит байдалд орж, үнэнийг олж авч чаддаг байхыг чамаас хүсдэг. Бурхан чамд зориулан ямар орчин нөхцөлийг зохицуулсан, ямар хүмүүс, үйл явдалтай тулгарч, ямар орчинд байгаа чинь хамаагүй, чи тэдгээртэй нүүр тулахын тулд Бурханд залбирч, үнэнийг эрж хайх ёстой. Эдгээр нь чухамдаа үнэнийг эрэлхийлэхдээ чиний сурах ёстой хичээл юм. Хэрвээ чи үргэлж эдгээр орчин нөхцөлөөс булзаж, зайлсхийж, татгалзаж, эсэргүүцэхийг хичээдэг бол Бурхан чамайг орхино. Учирлаж, гөжүүдэлж, хуншгүй царайлаад нэмэргүй, Бурхан чамайг ойшоохгүй бол чи аврагдах боломжоо алдана. Шийдвэрлэж чадахгүй асуудал гэж Бурханд үгүй. Бурхан хүн нэг бүрд зориулан зохицуулалт хийсэн бөгөөд тэднийг зохицуулах арга зам Түүнд бий. Шалтаг, шалтгаан чинь үндэслэлтэй эсэхийг Бурхан чамтай ярилцахгүй. Өөрийгөө өмгөөлж хэлсэн аргумент чинь үндэслэлтэй эсэхийг Бурхан сонсохгүй. Тэр чамаас “Бурханы үг үнэн үү? Чи завхарсан зан чанартай юу? Чи үнэнийг эрэлхийлэх ёстой юу?” гэж л асууна. Чи нэг баримтыг л сайн мэдэж байх хэрэгтэй: Бурхан бол үнэн, чи бол завхарсан хүн учраас өөрөө үнэнийг эрж хайх ёстой. Ямар ч асуудал, бэрхшээл, шалтаг, шалтгаан нэмэргүй, хэрвээ чи үнэнийг хүлээж авахгүй бол мөхөх болно. Үнэнийг эрэлхийлж, үнэний бодит байдалд орохын тулд төлж байгаа ямар ч төлөөс үнэ цэнтэй. Хүмүүс үнэнийг хүлээн авч, амийг олж авахын тулд бүх шалтаг, шалтгаан, бэрхшээлээ орхих ёстой, учир нь Бурханы үг болон үнэн бол тэдний хүртэх ёстой амь, юугаар ч сольж болохгүй амь юм. Хэрэв чи энэ боломжийг алдвал үлдсэн амьдралдаа харамсаад зогсохгүй—энэ бол зүгээр ч нэг харамсаад өнгөрөх зүйл биш—чи өөрийгөө бүрмөсөн сүйрүүлсэн байх болно. Чиний хувьд төгсгөл, хүрэх газар гэж байхаа болих бөгөөд чи өөрөө бүтээгдсэн зүйлийн хувьд дууссан байх болно. Чамд аврагдах боломж дахиад хэзээ ч олдохгүй. Ойлгож байна уу? (Ойлгож байна.) Үнэнийг эрэлхийлэхгүй байх шалтаг, шалтгааныг бүү хай. Тэгэх нь ямар ч хэрэггүй; чи зөвхөн өөрийгөө л хуурч байна.

Зарим удирдагч хэзээ ч зарчмын дагуу ажилладаггүй, дур зоргоороо, хөнгөн хуумгай байдаг. Ах, эгч нар үүнийг нь хэлж өгч, “Та юм хийхээсээ өмнө хүнтэй ховорхон зөвлөлддөг. Таныг юу гэж шүүж, шийдвэрлэснийг бид хожим хойно нь л мэддэг. Та яагаад тэдгээрийгээ хэнтэй ч ярилцдаггүй юм бэ? Та яагаад шийдвэр гаргахдаа бидэнд урьдчилан мэдэгддэггүй юм бэ? Хэдийгээр таны хийж байгаа зүйл зөв, таны хэв чанар биднийхээс илүү байсан ч гэсэн та эхлээд энэ тухайгаа бидэнд мэдэгдэх ёстой. Бид ядаж л юу болж байгааг мэдэх эрхтэй. Үргэлж дураараа үйлдсэнээрээ та антихристийн замаар алхаж байна!” гэдэг. Энэ талаар уг удирдагч юу гэж хэлдэг вэ? “Гэртээ бол би эзэн нь. Том жижиг бүх асуудлыг би шийддэг. Би ингэж дассан. Манай хамаатан садны хэн нэгэнд асуудал гарвал тэд над дээр ирж, юу хийхээ надаар шийдүүлдэг. Тэд асуудал шийдвэрлэхдээ сайн гэдгийг минь мэддэг. Тийм учраас би гэр бүлийнхээ асуудлыг хариуцдаг. Чуулганд элсэхдээ би цаашид тийм юманд төвөг удах хэрэггүй боллоо гэж бодсон ч тэгтэл намайг удирдагчаар сонгосон. Би яалтай билээ, ийм л хувь заяатай төрж. Бурхан надад энэ чадварыг хайрласан. Би бусад хүний төлөө шийдвэр гаргаж, бусдыг удирдахаар төрсөн.” Үүний цаад утга нь тэр албан тушаалтан байх хувь тавилантай, харин бусад хүн явган цэрэг, боол болох гэж төрсөн ажээ. Эцсийн шийдвэрийг тэр гаргаж, харин бусад хүн өөрийг нь сонсох ёстой гэж тэр боддог. Ах, эгч нар энэ удирдагчийн асуудлыг олж хараад, хэлж өгсөн ч хүлээн авахгүй, харьцалт, засалтыг ч хүлээн авахгүй. Түүнийг зайлуул гэж ах эгч нарыг шаардах хүртэл тэр хүн тэмцэж, эсэргүүцсээр байх болно. Энэ бүх хугацаанд тэр удирдагч “Над шиг хэв чанартай хүн хаа ч явсан удирдах хувь заяатай. Та нар шиг хэв чанартай хүмүүс үргэлж боол, зарц байх болно. Бусад хүнд захирагдах та нарын хувь заяа” гэж бодно. Байнга ийм зүйл хэлснээр тэд ямар зан чанар харуулж байна вэ? Мэдээж энэ бол завхарсан зан чанар, биеэ тоосон зан, ихэрхүү зан, хэт өөрийгөө шүтэх үзэл, гэтэл тэд ичгүүр сонжуургүйгээр үүнийгээ давуу тал, сайн чанар мэт гайхуулж, сайрхдаг. Хүн завхарсан зан чанар харуулах үедээ өөрийгөө эргэцүүлж, завхарсан зан чанараа мэдэж авч, гэмшиж, тэрийгээ хаях ёстой, мөн зарчмын дагуу үйлдэж чаддаг болтлоо үнэнийг эрэлхийлэх ёстой. Гэхдээ энэ удирдагч ингэж хэрэгжүүлдэггүй. Харин ч тэрээр засаршгүй хэвээр үлдэж, өөрийн үзэл бодол, арга барилтай зууралддаг. Эдгээр зан авираас чи тэрээр үнэнийг огт хүлээн авдаггүй бөгөөд үнэнийг эрэлхийлдэг хүн яавч биш гэдгийг харж болно. Тэд өөрсдийг нь илчилж, өөрсөдтэй нь харьцсан хэнийг ч сонсдоггүй, харин өөрсдийгөө учир зүггүй зөвтгөсөн хэвээр үлддэг: “Хм—би ийм л хүн! Үүнийг чадвар, авьяас гэдэг юм—та нарын хэн нэгэнд энэ бий юу? Би удирдах хувь заяатай. Би хаана ч явсан удирдагч. Би бусад хүнтэй зөвлөлдөхгүйгээр бүх зүйлийн талаар эцсийн үгийг хэлж, шийдвэр гаргаж дассан. Би ийм л хүн, энэ бол миний хувь хүний сэтгэл татам байдал.” Энэ нь дэндүү увайгүй явдал биш гэж үү? Тэр завхарсан зан чанартай гэдгээ хүлээн зөвшөөрдөггүй, мөн хүнийг шүүж, илчилдэг Бурханы үгийг илт хүлээн зөвшөөрдөггүй. Эсрэгээрээ, өөрийн тэрс үзэл, төөрөгдлийг үнэн гэж үзээд, тэрийгээ бусдаар хүлээн зөвшөөрүүлж, хүндлүүлэхийг хичээдэг. Сэтгэлийн гүндээ тэрээр Бурханы гэрт үнэн биш, өөрөө ноёрхож, шийдвэр гаргах ёстой гэж үздэг. Энэ улайм цайм ичгүүргүй хэрэг биш үү? Тэр өөрийгөө үнэнийг эрэлхийлэхийг хүсдэг гэж хэлдэг ч зан авир нь яг эсрэгээрээ байдаг. Өөрийгөө Бурхан болон үнэнийг дуулгавартай дагадаг гэж хэлдэг ч үргэлж эрх мэдлийг атгаж, эцсийн үгийг хэлж, бүх ах эгч өөрт нь захирагдаж, дуулгавартай байгаасай гэж хүсдэг. Хийж байгаа зүйл нь зохистой юм уу зарчимд нийцэж байгаа эсэхээс үл хамааран тэрээр хяналт тавих, зөвлөгөө өгөхийг бусдад зөвшөөрөхгүй. Үүний оронд өөрийнх нь үг, шийдвэрийг бусад бүх хүн сонсож, дуулгавартай дагах ёстой гэж боддог. Тэр өөрийнхөө үйлдлийг огт эргэцүүлдэггүй. Ах эгч нар өөрт нь яаж ч зөвлөж тусалсан, Бурханы гэр өөрийг нь яаж ч засаж, харьцсан, эсвэл бүр хэд хэдэн удаа халагдсан ч гэсэн асуудлынхаа талаар эргэцүүлдэггүй. Тухай бүрд нь “Гэртээ бол би эзэн нь. Би бүх шийдвэрийг гаргадаг. Бүх асуудал дээр би ганцаараа эцсийн үгийг хэлнэ. Энэ бол миний дассан зүйл тул үүнээс өөр замгүй” гэх үгээ л хэлдэг. Тэр үнэхээр үндэслэлгүй бөгөөд засаршгүй! Тэр эдгээр сөрөг дадлыг эерэг зүйл мэт сурталчилж, тэгэх зуураа өөрийгөө маш өндрөөр үнэлдэг. Үнэхээр ичгүүр сонжуургүй! Ийм хүмүүс үнэнийг огт хүлээн авдаггүй бөгөөд засаршгүй хүмүүс юм—иймээс тэд үнэнийг хайрладаггүй, эрэлхийлдэггүй гэдэгт итгэлтэй байж болно. Зүрх сэтгэлдээ тэд үнэнээс залхаж, үнэнд дайсагнадаг. Хүслээ хангаж, байр суурь олж авахын тулд төлж буй төлөөс, туулж буй бэрхшээл нь бүгд хий дэмий юм. Бурхан үүний алийг нь ч сайшаадаггүй, Бурхан үүнийг жигшдэг. Энэ нь үнэнд харшилж, Бурханыг эсэргүүцдэгийнх нь илрэл юм. Үүнд бүрэн итгэлтэй байж болно, үнэнийг ойлгодог хэн ч үүнийг ялган таньж чадна.

Бурханд олон жил итгэсэн мөртөө ямар ч үнэний бодит байдалгүй зарим хүн бас бий; тэд олон жил номлол сонссон ч үнэнийг ойлгодоггүй. Хэдий хэв чанар муутай ч тэдэнд хосгүй “авьяас” байдаг нь худал хэлэх, тэрийгээ нуун далдлах, бусдыг чамин үгээр хууран мэхлэх явдал юм. Хэрэв тэд арван хэдэн өгүүлбэр хэлбэл тэдгээрийн дотор арван хэдэн хольц байх болно—тус бүр нь тодорхой хэмжээний хольц агуулна. Нарийн яривал тэдний хэлдэг юу ч үнэн биш. Гэвч хэв чанар муутай, биеэ нэлээд зөв авч явдаг юм шиг харагддаг болохоороо тэд “Би угаасаа хулчгар, заль мэхгүй хүн, бас хэв чанар муутай. Би хаа ч явсан дээрэлхүүлдэг, хүмүүс намайг дээрэлхэхэд би зүгээр л тэвчиж, зовох ёстой болдог. Би тэдэнтэй үг сөрж, тэмцэлдэж зүрхэлдэггүй—нуугдаж, буулт хийж, тэвчиж л чадна. Би бол Бурханы үгэнд дурдагдсан ‘үнэнч шударга мөртөө мэдлэггүй хүн’, би бол Бурханы ардуудын нэг” гэж боддог. Хэрэв хэн нэгэн тэднээс “Тэгвэл чи яагаад худлаа ярьдаг юм бэ?” гэж асуувал тэд “Би хэзээ худлаа ярьсан юм бэ? Би хэнийг хуурсан гэж? Би худлаа хэлээгүй! Би заль мэхгүй хүн байж яаж худлаа хэлэх юм бэ? Миний оюун ухаан аливаа зүйлд удаан хариу үйлдэл үзүүлдэг, би тийм ч сайн боловсролтой биш—би худал хэлж мэдэхгүй! Тэнд байгаа тэр ов мэхтэй хүмүүс нүд ирмэхийн зуур хэд хэдэн хорон санаа, хуйвалдаан гаргаж чадна. Би тийм зальжин хүн биш болохоор үргэлж дээрэлхүүлдэг. Иймээс би Бурханы ярьдаг үнэнч шударга хүн бөгөөд та нар намайг худалч эсвэл хууран мэхлэгч гэж хэлэх ямар ч үндэслэл байхгүй. Зүгээр л огт тийм юм байхгүй—та нар зүгээр л намайг гүтгэхээр оролдож байна. Та нар бүгдээрээ намайг дорд үздэгийг би мэднэ: Намайг тэнэг, хэв чанар муутай гэж боддог болохоороо та нар бүгд намайг дээрэлхэхийг хүсдэг. Бурхан л намайг дээрэлхдэггүй, надад нигүүлсэнгүй ханддаг” гэж хэлдэг. Ийм хүн худлаа ярьдгаа ч хүлээн зөвшөөрдөггүй, харин өөрийгөө Бурханы ярьдаг үнэнч шударга хүн гэж хэлэх увайгүй зантай байдаг бөгөөд энэ үгээрээ өөрийгөө шууд хаан ширээнд суулгадаг. Тэр өөрийгөө угаасаа үнэнч шударга мөртөө мэдлэггүй, Бурханд хайрлагдсан хүн гэж үздэг. Тэр өөрийгөө үнэнийг эрэлхийлэх юм уу өөрийгөө эргэцүүлэх шаардлагагүй гэж боддог. Төрсөн цагаасаа л үнэнч шударга байсан гэж боддог. Хэн ч юу ч хэлсэн худал хэлдгээ хүлээн зөвшөөрдөггүй, харин ч маргаж, биеэ өмөөрөхийн тулд өнөөх л хуучин шалтгаа тоочдог. Тэр өөрийгөө эргэцүүлсэн үү? Нэг талаараа эргэцүүлсэн. Тэгж “өөрийгөө эргэцүүлэхэд” нь тэдэнд юу гэж бодогдсон бэ? “Би бол Бурханы ярьдаг үнэнч шударга мөртөө мэдлэггүй хүн. Би жаахан мэдлэггүй байж болох ч үнэнч шударга хүн.” Тэд өөрсдөдөө цаасан малгай өмсгөж байгаа хэрэг биш үү? Мэдлэггүй хүн үү, үнэнч шударга хүн үү гэдгээ сайн мэддэггүй ч тэд өөрсдийгөө үнэнч шударга хүн гэж үздэг. Тэд өөрсдийгөө мэддэг үү? Хэрэв хүн дээрэлхүүлж, хулчгар амьдралаар амьдардаг мунхаг нэгэн бол тэр хүн сайн хүн байх ёстой гэсэн үг үү? Бас хүн бусдад сайн хүн гэж харагддаг бол үнэнийг эрэлхийлэх шаардлагагүй гэсэн үг үү? Ийм хүмүүс ямар нэгэн байдлаар угаасаа үнэнтэй байдаг уу? Зарим хүн: “Би үнэхээр заль мэхгүй, үргэлж үнэнийг хэлэхийг хичээдэг, зүгээр л жаахан мэдлэггүй хүн. Би үнэнийг эрэлхийлэх шаардлагагүй, угийн сайн, үнэнч шударга хүн” гэдэг. Ингэж хэлснээрээ тэд үнэнтэй, завхарсан зан чанаргүй гэдгээ цухуйлгаж байгаа биш үү? Сатан бүх хүн төрөлхтнийг гүн гүнзгий завхруулсан. Бүх хүн завхарсан зан чанартай байдаг бөгөөд хүн завхарсан зан чанартай бол хүссэн үедээ худал хэлж, хуурч, мэхэлж чаддаг. Тэд бүр өчүүхэн ололт амжилт, хувь нэмрээ гайхуулж, биеэ тоосон зан чанар ч гаргана. Энэ бүх хугацаанд тэд Бурханы тухай үзлээр дүүрэн байж, Бурханаас хэт ихийг шаардаж, Бурханд учирлахыг хичээдэг. Эдгээр нь асуудал биш үү? Энэ нь завхарсан зан чанар биш үү? Үүнийг шалгах шаардлагагүй гэж үү? Шаардлагатай. Гэсэн хэдий ч энэ хүмүүс өөрсдийгөө хэзээ ч худал хэлдэггүй, бусдыг хуурдаггүй үнэнч шударга хүмүүс болгон аль хэдийн өргөмжилсөн; ов мэхтэй зан чанаргүй тул үнэнийг эрэлхийлэх шаардлагагүй гэж тунхагладаг. Иймд ингэж авирладаг хэн ч үнэнийг эрэлхийлдэггүй, хэн нь ч үнэний бодит байдалд ороогүй. Тэд Бурханд залбирахдаа ихэвчлэн өөрсдийн тэнэг байдлын талаар, үргэлж дээрэлхүүлж байгаа талаараа, тун муу хэв чанарынхаа талаар гашуунаар уйлдаг: “Бурхан минь, зөвхөн Та л намайг хайрладаг; зөвхөн Та л намайг өрөвдөж, надад нигүүлсэнгүй ханддаг. Хүмүүс бүгд намайг дээрэлхэж, намайг худалч гэж хэлдэг ч би тийм биш!” гээд тэд нулимсаа арчин босож, бусад хүмүүсийг хараад, “Та нарын хэнийг ч Бурхан хайрладаггүй. Намайг л хайрладаг” гэж боддог. Энэ хүмүүс өөрсдийгөө өндрөөр үнэлдэг бөгөөд Бурханы хэлсэн завхарсан зан чанарын янз бүрийн зан авир, илчлэлийг харуулдаг гэдгээ хүлээн зөвшөөрдөггүй. Тэдэнд тодорхой асуудал тохиолдож, тэдний дотор завхарсан байдал, илчлэл бий болсон ч гэсэн тэд хэсэг зуур бодсоныхоо дараа амаараа л хүлээн зөвшөөрөөд, дараа нь мартаж орхидог. Тэд үнэнийг огт эрж хайдаггүй, өөрсдөө завхралтай, завхарсан хүн гэдэг баримтыг хүлээн зөвшөөрдөггүй. Мэдээжийн хэрэг, ямар нэгэн тодорхой тохиолдолд завхарсан зан чанар харуулсан гэдгээ бүр ч зөвшөөрөхгүй. Хэчнээн олон асуудал үүсгэж, хэчнээн завхарсан зан чанар гаргаж байсан ч тэд эцэст нь нэг л ижил зүйл хэлдэг: “Би бол Бурханы ярьдаг үнэнч шударга мөртөө мэдлэггүй хүн. Би Бурханы өрөвдөх сэтгэлийн объект бөгөөд Бурхан намайг асар ихээр ерөөнө.” Иймээс эдгээр үгэнд найдаад тэд өөрсдийгөө үнэнийг эрэлхийлэх шаардлагагүй гэж боддог; энэ үг нь ийм хүмүүсийн үнэнийг эрэлхийлэхгүй байх үедээ хэлдэг шалтаг юм. Ийм хүмүүс утгагүй биш үү? (Тийм ээ.) Тэд утгагүй бөгөөд мэдлэггүй. Тэд хэр зэрэг утгагүй вэ? Маш утгагүй болохоор тэд Бурханы үгээс өөрсдөдөө ашиг тустай нэг хэллэгийг барьж аваад, тэрийгээ Бурханыг шантаажилж, үнэнийг эрэлхийлээгүйдээ өөрсдийгөө цагаатгах тамга болгон ашигладаг, тэгсэн мөртөө хүнийг илчилж, шүүдэг Бурханы үгийг өөрсөдтэйгөө ямар ч хамаагүй гэж үздэг. Тэд өөрсдийгөө угийн үнэнч шударга хүн гэж үздэг учраас тэр үгсийг сонсох шаардлагагүй гэж боддог. Нарийн яривал ийм хүмүүс бол өрөвдөлтэй амьтад. Тэд хэв чанар муутай, эрүүл ухаангүй, ичгүүр сонжуургүй ч ерөөл хүртэхийг хүсдэг. Хэдийгээр хэв чанар муутай, эрүүл ухаангүй, ичгүүр сонжуургүй ч тэд маш бардам бөгөөд эгэл хүмүүсийг дорд үздэг. Тэд үнэнийг эрэлхийлж, үнэний бодит байдлын талаар нөхөрлөж чаддаг хэв чанар сайтай хүмүүсийг хүндэлдэггүй. “Та нарын эдгээр давуу тал ер нь юунд хэрэгтэй юм бэ? Та нар үнэнийг эрэлхийлж, өөрсдийгөө таньж мэддэг л юм байгаа биз—би ийм зүйл хийх шаардлагагүй. Би бол үнэнч шударга хүн; жаахан мэдлэггүй байж магадгүй, гэхдээ энэ нь үнэндээ асуудал биш. Миний гаргаж буй завхарсан зан чанар ч санаа зовох зүйл огт биш. Өөрийгөө сайн зан авираар зэвсэглэсэн байхад би алзахгүй” гэж тэд боддог. Тэд өөрсдөөсөө юу шаарддаг вэ? “Ямар ч байсан Бурхан миний зүрх сэтгэлийг мэддэг, би Бурханд чин сэтгэлээсээ итгэдэг. Энэ л хангалттай. Туршлагын гэрчлэл болон Бурханы үгийн талаарх мэдлэгийн тухай өдөр, шөнөгүй ярих—энэ бүх яриа ямар хэрэгтэй юм бэ? Эцсийн эцэст Бурханд чин сэтгэлээсээ итгэхэд л хангалттай.” Энэ дэндүү тэнэг хэрэг биш үү? Нэгдүгээрт, ийм хүмүүс үнэнийг огт сонирхдоггүй; хоёрдугаарт, тэд үнэнийг юм уу Бурханы үгийг ойлгох чадваргүй гэж хэлж болно. Гэлээ ч тэд өөрсдийгөө ихэд бодож, асар ихэмсэг авирладаг. Тэд яагаад үнэнийг эрэлхийлдэггүйгээ зөвтгөх шалтаг, эрэл хайгуулын арга барил, эсвэл үнэний эрэл хайгуулыг орлох давуу тал гэж өөрсдийн үздэг ямар нэг зүйлийг хайдаг. Энэ тэнэг хэрэг биш үү? (Тийм ээ.)

