Ариана, Мьянмар

Би 2020 онд эцсийн өдрүүд дэх Төгс Хүчит Бурханы ажлыг хүлээн авсан юм. Эзэний эргэн ирэлтийг угтан авч чадна гэдэг миний хувьд агуу ерөөл байлаа. Энэхүү ер бусын чухал сайн мэдээг түгээхийн тулд би сайн мэдээ номлож эхлэн, Бурханы дуу хоолойг сонсоод илүү олон хүн Бурхан руу буцаж очиж чадна гэж найдаж байв. Гэсэн хэдий ч 2022 оны 2-р сард Мьянмарын засгийн газар шашны итгэл үнэмшлийг дарангуйлсны улмаас манай чуулган хавчигдаж, сайн мэдээний ажилд асар их саад тулгарлаа. Зарим ах, эгч хулчгар, сул дорой байдлаасаа болоод цуглаанд оролцохгүй, зарим нь үүргээ гүйцэтгэхдээ идэвхгүй болж, сайн мэдээний ажил үндсэндээ зогсонги байдалд орсон юм. Тухайн үед би ч бас үүргээ гүйцэтгэхдээ идэвхгүй болж, удирдагчийнхаа надаар хийлгэхээр зохицуулсан ямар ч зүйлийг хийж, хүмүүсийг хэвийн усалж байна гэж бодсон ч тэд цуглаанд тогтмол бус оролцож, үүргээ гүйцэтгэхдээ идэвхгүй байсан болохоор миний хийж чадах юм ер байгаагүй. Заримдаа интернэтгүй байдаг учраас би ах, эгч нартайгаа онлайнаар холбогдож ажлын талаар олж мэдэж чаддаггүй байсан тул интернэт олохоор гадагш гардаг байлаа. Заримдаа удаан хайсан ч сайн интернэт олж чаддаггүй байсан бөгөөд цаг явахын хэрээр би ажлын талаар олж мэдэхийн тулд интернэтэд орохыг хүсэхээ байв. Тэр үед би нэг эгчийн хамаатанд сайн мэдээ номлож, тэдний гэр бүлийн гурван хүн Бурханы эцсийн өдрүүдийн ажлыг хүлээн авсан учраас би тэнд арав хоног амьдарч, тэднийг усалсан юм. Шинээр ирсэн энэ гурван хүнийг услаад миний сэтгэл ханаж, ахиж номлохыг хүсээгүй. Би: “Тэд ойр орчмын тосгодод маш олон цуу яриа тараасан болохоор сайн мэдээ түгээхэд хэцүү. Хэрвээ би энэ гэр бүлийн гурван хүнийг сайн усалж чадвал тэд хамаатан садан, найз нөхдөдөө номлуулахаар намайг аваачна. Энэ нь сайн мэдээг номлох сайхан арга биш үү?” гэж бодсон. Тиймээс ах, эгч нарыгаа хөрш тосгод дахь сайн мэдээ хүлээн авах боломжит хүмүүсийн тухай дурдах үед би тэдэнд яаж сайн мэдээ номлох талаар ховорхон хэлэлцсэн нь сайн мэдээний ажилд шууд нөлөөллөө.

