I

Бурханаас бидний салсан өдөр Түүний царайд инээмсэглэл байсан.

Эргэж хараад Тэр бидэн рүү даллаж, Түүний явахыг хараад бид чимээгүй нулимс унагасан.

Чуулгануудад Тэр хэрэгтэй байсан болохоор Түүнийг үлдэхийг би ятгаж чадаагүй.

Түүний алсран одохыг араас нь харсаар үлдээд би захиасыг нь сэтгэлдээ хадгалсан.

Сул дорой болох бүрдээ би Бурханы төлсөн төлөөсийг боддог.

Бурханы хайхрамжтай, зөөлөн хайр, Түүний хүчирхэг үг

сэтгэлийг минь сэргээж, дулаацуулдаг, Бурханд би маш их өртэй санагддаг.

Махан биеэ хэт их анхаардагтаа би өөрийгөө үзэн ядаж, Түүний өмнө амьдрах эрхгүй мэт санагддаг.

II

Бурханы хайрыг бодох бүрд сэтгэл минь хоёр дахин их зоригждог.

Бурханы хайрыг хариулахын тулд би үүргээ гүйцэтгэхийг хүсдэг, биеийн хэмжээ минь маш жаахан санагддаг.

Хэзээ би өсөж том болоод Бурханыг гэрчилж, Түүнд үйлчилж чаддаг болох юм бэ?

Амиа хурдан өсгөхийн тулд би Бурханы үгийг хэрэгжүүлэхээр шийдсэн.

Бурханы дэргэд байж, маш олон нууцаа Түүнд итгэж ярихыг би ямар их хүсдэг гээч.

Хамт байсан дүр зургуудаа санахаар зүрх сэтгэл минь жаргалаар бялхдаг.

Бурхан хүмүүсийн дунд даруухнаар амьдарч, үнэн ба амиар биднийг хангадаг.

Сэтгэлдээ бид Түүнийг биширч, өдөр бүр Түүнтэй хамт байхыг мөрөөсдөг.