Үнэнийг эрэлхийлдэггүй зарим хүн хүн чанарын хувьд том асуудалтай байдаггүй. Тэд дүрэм журмыг мөрдөж, биеэ зөв авч явдаг. Ийм эмэгтэйчүүд эелдэг, буянтай, нэр төртэй, төлөв төвшин бөгөөд сээтэгнэдэггүй. Тэд эцэг эхийнхээ өмнө сайн охин, гэр бүлийн амьдралдаа сайн эхнэр, ээж байж, гэр орондоо анхаарал тавин өдөр хоногийг хариуцлагатайгаар өнгөрөөдөг. Ийм эрчүүд заль мэхгүй, хариуцлагатай байдаг бөгөөд биеэ зөв авч явдаг; тэд бол ачлалт хөвгүүд, архи ууж, тамхи татдаггүй, хулгай, дээрэм хийдэггүй, мөрийтэй тоглодоггүй, завхайрдаггүй—тэд бол үлгэр жишээ нөхрүүд, гэрээсээ гадуур бол хэнийх нь зөв, буруу болох талаар бусадтай муудалцаж, маргалдах нь ховор. Бурханд итгэгчийн хувьд эдгээр зүйлд хүрэхэд хангалттай бөгөөд ингэдэг хүмүүс бол стандарт, шаардлага хангасан сайн хүмүүс гэж зарим хүн боддог. Хэрэв Бурханд итгэдэг болсныхоо дараа өглөгч, тусархуу, даруу, тэвчээртэй, хүлээцтэй байж, чуулганаас өөрсдөд нь зохицуулж өгсөн ямар ч ажлыг хайхрамжгүй, хааш яаш байлгүйгээр хичээнгүйлэн, сайн хийдэг бол үнэний бодит байдалд хүрсэн бөгөөд Бурханы шаардлагыг биелүүлэхэд ойрхон байна гэж тэд үздэг. Шаргуу ажиллаж эхлэн, арай илүү хүчин чармайлт гаргаж, Бурханы үгийг илүү их уншиж, хэллэгийг нь илүү их цээжилж, бусдад илүү их номловол үнэнийг эрэлхийлж буй хэрэг гэж тэд боддог. Гэвч тэд завхрал харуулдгаа танин мэддэггүй, ямар завхарсан зан чанартайгаа мэддэггүй, завхарсан зан чанар хэрхэн үүсдэг, тэрийг хэрхэн таньж, шийдвэрлэх ёстойгоо бүр ч мэддэггүй. Тэд эдгээр зүйлийн алийг нь ч мэдэхгүй. Ийм хүмүүс байдаг уу? (Байдаг.) Тэд төрөлхийн “сайн чанар”-аа үнэнийг эрэлхийлдэг хүмүүсийн хүрэх стандарт гэж үздэг. Хэрэв хэн нэгэн тэднийг биеэ тоосон, ов мэхтэй, ёрын муу гэж хэлбэл тэд илт маргахгүй, харин даруу, тэвчээртэй, хүлээн зөвшөөрсөн хандлага харуулна. Гэхдээ сэтгэлийнхээ гүнд тэд үүнийг нухацтай авч үзэхийн оронд эсэргүүцнэ: “Би биеэ тоосон гэж үү? Хэрэв би биеэ тоосон юм бол энэ ертөнц дээр ганц ч сайн хүн байхгүй! Хэрэв би ов мэхтэй юм бол дэлхий дээр нэг ч үнэнч шударга хүн байхгүй! Хэрэв би ёрын муу юм бол энэ дэлхий дээр нэг ч олигтой хүн байхгүй! Өнөө үед над шиг сайн хүнийг олох амархан уу? Үгүй—энэ боломжгүй!” Тэднийг ов мэхтэй, биеэ тоосон, эсвэл үнэнийг хайрладаггүй гэж хэлээд нэмэргүй, мөн тэднийг үл итгэгч гэж хэлээд мэдээж нэмэргүй. Тэд шууд л гараараа ширээ нүдээд, “Тэгэхээр би үл итгэгч болж байна уу? Хэрэв би аврагдаж чадахгүй бол та нарын хэн нь ч аврагдаж чадахгүй!” гэж маргана. Хэн нэгэн тэднийг илчилж, “Та үнэнийг хүлээн авдаггүй. Хүмүүс таны асуудлыг шүүмжлэх үед та маш даруу, тэвчээртэй харагддаг ч сэтгэлийн гүндээ маш их эсэргүүцдэг. Үнэний талаар нөхөрлөж байхдаа таны номлодог зүйл зөв боловч хүний завхарсан зан чанарын мөн чанарыг илчилж, шүүдэг Бурханы ганц ч үгийг хүлээн авдаггүй чинь үнэн. Та тэдгээрийг эсэргүүцэж, дургүйцдэг. Та харгис зан чанартай” гэж хэлж магадгүй. Чи тэднийг “харгис” гэж хэлбэл тэд хүлээн авч ер чадахгүй. “Би харгис гэж үү? Би харгис байсан бол аль эрт та нарыг бүгдийг чинь хөл дороо дэвслэх байсан! Хэрэв би харгис байсан бол та нарыг бүгдийг нь аль хэдийн устгачих байсан юм!” Тэд өөрсдийг нь илчилсэн эсвэл өөрсөдтэй нь нөхөрлөсөн юуг ч зөв ойлгож чадахгүй. Юмыг зөв ойлгох гэдэг нь юу гэсэн үг вэ? Энэ нь хүн чиний ямар ч асуудлыг илчилсэн байлаа гэсэн, санаа зорилго, бодол санаанд чинь үнэхээр алдаа байгаа эсэхийг шалгахын тулд чи тэдгээрийг Бурханы үгтэй жишиж, чамаас хэчнээн олон асуудал илчлэгдсэнээс үл хамааран бүгдийг нь хүлээн авах, дуулгавартай дагах хандлагаар хандана гэсэн үг юм. Тэгж байж л хүн өөрийнхөө асуудлыг үнэхээр мэдэж авч чадна. Хүн үзэл, төсөөлөлдөө үндэслэн завхарсан зан чанараа мэдэж авч чадахгүй, үүнийг Бурханы үгийн үндсэн дээр хийх ёстой. Тэгвэл өөрийгөө танин мэдэх урьдач нөхцөл юу вэ? Сатан хүн төрөлхтнийг мэхэлж, завхруулсан, бүх хүн завхарсан зан чанартай гэдгийг чи хүлээн зөвшөөрөх ёстой. Зөвхөн энэ баримтыг хүлээн зөвшөөрснөөр л чи Бурханы үгийн илчлэлийн дагуу өөрийгөө эргэцүүлж, ийнхүү өөрийгөө эргэцүүлэх явцдаа асуудлаа аажмаар илрүүлж чадна. Нэг мэдэхэд л чиний асуудал бага багаар ил болно, тэгээд чи завхарсан зан чанар чинь юу болохыг тодорхой ойлгоно. Мөн энэ суурин дээр чи ямар төрлийн хүн гэдгээ, мөн чанар чинь юу болохыг мэдэж чадна. Ингэснээр чи Бурханы хэлсэн болон илчилсэн бүхнийг хүлээн авч, дараа нь цаашлаад Бурханы үгээс хүнд зориулсан хэрэгжүүлэлтийн замыг олж, Бурханы үгийн дагуу хэрэгжүүлж, амьдарна. Үнэнийг эрэлхийлэх гэдэг нь ийм утга учиртай юм. Гэхдээ ийм төрлийн хүн Бурханы үгийг ингэж хүлээж авдаг уу? Үгүй—тэд Бурханы үг бол үнэн бөгөөд завхарсан хүн төрөлхтнийг илчилсэн Бурханы үгс нь бүгд бодит баримт гэдгийг хүлээн зөвшөөрч болох ч хэрэв чи тэднээс завхарсан зан чанараа таньж мэдэхийг хүсвэл тэд үүнийг хүлээн авах ч үгүй, хүлээн зөвшөөрөх ч үгүй. Энэ нь өөрсөдтэй нь ямар ч холбоогүй гэж тэд үздэг. Учир нь тэд өөрсдийгөө нэр хүндтэй, төлөв түвшин—шулуун шударга хүмүүс, нэр төртэй хүмүүс гэж боддог. Шулуун шударга хүн байна гэдэг нь үнэнтэй гэсэн үг үү? Шулуун шударга хүн байх нь ердөө л хүн чанарын эерэг илрэл юм; энэ нь үнэнийг төлөөлдөггүй. Тиймээс хэвийн хүн чанарын нэг шинж чанартай байлаа гээд чи үнэнийг эрэлхийлэх шаардлагагүй гэсэн үг биш, үнэнийг аль хэдийн олж авсан гэсэн үг ч биш—чи Бурханы хайртай хүн гэсэн үг бүр ч биш юм. Тийм биз дээ? (Тийм.) “Нэр төртэй хүмүүс” гэгддэг энэ хүмүүс өөрсдийгөө биеэ тоосон, ов мэхтэй, эсвэл үнэнээс залхдаг зан чанаргүй, бас яавч ёрын муу, харгис зан чанаргүй гэж үздэг. Тэд өөрсдийгөө нэр төртэй, угийн шулуун шударга, сайхан сэтгэлтэй, бусдад үргэлж дээрэлхүүлдэг, бас хэдий хэв чанар муутай, мэдлэггүй ч үнэнч шударга хүмүүс учраас өөрсдөд нь эдгээр завхарсан зан чанарын аль нь ч байхгүй гэж боддог. Энэ “үнэнч шударга байдал” бол жинхэнэ үнэнч шударга байдал биш, харин заль мэхгүй, хулчгар, мэдлэггүй байдал юм. Ийм хүмүүс усан тэнэгүүд биш үү? Бүгд тэднийг сайн хүмүүс гэж хардаг. Энэ үзэл бодол зөв үү? Хүмүүсийн сайн гэж үздэг хүмүүс завхарсан зан чанартай юу? Хариулт бол “тийм”—энэ нь тодорхой. Заль мэхгүй хүмүүс худлаа хэлдэггүй гэж үү? Тэд бусдыг хуурч, дүр эсгэдэггүй гэж үү? Аминч биш гэж үү? Шуналтай биш гэж үү? Өндөр албан тушаал хүсдэггүй гэж үү? Тэд хэрээс хэтэрсэн хүслээс ангид гэж үү? Мэдээж үгүй. Ямар ч муу зүйл хийгээгүй цорын ганц шалтгаан нь тэдэнд тохиромжтой завшаан олдоогүй явдал юм. Тэд үүгээрээ бахархдаг—өөрсдийгөө нэр төртэй хүмүүс гэж өргөмжилж, завхарсан зан чанаргүй гэж боддог. Тиймээс хэрэв хэн нэгэн хүн тэдний доторх ямар нэгэн завхарсан зан чанар, илрэл, байдлыг хэлж өгвөл тэд няцааж, “Би тэгдэггүй! Наад чинь би биш, би тэгж үйлдэж, тэгж боддоггүй. Та нар намайг буруу ойлгосон байна. Та нар бүгд заль мэхгүй, мунхаг, аймхай гэдгийг минь харж байгаа болохоор намайг дээрэлхэж байна” гэж хэлдэг. Иймэрхүү маягаар эргээд ноцдог хүмүүсийг юу гэж ойлгох вэ? Хэрэв хэн нэгэн ийм хүнийг өдөж зүрхэлбэл үүрд түүнд зуугдах болно. Тэд үүнийг хэзээ ч мартахгүй; тухайн хүнийг хэзээ ч зүгээр өнгөрүүлж чадахгүй, чадах чинээгээрээ оролдоно. Эрүүл ухаангүй, үнэхээр дургүй хүрмээр энэ хүмүүс өөрсдийгөө үнэнийг эрэлхийлэгч, завхарсан зан чанаргүй, заль мэхгүй, мэдлэггүй хүмүүс гэж бодсоор байдаг. Тэд бүр “Би мэдлэггүй байж болох ч заль мэхгүй—үнэнч шударга хүн, Бурхан надад хайртай!” гэж үргэлж хэлдэг. Тэд эдгээр зүйлээр түрий барьдаг. Энэ жаахан ичгүүр сонжуургүй хэрэг биш үү? Бурхан өөрт чинь хайртай гэж чи хэлдэг. Тийм гэж үү? Чамд тэгж хэлэх үндэслэл бий юу? Чамд Ариун Сүсний ажил бий юу? Бурхан чамайг төгс болгоно гэж хэлсэн үү? Бурхан чамайг ашиглахаар төлөвлөдөг үү? Хэрэв Бурхан чамд эдгээр зүйлийг хэлээгүй бол Бурхан өөрт чинь хайртай гэж чи хэлж болохгүй—Бурхан өөрийг чинь өрөвддөг л гэж хэлж болно, Бурхан чамайг өрөвдөж байгаа нь тэртэй тэргүй сайн зүйл. Бурхан өөрт чинь хайртай гэж чи хэлдэг бол энэ нь ердөө л чиний хувийн ойлголт болохоос Бурхан өөрт чинь үнэхээр хайртай гэдгийг батлахгүй. Бурхан үнэнийг эрэлхийлдэггүй хүнийг хайрладаг уу? Бурхан мэдлэггүй, хулчгар хүнийг хайрладаг уу? Бурхан мэдлэггүй, хулчгар хүнийг өрөвддөг—тэр бол үнэн. Бурхан үнэхээр үнэнч шударга, үнэнийг эрэлхийлдэг, үнэнийг хэрэгжүүлж, Өөрт нь захирагдаж, Өөрийг нь өргөмжилж, Өөрийг нь гэрчилж, Өөрийнх нь хүслийг харгалзан үзэж чаддаг, Өөрийг нь чин сэтгэлээсээ хайрладаг хүмүүсийг хайрладаг. Бурханы төлөө өөрсдийгөө үнэхээр зарлагадаж, үүргээ үнэнчээр гүйцэтгэж чаддаг хүмүүсийг л Бурхан хайрладаг; үнэнийг хүлээн авч, засалт, харьцалт туулж чаддаг хүмүүсийг л Бурхан хайрладаг. Үнэнийг хүлээн авдаггүй, засалт, харьцалтыг хүлээн авдаггүй хүмүүсийг Бурхан жигшин голдог. Хэрэв чи үнэнээс залхдаг, Бурханы хэлсэн бүх үгийг эсэргүүцдэг бол Бурхан чамаас залхаж, чамайг жигшин голно. Хэрэв чи үргэлж өөрийгөө сайн хүн, өрөвдөлтэй, эгэл жирийн, заль мэхгүй хүн гэж боддог мөртөө үнэнийг эрэлхийлдэггүй бол Бурхан чамайг хайрлах уу? Тэгэх боломжгүй; Бурханы үгэнд ийм үндэслэл байхгүй. Бурхан заль мэхгүй эсэхийг чинь хардаггүй, ямар хүн чанартай, хэв чанартай төрсөн эсэхийг чинь ч тоодоггүй—Тэрээр Өөрийнх нь үгийг сонсоод хүлээж авдаг уу эсвэл үл тоодог уу, үгийг нь дуулгавартай дагадаг уу эсвэл эсэргүүцдэг үү гэдгийг чинь хардаг. Тэрээр Өөрийнх нь үг чамд нөлөөлж, үр жимсээ өгч байгаа эсэхийг, Өөрийнх нь хэлсэн олон үгэнд жинхэнэ гэрчлэл хийж чадах эсэхийг чинь хардаг. Хэрэв чиний туршлага эцэст нь “Би заль мэхгүй, аймхай хулчгар, уулзсан хүн бүрдээ дээрэлхүүлдэг. Хүн бүр намайг дорд үздэг” болж таарвал Бурхан үүнийг гэрчлэл биш гэж хэлнэ. Хэрэв чи “Би бол Бурханы ярьдаг үнэнч шударга мөртөө мэдлэггүй хүн” гэж нэмбэл Бурхан чамайг далан худалч бөгөөд чиний амнаас нэг ч үнэн гарах боломжгүй гэж хэлнэ. Хэрэв Бурхан чамд шаардлага тавих үед чи тэдгээрийг огт дуулгавартай дагаж чадахгүй төдийгүй, бас Бурханд учирлаж, өөртөө шалтаг тоочихоор оролдож, “Би зовж, төлөөс төлсөн, бас Бурханыг хайрладаг” гэж хэлбэл тэр чинь бүтэхгүй. Чи үнэнийг эрэлхийлдэг үү? Жинхэнэ туршлагын гэрчлэл чинь хаана байна? Бурханыг гэх хайр чинь хэрхэн илэрдэг вэ? Хэрэв чи нотлох баримт гаргаж өгч чадахгүй бол хэн ч үнэмшихгүй. “Би нэр төртэй хүн, ёс журамтай биеэ авч явдаг. Садар самуун явдалгүй, бүх дүрэм журмыг дагаж үйлддэг, хүмүүжилтэй хүн. Би архи ууж, завхайрч, мөрийтэй тоглодоггүй. Би Бурханы гэрт саад хийж, үймээн тарих юм уу маргаан үүсгэдэггүй, зовлон зүдүүрийг тэвчиж, шаргуу ажилладаг. Эдгээр нь үнэнийг эрэлхийлдгийн минь шинж тэмдэг биш үү? Би угаасаа үнэнийг эрэлхийлж байгаа” гэж чи хэлдэг. Тэгвэл Бурхан ингэж хэлнэ: Чи завхарсан зан чанараа шийдвэрлэсэн үү? Үнэнийг эрэлхийлдгийн чинь гэрчлэл хаана байна? Чи Бурханы сонгосон хүмүүсийн сайшаал, бишрэлийг хүртэж чадах уу? Хэрэв ямар нэгэн туршлагын гэрчлэл хийж чадахгүй ч өөрийгөө Бурханыг хайрладаг үнэнч шударга хүн гэж хэлж байгаа бол чи бусдыг худал үгээр хуурдаг хүн юм—чи бол эрүүл ухаангүй диавол Сатан бөгөөд хараагдвал зохино. Чамайг Бурхан яллаж, таягдан хаях л үлджээ.

Зарим хүн үүргээ гүйцэтгэх явцдаа үргэлж дур зоргоороо, бодлогогүй авирладаг. Тэд маш олон ааштай: Аз жаргалтай үедээ үүргээ бага зэрэг биелүүлдэг, тийм биш бол уруу царайлж, “Би өнөөдөр муухай ааштай байна. Юу ч идэхгүй, үүргээ биелүүлэхгүй” гэдэг. Тэгээд бусад нь тэдэнтэй ярилцах шаардлагатай болж, “Тэгж болохгүй. Чи ийм олон ааштай байж болохгүй шүү дээ” гэдэг. Харин тэр хүмүүс юу гэж хариулдаг вэ? “Ингэж болохгүйг би мэднэ ээ, гэхдээ би баян, тансаг айлд өссөн. Эмээ өвөө, нагац эгч нар бүгд намайг эрхлүүлдэг, эцэг эх маань бүр ч их эрхлүүлдэг байсан. Би тэдний амин эрдэнэ, нүдний цэцгий байсан, тэд намайг бүх зүйл дээр дураар минь байлгаж, эрхлүүлсэн. Тэр хүмүүжил намайг ийм олон ааштай болгосон учраас би Бурханы гэрт үүрэг гүйцэтгэхдээ бусадтай ярилцахгүй, үнэнийг эрж хайхгүй, Бурханыг дуулгавартай дагахгүй. Үүнд би буруутай гэж үү?” Тэдний ойлголт зөв үү? Тэдний хандлага үнэнийг эрэлхийлэх хандлага мөн үү? (Биш.) Хоолон дээр хамгийн амттай шимтэйг нь сонгох, зөвхөн амин хувиа борлуулах, бусдыг бодохгүй байх гэх зэрэг жаахан алдааг нь хэн нэгэн гаргаж тавих бүрд тэд “Би хүүхэд байхаасаа л ийм байсан, ингэж дассан. Би хэзээ ч бусдын талаар бодож байгаагүй. Намайг өхөөрддөг эцэг эх, энхрийлэн хайрладаг эмээ өвөөтэйгөө хамт үргэлж тансаг амьдралаар амьдарсан. Би бол бүх гэр бүлийнхнийхээ нүдний цэцгий” гэж хэлнэ. Энэ бол утгагүй дэмий яриа, төөрөгдөл юм. Энэ арай ичгүүргүй, увайгүй хэрэг биш үү? Эцэг эх чинь чамайг энхрийлэн хайрладаг байсан гээд бусад хүн ч гэсэн тэгэх ёстой юу? Хамаатан садан чинь чамайг өхөөрдөж, энхрийлэн хайрладаг нь чамд Бурханы гэрт бодлогогүй, дур зоргоороо үйлдэх шалтгаан өгч байгаа хэрэг үү? Энэ нь үндэслэлтэй шалтгаан мөн үү? Энэ чинь завхарсан зан чанартаа хандах зөв хандлага мөн үү? Үнэнийг эрэлхийлэх хандлага мөн үү? (Биш.) Энэ хүмүүст ямар нэгэн зүйл тохиолдоход, завхарсан зан чанар юм уу амьдралтай нь холбоотой ямар нэгэн асуудал тулгарах үед тэд үүнд хариулах, үүнийг тайлбарлах, зөвтгөх обьектив шалтгаан эрж хайдаг. Тэд хэзээ ч үнэнийг эрэлхийлдэггүй, эсвэл Бурханд залбирдаггүй, өөрсдийгөө эргэцүүлэхээр Бурханы өмнө ирдэггүй. Өөрийгөө эргэцүүлэхгүйгээр хүн өөрийнхөө асуудал, завхарсан зан чанарыг мэдэж чадах уу? (Үгүй.) Завхарсан зан чанараа мэдэж авахгүйгээр гэмшиж чадах уу? (Чадахгүй.) Хэрэв хүн гэмшиж чадахгүй бол ямар нөхцөл байдалд байнга амьдрах вэ? Өөрийгөө уучлах нөхцөл байдалд амьдрах биш үү? Хэдий завхрал харуулсан ч мууг үйлдээгүй, захиргааны зарлигийг зөрчөөгүй—тэгэх нь үнэний зарчимтай нийцэхгүй ч гэсэн санаатай тэгээгүй учраас үүнийг өршөөх боломжтой гэж бодох биш үү? (Тийм.) Тэгвэл энэ нь үнэнийг эрэлхийлдэг хүнд байх ёстой нөхцөл байдал мөн үү? (Биш.) Хэрэв хүн хэзээ ч чин сэтгэлээсээ гэмшдэггүй, үргэлж ийм нөхцөл байдалд амьдардаг бол өөрийгөө өөрчилж чадах уу? Үгүй, хэзээ ч чадахгүй. Хүн өөрийгөө өөрчлөхгүй бол ёрын муугаа үнэхээр орхиж чадахгүй. Ёрын муугаа үнэхээр орхиж чадахгүй байна гэдэг нь юу гэсэн үг вэ? Энэ нь хүн үнэнийг бодитоор хэрэгжүүлж, үнэний бодит байдалд орж чадахгүй гэсэн үг. Энэ бол илэрхий үр дүн юм. Чи ёрын муугаа орхиж, эсвэл үнэнийг хэрэгжүүлж, үнэний бодит байдалд орж чадахгүй байж өөрийнхөө талаарх Бурханы бодлыг өөрчилж, Ариун Сүнсний ажлыг хүртэж, Бурханы гэгээрэл, гэрэлтүүлэлтийг олж авч, Бурханаар гэм буруугаа уучлуулж, завхарсан зан чанараа шийдвэрлүүлэхийг хүсдэг бол энэ нь боломжтой юу? (Үгүй). Боломжгүй юм бол Бурханд итгэх итгэл чинь чамайг авралд хүргэж чадах уу? (Үгүй.) Хэрэв хүн өөрийгөө уучилж, бишрэх нөхцөл байдалд амьдардаг бол үнэнийг эрэлхийлэхэд хол байна. Тэдний хийгээд завгүй байдаг, хардаг, сонсдог, гүйдэг зүйлс нь Бурханд итгэхтэй зарим талаар холбоотой байж болох ч үнэнийг эрэлхийлэх юм уу хэрэгжүүлэхтэй огтхон ч хамаагүй байдаг. Энэ үр дүн тодорхой юм. Тэдгээр нь үнэнийг эрэлхийлэх юм уу хэрэгжүүлэхтэй холбоогүйгээс хойш тэр хүн өөрийгөө эргэцүүлэхгүй, өөрийгөө мэдэхгүй байх болно. Тэд хэр зэрэг завхарснаа мэдэхгүй, хэрхэн гэмшихээ мэдэхгүй байх тул жинхэнэ гэмшилд хүрэх юм уу өөрсдийнхөө талаарх Бурханы бодлыг өөрчлөх магадлал бүр ч бага байх болно. Хэрэв чи ийм нөхцөл байдалд амьдарч, Бурхан чиний талаарх бодлоо өөрчилж, чамайг өршөөж, эсвэл сайшаагаасай гэж хүсдэг бол энэ нь үнэндээ хэцүү байх болно. Энд буй “сайшаах” гэдэг нь юу гэсэн үг вэ? Бурхан чиний хийдэг зүйлийг хүлээн зөвшөөрч, сайшааж, санана гэсэн үг. Хэрэв чи эдгээрийн алийг нь ч олж авч чадахгүй бол хийж буй зүйл, хичээл зүтгэл, харуулж буй зүйл, зан авираараа үнэнийг эрэлхийлэхгүй байгааг чинь энэ нь нотолдог. Юу бодож байгаа чинь хамаагүй, хэдий чи жаахан сайн зан авир гаргаж чадсан ч гэсэн тэрхүү сайн авир нь хүн чанарт чинь бага зэрэг мөс чанар, эрүүл ухаан байгааг л илтгэдэг. Гэвч ийм сайн зан авир үнэний эрэл хайгуулын илрэл биш, учир нь чиний эхлэлийн цэг, санаа зорилго, сэдэл үнэнийг эрэлхийлэх явдал биш юм. Ингэж хэлэх ямар үндэслэл байна вэ? Үндэслэл нь чиний бодол санаа, үйлдэл, үйл хэргийн аль нь ч үнэнийг эрэлхийлдэггүй, үнэнтэй ямар ч холбоогүй. Хэрвээ хүний хийдэг бүх зүйл Бурханы сайшаал, хүлээн зөвшөөрлийг олж авахын төлөө биш бол тэдний хийдэг юу ч Бурханы сайшаал, хүлээн зөвшөөрлийг хүртэж чадахгүй бөгөөд мэдээж тэдгээр зан авир, хэрэгжүүлэлтийг хүний сайн зан авир гэж л нэрлэж болно. Тэдгээр нь үнэнийг хэрэгжүүлж буйн тэмдэг биш, үнэнийг эрэлхийлж буйн тэмдэг мэдээж биш. Тун олон ааштай, үргэлж бодлогогүй, дур зоргоороо авирладаг хүмүүс Бурханы үгийн шүүлт, гэсгээлтийг хүлээн авдаггүй, засалт, харьцалтыг ч хүлээн авдаггүй. Тэд үнэнийг эрэлхийлж чадахгүй байгаадаа, мөн засалт, харьцалтыг хүлээн авч чаддаггүйдээ байнга шалтаг тоочдог. Энэ ямар зан чанар вэ? Мэдээж энэ бол үнэнээс залхдаг зан чанар—Сатаны зан чанар юм. Хүн Сатаны уг чанар, зан чанартай, иймээс хүмүүс Сатаных гэдэг нь эргэлзээгүй. Тэд бол диаволууд, Сатаны үр удам, агуу улаан лууны үр сад юм. Зарим хүн диавол, Сатан, агуу улаан лууны үр сад гэдгээ хүлээн зөвшөөрч чаддаг, өөрийгөө мэдэх талаар тун сайхан ярьдаг. Гэвч завхарсан зан чанараа харуулахад нь хэн нэгэн өөрийг нь илчилж, харьцаж, засах үед хамаг чадлаараа өөрийгөө зөвтгөхөөр оролдоно, үнэнийг огтхон ч хүлээн авахгүй. Энд ямар асуудал байна вэ? Үүгээр энэ хүмүүс бүрэн илчлэгддэг. Тэд өөрийгөө мэдэх тухай маш сайхан ярьдаг байж засалт, харьцалттай тулгарахдаа үнэнийг яагаад хүлээж авч чаддаггүй юм бэ? Энд л асуудал байна. Иймэрхүү зүйл нэлээд түгээмэл биш үү? Үүнийг ялган танихад амархан уу? Үнэндээ амархан. Өөрсдийнхөө талаарх мэдлэгийг ярих үедээ диавол, Сатан гэдгээ хүлээн зөвшөөрдөг нэлээд олон хүн байдаг боловч дараа нь гэмшиж, өөрчлөгддөггүй. Тэгвэл тэдний ярьсан өөрийнх нь талаарх мэдлэг үнэн үү худал уу? Тэд өөрсдийгөө чин сэтгэлээсээ мэдэж байна уу, эсвэл бусдыг мэхлэх гэсэн заль мэх үү? Хариулт нь илэрхий байна. Тиймээс хүн үнэхээр өөрийгөө мэддэг эсэхийг харахын тулд зүгээр л тэр талаар ярихыг нь сонсох ёсгүй, харин засалт, харьцалтад ямар хандлагаар ханддагийг, үнэнийг хүлээн авч чадах эсэхийг нь харах ёстой. Энэ л хамгийн чухал. Засалт, харьцалтыг хүлээж авдаггүй хэн боловч үнэнийг хүлээн авдаггүй, хүлээн авахаас татгалздаг мөн чанартай, үнэнээс залхдаг зан чанартай байдаг. Үүнд эргэлзэх зүйлгүй. Зарим хүн хэчнээн их завхрал харуулсан ч бусад хүн өөртэй нь харьцахыг зөвшөөрдөггүй—хэн ч өөрийг нь засаж, харьцаж болохгүй. Тэд өөрийнхөө талаарх мэдлэгийг ярихдаа хүссэнээрээ ярьж болно, харин өөр хүн өөрийг нь илчилж, шүүмжилж, өөртэй нь харьцвал, хэчнээн бодитой, бодит баримттай нийцэж байсан ч тэд хүлээж авахгүй. Өөрийнх нь харуулсан ямар завхарсан зан чанарыг өөр хүн илчлэх нь хамаагүй, тэд дээд зэргээр эсэргүүцэж, өчүүхэн төдий ч дуулгавартай байдалгүйгээр өөрсдийгөө зөвтгөх худал шалтаг тоочсоор байдаг. Ийм хүмүүс үнэнийг эрэлхийлэхгүй бол асуудал үүснэ. Чуулганд тэд хүрэхийн аргагүй, зэмлэхийн аргагүй байдаг. Хүмүүс өөрсдийнх нь тухай сайн зүйл хэлэхэд тэд баярлана; хүмүүс өөрсдийнх нь талаар ямар нэг муу зүйл хэлэхэд тэд уурлана. Хэрэв хэн нэгэн тэднийг илчлээд, “Та сайн хүн ч маш олон ааштай юм. Та үргэлж дур зоргоороо, бодлогогүй авирладаг. Та засалт, харьцалтыг хүлээн авах хэрэгтэй. Эдгээр дутагдал, завхарсан зан чанараасаа ангижирсан нь дээр биш үү?” гэж хэлэх үед тэд хариуд нь “Би ямар ч муу зүйл хийгээгүй, нүгэл үйлдээгүй. Та яагаад надтай харьцаж байгаа юм бэ? Би багаасаа л гэртээ эцэг эх, эмээ өвөөдөө энхрийлэн хайрлагдаж ирсэн. Би бол тэдний амин эрдэнэ, нүдний цэцгий. Гэтэл Бурханы гэрт хэн ч намайг энхрийлэн хайрладаггүй—энд амьдрах зугаатай биш! Та нар үргэлж надаас өө эрж, надтай харьцах гэж хичээдэг. Би яаж ингэж амьдрах болж байна вэ?” гэж хэлнэ. Энд ямар асуудал байна вэ? Ийм хүмүүсийг эцэг эх, ар гэрийнхэн нь эрхлүүлсээр байгаад тэд одоо ч гэсэн яаж биеэ зөв авч явах, бие дааж амьдрахаа мэдэхгүй байгааг гярхай хүн шууд хэлж чадна. Гэр бүл чинь чамайг шүтээн мэт энхрийлэн хайрласан учраас чи орчлон ертөнц дэх өөрийн байрыг мэдэхгүй байна. Чи биеэ тоосон зан, өөрийгөө зөвтгөдөг байдал, туйлын олон ааш зэрэг дутагдалтай болоод, тэрийгээ ухамсарлахгүй, яаж эргэцүүлэхээ мэдэхгүй байна. Чи Бурханд итгэдэг ч Бурханы үгийг сонсдоггүй, үнэнийг хэрэгжүүлдэггүй. Чи Бурханд ингэж итгээд үнэнийг олж авч чадах уу? Үнэний бодит байдалд орж чадах уу? Жинхэнэ хүний төрхийг амьдран харуулж чадах уу? Мэдээж чадахгүй. Бурханд итгэгчийн хувиар чи ядаж үнэнийг хүлээн авч, өөрийгөө мэдэх ёстой. Тэгж байж л чи өөрчлөгдөж чадна. Хэрэв чи Бурханд итгэхдээ үргэлж өөрийн үзэл, төсөөлөлд найддаг бол, үнэнийг эрэлхийлэхийн оронд амар амгалан, аз жаргалыг л эрж хайдаг бол, жинхэнээсээ гэмшиж чаддаггүй, амь зан чанараа өөрчлөөгүй бол Бурханд итгэх итгэл чинь утга учиргүй юм. Бурханд итгэгчийн хувиар чи үнэнийг ойлгох ёстой, өөрийгөө мэдэхийн тулд хүчин чармайлт гаргах ёстой. Чамд юу ч тохиолдсон үнэнийг эрж хайх ёстой, өөрийнхөө гаргасан ямар ч завхарсан зан чанарыг Бурханы үгийн дагуу үнэнийг нөхөрлөснөөр шийдвэрлэх ёстой. Хэрэв хэн нэгэн хүн завхарсан зан чанарыг чинь хэлж өгвөл, эсвэл чи өөрөө санаачилга гарган үүнийг шалгавал, үүнийг ухамсартайгаар Бурханы үгтэй харьцуулж, өөрийгөө шинжиж, шалгаж, мэдэж авч, цаашлаад асуудлаа засаж, гэмшиж чадвал чи хүн шиг амьдарч чадна. Бурханд итгэдэг хүмүүс үнэнийг хүлээн авах ёстой. Хэрэв чи гэр бүлээрээ энхрийлүүлэн хайрлуулах мэдрэмжид үргэлж автаж, тэдний нүдний цэцгий, амин эрдэнэ байхдаа дуртай байх юм бол юу олж авч чадах вэ? Хэчнээн гэр бүлийнхээ нүдний цэцгий, амин эрдэнэ нь байлаа гээд үнэний бодит байдалгүй бол чи хог новш юм. Чи зөвхөн үнэнийг эрэлхийлдэг байж гэмээ нь Бурханд итгэх итгэл үнэ цэнтэй. Үнэнийг ойлгосноор чи хэрхэн биеэ зөв авч явахаа мэднэ, жинхэнэ аз жаргалыг мэдэрч, Бурханы таалалд нийцэх хүн байхын тулд яаж амьдрахаа мэднэ. Ямар ч гэр бүлийн орчин, ямар ч хувийн давуу тал, сайн чанар, авьяас үнэний бодит байдлыг орлож чадахгүй, тийм ямар ч зүйл үнэнийг эрэлхийлэхгүй байх шалтаг болох ёсгүй. Үнэнийг олж авах нь хүмүүст жинхэнэ аз жаргалыг авчирч, утга учиртай амьдралаар амьдрах боломж олгож, сайхан хүрэх газрыг өгч чадах цорын ганц зүйл юм. Энэ бол гарцаагүй үнэн билээ.