Сүүлд нь бид ажлаа дүгнэх үед манай чуулганы сайн мэдээний ажил тэр сард үндсэндээ зогссон гэдгийг удирдагч хэлж, өөр хэдэн асуудлыг дурдсан. Үүнд би маш их гунигласан юм. Сүүлд нь нэг эгч, байгаа байдалдаа сэтгэл ханаад, үүргээ гүйцэтгэхдээ ахиц дэвшил гаргахаар эрэлхийлэхгүй байгааг минь надад санууллаа. Энэ нь миний хувьд гэнэтийн сэхээрэл болж, би үүрэгтээ ачаа үүрэхгүй байгаагаа ухаарсан. Чуулганы удирдагчийн хувиар би удирдагчийн хийх ёстой зүйлийг хийгээгүй, бэрхшээлтэй нүүр тулж, шийдвэрлээгүй минь сайн мэдээний ажилд нөлөөлжээ. Энэ тухай бодох тусам улам муухай санагдаад, эргэцүүлэх зуураа би Бурханы үгээс үүнийг уншсан юм. “Одоогоор чуулганы төлөө ямар ч ачаа үүрдэггүй зарим хүн байдаг. Энэ хүмүүс хойрго, назгай бөгөөд махан биеэ л хайхардаг. Ийм хүмүүс туйлын аминч, маш харалган байдаг. Чи энэ асуудлыг тодорхой харж чадахгүй бол ямар ч ачаа үүрэхгүй. Чи Бурханы хүслийг анзаарах тусам Бурхан чамд илүү их ачаа даалгана. Аминчхан хүмүүс тийм зүйл амсахыг хүсдэггүй; төлөөс төлөхийг хүсдэггүй бөгөөд үүний үр дүнд Бурханаар төгс болгуулах боломжоо алдана. Тэд өөрсдийгөө хорлож байгаа бус уу? Чи Бурханы хүслийг анхаардаг нэгэн бол чуулганы төлөө жинхэнэ ачаатай болно. Үнэн хэрэгтээ, үүнийг чуулганы төлөө үүрдэг ачаа гэхийн оронд амийнхаа төлөө үүрдэг ачаа гэж нэрлэвэл илүү зохилтой, учир нь чуулганы төлөө бий болгодог энэ ачааны чинь зорилго нь ийм туршлага ашиглан Бурханаар төгс болгуулах явдал юм. Тиймээс чуулганы төлөө хамгийн их ачаа үүрдэг хэн боловч, мөн амь руу орохдоо ачаа үүрдэг хэн боловч Бурханаар төгс болгуулдаг хүмүүс байх болно. Чи үүнийг тодорхой харсан уу? Чиний байгаа чуулган элс шиг тархай бутархай боловч чи үүнд санаа зовдог ч үгүй, түгшдэг ч үгүй бол, мөн ах, эгч нар чинь Бурханы үгийг хэвийн байдлаар идэж, уухгүй байгааг хараагүй царайлдаг бол чи ямар ч ачаа үүрээгүй байна. Ийм хүмүүс бол Бурханы баярлан бахаддаг төрлийн хүмүүс биш юм. Бурханы баярлан бахаддаг төрлийн хүмүүс зөв шударга байдлаар өлсөж, цангадаг бөгөөд Бурханы хүслийг анхаардаг” (Үг. I Боть: Бурханы илрэлт ба ажил. Төгс төгөлдөрт хүрэхийн тулд Бурханы хүслийг анхаар). Бурханы үгийг тунгаан бодож байхдаа би маш их буруутай санагдсан. Би чуулганы удирдагч байсан мөртөө сайн мэдээний ажил зогсонги байдалтай байгааг хараад яараагүй, объектив шалтаг тоочиж, сайн интернэт байхгүй юм чинь ажлын талаар олж мэдэж чадахгүй байх нь ойлгомжтой гэж бодсон. Ах, эгч нарын олж өгсөн сайн мэдээний