Зарим хүн чуулганы удирдагч, ажилчин болсныхоо дараа өөрсдийгөө алт шиг гэж үзээд, эцэст нь нэг гялалзах боломж гарлаа гэж боддог. Тэд өөртөө эрдэж, давуу талаа ашиглаж эхлэн, санаархлаа чөлөөтэй тавьж, хамаг чадвараа харуулдаг. Энэ хүмүүс зэрэг зиндаа, боловсрол, зохион байгуулах чадвар, удирдагчийн хэв маяг, янз төрхтэй байдаг. Тэд ангийнхаа шилдэг нь, сургуульдаа оюутны холбооны тэргүүн, ажилладаг компанийнхаа менежер эсвэл ерөнхийлөгч байсан учраас Бурханд итгэж эхлэн, Бурханы гэрт ирээд, удирдагчаар сонгогдох үедээ дотроо “Тэнгэр хэзээ ч урмыг минь хугалдаггүй. Над шиг чадварлаг нэгэн бусдын анхаарлыг татахгүй байхад хэцүү. Би компанийн ерөнхийлөгчийн албан тушаалаасаа буунгуутаа Бурханы гэрт ирээд, удирдагчийн үүрэг хүлээлээ. Би хичээсэн ч энгийн хүн байж чадахгүй. Энэ бол Бурхан намайг өргөмжилж байгаа хэрэг, Бурхан намайг энийг хий гэж зохицуулсан, тиймээс би дуулгавартай байх болно” гэж боддог. Удирдагч болсныхоо дараа тэд туршлага, мэдлэг, зохион байгуулах чадвар, удирдах хэв маягаа ашигладаг. Өөрсдийгөө чадварлаг, зоримог, үнэхээр чадамгай, авьяастай хүн гэж боддог. Гэхдээ харамсалтай нь энд асуудал бий. Удирдах чадвартай төрсөн чадамгай, авьяаслаг эдгээр удирдагч чуулганд юуг хамгийн сайн хийдэг вэ? Тусгаар тогтносон хаанчлалыг байгуулах, бүх эрх мэдлийг өөртөө зүй бусаар авах, хэлэлцүүлэгт давамгайлах. Удирдагч болсныхоо дараа тэд зөвхөн өөрсдийн нэр хүнд, байр суурийн төлөө ажиллаж, гүйж, бэрхшээл туулж, төлөөс төлөхөөс өөрийг хийдэггүй. Тэд өөр юуг ч тоодоггүй. Өөрсдийнх нь завгүй байдал, ажил Бурханы хүсэлд нийцдэг, өөрсдөд нь завхарсан зан чанар байхгүй, өөрсдөө чуулганд үргэлж хэрэгтэй, ах эгч нарт ч бас хэрэгтэй гэж тэд үздэг. Өөрийг нь байхгүй бол ямар ч ажил бүтэхгүй, өөрөө бүгдийг нь хариуцаж, эрх мэдлийг монополчилж чадна гэж тэд үздэг. Бас тэдэнд бие даасан хаанчлалаа байгуулах сүрхий арга бий. Тэд бүх төрлийн шинэ, шинэлэг зүйл хийх чадвартай, ялангуяа албан тушаалтан шиг аашилж, өөрсдийгөө дөвийлгөхдөө чадварлаг, өндөр дээрээс бусдад сургамжилж дадсан байдаг. Тэдний хийж чадахгүй нэг л чухал зүйл бий: Удирдагч болсныхоо дараа тэд бусадтай зүрх сэтгэлээсээ ярьж, өөрийгөө танин мэдэж, завхралаа анзаарч, ах эгч нарын саналыг сонсож чадахаа больдог. Ажлын хэлэлцүүлгийн үеэр хэн нэгэн өөр санаа дэвшүүлбэл эдгээр удирдагч татгалзаад зогсохгүй, тэрийгээ зөвтгөж, “Та нар наад саналаа сайтар бодож үзээгүй байна. Би чуулганы удирдагч—та нарын хэлснээр хийгээд юу ч буруудахгүй бол тэр л биз, гэхдээ ямар нэг муу зүйл тохиолдвол хариуцлагыг нь би л ганцаараа үүрнэ. Тиймээс, ихэнх тохиолдолд та нар санал бодлоо илэрхийлж болно—бид ёс журмыг баримтална—гэхдээ эцсийн эцэст би ганцаараа сонголт хийж, юмыг яаж хийхийг шийдэх ёстой” гэж хэлнэ. Ингээд яваандаа ах, эгч нарын ихэнх нь ажлын талаар ярилцах юм уу нөхөрлөхөө больдог учраас эдгээр удирдагч ажил дээрх аливаа асуудлын талаар тэдэнтэй нөхөрлөж төвөг удахгүй. Тэд хэнд ч юу ч хэлэлгүйгээр шийдвэр гаргаж, дүгнэлт хийсээр, өөрсдийгөө байнга зөвтгөсөөр байх болно. Тэд “Чуулган бол тухайн удирдагчийн чуулган, удирдагч нь замаа төлөвлөдөг. Ах, эгч нарын явж буй чиглэл, алхаж буй замын талаарх эцсийн шийдвэрийг удирдагч гаргана” гэж үздэг. Мэдээж эдгээр удирдагч ах, эгч нарын амийн оролт, алхаж буй зам, эрэл хайгуулын чиглэлийг хянаж байдаг. Өөрсдийг нь “ахмад” болгомогц тэд эрх мэдлийг монополчилж, бие даасан хаанчлал байгуулдаг. Тэдний үйлдэл ил тод байдаггүй, бас тэд өөрийн мэдэлгүй хэдэн хүнийг дарангуйлж, үнэнийг эрэлхийлдэг, ойлгох чадвартай зарим ах эгчийг гадуурхдаг. Тэр бүх хугацаанд тэд, ингэснээрээ чуулганы ажил болон Бурханы сонгосон хүмүүсийн ашиг сонирхлыг хамгаалж байна гэж боддог. Тэд бүх зүйлийг маш нарийн үндэслэлтэйгээр, маш олон шалтаг, шалтгаантайгаар хийдэг—эцэст нь тэгээд юу болдог вэ? Тэдний хийдэг бүхэн байр суурь болон монопол эрх мэдлээ хамгаалахын төлөө байдаг. Тэд иргэний нийгэм, гэр бүлийн амьдралынхаа зарчим, арга зам, арга хэрэгслийг Бурханы гэрт авчирдаг бөгөөд ингэснээрээ Бурханы гэрийн ашиг сонирхлыг хамгаалж байна гэж боддог. Гэхдээ тэд хэзээ ч өөрсдийгөө таньж мэдэж, өөрсдийгөө эргэцүүлдэггүй. Хэдий хэн нэгэн үнэний зарчмыг зөрчиж байгааг нь хэлж өгсөн ч, Бурханы гэгээрэл, сахилгажуулалт, гэсгээлттэй тулгарсан ч гэсэн тэд үүнийг ухамсарлахгүй. Асуудал хаана байна вэ? Тэд удирдагчийн албан тушаалд очсон өдрөөсөө эхлэн үүргээ ажил мэргэжил мэт үзсэн бөгөөд энэ нь тэднийг антихристийн замаар алхаж, үнэнийг эрэлхийлж чадахгүй болоход хүргэдэг. Гэсэн хэдий ч тэд энэхүү “ажил мэргэжлийнхээ” явцад өөрсдийнх нь хийсэн бүхэн үнэний эрэл хайгуул байсан гэж боддог. Тэд үнэний эрэл хайгуулыг хэрхэн үздэг вэ? Тэд ах, эгч нар болон Бурханы гэрийн эрх ашгийг хамгаалах нэрийдлээр өөрсдийнхөө байр суурь, эрх мэдлийг хамгаалдаг бөгөөд энэ бол өөрсдийнх нь үнэний эрэл хайгуулын илрэл гэж үздэг. Тэд энэ байр сууринд байхад нь өөрсдөөс нь илэрч, харагддаг завхарсан зан чанарын талаар юу ч мэддэггүй. Хэдийгээр заримдаа энэ бол завхарсан зан чанар, үүнийг Бурхан жигшдэг, энэ нь харгис, гөжүүд зан чанар юм байна гэсэн бүүр түүр мэдрэмж төрдөг ч бодлоо бушуухан өөрчилж, “Ингэж болохгүй. Би бол удирдагч учраас удирдагчийн нэр төртэй байх хэрэгтэй. Завхарсан зан чанар гаргаж байгаагаа ах, эгч нарт харуулж болохгүй” гэж боддог. Иймээс асар их завхрал харуулснаа, мөн байр суурь, эрх мэдлээ хамгаалахын тулд зарчмыг зөрчих олон зүйл хийснээ ухаарсан ч хэн нэгэн тэрийг нь илчлэх үед хэнд ч үүнийг мэдүүлэхгүйн тулд тэд үг мушгин маргадаг, эсвэл уг яриаг дарах гэж оролддог. Тэд эрх мэдэл, байр суурьтай болмогцоо өөрсдийгөө агуу, зөв зүйтэй, өө сэвгүй, маргашгүй гэж бодоод, ариун дагшин, халдашгүй байр сууринд тавьдаг. Ийм байр суурь эзэлснээр ах, эгч нарын амийн оролт болон чуулганы ажилд ашиг тустай байж болох өөр дуу хоолой, санал, зөвлөгөөг нэгэн адил эсэргүүцэж, татгалздаг. Тэд үнэнийг эрэлхийлэхгүй байгаадаа ямар шалтаг хэлдэг вэ? “Би байр суурьтай, нэр хүндтэй хүн—энэ нь би нэр төртэй, ариун дагшин, халдашгүй гэсэн үг” гэж хэлдэг. Ийм шалтаг, шалтгаан тоочоод тэд үнэнийг эрэлхийлж чадах уу? (Үгүй.) Чадахгүй. Байр суурийнхаа эрх ямбыг эдлэх зуураа тэд үргэлж өндөр байрнаасаа ярьж, үйлддэг. Ингэснээрээ тэд өөрсдийгөө галд шардаг бөгөөд тэднийг илчлэх шаардлагатай болдог. Тийм хүмүүс өрөвдөлтэй биш үү? Тэд өрөвдөлтэй, жигшмээр, дургүй хүрмээр—ой гутмаар байдаг! Удирдагчийн хувьд тэд ариун хүний дүр үзүүлдэг. Ариун хүн, агуу, суут, зөв хүн—эдгээр цол хэргэм юу вэ? Эд бол дөнгө, ийм дөнгө зүүсэн хэн ч бай цаашдаа үнэнийг эрэлхийлж чадахгүй. Хүн энэ дөнгийг зүүсэн л бол үнэнийг эрэлхийлэхтэй ямар ч холбоогүй болсон гэсэн үг юм. Энэ хүмүүс үнэнийг эрэлхийлдэггүйн гол шалтгаан юу вэ? Үнэндээ шалтаан нь тэд байр сууринд баригдсанд байгаа юм. Тэд үргэлж “Би бол удирдагч. Би энд ахална. Би бол нэр хүнд, байр суурьтай, нэр төртэй хүн, биеэ тоосон юм уу ёрын муу зан чанартай байж болохгүй. Завхарсан зан чанарынхаа талаар нээлттэй ярьж, нөхөрлөж болохгүй—нэр төр, алдар хүндээ хамгаалах ёстой. Хүмүүсээр бишрүүлж, хүндлүүлэх ёстой” гэж боддог. Тэд үргэлж эдгээр зүйлд баригддаг тул сэтгэлээ нээж, өөрийгөө эргэцүүлж, мэдэж чаддаггүй. Эдгээр зүйл тэднийг сүйрүүлдэг. Тэдний үзэл бодол, сэтгэлгээ үнэнтэй нийцдэг үү? Нийцдэггүй нь маш ойлгомжтой юм. Биеэ тоосон зан, өөрийгөө зөвтгөдөг байдал, дур зоргоороо үйлдэх, дүр эсгэх, хуурч мэхлэх гэх мэт үүргээ гүйцэтгэхдээ ихэвчлэн гаргадаг зан авир нь үнэнийг эрэлхийлж буй хэрэг үү? (Үгүй.) Тэдгээрийн аль нь ч үнэний эрэл хайгуул биш гэдэг нь ойлгомжтой юм. Тэд үнэнийг эрэлхийлэхгүй байгаадаа ямар үндэслэл, шалтгаан хэлдэг вэ? (Удирдагч бол байр суурь, нэр төртэй хүмүүс бөгөөд завхарсан зан чанартай байсан ч илчилж болохгүй гэж тэд үздэг.) Энэ нь утгагүй үзэл бодол биш үү? Хэрэв хүн завхарсан зан чанартайгаа хүлээн зөвшөөрсөн ч тэрийг нь илчлэхийг зөвшөөрдөггүй бол үнэнийг хүлээн авдаг хүн мөн үү? Удирдагчийн хувиар чи үнэнийг хүлээн авч чадахгүй бол Бурханы ажлыг яаж туулах юм бэ? Завхрал чинь яаж цэвэрлэгдэх юм бэ? Завхрал чинь цэвэрлэгдэх боломжгүй бөгөөд завхарсан зан чанараараа үргэлжлүүлэн амьдардаг бол чи бодит ажил хийж чаддаггүй удирдагч буюу хуурамч удирдагч юм. Удирдагчийн хувиар чи байр суурьтай байдаг ч тэр нь ердөө л өөр ажил, өөр үүрэгтэй байгаа хэрэг болохоос нэр хүндтэй хүн болсон гэсэн үг биш. Ийм байр суурьтай болж, өөр үүрэг гүйцэтгэсэн гээд чи бусдаас илүү нэр хүндтэй болохгүй, эсвэл эрхэм хүндтэй хүн болохгүй. Үнэхээр ийм бодолтой хүмүүс байгаа бол тэд ичгүүргүй биш гэж үү? (Тийм.) Үүнийг хар ярианы хэлээр юу гэж хэлэх вэ? Тэд ичих нүүрэндээ илэг наасан биш үү? Удирдагч биш байх үедээ тэд хүмүүст чин сэтгэлээсээ ханддаг; завхарсан зан чанар харуулснаа нээлттэй ярьж, завхарсан зан чанараа задлан шинжилж чаддаг. Харин удирдагчийн албан тушаалд очмогцоо шал өөр хүн болдог. Би яагаад тэднийг өөр хүн болсон гэж хэлдэг вэ? Учир нь тэд баг зүүж, үнэн төрхөө ард нь нуудаг. Энэ баг нь ямар ч илэрхийлэл харуулдаггүй, уйлдаггүй, инээдэггүй, таашаал юм уу уур хилэнгүй, гуниг юм уу баяр хөөргүй, сэтгэл хөдлөл, хүсэл тэмүүлэлгүй—мэдээж ямар ч завхарсан зан чанаргүй. Илэрхийлэл, нөхцөл байдал нь цаг ямагт нэг хэвийн байдаг, харин тухайн удирдагчийн жинхэнэ байдал, хувийн бодол, санаа уг багны ард хэнд ч харагдахгүй нуугдаж үлддэг. Зарим удирдагч, ажилчин өөрийгөө нэр хүнд, байр суурьтай гэж үргэлж боддог. Хэн нэгэн өөрсдийг нь засаж, өөрсөдтэй нь харьцвал нэр төрөө алдана гэж айдаг учраас тэд үнэнийг хүлээн авдаггүй. Тэд байр суурь, эрх мэдлээсээ шалтгаалж зусар, хуурмаг үг хэлж, завхарсан зан чанараа нуун далдалдаг. Үүний зэрэгцээ тэд байр сууриасаа болоод, өөрсдөө бусдаас илүү нэр хүндтэй, ариун тул үнэнийг эрэлхийлэх шаардлагагүй—үнэнийг эрэлхийлэх нь бусдын хийх зүйл гэж эндүүрдэг. Ингэж бодох нь буруу бөгөөд бага зэрэг ичгүүр сонжуургүй, эрүүл ухаангүй юм. Ийм төрлийн хүн ингэж авирладаг. Ийм хүмүүсийн зан авирын мөн чанараас харахад тэд үнэнийг эрэлхийлэхгүй байгаа нь тодорхой байна. Харин тэд байр суурь, нэр төр эрэлхийлдэг. Тэд ажиллаж байхдаа байр суурь, эрх мэдлээ хамгаалаад, үнэнийг эрэлхийлж байна гэж бодон өөрсдийгөө хуурч байна. Тэд яг л Паул шиг, чуулганы ажлыг хийхдээ хийсэн ажил, гүйцэтгэсэн үүрэг, зохицуулсан даалгавруудаа болон Бурханы гэрийн ажлыг хийж байхдаа хүрсэн ололт амжилтаа ихэвчлэн дүгнэдэг. Тэд эдгээр зүйлийг байнга тооцоолдог, яг л Паулын хэлснээр “Би сайн тэмцлээр тэмцэж, явах замаа дуусгаж, итгэлээ хадгалсан: Одооноос эхлээд надад зориулсан зөвт байдлын титэм зэхэгджээ” (2 Тимот 4:7–8). Үүгээрээ тэрээр явах замаа дуусгаж, сайн тэмцлээр тэмцсэнийх нь дараа авралд хүрэх боломж нь хэр их болохыг, өөрийнх нь оруулсан хувь нэмэр ямар их байсныг, шагнал нь хэр их байхыг тооцоолж, өөрийнх нь хувь нэмрийг шагнахыг Бурханаас хүсэх цаг болсныг хэлжээ. Тэрээр өөрийг нь титмээр шагнахгүй бол Бурханыг зөвт гэж бодохгүй, захирагдахаас татгалзаж, тэр ч байтугай Бурханы зөвт бус байдлын талаар гомдоллоно гэсэн санааг илтгэжээ. Ийм сэтгэлгээтэй, зан чанартай хүн үнэнийг эрэлхийлдэг хүн мөн үү? Бурханд үнэхээр захирагддаг хүн мөн үү? Өөрийгөө Бурханы зохион байгуулалтад даатгаж чадах уу? Энэ нь хальт харахад л тодорхой биш үү? Тэд замаар замнаж, тэмцлээр тэмцэж байгаагаа үнэний эрэл хайгуул гэж боддог, үнэнийг огтхон ч эрж хайдаггүй бөгөөд тэдэнд үнэнийг үнэхээр эрэлхийлж байгаагийн илрэл байдаггүй—иймээс тэд үнэнийг эрэлхийлдэг хүн биш юм.

Дөнгөж сая бидний нөхөрлөл хүний ямар асуудлыг голчлон илчилсэн бэ? Тодруулж хэлбэл, хүний завхарсан зан чанарын алийг нь голчлон илчилсэн бэ? Үндсэн нэг завхарсан зан чанар бол хүн үнэнээс залхаж, үнэнийг хүлээн авахаас татгалзах явдал; энэ бол маш тодорхой төрлийн зан авир юм. Өөр нэг гол зүйл бол хүн бүрийн зан чанарын мөн чанарт байдаг зүйл буюу гөжүүд зан юм. Энэ бас нэлээн бодитоор, тодорхой илэрдэг, тийм биз дээ? (Тийм.) Эдгээр нь хүний завхарсан зан чанар илэрч, гардаг хоёр гол тал юм. Эдгээр тодорхой зан авир, тодорхой үзэл бодол, хандлага гэх мэт нь хүний завхарсан зан чанарт үнэнээс залхах элемент байдгийг үнэн, зөв харуулдаг. Мэдээж хүний зан чанарт илүү тод харагдаж байгаа зүйл бол гөжүүд зангийн илрэл юм: Бурхан юу ч гэж хэлсэн, Бурханы ажлын явцад хүний ямар ч завхарсан зан чанар илчлэгдсэн, хүмүүс үүнийг хүлээн зөвшөөрөхөөс зөрүүдлэн татгалзаж, эсэргүүцдэг. Мэдээж илт эсэргүүцэл эсвэл үл тоомсорлосон үгүйсгэлийн цаана өөр нэг төрлийн зан авир байдаг нь яг л Бурханы ажил өөрсөдтэй нь ямар ч хамаагүй мэт хүмүүс Бурханы ажилд анхаарал тавьдаггүй байх явдал юм. Бурханд анхаарал тавихгүй байна гэдэг нь юу гэсэн үг вэ? Энэ үед хүн “Та юу дуртайгаа л хэл—тэр чинь надад ямар ч падгүй. Таны шүүлт юм уу илчлэл надад ер хамаагүй. Би үүнийг хүлээн авахгүй, хүлээн зөвшөөрөхгүй” гэж хэлдэг. Ийм хандлагыг бид “гөжүүд зан” гэж нэрлэж болох уу? (Болно.) Энэ бол гөжүүд зангийн илрэл юм. Ийм хүмүүс “Би хүссэнээрээ, тав тухтай, аз жаргалтай амьдарна. Таны ярьдаг биеэ тоосон зан, ов мэх, үнэнээс залхах, ёрын муу, харгис байдал гэх мэт зан авир надад байлаа ч гэсэн, тэгээд юу гэж? Би үүнийг шалгахгүй, таньж мэдэхгүй, хүлээн зөвшөөрөхгүй. Би Бурханд ингэж итгэдэг, тэглээ гээд Та яах юм?” гэдэг. Энэ бол гөжүүд хандлага юм. Хүмүүс Бурханы үгийг тоохгүй юм уу анхаарал хандуулахгүй байгаа бол Бурхан юм хэлсэн, сануулсан, анхааруулсан эсвэл уриалсан хэлбэрээр ярьсан эсэхээс үл хамааран—Бурхан ямар ч ярианы арга барил ашигласан, эсвэл Бурханы хэлсэн үгийн сурвалж, зорилго юу ч байсан—тэд Бурханыг нэгэн адил үл тоомсорлодог гэсэн үг—тэгэхээр тэдний хандлага гөжүүд хандлага юм. Энэ нь тэд хүнийг аврах гэсэн Бурханы чин сэтгэл, сайн санаа зорилгод байтугай яаралтай хүсэлд нь хүртэл анхаарал хандуулдаггүй гэсэн үг юм. Бурхан юу ч хийсэн бай, хүмүүс хамтран ажиллах зүрх сэтгэлгүй, мөн үнэний төлөө тэмүүлэх хүсэлгүй байдаг. Хэдийгээр тэд Бурханы шүүлт, илчлэлт нь тэр чигтээ бодитой гэдгийг хүлээн зөвшөөрсөн ч зүрх сэтгэлд нь ямар ч харуусал байхгүй бөгөөд урьдынх шигээ үргэлжлүүлэн итгэсээр байдаг. Эцэст нь олон номлол сонсоод тэд нэг л юм хэлдэг: “Би жинхэнэ итгэгч, ямартай ч миний хүн чанар муу биш, би зориуд муу зүйл хийхгүй, аливаа зүйлийг хаяж чаддаг. Би бэрхшээлийг даван туулж чадна, бас итгэлийнхээ төлөөсийг төлөхөд бэлэн. Бурхан намайг хаяхгүй.” Энэ нь Паулын хэлсэн “Би сайн тэмцлээр тэмцэж, явах замаа дуусгаж, итгэлээ хадгалсан: Одооноос эхлээд надад зориулсан зөвт байдлын титэм зэхэгджээ” гэдэгтэй адил биш үү? Хүмүүс иймэрхүү хандлагатай байдаг. Ийм хандлагын цаана ямар зан чанар байна вэ? Гөжүүд зан чанар. Гөжүүд зан чанарыг өөрчлөхөд хэцүү юу? Өөрчлөх зам бий юу? Хамгийн энгийн, шулуухан арга бол Бурханы үг болон Бурханд Өөрт нь хандах хандлагаа өөрчлөх явдал юм. Эдгээр зүйлийг хэрхэн өөрчилж болох вэ? Чиний гөжүүд хандлагаас үүссэн байдал, сэтгэлгээг задлан шинжилж, мэдэж авснаар, мөн чиний үйлдэл, үгийн аль нь, чиний зууралддаг үзэл бодол, санаа зорилгын аль нь, тэр ч байтугай чамаас гардаг бодол, санааны яг аль нь гөжүүд зан чанарын чинь нөлөөн дор байдгийг харснаар. Эдгээр зан авир, илрэл, байдлыг нэг нэгээр нь шалгаж, шийдвэрлэж, дараа нь тэдгээрийг өөрчил—шалгаад ямар нэг зүйл илрүүлсэн л бол хурдан өөрчил. Жишээлбэл, бид сая дур сонирхол, сэтгэл санааны байдалдаа тулгуурлан үйлдэх тухай ярьж байсан, энэ бол олон ааштай байдал юм. Олон ааштай зан чанар нь үнэнээс залхах шинж чанартай байдаг. Хэрэв чи ийм завхарсан зан чанартай, ийм төрлийн хүн гэдгээ ухаарсан ч өөрийгөө эргэцүүлэхгүй, үүнийг шийдвэрлэхийн тулд үнэнийг эрж хайхгүй, өөрийгөө зүв зүгээр гэж зөрүүдлэн боддог бол энэ нь гөжүүд зан юм. Энэ номлолын дараа чи “Би тийм зүйл хэлсэн, надад тийм үзэл бодол бий. Миний энэ зан чанар бол үнэнээс залхдаг зан чанар. Ийм учраас би энэ зан чанарыг шийдвэрлэж эхэлнэ” гэж гэнэт ухаарч магадгүй. Тэгвэл чи үүнийг яаж шийдвэрлэж эхлэх вэ? Эхлээд давуу байдлын мэдрэмж, олон ааштай, дур зоргоороо байдлаа орхи; сэтгэл санаа чинь сайхан ч бай, муухай ч бай Бурханы шаардлага ямар байдгийг хар. Хэрэв чи махан биеийг хаяж, Бурханы шаардлагад нийцүүлэн хэрэгжүүлж чадвал Бурхан чамайг хэрхэн харах вэ? Хэрэв чи үнэхээр эдгээр завхарсан зан авирыг шийдвэрлэж эхэлж чадвал энэ нь Бурханы ажилтай эергээр, идэвх санаачилгатайгаар хамтран ажиллаж буйн тэмдэг юм. Чи тэрхүү үнэнээс залхдаг зан чанарыг ухамсартайгаар хаяж, шийдвэрлэхийн зэрэгцээ гөжүүд зан чанараа шийдвэрлэж байх болно. Энэ хоёр завхарсан зан чанарыг хоёуланг нь шийдвэрлэснийхээ дараа чи Бурханыг дуулгавартай дагаж, сэтгэл хангалуун байлгаж чадах бөгөөд энэ нь Бурханыг баярлуулна. Хэрэв та нар энэхүү нөхөрлөлийн агуулгыг ойлгож, ийм маягаар махан биеийг хаях явдлыг хэрэгжүүлбэл Би маш их баярлана. Тэгвэл Би эдгээр үгийг дэмий хэлсэн болохгүй.

Гөжүүд зан нь завхарсан зан чанарын асуудал юм; энэ бол хүний уг чанарт байдаг зүйл бөгөөд шийдвэрлэхэд амаргүй байдаг. Хүн гөжүүд зан чанартай бол энэ нь голчлон шалтаг, хуурамч аргумент тоочих, санаа бодолтойгоо зууралдах, шинэ зүйлийг тийм ч амархан хүлээн авахгүй байх хандлагаар илэрдэг. Хүмүүс өөрсдийнхөө санааг буруу гэдгийг мэдсээр байж нэрэлхүү зан, нэр нүүрээсээ болоод санаа бодолтойгоо зууралдан эцсээ хүртэл зөрүүдэлдэг. Ийм гөжүүд зан чанарыг хүн өөрөө мэддэг байсан ч өөрчлөхөд хэцүү. Хүн гөжүүд зангийн асуудлыг шийдвэрлэхийн тулд хүний биеэ тоосон зан, ов мэх, харгис байдал, үнэнээс залхдаг байдал болон бусад тийм зан чанарыг мэдэх ёстой. Хүн биеэ тоосон зан, ов мэх, харгис байдлаа, үнэнээс залхдаг гэдгээ, үнэнийг хэрэгжүүлэхийг хүсдэг ч махан биеэ орхих хүсэлгүй гэдгээ, Бурханыг дуулгавартай дагахыг хүсдэг ч үргэлж шалтаг тоочиж, бэрхшээлээ тайлбарладаг гэдгээ мэддэг бол гөжүүд зангийн асуудалтайгаа таньж мэдэхэд амархан байх болно. Энэ асуудлыг шийдвэрлэхийн тулд эхлээд хэвийн хүний эрүүл ухаантай болж, Бурханы үгийг сонсож сурахаас эхлэх ёстой. Хэрэв Бурханы хонь байхыг хүсэж байгаа бол чи Бурханы үгийг сонсож сурах ёстой. Тэрийг хэрхэн сонсох ёстой вэ? Өөрийнхөө үгээр Бурханы илчилсэн, чамд хамааралтай аливаа асуудлыг сонсох. Хэрэв өөртэй чинь хамааралтай асуудал олдвол чи хүлээн авах ёстой; энэ бол бусад хүнд байдаг асуудал, энэ бол хүн бүрийн асуудал, эсвэл хүн төрөлхтний асуудал, энэ нь надтай ямар ч холбоогүй гэж чи бодох ёсгүй. Ийм итгэл үнэмшилтэй байвал чи буруудна. Чи Бурханы илчилж буй завхарсан зан чанар юм уу эндүү ташаа үзэл бодолтой эсэхээ Бурханы үгийн илчлэлээр дамжуулан эргэцүүлэх ёстой. Тухайлбал чи хэн нэг хүний гаргаж буй биеэ тоосон зан чанарын илрэлийг илчилж байгаа Бурханы үгийг сонсох үедээ дотроо ингэж бодох ёстой: “Би биеэ тоосон зангийн илрэл харуулдаг бил үү? Би бол завхарсан хүн, иймээс эдгээр илрэлийн заримыг харуулдаг байж таарна; би хаана тэгдэг талаараа эргэцүүлэх ёстой. Хүмүүс намайг биеэ тоосон зантай, үргэлж их зан гаргадаг, ярих үедээ хүмүүсийг хязгаарладаг гэж хэлдэг. Энэ үнэхээр миний зан чанар гэж үү?” Эргэцүүлснээрээ чи эцэст нь Бурханы үгийн илчлэл бүхэлдээ үнэн зөв болохыг ойлгож, биеэ тоосон хүн гэдгээ ухаарна. Бурханы үгийн илчлэл бүхэлдээ үнэн зөв байхын хэрээр, чиний нөхцөл байдалтай өчүүхэн ч зөрөөгүй төгс таарахын хэрээр, мөн цааш эргэцүүлэх тусам бүр ч үнэн зөв санагдвал чи Бурханы үгийн шүүлт, гэсгээлтийг хүлээн авч, тэдгээрийн дагуу өөрийнхөө завхарсан зан чанарын мөн чанарыг ялган таньж, мэдэж авах ёстой. Тэгвэл чи жинхэнээсээ харамсаж чадна. Бурханд итгэхдээ зөвхөн ийм маягаар Бурханы үгийг идэж, ууснаар л чи өөрийгөө мэдэж чадна. Завхарсан зан чанараа шийдвэрлэхийн тулд чи Бурханы үгийн шүүлт, илчлэлийг хүлээн авах ёстой. Тэгж чадахгүй бол завхарсан зан чанараа хаях ямар ч арга байхгүй. Хэрэв чи Бурханы үгийн илчлэл нь ерөнхийдөө үнэн зөв гэдгийг олж хардаг, эсвэл үүний тал нь зөв гэдгийг хүлээн зөвшөөрч чаддаг ухаантай хүн бол үүнийг даруй хүлээн авч, Бурханы өмнө дуулгавартай байх ёстой. Бас Бурханд залбирч, өөрийгөө эргэцүүлэх ёстой. Тэр үед л чи Бурханы илчлэлийн бүх үг үнэн зөв, тэдгээр нь бүгд бодит баримт бөгөөд бодит баримтаас дутахгүй гэдгийг ойлгох болно. Хүмүүс Бурханыг хүндэлсэн зүрх сэтгэлээр Бурханы өмнө захирагдаж байж л өөрсдийгөө үнэхээр эргэцүүлж чадна. Зөвхөн тэр үед тэд өөрсдийнхөө дотор байгаа янз бүрийн завхарсан зан чанарыг олж харж, үнэхээр биеэ тоосон, өөрийгөө зөвтгөдөг, өчүүхэн ч гэсэн эрүүл ухаангүй гэдгээ харж чадна. Үнэнийг хайрладаг хүн бол Бурханы өмнө нүүрээрээ газар унан мөргөж, гүн гүнзгий завхарсан гэдгээ Бурханд хүлээн зөвшөөрч, Бурханы шүүлт, гэсгээлтийг хүлээн авах хүсэл эрмэлзэлтэй байж чадна. Ийм маягаар тэд харууссан зүрх сэтгэлтэй болж, өөрсдийгөө үгүйсгэж, үзэн ядаж эхлэн, өмнө нь үнэнийг эрэлхийлээгүйдээ харамсаж, “Би анх уншиж эхлэх үедээ яагаад Бурханы үгийн шүүлт, гэсгээлтийг хүлээн авч чадаагүй юм бол? Би Бурханы үгэнд биеэ тоосон хандлагаар хандсан тийм биз дээ? Би яаж ингэж биеэ тоож чадав аа?” гэж боддог. Хэсэг хугацаанд ийм маягаар өөрсдийгөө байнга эргэцүүлсний дараа тэд үнэхээр биеэ тоосон гэдгээ, Бурханы үг бол үнэн, бодит баримт гэдгийг хүлээн зөвшөөрч бүрэн чадахгүй гэдгээ, өөрсдөд нь үнэхээр өчүүхэн төдий ч эрүүл ухаан байхгүй гэдгийг ухамсарлана. Гэхдээ өөрийгөө мэдэж авна гэдэг хэцүү зүйл. Хүн эргэцүүлэх бүрдээ өөрийнхөө тухай улам илүү, улам гүн гүнзгий мэдлэгтэй болж чадна. Завхарсан зан чанарын талаар тодорхой мэдлэг олж авах нь богино хугацаанд хийчихдэг зүйл биш юм; хүн Бурханы үгийг илүү их уншиж, илүү их залбирч, өөрийгөө илүү их эргэцүүлэн бодох ёстой. Тэгж байж л тэд өөрсдийгөө аажмаар мэдэж авна. Өөрийгөө үнэхээр мэддэг бүх хүн урьд өмнө нь хэд хэдэн удаа бүтэлгүйтэж, бүдэрсэн, үүнийхээ дараа тэд Бурханы үгийг уншиж, Бурханд залбирч, өөрсдийгөө эргэцүүлж, улмаар завхралынхаа үнэн мөнийг тодорхой харж, үнэхээр гүн гүнзгий завхарсан, огтхон ч үнэний бодит байдалгүй гэдгээ мэдрэх болсон. Хэрэв чи Бурханы ажлыг ингэж туулж, ямар нэг зүйл тохиолдоход Бурханд залбирч, үнэнийг эрж хайх юм бол аажмаар өөрийгөө мэдэж авна. Тэгээд эцэст нь нэг л өдөр зүрх сэтгэл чинь тодорхой болно: “Би бусдаас яльгүй илүү хэв чанартай байж магадгүй, гэхдээ үүнийг Бурхан надад өгсөн. Би үргэлж бардамнаж, ярьж байхдаа бусдаас илүү гарахыг оролдож, хүмүүсийг өөрийнхөөрөө байлгахыг хичээдэг. Би үнэхээр эрүүл ухаангүй—энэ бол биеэ тоосон зан, биеэ зөвтгөдөг байдал! Эргэцүүлснээр дамжуулан би биеэ тоосон зан чанараа мэдэж авсан. Энэ бол Бурханы гэгээрэл, нигүүлсэл, үүнийх нь төлөө би Бурханд талархаж байна!” Завхарсан зан чанараа мэдэж авна гэдэг сайн зүйл үү, муу зүйл үү? (Сайн зүйл.) Тэндээс чи яаж эрүүл ухаан, дуулгавартай байдалтай ярьж, үйлдэх, хэрхэн бусадтай эн тэнцүү байх, тэднийг хязгаарлахгүйгээр хэрхэн шударга хандах, хэв чанар, авьяас чадвар, давуу талаа хэрхэн зөв авч үзэх гэх мэтийг эрж хайх хэрэгтэй. Ийм маягаар, нэг нэгээр цохин уулыг шороо болгон нураадгийн адил завхарсан зан чанар чинь шийдвэрлэгдэнэ. Дараа нь чи бусадтай харилцах юм уу бусадтай хамт үүргээ гүйцэтгэхдээ үзэл бодолд нь зөв хандаж, тэднийг чих тавин, маш анхааралтай сонсож чадна. Тэднийг зөв үзэл бодол илэрхийлэхийг нь сонсоод чи “Миний хэв чанар хамгийн сайн нь биш бололтой. Үнэндээ хүн бүр өөрсдийн гэсэн давуу талтай; тэд надаас огт дутахгүй. Өмнө нь би үргэлж өөрийгөө бусдаас илүү хэв чанартай гэж боддог байсан. Тэр нь өөрийгөө биширсэн, явцуу мэдлэггүй байдал байжээ. Би худаг доторх мэлхий шиг маш хязгаарлагдмал үзэл бодолтой байжээ. Тэгж бодох нь үнэхээр эрүүл ухаангүй, ичгүүргүй хэрэг байсан! Би биеэ тоосон зан чанартаа сохорч, дүлийрсэн байжээ. Би бусдын үгийг сонсоогүй, өөрийгөө тэднээс илүү, миний зөв гэж бодсон, тэгтэл үнэндээ би хэнээс нь ч илүү биш!” гэж бодно. Тэр цагаас хойш чи өөрийнхөө алдаа дутагдал, жижиг биеийн хэмжээг үнэнээр нь харж, мэддэг болно. Дараа нь чи бусадтай нөхөрлөх үедээ үзэл бодлыг нь анхааралтай сонсоод, “Надаас дээр хүмүүс маш олон. Хэв чанар, ойлгох чадвар минь аль аль нь сайндаа л дунд зэрэг юм байна” гэж ухаарна. Ингэж ухаараад чи өөрийгөө жаахан ч гэсэн мэдэж авахгүй гэж үү? Үүнийг туулж, Бурханы үгийн дагуу өөрийгөө байнга эргэцүүлснээр чи өөрийгөө жинхэнээсээ мэдэж авч, тэр мэдлэг чинь улам гүнзгийрч чадна. Чи өөрийнхөө завхралын үнэнийг, ядуу, хөөрхийлөлтэй байдлыг, халагламаар бузар булайгаа ухаарч, тэр үед өөртөө ой гутаж, завхарсан зан чанараа үзэн ядна. Тэгээд чамд өөрийгөө хаяхад илүү хялбар байх болно. Хүн ингэж Бурханы ажлыг туулдаг. Чи Бурханы үгийн дагуу завхарсан зан чанарын илрэлээ эргэцүүлэх ёстой. Ялангуяа аливаа нэг нөхцөл байдалд завхарсан зан чанар харуулсны дараа байнга өөрийгөө эргэцүүлж, мэдэж авдаг байх ёстой. Тэгсний дараа завхарсан мөн чанараа тодорхой харахад чамд илүү хялбар болж, чи завхралаа, махан биеэ, мөн Сатаныг зүрх сэтгэлээсээ үзэн ядаж чадна. Мөн зүрх сэтгэлээсээ үнэнийг хайрлаж, үнэнд тэмүүлж чаддаг болно. Ийм маягаар биеэ тоосон зан чанар чинь багассаар, чи үүнийгээ аажмаар хаяна. Чи улам эрүүл ухаантай болж, Бурханд захирагдахад илүү амархан болно. Бусдын нүдэнд чи илүү тууштай, ул суурьтай харагдаж, илүү бодитой ярьж байгаа юм шиг санагдана. Чи бусдыг сонсож чаддаг болж, тэдэнд ярих цаг өгнө. Бусдын зөв байх үед тэдний үгийг хүлээж авахад чамд хялбар байх бөгөөд хүмүүстэй харилцах харилцаа чинь тийм ч хэцүү биш байх болно. Чи хэнтэй ч эв найртай хамтран ажиллаж чаддаг болно. Чи үүргээ ингэж гүйцэтгэдэг бол эрүүл ухаантай, хүн чанартай байгаа хэрэг биш үү? Иймэрхүү төрлийн завхарсан зан чанарыг шийдвэрлэх арга энэ юм.