боломжит хүлээн авагчдын хувьд бол тэдэнд яаж сайн мэдээг номлох талаар би хүн бүртэй хааяа нөхөрлөдөг, эгч нар маань надтай ажил хэлэлцэхийг хүсэх үедээ намайг олж чаддаггүй байлаа. Чуулган хавчлагатай тулгарах үед ах, эгч нар маань хулчгар, сул дорой болж, хэвийн цугларч, үүргээ гүйцэтгэж чадаагүй, харин би шийдэл олохын тулд үнэнийг эрж хайгаагүй. Сайн мэдээний ажил зогссон нь надтай шууд хамааралтай байж гэдгийг би эцэст нь ухаарсан. Бурханы үгэнд хэлснээр: “Одоогоор чуулганы төлөө ямар ч ачаа үүрдэггүй зарим хүн байдаг. Энэ хүмүүс хойрго, назгай бөгөөд махан биеэ л хайхардаг. Ийм хүмүүс туйлын аминч, маш харалган байдаг.” Бурханы үгэнд дүрслэгдсэн аминч хүн мөн гэдгээ би ухаарлаа. Би чуулганы ажилд ачаа үүрээгүй, байгаа байдалдаа үргэлж сэтгэл ханаж, өөрийнхөө тав тухыг л анхаараад, зовох юм уу төлөөс төлөхөөс татгалзсан. Чуулганы сайн мэдээний ажил тааруу байгааг байгааг хараад би яараагүй, сэтгэл түгшээгүй, үүргээ гүйцэтгэхдээ сул дорой, идэвхгүй болсон. Би үнэхээр дэндүү аминч байжээ. Бусад газрын чуулган ч бас засгийн газарт хавчигдаж байсан боловч ах, эгч нар нь сайн мэдээ номлож, шинэ чуулгануудыг барьсаар байхад манай чуулганы сайн мэдээний ажил зогссоныг би бодлоо. Энэ бүхэн нь би аминч, жигшүүртэй байж, ямар ч ачаа үүрээгүй, хариуцлага хүлээгүйгээс болжээ. Би Бурханд маш их өртэй санагдсан. Ачаа үүрдэг байхдаа би хэн нэгэн хүн үнэн замыг судлах юм бол сайн мэдээ номлох хүнийг шуурхай зохицуулж, ах, эгч нарт асуудал тулгарахад тэрийг нь шийдвэрлэхийн тулд үнэнийг нөхөрлөдөг байв. Би хамтран ажиллах тусмаа улам их Ариун Сүнсний ажилтай болж, манай сайн мэдээний ажил үр дүнтэй байж, сэтгэл амарч, таашаал мэдэрдэг байлаа. Гэвч сүүлийн үед би ачаа үүрэлгүйгээр үүргээ гүйцэтгэсэн учраас сайн мэдээний ажил үр дүнгүй болсон байв. Энэ үед би “Чуулганы төлөө хамгийн их ачаа үүрдэг хэн боловч, мөн амь руу орохдоо ачаа үүрдэг хэн боловч Бурханаар төгс болгуулдаг хүмүүс байх болно” гэх Бурханы үгийг эцэст нь бага зэрэг ойлгосон юм. Бурханы хүслийг анхаардаг, чуулганы ажилд ачаа үүрдэг хүмүүс л Бурханаар төгс болгуулж чадна. Бас хэрвээ би идэвхгүй байдлаа өөрчилж чадахгүй бол чуулганы ажилд нөлөөлөөд зогсохгүй, эцэст нь илчлэгдэж, таягдан хаягдана гэдгээ ухаарсан. Үүнийг бодоод би бага зэрэг айлаа. Би цаашид идэвхгүй, хайхрамжгүй байж болохгүй тул Бурханд залбираад, ачаа үүрэхэд минь тусалж, Бурханы хүслийг бодолцон үзэж, үүргээ сайн гүйцэтгэхэд минь залж чиглүүлээч гэж гуйсан.