Миний дөнгөж сая дурдсан гөжүүд зан чанарын асуудлаар дамжуулан завхарсан зан чанарыг шийдвэрлэх арга замыг одоо бага зэрэг нөхөрлөе. Завхарсан зан чанарыг шийдвэрлэхийн тулд хүн эхлээд үнэнийг хүлээн авч чаддаг байх ёстой. Үнэнийг хүлээн авах нь Бурханы шүүлт, гэсгээлтийг хүлээн авахтай адилхан; энэ нь хүний завхралын мөн чанарыг илчилдэг Бурханы үгийг хүлээн авах явдал юм. Хэрвээ чи Бурханы үгийн үндсэн дээр завхралынхаа илчлэл, завхарсан байдал, завхарсан санаа зорилго, зан авираа мэдэж авч, задлан шинжилдэг бол, асуудлынхаа мөн чанарыг олж илрүүлж чаддаг бол завхарсан зан чанараа мэдэж авсан байх бөгөөд үүнийг шийдвэрлэх үйл явцыг эхлүүлсэн байх болно. Нөгөө талаар хэрвээ чи ийм маягаар хэрэгжүүлдэггүй бол гөжүүд зан чанараа шийдвэрлэж чадахгүйгээр үл барам, завхарсан зан чанараа арилгах аргагүй байх болно. Хүн бүр олон завхарсан зан чанартай байдаг. Хүн хаанаас эхэлж тэдгээрийгээ шийдвэрлэх ёстой вэ? Гөжүүд зан чанар Бурханд ойртох, үнэнийг эрж хайх, Бурханыг дуулгавартай дагахад нь хүмүүст саад болдог тул хүн гөжүүд зангаа эхлээд шийдвэрлэх ёстой. Гөжүүд зан бол хүн Бурханд залбирч, Бурхантай нөхөрлөхөд саад хийдэг бул хар чулуу; хүний Бурхантай харилцах хэвийн харилцаанд хамгийн их саад болдог. Гөжүүд зан чанараа шийдвэрлэсний дараа бусдыг нь шийдвэрлэхэд амархан байх болно. Завхарсан зан чанарыг шийдвэрлэх нь өөрийгөө эргэцүүлж, мэдэж авахаас эхэлдэг. Өөрийнхөө мэддэг ямар ч завхарсан зан чанарыг шийдвэрлэ—хэдий чинээ ихийг мэднэ, төдий чинээ ихийг шийдвэрлэж чадна; тэдгээрийн талаар гүн гүнзгий мэдлэгтэй байх тусмаа төдий чинээ нэгд нэггүй шийдвэрлэж чадна. Энэ бол завхарсан зан чанараа шийдвэрлэх үйл явц юм; Бурханд залбирч, Бурханы үгээр өөрийгөө эргэцүүлж, мэдэж авч, завхарсан зан чанарынхаа мөн чанарыг задлан шинжилснээр үүнийг хийдэг ба дараа нь хүн махан биеэ хаяж, үнэнийг хэрэгжүүлж чаддаг. Завхарсан зан чанарынхаа мөн чанарыг мэдэх нь энгийн зүйл биш юм. Өөрийгөө мэдэх гэдэг нь ерөнхийдөө “Би бол завхарсан хүн; би диавол; Сатаны үр сад, агуу улаан лууны үр удам; би Бурханыг эсэргүүцэж, Бурханд дайсагнадаг; би бол Бурханы дайсан” гэж хэлэх явдал биш. Ингэж хэлэх нь чи завхралаа үнэхээр мэддэг гэсэн утгатай байх албагүй. Чи тэр үгийг өөр хэн нэгнээс сурсан бөгөөд өөрийнхөө талаар төдийлөн мэддэггүй байж магадгүй. Өөрийгөө үнэхээр мэдэх нь хүний эрдэм мэдлэг, дүгнэлтэд биш, Бурханы үгэнд үндэслэдэг—энэ нь завхарсан зан чанарын үр дагавар болон завхарсан зан чанараас болж туулсан зовлонгоо харж, завхарсан зан чанар чамайг төдийгүй бусад хүнд ч хор хохирол учруулдгийг мэдэрч, завхарсан зан чанар Сатанаас үүдэлтэй, Сатаны хор болон гүн ухаан мөн гэдгийг, үнэн болон Бурханд бүрэн дайсагнадаг гэдгийг нэвт харах явдал юм. Чи энэ асуудлыг нэвт харах үедээ завхарсан зан чанараа мэдэж авсан байх болно. Зарим хүн диавол Сатан гэдгээ хүлээн зөвшөөрснийхөө дараа засалт, харьцалтыг хүлээн авахгүй хэвээр байдаг. Тэд ямар нэг буруу зүйл хийсэн, эсвэл үнэнийг зөрчсөн гэдгээ хүлээн зөвшөөрдөггүй. Тэдний асуудал юу вэ? Тэд өөрсдийгөө мэдэхгүй хэвээр байдаг. Зарим хүн өөрийгөө диавол Сатан гэдэг ч “Яагаад чи өөрийгөө диавол Сатан гэдэг юм бэ?” гэж асуувал хариулж чадахгүй. Тэд завхарсан зан чанараа, уг чанар, мөн чанараа мэддэггүйг энэ нь харуулдаг. Хэрвээ тэд өөрийнх нь уг чанар диаволын уг чанар, өөрийнх нь завхарсан зан чанар бол Сатаны зан чанар гэдгийг харж, улмаар диавол, Сатан мөн гэдгээ хүлээн зөвшөөрөх юм бол уг чанар, мөн чанараа мэдэж авна. Өөрийнхөө талаарх жинхэнэ мэдлэгт Бурханы үгийн илчлэлт, шүүлт, хэрэгжүүлэлт, туршлагаар дамжуулан хүрдэг, мөн үнэнийг ойлгосноор хүрдэг. Хэрвээ хүн үнэнийг ойлгодоггүй бол өөрийгөө мэдэх талаар юу ч хэллээ гэсэн энэ нь хий хоосон, бодит бус байна, учир нь тэд үндсэн гол, мөн чанарын зүйлсийг олж, ухамсарлаж чадахгүй. Өөрийгөө мэдэхийн тулд хүн тодорхой тохиолдлуудад ямар завхарсан зан чанар харуулснаа, санаа зорилго нь юу байсныг, хэрхэн авирласнаа, ямар хольцтой байснаа, яагаад үнэнийг хүлээн авч чадаагүйгээ хүлээн зөвшөөрөх ёстой. Тэд эдгээр зүйлийг тодорхой хэлж чаддаг байх ёстой, тэгж байж л өөрсдийгөө мэдэж чадна. Засалт, харьцалттай тулгарах үедээ зарим хүн үнэнээс залхдагаа, Бурханы талаар сэжиг, буруу ойлголт тээж, Бурханаас сэрэмжилдгээ хүлээн зөвшөөрдөг. Тэд хүнийг шүүж, илчилдэг Бурханы бүх үг баримттайг ч хүлээн зөвшөөрдөг. Тэд өөрсдийгөө бага зэрэг мэддэг гэдгийг энэ нь харуулдаг. Гэхдээ тэд Бурханыг, Бурханы ажлыг мэддэггүй учраас, Бурханы хүслийг ойлгодоггүй учраас өөрсдийнх нь талаарх мэдлэг нэлээд өнгөц байдаг. Хэрвээ хүн завхралаа л хүлээн зөвшөөрдөг ч асуудлын уг үндсийг олоогүй бол Бурханы талаарх сэжиг, буруу ойлголт, болгоомжлол нь шийдвэрлэгдэх боломжтой юу? Үгүй, боломжгүй. Ийм учраас өөрийгөө танин мэдэх нь зүгээр л завхрал болон асуудлаа хүлээн зөвшөөрөхөөс ч илүү зүйл—хүн бас үнэнийг ойлгож, завхарсан зан чанарын асуудлаа үндсээр нь шийдвэрлэх ёстой. Тэр нь завхралынхаа үнэн мөнийг нэвт харж, жинхэнэ гэмшилд хүрэх цорын ганц зам юм. Үнэнийг хайрладаг хүмүүс өөрсдийгөө мэдэж авах үедээ асуудлаа шийдвэрлэхийн тулд үнэнийг эрж хайж, ойлгож бас чаддаг. Ийм маягаар өөрийгөө мэдэж авч байж л үр дүнд хүрнэ. Үнэнийг хайрладаг хүн хүнийг илчилж, шүүдэг Бурханы үгийн нэг хэсгийг унших бүрдээ юуны өмнө, хүнийг илчилдэг Бурханы үг бол бодитой, баримттай, хүнийг шүүдэг Бурханы үг бол үнэн, тэр нь Бурханы зөвт байдлыг төлөөлдөг гэсэн итгэл үнэмшилтэй байдаг. Үнэнийг хайрлагсад ядаж л үүнийг ухамсарлаж чаддаг байх ёстой. Хэрвээ хүн Бурханы үгэнд ч итгэдэггүй, хүнийг илчилж, шүүдэг Бурханы үг бодит баримт, үнэн гэдэгт ч итгэдэггүй бол Бурханы үгээс өөрийгөө мэдэж авч чадах уу? Мэдээж үгүй—хүссэн ч чадахгүй. Бурхан юу ч хэллээ гэсэн, ярианых нь хэв маяг ямар ч байлаа гэсэн, чи Бурханы бүх үг үнэн гэдэгт бат итгэж, бүгдэд нь итгэж чаддаг бол, ойлгохгүй байсан ч гэсэн Бурханы үгэнд итгэж, хүлээн авч чаддаг бол Бурханы үгээр дамжуулан өөрийгөө эргэцүүлж, мэдэж авахад амархан байх болно. Өөрийгөө эргэцүүлэх нь үнэнд үндэслэх ёстой. Тэр нь эргэлзээгүй. Зөвхөн Бурханы үг л үнэн—хүний ямар ч үг, Сатаны ямар ч үг үнэн биш. Сатан олон мянган жилийн турш элдэв янзын эрдэм мэдлэг, сургаал, онолоор хүн төрөлхтнийг завхруулж ирсэн бөгөөд хүмүүс маш хөшүүн, мулгуу болсон болохоор өөрсдийгөө өчүүхэн ч болов мэддэггүй төдийгүй, бүр тэрс үзэл, төөрөгдөл баримталж, үнэнийг хүлээн авахаас татгалздаг. Ийм хүмүүс засаршгүй юм. Бурханд үнэхээр итгэдэг хүмүүс зөвхөн Бурханы үг л үнэн гэдэгт итгэдэг бөгөөд Бурханы үг болон үнэний үндсэн дээр өөрсдийгөө мэдэж авч, улмаар жинхэнэ гэмшилд хүрч чаддаг. Зарим хүн үнэнийг эрэлхийлдэггүй; хүний эрдэм мэдлэгт л үндэслэн өөрийгөө эргэцүүлж, нүгэлт зан авираа л хүлээн зөвшөөрдөг, ингэх явцдаа завхарсан мөн чанараа нэвт харж чаддаггүй. Ингэж өөрийгөө танин мэдэх нь дэмий хүчин чармайлт бөгөөд ямар ч үр дүнд хүрдэггүй. Хүн Бурханы үгэнд үндэслэн өөрийгөө эргэцүүлж, эргэцүүлснийхээ дараа, өөрийнхөө харуулдаг завхарсан зан чанарыг аажмаар мэдэж авах ёстой. Мөн өөрийн дутагдал, хүн чанарын мөн чанар, аливааг үзэх үзэл бодол, амьдралыг үзэх үзэл, үнэт зүйлийг үнэнд үндэслэн хэмжиж, мэдэж аваад, дараа нь энэ бүх зүйлийн талаар үнэн зөв үнэлэлт, дүгнэлттэй болж чаддаг байх ёстой. Ийм маягаар тэд өөрсдийгөө аажмаар мэдэж авч чадна. Гэхдээ хүн амийн туршлагатай болох тусам өөрийгөө улам гүн гүнзгий мэдэж авдаг бөгөөд үнэнийг олж авахаасаа өмнө уг чанар, мөн чанараа нэгд нэггүй харах боломжгүй. Хэрвээ хүн өөрийгөө үнэхээр мэддэг бол завхарсан хүмүүс үнэхээр Сатаны үр сад, биелэл юм гэдгийг харж чадна, мөн Бурханы өмнө амьдрахад зохисгүй, Бурханы хайр, авралыг хүртэхэд зохисгүй гэдгээ мэдэрч, Бурханы өмнө нүүрээрээ газар унан мөргөж чадна. Ийм түвшний мэдлэгт хүрч чаддаг хүмүүс л өөрсдийгөө үнэхээр мэддэг. Өөрийгөө мэдэх нь үнэний бодит байдалд орохын урьдач нөхцөл юм. Хэрвээ хүн үнэнийг хэрэгжүүлж, бодит байдалд орохыг хүсдэг бол өөрийгөө мэдэх ёстой. Бүх хүн завхарсан зан чанартай бөгөөд энэ завхарсан зан чанарт өөрийн эрхгүй үргэлж хүлэгдэж, захирагдаж байдаг. Тэд үнэнийг хэрэгжүүлэх юм уу Бурханыг дуулгавартай дагаж чаддаггүй. Тиймээс хэрвээ тэд эдгээр зүйлийг хийхийг хүсвэл эхлээд өөрсдийгөө мэдэж, завхарсан зан чанараа шийдвэрлэх ёстой. Завхарсан зан чанараа шийдвэрлэх үйл явцаар л дамжуулан хүн үнэнийг ойлгож, Бурханы талаар мэдлэгтэй болж чадна; тэгж байж л хүн Бурханыг дуулгавартай дагаж, гэрчилж чадна. Хүн ингэж үнэнийг олж авдаг. Үнэний бодит байдалд орох үйл явц нь завхарсан зан чанараа шийдвэрлэх үйл явц юм. Тиймээс завхарсан зан чанараа шийдвэрлэхийн тулд хүн юу хийх ёстой вэ? Юун түрүүнд завхарсан мөн чанараа мэдэх ёстой. Тодруулж хэлбэл, завхарсан зан чанар нь хэрхэн үүссэнийг мэдэж, өөрийнх нь хүлээн авсан Сатаны ямар худал хуурмаг болон төөрөгдөл үүнийг бий болгосныг мэдэж авна гэсэн үг юм. Хүн Бурханы үгэнд үндэслэн эдгээр эх сурвалжийг бүрэн ойлгож авч, ялган таньдаг болмогцоо завхарсан зан чанараараа амьдрахыг хүсэхээ больж, зөвхөн Бурханд дуулгавартай байж, Бурханы үгээр амьдрахыг л хүснэ. Тэд завхарсан зан чанар харуулах бүрдээ үүнийгээ танин мэдэж, голж, махан биеэ хаяж чадна. Ийм маягаар хэрэгжүүлж, туулснаар тэд завхарсан зан чанараа бүгдийг нь аажмаар арилгана.

Зарим хүн: “Би Бурханы илчлэлт, шүүлтийн үгийг уншихдаа өөрийгөө эргэцүүлж, биеэ тоосон, ов мэхтэй, аминч, ёрын муу, гөжүүд, хүн чанаргүй гэдгээ ухаарсан” гэж хэлдэг. Тэр ч байтугай өөрсдийгөө туйлын биеэ тоосон, араатан, диавол Сатан гэж хэлдэг зарим хүн бий. Энэ нь өөрийгөө жинхэнээсээ мэдэж буй хэрэг мөн үү? Хэрвээ тэд ямар нэг зүйлийг дуурайлгүй, чин сэтгэлээсээ ярьж байгаа бол ядаж л өөрийгөө бага зэрэг мэддэгийг нь харуулна, гагцхүү өнгөц үү, гүн гүнзгий юу гэдэг л байна. Хэрвээ тэд ямар нэг зүйлийг дуурайж, хэн нэгний үгийг давтаж байгаа бол энэ нь өөрийгөө үнэхээр мэдэж буй хэрэг биш. Завхарсан зан чанарын талаар мэдэхийн тулд бүх асуудал, байдлыг буюу завхарсан зан чанартай холбоотой байдал, илчлэл, зан авир, бодол, санаа гэх мэт нарийн ширийнийг тод томруун мэдэх ёстой. Тэр үед л хүн өөрийгөө үнэхээр мэдэж авч чадна. Хүн өөрийгөө үнэхээр мэддэг болох үед зүрх сэтгэл нь харууслаар дүүрч, жинхэнээсээ гэмшиж чаддаг болно. Гэмшихийн тулд хүний хэрэгжүүлэх ёстой хамгийн эхний зүйл юу вэ? (Алдаагаа хүлээн зөвшөөрөх ёстой.) “Алдаагаа хүлээн зөвшөөрөх” гэдэг нь үүнийг илэрхийлэх зөв арга зам биш; харин энэ нь тодорхой завхарсан зан чанартайгаа хүлээн зөвшөөрч, мэдэх явдал юм. Хэрвээ хүн завхарсан зан чанараа нэг төрлийн алдаа гэж хэлбэл тэр нь буруу. Завхарсан зан чанар нь хүний уг чанарт хамаардаг зүйл, хүнийг хянадаг зүйл юм. Энэ нь нэг удаагийн алдаатай адилгүй. Зарим хүн завхрал харуулсныхаа дараа Бурханд залбирч, “Өө Бурхан минь, би алдаа гаргачихлаа, намайг уучлаарай” гэдэг. Энэ нь үнэн зөв биш. “Нүглээ хүлээн зөвшөөрөх” гэвэл илүү тохиромжтой. Хүмүүс гэмшлийг хэрэгжүүлэх нэг тодорхой арга зам бол өөрсдийгөө мэдэж, асуудлаа шийдвэрлэх явдал юм. Хүн завхарсан зан чанар харуулах юм уу гэм буруу үйлдээд, Бурханыг эсэргүүцэж, үзэн ядалтыг нь төрүүлж байна гэдгээ ухаарах үедээ Бурханы холбогдох үгээс өөрийгөө эргэцүүлж, мэдэж авах ёстой. Үр дүнд нь тэрээр завхарсан зан чанараа тодорхой хэмжээнд мэдэж авч, энэ нь Сатаны хор болон завхралаас үүдэлтэйг хүлээн зөвшөөрнө. Үүнийхээ дараа үнэнийг хэрэгжүүлэх зарчмыг олж, үнэнийг хэрэгжүүлж чадсан бол тэр нь жинхэнэ гэмшил юм. Хүн ямар ч завхрал харуулахаас үл хамааран эхлээд завхарсан зан чанараа мэдэж авч, үүнийг шийдвэрлэх үнэнийг эрж хайж, үнэнийг хэрэгжүүлж чаддаг бол тэр нь жинхэнэ гэмшил мөн. Зарим хүн өөрсдийгөө бага зэрэг мэддэг боловч тэдний дотор ямар ч гэмшсэн шинж байдаггүй, үнэнийг хэрэгжүүлсэн гэх нотолгоо ч байдаггүй. Хэрвээ тэд өөрсдийгөө мэдсэний дараа өөрчлөгдөхгүй хэвээр үлдвэл жинхэнэ гэмшлээс хол байна. Жинхэнэ гэмшилд хүрэхийн тулд завхарсан зан чанараа шийдвэрлэх ёстой. Тэгвэл завхарсан зан чанараа шийдвэрлэхийн тулд хүн яг яаж хэрэгжүүлж, орох ёстой вэ? Нэг жишээ татъя. Хүмүүс ов мэхтэй зан чанартай, үргэлж худал хэлж, хуурч байдаг. Хэрвээ чи тэрийг ухаарвал ов мэхтэй байдлаа шийдвэрлэх хамгийн энгийн, хамгийн шуудхан хэрэгжүүлэлтийн зарчим бол үнэнч шударга хүн байж, үнэнийг хэлж, үнэнч шударга зүйл хийх явдал юм. Эзэн Есүс: “Харин үг чинь ‘За бол за; үгүй бол үгүй’ байг” гэж хэлсэн. Үнэнч шударга хүн байхын тулд хүн Бурханы үгийн зарчмыг дагах ёстой. Энэхүү энгийн хэрэгжүүлэлт нь хамгийн үр дүнтэй бөгөөд ойлгож, хэрэгжүүлэхэд амархан. Гэсэн хэдий ч хүмүүс гүн гүнзгий завхарсан учраас, бүгд сатанлаг уг чанартай, сатанлаг зан чанараар амьдардаг учраас үнэнийг хэрэгжүүлэх нь нэлээд хэцүү байдаг. Тэд үнэнч шударга байхыг хүсдэг ч чаддаггүй. Өөрийн эрхгүй худал хэлж, заль гаргадаг бөгөөд үүнийгээ танин мэдсэнийхээ дараа харамсдаг хэдий ч завхарсан зан чанарынхаа хүлээсээс ангижирч чадахгүй хэвээр, урьдын адилаар худал хэлж, хуурч мэхэлсээр байх болно. Энэ асуудлыг хэрхэн шийдвэрлэх ёстой вэ? Нэг талаар, завхарсан зан чанарынх нь мөн чанар муухай, жигшүүртэй гэдгийг мэдэж, үүнийг чин сэтгэлээсээ үзэн ядаж чаддаг байх; нөгөө талаар “Харин үг чинь ‘За бол за; үгүй бол үгүй’ байг” гэх үнэний зарчмын дагуу хэрэгжүүлж сурах. Чи энэ зарчмыг хэрэгжүүлэх үедээ ов мэхтэй зан чанараа шийдвэрлэх шатандаа байдаг. Мэдээж хэрвээ чи ов мэхтэй зан чанараа шийдвэрлэх явцдаа үнэний зарчмын дагуу хэрэгжүүлж чадвал тэр нь эргэлтийн илрэл, жинхэнэ гэмшлийн чинь эхлэл бөгөөд Бурхан үүнийг сайшаадаг. Чамайг эргэх үед Бурхан чиний талаарх бодлоо өөрчилнө гэсэн үг. Үнэн хэрэгтээ Бурхан үүнийг хийж байгаа нь хүний завхарсан зан чанар, тэрслүү байдлыг өршөөж буй нэг төрлийн өршөөл юм. Тэрээр хүмүүсийг уучилдаг ба тэдний нүгэл, гэм бурууг санадаггүй. Энэ нь хангалттай тодорхой биш үү? Та нар ойлгов уу? Өөр нэг жишээ хэлье. Чи биеэ тоосон зан чанартай, чамд юу ч тохиолдсон маш дур зоргоороо—үргэлж шийдвэр гаргаж, бусдыг үгэндээ оруулж, хүссэн бүхнээ тэднээр хийлгэхийг хүсдэг байлаа гэе. Тэгээд нэг өдөр чи энэ нь биеэ тоосон зан чанараас болсныг ухаарна. Энэ нь биеэ тоосон зан чанар гэдгийг хүлээн зөвшөөрөх нь өөрийгөө мэдэж авах эхний алхам юм. Дараа нь чи биеэ тоосон зан чанарыг илчилсэн Бурханы үгийн хэдэн хэсгийг хайж олоод өөрийгөө тэдгээртэй харьцуулж, өөрийгөө эргэцүүлж, мэдэж авах ёстой. Тэр харьцуулалт бүрэн таарч тохирч байгааг олж мэдэж, Бурханы илчилсэн биеэ тоосон зан чанар чамд байгааг хүлээн зөвшөөрч, дараа нь биеэ тоосон зан чанар чинь хаанаас үүдэлтэйг, яагаад бий болдгийг, Сатаны ямар хор, тэрс үзэл, төөрөгдөл үүнийг захирдгийг ялган таньж, олж илрүүлбэл энэ бүх асуултын голыг нь олж мэдсэн болохоор чи биеэ тоосон зангаа уг үндсээр нь ойлгосон байх болно. Энэ нь өөрийгөө үнэхээр мэдсэн хэрэг юм. Чи ийм завхарсан зан чанарыг хэрхэн харуулдаг талаар илүү нарийн тодорхойлолттой болбол өөрийгөө илүү гүн гүнзгий, илүү бодитой мэдэхэд тус дөхөм болно. Дараа нь юу хийх ёстой вэ? Бурханы үгээс үнэний зарчмыг хайж, яаж биеэ авч явж, хэрхэн ярих нь хэвийн хүн чанарын илрэл болохыг ойлгох ёстой. Хэрэгжүүлэлтийн замыг олсныхоо дараа Бурханы үгийн дагуу хэрэгжүүлэх ёстой бөгөөд зүрх сэтгэл чинь эргэсний дараа чи үнэхээр гэмшсэн байх болно. Чиний үг яриа, үйлдэл зарчимтай байх төдийгүй, чи бас хэвийн хүний төрхийг амьдран харуулж, аажмаар завхарсан зан чанараа арилгаж чадна. Бусад хүн чамайг шинэ хүн гэж харна: Чи урьдын хуучин, завхарсан хүн байхаа больж, харин Бурханы үгээр дахин төрсөн хүн байна. Тийм хүн бол амь зан чанар нь өөрчлөгдсөн хүн юм.

Өөрийгөө мэдэх нь энгийн хэрэг биш. Үнэнийг хүлээн авснаар, мөн Бурханы үгийг хэрэгжүүлж, туулснаар үүнд хүрдэг бөгөөд Бурханы шүүлт, гэсгээлтийг хүлээн авснаар л өөрийгөө үнэхээр мэдэж авч чадна. Шүүлт, гэсгээлт туулаагүй хүмүүс хамгийн сайндаа л гаргасан алдаа, хийсэн буруу зүйлсээ хүлээн зөвшөөрч чаддаг. Тэдний хувьд уг чанар, мөн чанараа тодорхой харахад маш хэцүү байх болно. Нигүүлслийн эрин үеийн итгэгчид зарим нүглийг үйлдэхээ больж, зан авираа сайжруулж өөрчилсөн хэдий ч яагаад амь зан чанарын өөрчлөлтөд хэзээ ч хүрээгүй юм бэ? Тэд Бурханд итгэдэг байсан ч яагаад Бурханыг эсэргүүцэж, бүр Бурханаас урвасан юм бэ? Завхарсан хүн төрөлхтний хувьд энэ асуудлын эх сурвалжийг танихад хэцүү байдаг. Яагаад бүх хүн сатанлаг зан чанартай байдаг юм бэ? Учир нь Сатан хүн төрөлхтнийг завхруулж, хүмүүс Сатаны худал үг, гүн ухааныг хүлээн авсан. Завхарсан зан чанар үүнээс үүдэн бий болсон бөгөөд ийнхүү Сатаны зан чанар хүн Бурханыг эсэргүүцдэгийн эх сурвалж болсон юм. Энэ бол хүмүүс ойлгоход хамгийн хэцүү зүйл билээ. Бурхан хүн төрөлхтнийг Сатаны нөлөөнөөс аварч, хүн төрөлхтний нүгэл, Бурханы эсрэг эсэргүүцлийн эх сурвалжийг шийдвэрлэхийн тулд эцсийн өдрүүдэд шүүлтийн ажлаа хийж байгаа. Сатан хүн төрөлхтнийг олон мянган жилийн турш завхруулж, Сатаны уг чанар хүний зүрх сэтгэлд үндэслэсэн. Тиймээс өөрийгөө эргэцүүлж, танин мэдэх гэсэн ганц хоёрхон удаагийн оролдлогоор ямар ч завхарсан зан чанарыг шийдвэрлэх, арилгах боломжгүй. Завхарсан зан чанар байнга, тасралтгүй илрэн гарч байдаг учраас хүмүүс үнэнийг хүлээн авч, Сатаныг ялан дийлэх хүртлээ сатанлаг зан чанартайгаа удаан хугацаанд тэмцэх шаардлагатай. Тэгж байж л тэд завхарсан зан чанараа бүрмөсөн арилгаж чадна. Тиймээс хүмүүс өөрсдөөс нь завхрал гарахаа больж, амь зан чанар нь өөрчлөгдөж, Бурханд дуулгавартай болох хүртлээ байнга Бурханд залбирч, үнэнийг эрж хайж, өөрсдийгөө эргэцүүлж, мэдэж авч, үнэнийг хэрэгжүүлэх ёстой. Тэр үед л тэд Бурханы сайшаалыг хүртэж чадна. Тулаан бүрийн үр дүн тэр даруй ил болохгүй, чи дараа нь завхарсан зан чанар харуулсаар байж ч магадгүй. Чи бага зэрэг сөрөг болж, сэтгэлээр унаж болох ч бууж өгөхийг хүсэхгүй, шаргуу оролдсоор, Бурханд хандаж, Бурханд найдаж чадна. Хэрвээ чи ийм маягаар хоёр, гурван жил тууштай байвал үнэнийг үнэхээр хэрэгжүүлж чадах бөгөөд зүрх сэтгэл чинь амар амгалан, баяр хөөртэй байна. Тэгээд бүтэлгүйтэл, хүчин чармайлт, ололт бүр чинь зан чанараа өөрчлөхөөр урагшилж, өөрийнхөө талаарх Бурханы бодлыг өөрчилж буй сайны тэмдэг гэдгийг чи тодорхой харна. Хэдийгээр өөрчлөлт бүр нь хүний ухамсарт мэдэгдэхгүй ч эргэлт бүрээс үүддэг зан чанарын өөрчлөлтөд өөр ямар ч үйлдэл, зүйлээр хүрэх боломжгүй. Энэ нь зан чанараа өөрчилж, амь руу орохын тулд хүний явах ёстой зам юм. Ийм маягаар зан чанарын өөрчлөлтийн эрэл хайгуулыг хэрэгжүүлэх ёстой. Мэдээж хүмүүс зан чанарын өөрчлөлт хэрхэн явагддаг талаар үнэн зөв ойлголттой байх ёстой: Энэ нь тэдний төсөөлдөг шиг гайхшируулж, догдлуулдаг гэнэтийн, газар доргиом өөрчлөлт биш. Ийм байдаггүй. Энэ нь өөрийн мэдэлгүй, аажмаар, бага багаар өөрчлөгдөх явдал юм. Хүн үнэнийг хэрэгжүүлж чаддаг болох үедээ хөдөлмөрийнхөө үр шимийг харна. Энэ замаар гурав, тав, арван жил алхсаныхаа дараа эргээд харах үедээ чи тэр арван жилд зан чанар чинь асар их өөрчлөгдөж, тэс өөр хүн болсноо олж мэдээд гайхна. Чиний зан төлөв, ааш араншин өөрчлөгдөөгүй, эсвэл амьдралын хэв маяг гэх мэт чинь өөрчлөгдөөгүй байж болох ч гаргадаг зан чанар, байдал, зан авир чинь өмнөхөөсөө шал өөр, үнэхээр өөр хүн болсон мэт байх болно. Яагаад тийм өөрчлөлт гарна гэж? Учир нь тэр арван жилийн хугацаанд чи Бурханы үгийн шүүлт, гэсгээлт, засалт, харьцалт, шалгалт, цэвэршүүлэлтийг олон удаа туулж, олон үнэнийг ойлгосон байх болно. Энэ нь аливаа зүйлийн талаарх үзэл бодлын өөрчлөлт, амьдралыг үзэх үзэл, үнэт зүйлсийн чинь өөрчлөлтөөс эхэлж, дараа нь амь зан чанар, оршин тогтнох үндэс суурь чинь өөрчлөгдөнө—ийм өөрчлөлтүүд гарахын хэрээр чи аажмаар өөр хүн буюу шинэ хүн болно. Чиний зан төлөв, зан ааш, амьдралын хэв маяг, бүр үг яриа, биеэ авч явах байдал чинь өөрчлөгдөхгүй байж болох ч амь зан чанар чинь өөрчлөгдсөн байх бөгөөд энэ нь дангаараа үндсэн, мөн чанарын өөрчлөлт юм. Зан чанарын өөрчлөлтийн шинж тэмдэг юу вэ? Энэ нь яг яаж илэрдэг вэ? Энэ нь аливаа зүйлийн талаарх хүний үзэл бодлын өөрчлөлтөөс эхэлдэг—тухайн хүн үнэнийг ойлгож авахын хэрээр аливаа зүйлийн талаарх шүтлэггүй хүмүүсийн үй олон үзэл бодол нь өөрчлөгддөг бөгөөд тэдгээр үзэл бодол нь Бурханы үгийн үнэнтэй улам ойртдог. Энэ нь зан чанарын өөрчлөлтийн эхний үе шат юм. Үүнээс гадна, өөрийгөө эргэцүүлж, мэдэж авснаар хүмүүс үнэнийг хэрэгжүүлэхэд анхаарлаа төвлөрүүлж чадна. Зүрх сэтгэлд нь бий болдог янз бүрийн санаархал, сэдэл, бодол, санаа, үзэл, үзэл бодол, хандлагыг эргэцүүлснээр асуудлаа олж тогтоож, харамсаж эхлэх боломжтой. Дараа нь тэд махан биеийг хаяж, үнэнийг хэрэгжүүлж чадна. Ингэх явцдаа Бурханы үг болон үнэнийг улам их нандигнадаг болж, Христ бол үнэн, зам, амь гэдгийг хүлээн зөвшөөрнө. Тэд Христийг дагаж, Христэд дуулгавартай байхыг улам хүсэх бөгөөд Бурхан хүнийг илчилж, шүүж, гэсгээж, завхарсан зан чанарыг нь өөрчлөхийн тулд үнэнийг илэрхийлдэг, ингэснээрээ үнэхээр бодитой байдлаар хүнийг аварч, төгс болгодог гэдгийг мэдэрнэ. Бурханы шүүлт, гэсгээлтгүйгээр, эсвэл Бурханы үгийн хангалт, удирдамжгүйгээр хүмүүс авралд хүрэх аргагүй, тийм шагнал хүртэж ч чадахгүй гэдгийг тэд мэдэрнэ. Тэгээд Бурханы үгийг хайрлаж эхлэх ба Бурханы үг бодит амьдралаас нь салшгүй гэдгийг, тэтгэж, залж чиглүүлж, зам нээж өгөх Бурханы үг өөрт нь хэрэгтэй гэдгийг мэдэрнэ. Тэдний зүрх сэтгэл амар тайвнаар бялхаж, ямар нэг зүйл тохиолдох үед Бурханы үгийг үндэс сууриа болгохоор өөрийн эрхгүй эрэлхийлж, Бурханы үгээс хэрэгжүүлэлтийн зарчим болон замыг хайна. Энэ нь өөрийгөө мэдсэнээр хүрдэг нэг үр дүн юм. Өөр нэг нь гэвэл, хүмүүс завхарсан зан чанар гаргахдаа урьдынх шигээ гөжүүд хандлагаар хандахаа болино. Оронд нь тэд зүрх сэтгэлээ тайван байлгаж, үнэнч шударга хандлагаар Бурханы үгийг сонсож чадах бөгөөд үнэн болон эерэг зүйлсийг хүлээн авч чадна. Энэ нь тэд завхарсан зан чанар гаргах үедээ урьдынх шигээ гөжүүд, номхоршгүй, ойворгон түрэмгий, биеэ тоосон, эрээ цээргүй, харгис байхаа больж, харин ч идэвх санаачилгатайгаар өөрсдийгөө эргэцүүлж, бодит асуудлуудаа мэдэж авна гэсэн үг юм. Тэд завхарсан зан чанарынх нь мөн чанар юу болохыг мэдэхгүй байж болох ч өөрсдийгөө тайван байлгаж, Бурханд залбирч, үнэнийг эрж хайж чадах бөгөөд дараа нь асуудал болон завхарсан зан чанараа хүлээн зөвшөөрч, Бурханд гэмшиж, ирээдүйд биеэ өөрөөр авч явах шийдвэр гаргана. Тэр нь тэр чигтээ дуулгавартай хандлага юм. Ийм маягаар тэд Бурханд дуулгавартай зүрх сэтгэлтэй болно. Бурхан юу ч хэлсэн, өөрсдөөс нь юу ч шаардсан, ямар ч ажил хийж, өөрсдөд нь зориулж ямар ч орчин бүрдүүлж өгсөн бай, хүмүүсийн хувьд дуулгавартай байхад амархан байх болно. Завхарсан зан чанар нь тэдэнд төдийлөн их саад болохгүй, тэдний хувьд шийдвэрлэж, даван туулахад амархан байна. Энэ үед тэд үнэнийг хялбархан хэрэгжүүлж, Бурханд дуулгавартай байж чадна. Эдгээр нь зан чанарын өөрчлөлтийн шинж тэмдэг мөн. Хүн үнэнийг хэрэгжүүлж, Бурханд чин сэтгэлээсээ дуулгавартай байж чадах үед тэдний амь зан чанар аль хэдийн өөрчлөгдсөн гэж хэлж болох бөгөөд энэ нь тэр чигтээ үнэний эрэл хайгуулаар хүрсэн жинхэнэ өөрчлөлт юм. Эерэг зан авир ч бай, хэвийн сөрөг байдал, сул тал ч бай энэ явцад хүмүүсийн гаргадаг бүх зан авир салшгүй, мөн зайлшгүй. Эерэг зан авир байгаа юм чинь сөрөг, сул талтай зан авир ч бас байж таарна—гэхдээ сөрөг байдал, сул тал бол түр зуурынх. Хүн тодорхой биеийн хэмжээтэй болмогц сөрөг, сул байдал нь улам цөөрч, эерэг зан авир, оролт нь улам бүр нэмэгдэж, үйлдэл нь улам зарчимтай болно. Тийм хүн бол Бурханд дуулгавартай хүн, завхарсан зан чанар нь цэвэрлэгдсэний дараа амь зан чанар нь өөрчлөгдсөн хүн юм. Эдгээр нь Бурханы үгийн шүүлт, гэсгээлтийг туулж, ахин дахин засалт, харьцалт амсаж, шалгагдаж, цэвэрлэгдсэнээр, үнэнийг эрэлхийлдэг хүмүүсийн хүрдэг үр дүн юм гэж хэлж болно.

Одоо хүмүүс бүгдээрээ үнэнийг эрэлхийлэх тодорхой, хэвийн үйл явцыг сонсож, ойлгосон болохоор яагаад үнэнээс залхаж, үнэнийг эсэргүүцэж, эрэлхийлэхгүй байгаа талаараа янз бүрийн шалтаг, шалтгаан зохиох ёсгүй. Эдгээр үнэнийг ойлгож, энэ асуудлыг тодорхой харчхаад, үнэнийг эрэлхийлэхгүй байгаагийнхаа төлөө хүмүүсийн хэлдэг шалтаг, шалтгаануудыг одоо та нар ялган таньж байна уу? Хөгшин хүн: “Би хөгширсөн, залуу хүн шиг эрч хүчтэй, урам зоригтой биш. Нас ахихын хэрээр залуугийн түрэмгий байдал, идэвхээ алдаж, биеэ тоохоо больсон. Тиймээс намайг биеэ тоосон гэж хэлж байгаа чинь утгагүй үг—би тийм биш!” гэж хэлбэл түүний зөв үү? (Үгүй.) Мэдээж үгүй. Та нар бүгд одоо ийм үгийг ялган таньж, тэр хүнийг илчилж, “Та хөгшин ч гэлээ биеэ тоосон зан чанартай хэвээр байгаа. Та бүх насаараа биеэ тоосон зантай байсан, үүнийгээ бүр шийдвэрлээ ч үгүй. Та биеэ тоосон хэвээр байхыг хүсэж байна уу?” гэж хэлж чадна. Зарим залуухан хүн: “Би маш залуухан, нийгмийн эмх замбараагүй хэсгийг туулаагүй, өөр өөр бүлэг дотор тэмцэж, урсгал даган яваагүй. Энэ дэлхийд удаан амьдарсан хүмүүсийнх шиг туршлага надад байхгүй, үүнээс ч чухал нь мэдээж би тэр хөгшин үнэгнүүд шиг овжин, зальхай биш. Залуу хүний хувиар бага зэрэг биеэ тоосон зан чанартай байх нь хэвийн зүйл; ядаж л би хөгшин хүн шиг тооцоотой, ов мэхтэй, ёрын муу биш” гэдэг. Ингэж хэлэх нь зохистой юу? (Үгүй.) Хүн бүр завхарсан зан чанартай. Энэ нь нас, хүйстэй ямар ч хамаагүй. Бусдад байдаг зүйл чамд бий, чамд байдаг зүйл бусдад бий. Хэн нь ч хэнийгээ буруутгах шаардлагагүй. Мэдээж, хүн бүр завхарсан зан чанартай гэдгийг хүлээн зөвшөөрөх нь хангалтгүй. Завхарсан зан чанартай гэдгээ хүлээн зөвшөөрсөн учраас чи үүнийг шийдвэрлэхийн тулд үнэнийг эрж хайх ёстой—үнэнийг олж авч, зан чанараа өөрчилсөн цагт л бид зорилгодоо хүрсэн байх болно. Завхарсан зан чанараа шийдвэрлэх нь эцсийн эцэст үнэнийг хүлээн авч, шалтаг, шалтгаанаа орхиж, завхарсан зан чанартайгаа зөв нүүр тулж чаддаг эсэхээс чинь хамаарна. Чи шалтаг тоочин үүнээс зайлсхийж, бултах ёсгүй, мэдээж үүнээс татгалзах ч ёсгүй. Эдгээрийг хийхэд амархан. Хийхэд хамгийн хэцүү зүйл юу вэ? Би нэг юм бодлоо. “Намайг үнэнийг эрэлхийлдэг гэсэн ч, эрэлхийлдэггүй гэсэн ч, үнэнийг хайрладаггүй, үнэнээс залхдаг гэсэн ч, завхарсан зан чанартайг минь илчилсэн ч би Таныг зүгээр л үл тооно. Би Бурханы гэрийн шаардсан юм болгоныг, эсвэл хийх хэрэгтэй ямар ч ажлыг хийдэг. Номлол, цуглааны үеэр сонсож, хүн бүр Бурханы үгийг идэж, уух үед би хамт уншиж, та нартай хамт сууж, туршлагын гэрчлэлийн видео үзэж, та нарыг хооллох үед хооллодог. Би та нартай хөл нийлүүлэн алхдаг. Та нараас хэн чинь намайг үнэнийг эрэлхийлдэггүй гэж хэлж чадах юм бэ? Би ингэж л итгэдэг, тиймээс хүссэнээ хийж, ярьж болно, надад хамаагүй!” гэж хэлдэг хүмүүс бий. Иймэрхүү хүн шалтаг, шалтгаан тоочихгүй байгаа мэт дүр эсгэдэг ч үнэнийг эрэлхийлэх санаа зорилгогүй, Бурханы авралын ажил өөртэй нь ямар ч хамаагүй мэт, өөрт нь огт хэрэггүй мэт байдаг. Ийм төрлийн хүмүүс: “Би хүн чанар сайтай, Бурханд үнэхээр итгэдэг, аливаа зүйлийг орхиход бэлэн, зовж, төлөөс төлж чаддаг. Үүнээс гадна би Бурханы шүүлт, гэсгээлтийг хүлээн авах шаардлагатай гэж үү?” хэмээн илэн далангүй хэлдэггүй. Тэд ингэж ил тод ярьдаггүй, үнэний талаар тодорхой хандлага баримталдаггүй, гаднаа Бурханы ажлыг ялладаггүй. Гэхдээ Бурхан тийм хүмүүст хэрхэн ханддаг вэ? Тэд үнэнийг эрэлхийлдэггүй бол, Бурханы үгэнд тун хайхрамжгүй хандаж, үл тоомсорлодог бол тэдэнд хандах Бурханы хандлага маш тодорхой. Энэ нь “Гэвч чи халуун ч биш, хүйтэн ч биш бүлээн учраас Би чамайг амнаасаа нулимж гаргах болно” (Илчлэл 3:16) хэмээх Библийн энэ мөртэй яг адилхан. Бурхан тэднийг хүсдэггүй бөгөөд энэ нь асуудал юм. Чуулганд тийм хүмүүс байдаг уу? (Байдаг.) Тэгвэл тэд яаж ангилагдах вэ? Тэднийг хааш нь ангилах ёстой вэ? Тэднийг ангилах шаардлагагүй. Товчхондоо тийм хүмүүс үнэнийг эрэлхийлдэггүй. Тэд үнэнийг хүлээн авдаггүй, өөрсдийгөө эргэцүүлж, мэдэж авдаггүй, гэмших зүрх сэтгэлгүй, харин ч мунгинуу, будилсан итгэлээр Бурханд итгэдэг. Тэд ямар ч саад тотгор, үймээн самуун учруулалгүйгээр, өөрсдөөс нь Бурханы гэрийн шаардсан бүхнийг хийдэг. Тэднээс ингэж асуу: “Чи үзэлтэй юу?” “Үгүй.” “Завхарсан зан чанартай юу?” “Үгүй.” “Аврал хүртэхийг хүсдэг үү?” “Мэдэхгүй.” “Бурханы үг үнэн гэдгийг хүлээн зөвшөөрч байна уу?” “Мэдэхгүй.” Тэднээс юу ч асуусан, тэд мэдэхгүй гэж хариулна. Ийм хүмүүст ямар нэгэн асуудал байна уу? (Байна.) Асуудал байгаа ч тэд, энэ нь асуудал биш, үүнийг шийдвэрлэх шаардлагагүй гэж боддог. Библид “Гэвч чи халуун ч биш, хүйтэн ч биш бүлээн учраас Би чамайг амнаасаа нулимж гаргах болно” гэж хэлсэн байдаг. “Би чамайг амнаасаа нулимж гаргах болно” гэсэн энэ үг бол тийм хүмүүсийг зохицуулах зарчим юм; энэ нь тэдний үр дүн билээ. Хүйтэн ч биш, халуун ч биш байх гэдэг нь энэ хүмүүс ямар ч үзэл бодолгүй гэсэн үг; зан чанарын өөрчлөлт юм уу авралын асуудлыг чи тэдэнтэй хэчнээн их нөхөрлөсөн ч тэд хайхрамжгүй хэвээр үлдэнэ гэсэн үг. Энд буй “хайхрамжгүй” гэдэг нь юу гэсэн үг вэ? Тэд иймэрхүү хэрэг явдлыг сонирхдоггүй, тэр талаар сонсохыг хүсдэггүй гэсэн үг юм. Зарим хүн: “Ямар ч үзэл бодолгүй байх, эсвэл завхрал харуулахгүй байхын юу нь буруу юм бэ?” гэж хэлж магадгүй. Ямар дэмий балай үг вэ! Тэд бол сүнсгүй, үхсэн хүмүүс, хүйтэн ч биш, халуун ч биш бөгөөд Бурхан тэдэн дээр ажиллах ямар ч аргагүй. Аврагдаж чадахгүй хүмүүсийн тухайд бол Бурхан тэднийг зүгээр л нулимаад хаячихна. Бурхан тэдэн дээр ажиллахгүй, бид тийм хүмүүсийн талаар ямар ч үнэлгээ хийхгүй, зүгээр л үл тооно. Чуулганд тийм хүмүүс байвал үймээн учруулахгүй байгаа цагт тэд үлдэж болно—үймээн таривал тэднийг арилгана. Энэ нь шийдвэрлэхэд амархан зүйл. Үнэнийг хүлээн авч чаддаг, үнэнийг эрэлхийлэхийг хүсдэг, үүнд тодорхой хандлагаар ханддаг, завхарсан зан чанартайгаа хүлээн зөвшөөрдөг, аврагдаж чадах хүмүүст Миний үг чиглэдэг; Бурханы үгийг ойлгож, дуу хоолойг нь сонсож чадах хүмүүст, мөн Бурханы хоньдод Миний үг чиглэдэг—энэ хүмүүст Бурханы үг чиглэдэг. Бурханд хүйтэн ч биш, халуун ч биш ханддаг хүмүүст Бурханы үг чиглэдэггүй. Тийм хүмүүс үнэнийг сонирхдоггүй, Бурханы үг болон ажилд хүйтэн ч биш, халуун ч биш ханддаг. Тийм хүмүүсийг зохицуулах арга зам бол “Яв. Байгаа байдал чинь Надтай ямар ч хамаагүй” гэж хэлээд, тэднийг үл тоож, тэдэнд хичээл чармайлтаа дэмий үрэхгүй байх явдал юм.