Дараа нь би сайн мэдээ номлохын тулд өөр хаашаа явж болох талаар зааварлагч болон бүлгийн удирдагчидтай хэлэлцлээ. Бид бүх хүн нь Эзэнд итгэдэг нэг тосгон олсон боловч тухайн үед тийшээ явахад тохирох хүн олдоогүй. Тэгээд “Энэ удаа би Бурханы хүслийг бодолцон үзэх ёстой, өмнөх шигээ ачаа үүрэхгүй байж болохгүй. Идэвх санаачилгатайгаар энэ хариуцлагыг үүрэх ёстой” гэж бодсон учраас би сайн мэдээ номлохоор тэр тосгон руу сайн дураараа явахаар боллоо. Гэхдээ, урьд нь эцсийн өдрүүд дэх Бурханы ажлыг гэрчлэхээр ганцаараа явж байгаагүй тул ойлгомжтой ярьж чадахгүй байх гэж санаа зовсондоо бага зэрэг сандарч байв. Тэгээд “Тэнд интернэт байгаа эсэхийг би мэдэхгүй. Сайн мэдээ номлодог ах, эгч нараар сайн мэдээг онлайнаар нөхөрлүүлэх боломжтой болов уу?” гэж бодсон ч миний байдал буруу, мөн бусдад найдаж байгаагаа ухаарсан тул зүрх сэтгэлдээ залбирч, тэнд сайн мэдээг түгээх мэргэн ухаан, итгэл өгөхийг Бурханаас гуйлаа. Тэр тосгонд очиход нэг эгч намайг шууд тосгоны даргын гэрт аваачиж номлуулахаар замчилсан. Санаанд оромгүй нь, тосгоны дарга намайг пастор луу аваачихыг хүслээ. Тэрийг сонсоод би маш их баярласан ч “Би өмнө нь сайн мэдээг хэзээ ч ганцаараа номлож байгаагүй. Пасторт үзэл байгаа бол би түүнтэй яаж нөхөрлөх ёстой вэ? Пастор хүлээн авахгүй төдийгүй үнэндээ намайг эсэргүүцвэл яах билээ? Бид энэ тосгонд сайн мэдээ түгээж чадах болов уу?” гэж бас жаахан санаа зовсон болохоор маш их айж болгоомжилж байв. Пасторын гэрт очоод би ах, эгч нар луугаа утасдаж, тусламж авахыг хүссэн ч миний утас интернэтгүй байсан. Би хаанаас эхлэхээ мэдээгүй учраас Бурханд ахин дахин залбираад, надтай хамт байж, надад итгэл өгөхийг Бурханаас гуйсан, ингэвэл би эцсийн өдрүүд дэх Бурханы ажлыг гэрчилж чадах байлаа. Залбирсныхаа дараа би Бурханы энэ үгийг бодсон юм: “Хүний зүрх сэтгэл болон сүнс Бурханы гарт байдаг ба амьдралынх нь бүх зүйлийг Бурханы нүд хардаг. Үүнд итгэх үгүй чинь хамаагүй, амьд ч бай, үхсэн ч бай аливаа бүх зүйл Бурханы бодлын дагуу хувирч, өөрчлөгдөж, шинэчлэгдэн, алга болдог. Энэ бол Бурханы бүх зүйлийг удирддаг арга зам юм” (Үг. I Боть: Бурханы илрэлт ба ажил. Бурхан бол хүний амийн эх сурвалж). Энэ үнэн байв. Бурхан төгс хүчтэй бөгөөд хүмүүсийн зүрх сэтгэл, сүнсийг оролцуулаад бүх хүн, хэрэг явдал, зүйл Бурханы гарт байдаг тул би Бурханд найдаж сурах ёстой байлаа. Тэгээд би зүрх сэтгэлдээ Бурханд залбирч, “Бурхан минь, хэрвээ энэ пастор Таны хонь мөн бол Таны дуу хоолойг ойлгож, Таны ажлыг хүлээн авна гэдэгт би итгэлтэй байна” гэсэн. Залбирсны дараа, Бурхан хажууд минь байхад боломжгүй зүйл юу ч үгүй мэт зүрх сэтгэлдээ би