Бид сая үнэнийг эрэлхийлэх сэдэвтэй холбоотой зарим сөрөг жишээг нөхөрлөлөө. Хүмүүс завхарсан зан чанарын илчлэлээ үгүйсгэх янз бүрийн шалтгаан, шалтаг, арга саамыг өөрийн эрхгүй үргэлж бодож олдог—мэдээж тэд бас завхарсан зан чанарынхаа оршин тогтнолыг үргэлж нууж, өөрсдийгөө болон бусдыг хууран мэхэлдэг. Эдгээр нь хүний мунхаг, мулгуу арга зам юм. Нэг талаар хүнийг шүүдэг Бурханы бүх үг үнэн гэдгийг хүмүүс хүлээн зөвшөөрдөг; нөгөө талаар тэд өөрсдөд нь завхарсан зан чанар, мөн түүнчлэн үнэнийг зөрчдөг эндүү ташаа зан авир байдгийг үгүйсгэдэг. Энэ бол тэд үнэнийг хүлээн авдаггүйн тодорхой илрэл юм. Чи завхарсан зан чанартайгаа үгүйсгэсэн ч, хүлээн зөвшөөрсөн ч, эсвэл завхарсан зан авир гаргасныхаа төлөө шалтаг, шалтгаан, хуурамч аргумент тоочсон ч бай хамаагүй—товчхондоо, хэрвээ үнэнийг хүлээн авдаггүй бол Бурханы авралыг хүртэж чадахгүй. Энэ нь маргаангүй. Үнэнийг огт эрэлхийлдэггүй хэн ч бай хэдэн жил итгэсэн нь хамаагүй, эцэстээ илчлэгдэж, таягдан хаягдана. Энэ үр дүн аймшигтай. Тун удалгүй гамшиг буун ирж, чи илчлэгдэх бөгөөд гамшиг ирэх үед чи айна. Чамд олон шалтаг, шалтгаан байж болох ч, эсвэл чи сайтар дүр эсгэж, чанд нуун далдалж болох ч үгүйсгэж болохгүй нэг баримт бий: Завхарсан зан чанар чинь бүрэн бүтэн, огт өөрчлөгдөөгүй байгаа. Чи өөрийгөө үнэхээр мэдэж чаддаггүй, жинхэнээсээ гэмших чадваргүй, эцэст нь өөрийгөө үнэхээр эргүүлж, Бурханд дуулгавартай байж чадахгүй бөгөөд Бурхан чиний талаарх бодлоо өөрчлөхгүй. Тэгвэл чи том асуудалд орох биш үү? Чи таягдан хаягдах аюулд орно. Тийм учраас ухаантай хүн бол эдгээр ухаангүй шалтаг, тэнэг шалтгаанаа орхиод, дүр эсгэж, нуун далдалдгаа болино. Тэд өөрсдийнхөө харуулдаг завхарсан зан чанартай зөв нүүр тулж, тэдгээрийг зохицуулж, шийдвэрлэх зөв арга барил ашиглаж, өөрсдийнхөө хийдэг, үйлддэг бүхнийг сайн үйл болгохоор чармайж, улмаар Бурхан тэдний талаарх бодлоо өөрчилнө. Хэрвээ Бурхан чиний талаарх бодлоо өөрчилбөл урьдын тэрслүү байдал, эсэргүүцлийг чинь үнэхээр цагаатгасан гэдгийг энэ нь нотолдог. Тэгээд чи амар амгалан, баяр хөөрийг мэдэрч, дарамттай санагдахаа больж, хүнд ачаанаас салсан мэт санагдана. Энэ мэдрэмж бол сүнсний чинь баталгаажуулалт юм; одоо чамд аврагдах найдлага бий. Энэ найдвар бол үнэний эрэл хайгуулдаа төлсөн төлөөс болон сайн үйлээрээ сольсон зүйл чинь юм. Энэ бол үнэнийг эрэлхийлж, сайн үйл бэлдсэнээр чиний хүрсэн үр дүн билээ. Эсрэгээрээ чи өөрийгөө хэдийнээ хангалттай ухаантай гэж бодоод, завхрал гаргах болгондоо өөрийгөө хамгаалж, зөвтгөх мундахгүй олон шалтгаан олж чаддаг. Завхарсан зан чанараа халхалж, нуун дарагдуулж, улмаар ямар ч завхрал харуулаагүй мэт үүнийгээ эргэцүүлж, мэдэхээс овжноор зайлсхийж чаддаг. Чи өөрийгөө нэлээд ухаантай гэж бодоод, Бурханы зохицуулсан янз бүрийн орчинд илчлэгдэхээс ахин дахин зайлсхийсэн. Чи өөрийгөө эргэцүүлээгүй, мэдэж аваагүй, үнэнийг олж аваагүй, Бурханаар төгс болгуулах олон боломжоо алдсан байх болно. Үүний үр дагавар юу байх вэ? Гэмшиж, аврал хүртэж чадах эсэхийг чинь одоохондоо хойш тавиад, хэрвээ Бурхан чамд ахин дахин гэмших боломж олгосон ч аль нь ч чамайг бодлоо өөрчлөхөд хүргэхгүй байлаа гэе, тэгвэл чи маш том асуудалд орно. Өөрийгөө хэр сайн хамгаалдаг чинь, хэр сайн харуулдаг чинь, хэчнээн сайн дүр эсгэдэг чинь, хэр сайн шалтаг тоочиж, өөрийгөө зөвтгөдөг чинь ямар хамаатай юм бэ? Бурхан чамд удаа дараа боломж олгоод ч бодлоо өөрчлөөгүй бол чи аюулд оржээ. Тэр нь ямар аюул болохыг чи мэдэх үү? Чи гөжүүдлэн завхарсан зан чанартаа шалтаг тоочсоор, үнэнийг эрэлхийлэхгүй байгаадаа шалтаг, шалтгаан хэлж, Бурханы шүүлт, Бурханы ажлыг эсэргүүцэж, голж байгаа мөртөө өөрийгөө тун дажгүй гэж бодож, мөс чанараа цэвэрхэн гэж үзэж байна. Чи Бурханы гэрийн хяналт, засалт, харьцалтыг хүлээн авахаас татгалзаж, Бурханы эсрэг тэрсэлсэн зүрх сэтгэлээр Бурханы шүүлт, гэсгээлт, авралаас дахин нэгэнтээ зайлсхийдэг—Бурхан аль хэдийн чамайг жигшиж, аль хэдийн чамайг орхисон атал чи өөрийгөө аврагдана гэж боддог. Чи аль хэдийн буруу замаар улам хол алхсан, аврагдах аргагүй болсон гэдгээ мэддэггүй гэж үү? Бурханы гэрт Бурхан хаанчилдаг. Чи Бурханыг эсэргүүцэж, элдэв янзын ёрын мууг үйлдэх үедээ Бурханы эрх мэдлийн гадна байдаг гэж бодож байна уу? Чи Бурханы шүүлт, гэсгээлтийг хүлээн авдаггүй, үнэн болон амийг олж аваагүй, чамд туршлагын гэрчлэл огт байхгүй. Үүний чинь төлөө Бурхан чамайг ялладаг. Чи өөртөө гай дуудаж байна. Энэ нь ердөө ч ухаалаг биш—харин мунхаглал, туйлын мунхаг хэрэг! Энэ бол сүйрэл! Бид үүнийг энд дэлгэлээ—хэрвээ чи итгэхгүй бол зүгээр л хүлээгээд хар. Чамд үнэнийг эрэлхийлэхгүй байх баахан шалтгаан байгаа бол, уран цэцэн үг, арга саам байгаа бол, хэн ч чамтай маргаад дийлэхгүй, ах эгч нар чамайг илчилж чадахгүй бол, чамайг зайлуулах үндэслэл чуулганд байхгүй бол Бурханы гэр чамд юу ч хийж чадахгүй гэж бодоогүй чинь дээр. Чи буруу бодож байна. Чи Бурхантай өрсөлдсөөр байгаа; хэр удаан Бурхантай өрсөлдөж чадахыг чинь Би харъя л даа! Өөрийнх нь ажил дууссаны дараа Бурхан сайныг шагнаж, мууг шийтгэх тэр өдрийг хүртэл чи Бурхантай өрсөлдсөөр байж чадах уу? Гамшгийн үеэр үхэхгүй, амьд үлдэнэ гэдэг баталгаа өгч чадах уу? Чи үнэхээр өөрийнхөө хувь заяаг захирдаг уу? Шалтаг, шалтгаан чинь чамд Бурханы гэрийн хяналт шалгалтаас хэсэг зуур зугтах боломж олгож магадгүй; хэсэг хугацаанд дөнгөн данган амь зуух боломж олгож магадгүй. Чи түр зуур хүмүүсийг хуурч, чуулганд дүр эсгэж, бусдыг мэхэлж, тэнд сандал бөглөх боломжтой ч Бурханы хяналт, шинжилтээс мултарч чадахгүй. Хүн үнэнтэй эсэхэд үндэслэн Бурхан хүний төгсгөлийг шийддэг; Тэр Өөрөө ажиллаж, шигшдэг. Чи ямар төрлийн хүн, эсвэл ямар диавол байх нь хамаагүй Бурханы шүүлт, яллалтаас зайлсхийж чадахгүй. Бурханы сонгосон хүмүүс үнэнийг ойлгож, ялган таних чадвартай болмогц хэн ч зугтаж чадахгүй бөгөөд тэр үед чамайг чуулганаас зайлуулна. Зарим хүн үүнд үнэмшихгүй, “Би Бурханы төлөө маш их гүйж, Бурханы төлөө маш их ажил хийж, их төлөөс төлсөн. Гэр бүл, гэрлэлтээ орхисон; залуу насаа Бурхан болон Бурханы ажлын төлөө зориулсан. Ажил мэргэжлээ орхиж, амьдралынхаа хагас эрч хүчийг зарцуулж, Бурханы хайрлах ерөөлийг гарцаагүй авна гэж бодсон. Үнэнийг эрэлхийлээгүй, огт хэрэгжүүлээгүйнхээ төлөө таягдан хаягдана гэж хэзээ ч төсөөлж байсангүй!” гэж дургүйцэн үглэнэ. Бурханы гэрт үнэн ноёрхдогийг чи мэдэхгүй гэж үү? Бурхан хэнийг шагнаж, хэнийг ерөөдөг нь тодорхой биш байна уу? Татгалзаж, зарлагадаж байгаа чинь жинхэнэ туршлагын гэрчлэлд хүргэсэн бол, мөн Бурханы ажлыг гэрчилдэг бол Бурхан чамайг шагнаж, ерөөнө. Татгалзаж, зарлагаддаг чинь жинхэнэ туршлагын гэрчлэл биш, Бурханы ажлын гэрчлэл бүр ч биш, харин өөрийгөө гэрчлэх гэрчлэл, ололт амжилтаа Бурханаар хүлээн зөвшөөрүүлэх гэсэн хүсэлт бол чи Паулынхтай адилхан замаар алхаж байна. Чи мууг үйлдэж, Бурханыг эсэргүүцэж байгаа бөгөөд Бурхан чамд “Мууг үйлдэгч чи Надаас холд!” гэж хэлнэ. Энэ нь юу гэсэн утгатай байх вэ? Чи сүйрч, гамшигт унаж, шийтгэгдэнэ гэдгийн нотолгоо байх болно. Чамд гай зовлон тулгарна. Паул байр суурь, хийсэн ажил, чадвар, билиг авьяасаараа тухайн үеийнхээ дундаж хүнээс илүү дээр байсан, гэхдээ юу болсон бэ? Паул Бурханд итгэхдээ эхнээсээ дуустал Бурхантай наймаа хийж, болзол тавихаар оролдож байсан; тэрээр Бурханаас шагнал, титэм нэхсэн. Эцэст нь үнэнээсээ гэмшээгүй, олон сайн үйл бэлдээгүй—мэдээж жинхэнэ туршлагын гэрчлэлтэй ч болоогүй. Жинхэнээсээ гэмшихгүйгээр Паул Бурханы өршөөлийг хүртэж чадах байсан уу? Өөрийнхөө талаарх Бурханы бодлыг өөрчилж чадах байсан уу? Тэгэх боломжгүй. Паул Эзэний төлөө бүх амьдралаа зориулсан ч антихристийн замаар алхаж, гэмшихээс бүрмөсөн татгалзсан учраас шагнуулаагүй төдийгүй, Бурханд шийтгүүлсэн. Түүнд тулгарсан үр дагавар сүйрэлд хүргэхүйц байсныг дурдахын ч хэрэггүй. Тиймээс хэрвээ чи үнэнийг эрэлхийлдэг хүн биш бол ядаж л бага зэрэг эрүүл ухаантай байж, Бурхантай маргахгүй байж, мөрийтэй тоглож байгаа мэт төгсгөл, хүрэх газраараа дэнчин тавихгүй байх ёстой гэдгийг Би одоо чамд тодорхой хэлье. Тэр нь Бурхантай наймаа хийхээр оролдож байгаа хэрэг бөгөөд энэ нь Бурханыг эсэргүүцэх арга зам юм. Бурханд итгэдэг ч Бурханыг эсэргүүцдэг хүмүүсийн төгсгөл яаж сайн байх юм бэ? Хүмүүс үхлийн өмнө хүмүүжилтэй болдог; учир зүй ойлгодоггүй хүмүүс үхлийн ирмэгт очих хүртлээ арга замаа орхихгүй. Аврагдах хамгийн шилдэг, хамгийн энгийн, ухаалаг арга барил бол хамаг шалтаг, шалтгаан, болзол нөхцөлөө орхиод, хөлөө газарт бат тавиад үнэнийг хүлээн авч, эрэлхийлж, улмаар өөрийнхөө талаарх Бурханы бодлыг өөрчлөх явдал юм. Бурхан чиний талаарх бодлоо өөрчлөх үед чамд аврагдах найдвар бий болно. Хүний аврагдах найдварыг Бурхан өгдөг бөгөөд Бурхан чамд энэ найдварыг өгөхийн урьдач нөхцөл нь чи Бурханыг дагаж, үнэнийг эрэлхийлэхийн тулд өөрийнхөө нандигнадаг бүхнийг орхиж, бүхнийг хаяад, Бурхантай наймаа хийх гэж оролдохгүй байх явдал билээ. Хөгшин залуу, эрэгтэй эмэгтэй, боловсролтой боловсролгүй байх чинь хамаагүй, хаана төрсөн чинь ч хамаагүй. Бурхан эдгээр зүйлийн алийг ч хардаггүй. “Би сайхан ааштай, тэвчээртэй, хүлээцтэй, хайр энэрэлтэй. Хэрвээ би эцсээ хүртэл тэвчээртэй байх юм бол тэр нь миний талаарх Бурханы бодлыг өөрчилнө” гэж чи хэлж магадгүй. Эдгээр зүйл нэмэргүй. Бурхан чиний ааш араншин, зан төлөв, боловсрол, эсвэл насыг хардаггүй, хэчнээн их зовж, хэчнээн их ажил хийсэн чинь ч хамаагүй. Бурхан чамаас “Энэ олон жил Бурханд итгэхдээ зан чанар чинь өөрчлөгдсөн үү? Чи юуны дагуу амьдардаг юм бэ? Чи үнэнийг эрэлхийлсэн үү? Бурханы үгийг хүлээн авсан уу?” гэж асууна. “Би тэрийг сонссон, хүлээн авсан” гэж чи хэлэх байх. Дараа нь Бурхан чамаас “Чи сонсож, хүлээн авсан юм бол завхарсан зан чанар чинь шийдвэрлэгдсэн үү? Чи үнэхээр гэмшсэн үү? Бурханы үгийг үнэхээр дуулгавартай дагаж, хүлээн авсан уу?” гэж асууна. Чи: “Би зовж, төлөөс төлсөн; өөрийгөө зарлагадаж, аливаа зүйлийг орхисон, тахил өргөсөн—хүүхдүүдээ ч Бурханд өргөн барьсан” гэж хариулна. Чиний бүх тахил нэмэргүй. Тийм зүйлсийг тэнгэрийн хаанчлалын ерөөлөөр арилжих юм уу өөрийнхөө талаарх Бурханы бодлыг өөрчлөхөд ашиглаж болохгүй. Өөрийнхөө талаарх Бурханы бодлыг өөрчилж болох цорын ганц арга зам бол үнэнийг эрэлхийлэх замаар алхах явдал юм. Өөр сонголт байхгүй. Авралын тухайд бол хүн завшааныг ашиглаж, ов мэхтэй байж болохгүй, арын хаалга гэж үгүй. Ойлгов уу? Чи үүнийг тодорхой ойлгох ёстой. Энэ талаар бүү будил—чи будиллаа ч Бурхан будилахгүй. Тэгвэл одоогоос эхлээд юу хийх ёстой вэ? Хандлагаа өөрчил, үзэл бодлоо өөрчил, юу ч хийж байсан, Бурханы үгийг үндэс сууриа болго. Хүний бүтээсэн “сайн сайхан”, хүний шалтаг, хүний гүн ухаан, мэдлэг, ёс суртахуун, ёс зүй, бүр мөс чанар ч, хүний ёс жудаг, нэр төр гэгч нь ч үнэнийг орлож чадахгүй. Эдгээр зүйлийг хойш тавиад, зүрх сэтгэлээ тайвшруулж, биеэ авч явах байдал, үйлдлийнхээ үндэс суурийг Бурханы үгээс ол. Ингэх явцдаа хүний завхарсан зан чанарын янз бүрийн талыг илчилсэн Бурханы илчлэлийг Бурханы үгээс олж, өөрийгөө тэдгээртэй харьцуулаад, завхарсан зан чанараа шийдвэрлэ. Өөрийгөө аль болох хурдан мэдэж авч, завхралаас ангижрахаар чармай, гэмшиж, өөрийгөө эргүүлэхээр яаравчил. Ёрын муугаа орхиж, биеэ авч явах байдал, үйлдэлдээ үнэний зарчмыг эрж хай, бүгдийг нь Бурханы үгэнд тулгуурла—чи эдгээр зүйлийг хүний үзэл, төсөөлөлд тулгуурлаж яасан ч болохгүй. Чи яавч Бурхантай наймаа хийхээр оролдох ёсгүй; шалихгүй зовлон, золиослолоо Бурханы шагнал, ерөөлөөр арилжихаар оролдох ёсгүй. Тийм тэнэг юм хийхээ боль, Бурхан чамд уурлаж, чамайг харааж, чамайг устгах вий. Ойлгомжтой юу? Та нар үүнийг ойлгов уу? (Ойлголоо.) За тэгвэл цаашдаа үүнийг сайтар тунгаан бодооорой.

Дөнгөж сая бидний нөхөрлөсөн бүх юм үнэний эрэл хайгуултай холбоотой байсан ба хэдий бид үнэнийг эрэлхийлэх гэж юу гэсэн үг вэ гэсэн ухагдахууны асуултад тодорхой хариулт өгөөгүй ч үнэний эрэл хайгуулын талаарх хүний янз бүрийн буруу ойлголт, эндүү ташаа мэдлэг, түүнчлэн үнэнийг эрэлхийлэхэд тулгардаг янз бүрийн бэрхшээл, асуудлын талаар бага зэрэг нөхөрлөлөө. Эцэст нь Би үнэнийг эрэлхийлэх гэж юу гэсэн үг болохыг, мөн үнэний эрэл хайгуулын илрэл юу болохыг, үнэнийг эрэлхийлэх хэрэгжүүлэлтийн зам яг юу болохыг нэгтгэн дүгнэмээр байна. Тэгвэл үнэнийг эрэлхийлэх гэж яг юу гэсэн үг вэ? Үнэнийг эрэлхийлэх нь эхлээд Бурханы үгийг хэрэгжүүлж, туулж, дараа нь Бурханы үгийг туулах үйл явцаар дамжуулан үнэний талаарх ойлголтод хүрч, үнэний бодит байдалд орж, Бурханыг үнэхээр мэддэг, дуулгавартай дагадаг хүн болох явдал юм. Тэр нь үнэнийг эрэлхийлснээр хүрэх эцсийн үр дүн билээ. Мэдээж үнэний эрэл хайгуул нь алхамтай үйл явц бөгөөд хэд хэдэн үе шатанд хуваагддаг. Чи Бурханы үгийг уншиж, тэдгээр нь үнэн болон бодит байдал гэдгийг олж мэдэх үедээ Бурханы үгээр өөрийгөө эргэцүүлж, өөрийгөө танин мэдэж эхэлнэ. Чи маш тэрслүү гэдгээ, маш их завхрал гаргадаг гэдгээ харна. Чи үнэнийг хэрэгжүүлж, Бурханд дуулгавартай байж чаддаг болохыг хүсэн эрмэлзэж, үнэний төлөө чармайж эхэлнэ. Тэр нь чухамдаа өөрийгөө эргэцүүлж, мэдэж авснаас үүдэн гардаг үр дүн юм. Тэр цагаас хойш чиний амийн туршлага эхэлдэг. Чи өөрийнхөө завхарсан зан чанараас үүдэн гардаг байр байдал, асуудлуудыг судалж, шинжилж эхлэх нь үнэнийг эрэлхийлж эхэлсэн гэдгийг чинь нотолдог. Чи тулгарсан аливаа асуудал, харуулсан аливаа завхралаа идэвх санаачилгатайгаар эргэцүүлж, шинжилж чадна. Эдгээр нь үнэхээр завхралын илрэл, завхарсан зан чанар гэдгийг ухаарах үедээ чи аяндаа үнэнийг эрэлхийлж, тэр асуудлуудыг шийдвэрлэж эхэлнэ. Амийн оролт өөрийгөө эргэцүүлэхээс эхэлдэг; энэ нь үнэнийг эрэлхийлэхийн эхний алхам юм. Үүний яг дараа өөрийгөө эргэцүүлж, мэдэж авснаар дамжуулан чи Бурханы илчлэлтийн бүх үг бодит баримттай нийцдэгийг харна. Тэгээд чин сэтгэлээсээ тэдгээрт захирагдаж, Бурханы үгийн шүүлт, гэсгээлтийг хүлээн авч чадна. Тэр нь үнэнийг эрэлхийлэхийн хоёр дахь алхам юм. Хүний завхарсан зан авирыг илчилсэн Бурханы үгийг ихэнх хүн хүлээн авч чаддаг боловч хүний завхарсан мөн чанарыг илчилсэн Бурханы үгийг тийм ч амархан хүлээн авч чадахгүй. Бурханы үгийг уншсаныхаа дараа тэд өөрсдийнх нь завхрал асар гүн гүнзгий гэдгийг хүлээн зөвшөөрдөггүй; харин хүний завхарсан зан авирыг илчилсэн Бурханы үгийг л хүлээн зөвшөөрдөг. Үүнээс болоод тэд Бурханы шүүлт, гэсгээлтийг чин сэтгэлээсээ хүлээн авч чаддаггүй. Харин ч тэдгээрийг үл тоомсорлодог. Зарим хүн: “Би цөөн хэдэн завхарсан зан авиртай ч зарим нэг сайн зүйл хийж чадна. Би бол сайн хүн, Сатанд харьяалагддаггүй. Би Бурханд итгэдэг учраас Бурханых байх ёстой” гэдэг. Энэ дэмий үг биш үү? Чи хүний ертөнцөд төрж, Сатаны нөлөөлөл дор амьдарч, уламжлалт соёлын боловсролыг хүлээн авсан. Чиний төрөлхийн өв уламжлал болон сурсан мэдлэг Сатанаас үүдэлтэй. Чиний дээдлэн хүндэлдэг агуу, алдартай хүмүүс бүгд Сатанд харьяалагддаг. Сатанд харьяалагддаггүй гэж хэлснээрээ чи Сатаны завхралаас мултрах уу? Энэ нь жаахан хүүхдүүд ам нээх цагаасаа л худал хэлж, бусдыг доромжилдогтой яг адилхан. Хэн тэдэнд ингэж зааж өгсөн бэ? Хэн ч заагаагүй. Энэ нь Сатаны завхралын үр дагавраас өөр юу байх юм бэ? Эдгээр нь бодит баримт. Хүмүүс сүнсний ертөнцийн Сатан болон муу ёрын сүнснүүдийг харж чадахгүй, харин амьд чөтгөрууд болон диаволын хаад хүний ертөнцийн хаа сайгүй байдаг. Тэд бүгдээрээ Сатаны биелэл. Энэ бол бүх хүний хүлээн зөвшөөрөх ёстой баримт юм. Үнэнийг ойлгодог хүмүүс эдгээрийг нэвт харж чадна, Бурханы илчлэлтийн бүх үг бодит баримт гэдгийг хүлээн зөвшөөрч чадна. Зарим хүн өөрийгөө мэдэх талаар ярьж болох ч Бурханы үгэнд илчлэгдсэн завхрал нь бодит баримт гэдгийг, эсвэл Бурханы үг үнэн гэдгийг хэзээ ч хүлээн зөвшөөрдөггүй. Энэ нь үнэнийг хүлээн авч чадахгүй байгаатай адилхан. Хэрвээ хүн завхарсан зан чанартай гэдгээ хүлээн зөвшөөрөхгүй бол чин сэтгэлээсээ гэмшиж чадахгүй. Мэдээж бүх хүн завхарсан зан чанартай гэдэг баримтыг хүлээн зөвшөөрч, хүлээн авахын тулд хүн Бурханы ажлыг хэсэг хугацаанд туулах ёстой. Олон завхарсан зан чанар харуулсныхаа дараа тэд аяндаа тэрхүү баримтын өмнө дуулгавартайгаар толгой гудайлгана. Тэд хүнийг илчилж, шүүж, ялладаг Бурханы бүх үг бодит баримт, үнэн гэдгийг хүлээн зөвшөөрч, тэдгээрийг бүрэн хүлээн авахаас өөр сонголтгүй байх болно. Бурханы үгээр байлдан дагуулагдах гэдэг нь энэ юм. Хүмүүс Бурханы үгийн үндсэн дээр завхарсан зан чанар, завхарсан мөн чанараа мэдэж авч, сатанлаг зан чанартай гэдгээ, мөн завхрал нь гүн гүнзгий гэдгийг хүлээн зөвшөөрч чадвал Бурханы шүүлт, гэсгээлтийг бүрэн дүүрэн хүлээн авч, дуулгавартай дагаж чадна. Тэд хүн төрөлхтнийг илчилж, шүүдэг Бурханы үг хэчнээн хатуу, сэтгэл шархлуулам байсан ч дуулгавартай дагахад бэлэн байх болно. Чи Бурханы үг завхарсан хүн төрөлхтнийг хэрхэн тодорхойлж, ангилж, ялладгийг, түүнчлэн завхарсан хүн төрөлхтнийг хэрхэн шүүж, илчилдгийг бага зэрэг ойлгож, мэдэх үедээ, Бурханы үгийн шүүлт, гэсгээлтийг үнэхээр хүлээн авч, завхарсан зан чанар болон завхарсан мөн чанараа танин мэдэж эхлэх үедээ, өөрийнхөө завхарсан зан чанар, Сатан, махан биеэ үзэн ядаж эхлэх үедээ—үнэнийг олж авч, хүн шиг амьдарч, Бурханыг үнэхээр дуулгавартай дагадаг хүн болохыг хүсэн хүлээх үедээ—зан чанартаа өөрчлөлт гаргахаар эрэлхийлэхэд анхаарлаа төвлөрүүлж эхэлнэ. Энэ нь үнэнийг эрэлхийлэх гурав дахь алхам юм.

Өөрийгөө үнэхээр мэдэх гэдэг нь Бурханы үгэнд үндэслэн завхарсан зан чанараа эргэцүүлж, мэдэж авч, улмаар завхарсан мөн чанар болон завхралынхаа үнэн мөнийг мэддэг болох явдал юм. Ингэх үедээ хүмүүс хүн төрөлхтний завхрал асар гүн гүнзгий болохыг тов тодорхой харна—хүн төрөлхтөн хүний төрхтэй амьдардаггүй, зөвхөн завхарсан зан чанарыг л амьдран харуулдаг, хүн төрөлхтөнд бүр өчүүхэн төдий ч мөс чанар, эрүүл ухаан байхгүй гэдгийг тэд харна. Аливаа зүйлийн талаарх хүмүүсийн үзэл бодол бүгд Сатаных, нэг нь ч зөв биш, эсвэл үнэнтэй нийцдэггүй, хүмүүсийн дур сонирхол, эрэл хайгуул, сонгосон зам нь бүгд Сатаны хортой холилдсон байдаг, эдгээр нь бүгд хүний хэрээс хэтэрсэн хүсэл, ерөөл хүртэх санаархлыг агуулдаг гэдгийг тэд харна. Хүний гаргадаг зан чанар нь яг нарийндаа Сатаны зан чанар, уг чанар, мөн чанар гэдгийг харна. Ийм хэмжээнд өөрийгөө мэдэх нь энгийн хэрэг биш; Бурханы үгийн үндсэн дээр л үүнд хүрч болно. Хэрвээ хүн үүнийг уламжлалт соёлын ёс суртахууны онол, үг хэллэг, бодол санаанд үндэслэн хийвэл өөрийгөө үнэхээр мэддэг болж чадах уу? Яавч үгүй. Завхарсан зан чанар чинь эдгээр сатанлаг гүн ухаан болон онолоос үүдэлтэй. Сатанд харьяалагддаг эдгээр зүйлд үндэслэн өөрийгөө мэдэж авах нь утгагүй хэрэг биш үү? Энэ нь шал дэмий байх биш үү? Тиймээс өөрийгөө мэдэх нь Бурханы үгэнд үндэслэх ёстой. Бурханы үг л үнэн, Бурханы үг л бүх хүн, хэрэг явдал, зүйлийг хэмжих шалгуур юм. Хэрвээ чи Бурханы үг бол үнэн, тэдгээр нь бүх хүн, хэрэг явдал, зүйлийг хэмжих цорын ганц зөв үндэс суурь гэдгийг үнэхээр харах юм бол урагшлах замтай байна. Тэгээд чи гэрэлд амьдарч чадна, өөрөөр хэлбэл энэ нь Бурханы өмнө амьдрах явдал юм. Хүмүүс Бурханы үгээс өөрсдийнхөө завхарсан мөн чанарыг үнэхээр мэдэж авах үедээ дараа нь хэрхэн авирлаж, хэрэгжүүлэх вэ? (Тэд гэмшинэ.) Зөв. Хүн уг чанар, мөн чанараа мэдэж авах үед зүрх сэтгэлд нь аяндаа харуусал төрж, гэмшиж эхэлнэ. Энэ нь тэд завхарсан зан чанараасаа ангижрахаар эрэлхийлж, сатанлаг зан чанараар амьдрахаа болино гэсэн үг юм. Харин тэд Бурханы үгийн дагуу амьдарч, биеэ авч явж, Бурханы зохион байгуулалт, зохицуулалтад захирагдаж чадна. Энэ нь жинхэнэ гэмшил юм. Энэ бол үнэний эрэл хайгуулын дөрөв дэх алхам билээ. Та нар жинхэнэ гэмшил гэж юу болохыг одоо бүгд тодорхой ойлгосон болохоор үүнийг хэрхэн хэрэгжүүлэх ёстой вэ? Эргэлт хийж хэрэгжүүл. Энэ нь сатанлаг зан чанараар амьдралгүй, өөрийнхөө зууралддаг, зөв гэж боддог зүйлсийг хаяж, Бурханы үгийн дагуу үнэнийг хэрэгжүүлэхэд бэлэн байна гэсэн үг юм. Эргэх гэдэг нь ийм утгатай. Тодруулж хэлбэл, чи эхлээд өөрийгөө үгүйсгэж, бодол, санаа, үйлдэл, үйл хэрэг чинь үнэнтэй нийцэж байгаа эсэхийг, хэрхэн бий болсныг Бурханы үгэнд үндэслэн тодорхойлох ёстой. Эдгээр зүйл завхарсан зан чанарт харьяалагддаг, сатанлаг гүн ухаанаас гаралтай гэж тодорхойлбол чи тэдгээрийг яллаж, хараасан хандлага баримтлах ёстой. Ингэх нь махан бие болон Сатаныг хаяхад тус дөхөм болдог. Энэ ямархуу зан авир вэ? Энэ нь завхарсан зан чанараа үгүйсгэж, орхиж, татгалзаж, хаяж байгаа хэрэг биш үү? Өөрийнхөө зөв гэж боддог зүйлийг үгүйсгэж, ашиг сонирхлоо орхиж, буруу санаа зорилгоо хаяж, улмаар замаа эргүүлэх нь тийм ч энгийн биш, үүнд олон нарийн ширийн зүйл байгаа. Хэрвээ чи гэмшихэд бэлэн байгаа ч зүгээр л ингэж хэлээд, завхарсан зан чанараа үгүйсгэж, орхиж, татгалзаж, хаядаггүй бол энэ нь гэмшлийн илрэл биш бөгөөд гэмшилд хараахан бодитоор ороогүй байна. Жинхэнэ гэмшил яаж харагддаг вэ? Нэгдүгээрт, өөрийнхөө зөв гэж боддог зүйлсийг, жишээлбэл өөрийнхөө үзэл, Бурханд тавих шаардлага, түүнчлэн аливааг үзэх үзэл бодол, асуудлыг шийдвэрлэх арга барил, арга зам, хүний туршлага гэх мэт зүйлсийг үгүйсгэ. Энэ бүх зүйлийг үгүйсгэх нь чин сэтгэлээсээ гэмшиж, Бурхан руу эргэх тодорхой хэрэгжүүлэлт юм. Чи эндүү ташаа зүйлсийг нэвт харж, үгүйсгэж байж л орхиж чадна. Чи эдгээр зүйлийг үгүйсгэдэггүй, сайн, зөв зүйл гэж бодсоор байдаг бол бусад хүн орхи гэж хэлсэн ч тэдгээрийг орхиж чадахгүй. Чи: “Би өндөр боловсролтой, баялаг туршлагатай. Эдгээр зүйл зөв гэж боддог, яахаараа тэрийг орхих ёстой юм бэ?” гэж хэлнэ. Хэрвээ чи өөрийнхөө арга замтай зууралдаж, тууштай байвал үнэнийг хүлээн авч чадах уу? Энэ нь огтхон ч амархан байхгүй. Хэрвээ чи үнэнийг олж авахыг хүсдэг бол эхлээд өөрийнхөө зөв, эерэг гэж боддог зүйлсийг үгүйсгэж, дараа нь тэдгээр нь мөн чанартаа сөрөг, Сатанаас гаралтай, бүгд өнгөн дээрээ үнэмшилтэй төөрөгдөл—сатанлаг зүйлстэй зууралдах нь чамайг ёрын мууг үйлдэж, Бурханыг эсэргүүцээд, эцэст нь шийтгүүлж, устгагдахад л хүргэнэ гэдгийг тодорхой харах ёстой. Сатан хүнийг завхруулдаг бодол санаа, хор нь хүнийг сүйрэлд хөтлөх чадвартай гэдгийг тодорхой харж чадвал чи тэдгээрийг бүрэн орхиж чадна. Мэдээж үгүйсгэх, орхих, татгалзах, хаях гэх мэт нь Сатаны хүчин болон уг чанарын эсрэг, түүнчлэн хүмүүсийг төөрөлдүүлэхдээ Сатаны ашигладаг гүн ухаан, логик, бодол санаа, үзэл бодлын эсрэг хүний ашигладаг бүх хандлага, арга барил юм. Жишээлбэл: махан биеийн ашиг сонирхлоо орхих; махан биеийн дур сонирхол, эрэл хайгуулыг орхих, Сатаны гүн ухаан, бодол, тэрс үзэл, төөрөгдлөөс татгалзах; Сатаны нөлөөлөл, ёрын муу хүчнийг хаях. Энэ цуврал хэрэгжүүлэлт нь бүгд хүмүүс гэмшлийг хэрэгжүүлж болох арга барил, зам билээ. Жинхэнэ гэмшилд орохын тулд хүн асар олон үнэнийг ойлгох ёстой, тэгж байж л өөрсдийгөө бүрэн үгүйсгэж, махан биеэ хаяж чадна. Тухайлбал чи өөрийгөө мэдлэгтэй, арвин туршлагатай, мөн Бурханы гэрийн авьяастан, тэнд асар хэрэгтэй байх учиртай гэж боддог байлаа гэе. Гэхдээ хэдэн жил үнэний тухай номлол сонсож, зарим үнэнийг ойлгосныхоо дараа чи мэдлэг, эрдэм чинь үнэ цэнгүй, Бурханы гэрт өчүүхэн төдий ч нэмэргүй гэдгийг мэдэрнэ. Мөн үнэн болон Бурханы үг л хүмүүсийг аварч чадна, үнэн л хүний амь байж чадна гэдгийг мэдэрнэ. Хүн хэчнээн мэдлэг, туршлагатай байх нь хамаагүй, үнэнтэй гэсэн үг биш, хүний зүйлс хүний үзэлтэй хэчнээн нийцэх нь хамаагүй, тэр нь үнэн биш гэдгийг чи мэдэрдэг болно. Тэдгээр нь бүгд Сатанаас гаралтай, бүгд үнэнтэй ямар ч хамаагүй сөрөг зүйл гэдгийг ухаарна. Чи хэчнээн боловсролтой, мэдлэгтэй, туршлагатай ч бай, сүнслэг хэрэг явдлыг ойлгодоггүй, үнэнийг ойлгож чаддаггүй бол энэ нь нэмэргүй. Чамайг удирдагчаар ажиллуулбал чи үнэний бодит байдалгүй байна, бас асуудлыг шийдвэрлэж чадахгүй. Туршлагын гэрчлэлийн нийтлэл бичүүлбэл чи үгээр илэрхийлж чадахгүй. Бурханыг гэрчлүүлбэл чи Бурханы талаар мэдэхгүй. Чамаар сайн мэдээ түгээлгэвэл чи хүмүүсийн үзлийг шийдвэрлэхийн тулд үнэнийг нөхөрлөж чадахгүй. Хэрвээ шинээр ирэгсдийг услуулбал чи үзэгдлийн үнэнийг тодорхой мэдэхгүй, ердөө хоосон сургаалын үг, хэллэгийг номлож л чадна. Чи өөрийнхөө үзлийг шийдвэрлэж чадахгүй бол яаж шинээр ирэгсдийн үзлийг шийдвэрлэж чадах юм бэ? Чи ийм ажлын алийг нь ч хийж чадахгүй—тэгвэл чи юу хийж чадах вэ? Чамаас хөдөлмөрлөхийг хүсэх юм бол авьяасыг чинь дэмий үрлээ гэж чи бодно. Чи өөрийгөө авьяастай гэж хэлдэг мөртөө ямар ч ажлыг зохицуулж чаддаггүй, ямар ч үүргийг сайн гүйцэтгэж чаддаггүй—тэгээд чиний хийж чадах зүйл яг юу юм бэ? Бурханы гэр чамайг ашиглахыг хүсэхгүй байгаа юм биш, харин чи л гүйцэтгэх ёстой үүргээ гүйцэтгээгүй. Үүнийхээ төлөө чуулганыг буруутгаж болохгүй. Гэхдээ чи одоо ч гэсэн “Бурхан хүнээс дэндүү ихийг хүлээж байгаа биш үү? Эдгээр шаардлага надаас давсан юм байна. Яагаад надаас ийм ихийг шаарддаг юм бэ?” гэж бодож байж магадгүй. Хэрвээ хүн Бурханы талаар ийм том буруу ойлголт тээдэг бол тэрээр Бурханыг мэддэггүй, үнэнийг өчүүхэн төдий ч ойлгодоггүй гэдгийг энэ нь нотолдог. Чи өөрийнхөө үзэл бодлыг зөв, өөрчлөх шаардлагагүй гэж боддог, Бурханы үг үнэн гэдгийг онолын хувьд л хүлээн зөвшөөрдөг ч зууралдаж буй хог новшоо хаяж чаддаггүй бол үнэнийг хараахан ойлгоогүйг чинь энэ нь харуулдаг. Чи Бурханы өмнө очиж, үнэнийг илүү их эрж хайх ёстой, Бурханы үгийг илүү их уншиж, илүү олон номлол, нөхөрлөл сонсох ёстой, тэгвэл чи Бурханы үг бол үнэн гэдгийг аажмаар ойлгож авна. Хүний хувьд, үнэн болон Бурханд хандахдаа эхлээд дуулгавартай байх ёстой. Энэ бол хүний хүлээсэн үүрэг. Хэрвээ чи эдгээр зүйлийг ойлгож чаддаг бол замаа эргүүлж байна гэсэн үг юм. Замаа эргүүлэх нь гэмшлийг хэрэгжүүлэх зам; нэгэнтээ зөв гэж бодож байсан, Сатанаас үүдэлтэй зүйлсийг бүрэн орхиод, өөрийнхөө явах шинэ замыг сонгох явдал билээ. Энэ бол Бурханы шаардлага болон үнэний зарчмын дагуу Бурханы үгийг хэрэгжүүлж, үнэнийг эрэлхийлэх замаар алхах явдал. Замаа эргүүлэх гэдгийн утга учир энэ юм. Энэ нь үнэхээр Бурханы өмнө очиж, гэмшлийн бодит байдалд орох явдал мөн. Хүн үнэнийг хэрэгжүүлж чаддаг бол тэрээр үнэний бодит байдалд орж эхэлсэн, үнэхээр гэмшсэн нь дамжиггүй. Хүнийг үнэхээр гэмших үед л авралын замд хөл тавьсан гэж хэлж болно. Энэ нь үнэнийг эрэлхийлэх дөрөв дэх алхам юм.

Хүн үнэхээр гэмших үедээ үнэнийг эрэлхийлэх замд орчихсон, Бурханы ажлын талаар үндсэндээ ямар ч үзэл, буруу ойлголт өвөрлөхгүй, Бурханы шүүлт, гэсгээлтэд захирагдахад бэлэн байх бөгөөд Бурханы ажлыг албан ёсоор туулж эхэлнэ. Хүн анх Бурханд итгэдэг болохоос эхлээд Бурханы шүүлт, гэсгээлтийг албан ёсоор туулах хүртэл урт хугацааны шилжилтийн үе байдаг. Энэхүү шилжилтийн үе нь хүн Бурханд итгэж эхлэхээс үнэхээр гэмших хүртэл явагддаг. Хэрвээ хүн үнэнийг хайрладаггүй бол Бурханы шүүлт, гэсгээлтийг ч, үнэнийг ч огт хүлээн авахгүй бөгөөд өөрсдийгөө мэдэж хэзээ ч чадахгүй. Тийм хүмүүс таягдан хаягдана. Хэрвээ хүн үнэнийг хайрладаг бол Бурханы үгийг уншсан ч, номлол сонссон ч үнэхээр ямар нэг зүйл олж авч, Бурханы ажил бол хүнийг аврах ажил гэдгийг мэдэж, өөрсдийнхөө ойлгодог үнэнд тулгуурлан өөрсдийгөө эргэцүүлж, мэдэж чадна; тэд завхарсан зан чанараа улам их үзэн ядаж, үнэнийг улам бүр сонирхох ба өөрийн мэдэлгүй өөрсдийгөө үнэхээр мэдэж авч, жинхэнээсээ харамсаж, гэмшинэ. Үнэнийг хайрладаг хүмүүс Бурханы үгийг уншиж, номлол сонсохдоо аяндаа ийм үр дүнд хүрдэг. Тэд аажмаар өөрсдийгөө мэдэж авч, жинхэнэ гэмшилд хүрдэг. Хүн жинхэнээсээ гэмшмэгцээ хэрхэн хэрэгжүүлэх ёстой вэ? Бүх зүйлээс үнэнийг эрж хайх ёстой; өөрт нь юу ч тохиолдсон, Бурханы үгэнд үндэслэн хэрэгжүүлэлтийн зарчим болон замыг олж, дараа нь үргэлжлүүлэн үнэнийг хэрэгжүүлж эхэлж чаддаг байх ёстой. Энэ бол үнэнийг эрэлхийлэх тав дахь алхам юм. Үнэнийг эрж хайхын зорилго юу вэ? Үнэнийг хэрэгжүүлж, Бурханд дуулгавартай болох. Гэхдээ үнэнийг хэрэгжүүлэхийн тулд хүн үүнийг зарчмын дагуу хийх ёстой. Тэр нь дангаараа үнэний үнэн зөв хэрэгжүүлэлт юм; гагцхүү тэр нь л хүнд Бурханы сайшаалыг хүртэх боломж олгоно. Тиймээс үнэний зарчмын дагуу үйлдэж чаддаг байна гэдэг нь үнэнийг эрэлхийлээд хүрэх учиртай үр дүн юм. Энэ алхамд хүрэх нь хүн үнэнийг хэрэгжүүлэх бодит байдалд орсон гэсэн үг. Үнэнийг эрж хайх нь хүний завхарсан зан чанарыг шийдвэрлэхийн төлөө байдаг. Хүн үнэнийг хэрэгжүүлж чаддаг болох үед завхарсан зан чанар нь аяндаа арилж, үнэний хэрэгжүүлэлт нь Бурханы шаардсан үр дүнд хүрдэг. Тэр нь жинхэнэ гэмшлээс үнэнийг эрэлхийлэх хүртэлх үйл явц юм. Урьд нь завхарсан зан чанар дотор амьдарч байсан нь Сатаны эрх мэдэл дор амьдарч байсан хэрэг бөгөөд бүх үйлдэл, зан авир нь Бурханд яллагдаж, жигшигдэж байсан; одоо үнэнийг хүлээн авч чаддаг болж, үнэхээр гэмшиж, үнэнийг хэрэгжүүлж, Бурханд дуулгавартай байж чаддаг болж, Бурханы үгээр амьдарч байгаа нь мэдээж Бурханы сайшаалд нийцдэг. Үнэнийг эрэлхийлдэг хүмүүс үргэлж өөрсдийгөө эргэцүүлэх ёстой. Тэд завхарсан зан чанараа хүлээн зөвшөөрч, Бурханы шүүлт, гэсгээлтийг хүлээн авах ёстой, завхарсан мөн чанараа үнэхээр мэдэж авч, харамссан зүрх сэтгэлтэй болох ёстой; гэмшсэнийхээ дараа эхлээд бүх зүйлээс үнэнийг эрж хайж, үнэний зарчмын дагуу хэрэгжүүлж, Бурханд дуулгавартай болох ёстой. Үнэнийг эрэлхийлж, амийн оролтоо аажмаар гүнзгийрүүлснээр үүнд хүрч болно. Хэрвээ хүн өөрийгөө үнэхээр мэддэггүй бол Бурханы шүүлт, гэсгээлтэд захирагдаж, жинхэнээсээ гэмших боломжгүй. Хэрвээ хүн үнэхээр гэмшдэггүй бол сатанлаг зан чанараар үргэлжлүүлэн амьдарна. Хэчнээн олон жил Бурханд итгэсэн ч түүнд жинхэнэ өөрчлөлт гарахгүй. Зан авир нь бага зэрэг өөрчлөгдөнө; тэгээд л тэр. Үнэнийг эрэлхийлдэггүй хүмүүс үнэнийг амиа болгон хүлээн авах боломжгүй учраас тэдний үйлдэл, зан авир завхарсан зан чанарын илчлэл хэвээр байж, эдгээр зүйл үнэнтэй нийцэлгүй, Бурханыг эсэргүүцдэг байх нь тодорхой. Үнэнийг эрэлхийлдэг хүмүүс үнэнийг амиа болгон хүлээн авч чадна, завхарсан зан чанараа хаяж, үнэнийг хэрэгжүүлж, Бурханд үнэхээр дуулгавартай болж чадна. Үнэнийг эрэлхийлдэг хүмүүс өөрсдөд нь ойлгомжгүй зүйл тохиолдох үед үнэнийг эрж хайна. Тэд өөрсдийнхөө төлөө явуулга хийхээ больж, Бурхантай нийцэлтэй зүрх сэтгэлээр бүх ёрын муугаас зайлна. Үнэнийг эрэлхийлдэг хүмүүс Бурханд улам дуулгавартай болж, Бурханаас эмээж, муугаас зайлж, улам л хүн шиг амьдардаг болж чадна. Үнэнийг эрэлхийлдэггүй хүмүүс тэгж өөрчлөгдөх боломжгүй. Үнэнийг эрэлхийлдэггүй хүмүүс юуг эрэлхийлдэг вэ? Тэд нэр алдар, ашиг хонжоо, байр суурь эрэлхийлдэг; ерөөл, шагнал эрэлхийлдэг. Тэдний амбиц, хүсэл нь улам ихэсдэг, амьдрал нь зөв зорилгогүй байдаг. Тэд юу эрэлхийлэх дуртай нь хамаагүй, зорилгодоо хүрч чадахгүй бол бодлоо өөрчлөх нь бүү хэл, бууж өгөхгүй. Нөхцөл байдал нь бүрдэж, орчин нь тохиромжтой болмогц тэд мууг үйлдэж чадна, Бурханыг эсэргүүцэж, бие даасан хаанчлал байгуулахаар оролдож чадна. Учир нь тэд Бурханыг хүндлэх зүрх сэтгэлгүй, Бурханд дуулгавартай байдаггүй бөгөөд эцэст нь төрөл бүрийн мууг үйлдэж, Бурханаас урвасныхаа төлөө Бурханаар устгуулж л чадна. Үнэнийг эрэлхийлдэггүй бүх хүн бол үнэнээс залхдаг хүмүүс бөгөөд үнэнээс залхдаг хүмүүс нь бүгд ёрын мууг хайрладаг хүмүүс юм. Сэтгэл, цус, ясандаа тэд нэр хүнд, ашиг хонжоо, байр суурь, эрх мэдлийг л хүндэлдэг; тэд сатанлаг зан чанараар амьдарч, зорилгодоо хүрэхийн тулд Тэнгэр, газар болон хүний эсрэг тэмцэхдээ баяртай байдаг. Тийм амьдрал жаргалтай гэж тэд боддог; тэд гоц гойд хүн шиг амьдарч, баатар хүн шиг үхэхийг хүсдэг. Мэдээж тэд сатаны сүйрлийн замаар алхаж байна. Үнэнийг эрэлхийлдэг хүмүүс үнэнийг ойлгох тусмаа Бурханыг улам хайрлаж, үнэн хэчнээн эрхэм нандин болохыг мэдэрдэг. Тэд Бурханы шүүлт, гэсгээлтийг дуртайяа хүлээн авдаг бөгөөд хэчнээн их бэрхшээл зовлон туулсан ч үнэнийг эрэлхийлж, олж авахаар шийдсэн байдаг. Энэ нь тэд авруулж, төгс болгуулах замд орсон, Бурхантай нийцэлтэй байж чадна гэсэн үг юм. Хамгийн чухал нь тэд Бурханд дуулгавартай байж чаддаг, бүтээгдсэн зүйлийн анхдагч байрандаа буцаж очсон, мөн Бурханыг хүндлэх зүрх сэтгэлтэй. Тэд Бурханы удирдлага, удирдамж, ерөөлийг зүй ёсоор хүртэж чадна, Бурхан тэднийг жигшиж, голохоо болино. Хэчнээн гайхалтай вэ! Үнэнийг эрэлхийлдэггүй хүмүүс завхарсан зан чанараасаа ангижирч чадахгүй тул зүрх сэтгэл нь Бурханаас улам холддог, мөн тэд үнэнээс залхаж, үнэнийг голдог. Үр дүнд нь тэд Бурхантай улам сөргөлддөг болж, Бурханыг эсэргүүцэх замд ордог. Тэд яг л Паул шиг Бурханаас шагналаа ил тод нэхдэг. Хэрвээ тэд шагнал авахгүй бол Бурхантай маргалдахаар оролдож, Бурханыг эсэргүүцнэ, эцэст нь антихристүүд болж, Сатаны үзэшгүй муухай төрхийг бүрэн харуулах бөгөөд үүний дараа Бурхан тэднийг харааж, устгана. Нөгөө талаар, үнэнийг эрэлхийлэх замаар алхдаг хүмүүс үнэнийг хүлээн авч, захирагдаж чаддаг. Тэд Сатаны завхарсан зан чанарыг хаяж чадна, мөн үүргээ сайн биелүүлж, Бурханы хайрыг хариулахын тулд бүхнийг орхиход бэлэн байж, Бурханыг дуулгавартай дагаж, шүтэн мөргөдөг хүмүүс болж чаддаг. Бурханд дуртайяа, туйлын дуулгавартай байдаг хүн бүтээгдсэн зүйлийн анхдагч байрандаа бүрэн эргэж ирсэн бөгөөд бүх зүйл дээр Бурханы зохион байгуулалт, зохицуулалтад захирагдаж чаддаг. Энэ нь тэд үндсэндээ хүний төрхтэй байдаг гэсэн үг юм. Жинхэнэ хүний төрх гэдэг нь юуг хэлдэг вэ? Хүн яг л Иов, Петр хоёр шиг Бүтээгчийг дуулгавартай дагаж, хүндэлнэ гэсэн үг. Тэд бол Бурханы үнэхээр ерөөдөг хүмүүс билээ.

Өнөөдөр бидний нөхөрлөсөн, үнэнийг эрэлхийлэх үндсэн алхмууд ийм л энгийн. Тэр алхмуудыг Надад давтаад хэл дээ. (Нэгдүгээрт, Бурханы үгийн дагуу өөрийгөө эргэцүүлэх; хоёрдугаарт, Бурханы үгийн илчилдэг баримтуудыг хүлээн зөвшөөрч, хүлээн авах; гуравдугаарт, завхарсан зан чанар, мөн чанараа мэдэж авч, өөрийнхөө завхарсан зан чанар болон Сатаныг үзэн ядаж эхлэх; дөрөвдүгээрт, гэмшлийг хэрэгжүүлж, бүх ёрын муу үйлээ орхих; тавдугаарт, үнэний зарчмыг эрж хайж, үнэнийг хэрэгжүүлэх.) Ингээд таван алхам. Тэр алхам бүрийг хэрэгжүүлэх нь завхарсан зан чанар дунд амьдардаг хүмүүсийн хувьд маш хэцүү, тус бүрд нь олон саад тотгор, бэрхшээл байдаг бөгөөд хэрэгжүүлж, хүрэхийн тулд уйгагүй хичээл чармайлт гаргах шаардлагатай, мэдээж тэгэх явцдаа зарим нэг бүтэлгүйтэл, ухралт туулах нь гарцаагүй—гэхдээ Миний хэлэх зүйл бол энэ: Битгий шантар. Бусад хүн чамайг яллаж, “Чи дуусчээ”, “Чи ямар ч нэмэргүй юм”, “Чи ийм л хүн, үүнийг өөрчилж чадахгүй” гэж хэлсэн ч—тэдний үг хэчнээн онцгүй байсан ч чи тодорхой ялган таних ёстой. Битгий шантар, битгий бууж өг, учир нь зөвхөн үнэнийг эрэлхийлэх зам, зөвхөн эдгээр алхмын оролт, хэрэгжүүлэлт л чамд гай зовлонгоос зайлсхийх боломж олгоно. Ухаалаг хүмүүс бүх бэрхшээлээ хойш тавих сонголт хийнэ; тэд бүтэлгүйтэл, ухралтаас зайлсхийхгүй, хэчнээн хэцүү бэрх байсан ч үргэлжлүүлнэ. Чи гурав юм уу таван жил өөрийгөө шинжилж, мэдэх алхам дээр байсан ч гэсэн, эсвэл найм юм уу арван жилийн дараа ердөө ямар завхарсан зан чанартайгаа л мэдсэн ч үнэнийг ойлгож чадахгүй, завхарсан зан чанараа хаяж чадахгүй хэвээр байвал Би чамд адилхан л зүйл хэлнэ: Битгий зүрхшээ. Хэдий чи жинхэнэ эргэлтэд хараахан хүрч чадахгүй байгаа ч эхний гурван алхамд аль хэдийн орсон юм чинь үлдсэн хоёрт нь орж чадахгүй байх вий гэж юунд санаа зовно вэ? Битгий санаа зов; илүү шаргуу ажилла, арай илүү зүтгэ, чи тэнд хүрнэ. Бас дөрөв дэх алхам буюу гэмшилд хүрсэн ч үнэний зарчмыг эрж хайж дөнгөөгүй, энэ алхамд орж чадаагүй зарим хүн байж магад. Тэгвэл юу хийх ёстой вэ? Та нар ч бас шантрах ёсгүй. Хийх хүсэл зориг байгаа л бол бүх зүйл дээр үнэнийг эрж хайх эрэл хайгуулдаа тууштай байж, Бурханд илүү их залбирах ёстой—ингэх нь ихэвчлэн үр дүнд хүрдэг. Хэв чанар, нөхцөл байдалдаа тулгуурлан чадлынхаа хэрээр эрэлхийл, чадах зүйлдээ хүрэхийн тулд шаргуу ажилла. Чадах бүхнээ хийж байгаа цагт мөс чанар чинь цэвэр байж, чи илүү ихийг олж авч чадах нь лавтай. Дахиад нэг үнэнийг ойлгосон ч тэр нь сайн зүйл—амьдрал чинь арай илүү аз жаргалтай, арай илүү баяр хөөртэй болно. Товчхондоо үнэний эрэл хайгуул бол хий хоосон зүйл биш; алхам бүрд нь хэрэгжүүлэлтийн тодорхой зам байдаг бөгөөд бага зэрэг зовж, тодорхой төлөөс төлөхийг шаарддаг. Үнэн бол эрдэм шинжилгээний талбар, онол, уриа лоозон, эсвэл аргумент биш; хий хоосон биш. Хүмүүс үнэн бүрийг ойлгож, мэдэхээсээ өмнө хэдэн жил туулж, хэрэгжүүлэх шаардлагатай байдаг. Гэхдээ ямар төлөөс төлсөн, эсвэл ямар хичээл чармайлт гаргасан чинь хамаагүй, арга зам, арга барил, зам, зүг чиг чинь зөв л бол эрт орой хэзээ нэгэн цагт арвин их ургац хурааж, үнэнийг олж авч, Бурханыг мэдэж, дуулгавартай дагаж чаддаг болох өдөр ирнэ—тэгээд чи туйлын сэтгэл хангалуун байх болно.

2022 оны 1 дүгээр сарын 8