хүч чадлыг мэдэрсэн. Тэгээд Эзэний ирэлтийн тухай зөгнөлүүдийн талаар ярихдаа одоогийн гамшиг, дэлхий ертөнцийн хэрэг явдлыг ашигласан. Үүнийг сонсоод пастор санал нийлж, Эзэн эргэн ирсэн байх магадлалтайг мэдрээд, мөн хоёр өөр пасторыг авчирч сонсгохоор хүмүүс явуулсан юм. Би тодорхой ярьж, тэдний асуудлыг шийдвэрлэж чадахгүй байх вий гэж айсан учраас зүрх сэтгэлдээ Бурханыг ахин дахин дуудаж, намайг залж чиглүүлээч гэж Бурханаас гуйж байлаа. Бурхан Мосегоос израильчуудыг Египетээс удирдан гаргахыг хүссэнийг би бодов. Египетийн Фараон руу очих нь хэцүү, аюултай гэдгийг Мосе мэдэж байсан ч дуулгавартай, хүлцэнгүй хандлагатай байжээ. Бурхан түүнтэй хамт байж, түүнийг дэмжиж байсан бөгөөд Бурханы удирдамж дор Мосе израильчуудыг Египетээс гаргасан юм. Дараа нь би Давид Голиатыг ялсан түүхийг бодов. Израильчууд Голиатыг хараад айсан ч зөвхөн Давид л гарч ирэн, тулалдаж зүрхэлсэн. Давид Голиатад хандан, “Чи илд, жад, бамбай барьж над руу ирсэн; харин би түмэн цэргийн Еховагийн нэрээр чам руу ирлээ” (1 Самуел 17:45) гэв. Үр дүнд нь Давид ердөө ганц чулуугаар л Голиатыг алсан юм. Энэ хоёр түүхээс би, бэрхшээлтэй тулгарах үедээ жинхэнэ итгэлтэй байснаар л бид Бурханы үйлийг харж чадна, хүмүүсийн төгсгөл бол Бурханы эхлэл гэдгийг олж харсан. Үүнийг бодоод би зориг орлоо.

Энэ үед нөгөө хоёр пастор ирэв. Би библийн зөгнөлүүдийг ашиглан, эцсийн өдрүүдэд Бурхан махбод болсон биеэр яаж гарч ирж, ажилладаг, Бурхан бие махбодтой болохын утга учир, бие махбодтой болох гэж юу вэ гэдгийг тэдэнтэй нөхөрлөж, Бурхан шүүлт, ариусгалтын ажил хийхээр ирсэн, эцсийн өдрүүд дэх Бурханы нэр бол Төгс Хүчит Бурхан, Тэр бол эргэн ирсэн Эзэн Есүс гэж бас гэрчилсэн юм. Намайг ярьж дуусахад эхний пастор маш их догдлон уйлж, нулимсаа арчингаа “Би Эзэний төлөө 40 гаруй жил номлож, амьдралынхаа ихэнх хугацаанд Эзэний эргэн ирэхийг хүлээсэн. Одоо гэтэл Эзэн үнэхээр эргээд ирж! Өнөөдөр Эзэнийг угтан авч чадсандаа би Бурханд маш их баярлаж байна!” гэсэн. Пасторын үгийг сонсоод миний сэтгэл хөдлөн түүнтэй хамт уйлж, бас Бурханд маш их талархаж байлаа. Үнэндээ миний нөхөрлөл төдийлөн нарийн нягт байгаагүй байтал пастор сайн мэдээг хүлээн авч, Бурханы үгийг ойлгож чадсан нь тэр чигтээ Бурханы удирдамжаас үүдэлтэй.

Пастор үүнийг хүлээн авч, тэр шөнөдөө бүхий л тосгоныхонд миний номлолыг сонсгоно гэлээ. Би маш их баярлаж, зүрх сэтгэлдээ Бурханд ахин дахин талархсан. Тэр оройдоо пастор, тосгоны дарга нар хоёр тосгоны хүмүүсийг урин цуглуулж, Эзэний ирэлтийн тухай сайн мэдээг хүн бүрд хэлсэн юм. Тэр шөнө 30 гаруй хүн Бурханы эцсийн өдрүүдийн ажлыг хүлээн авсан. Тосгоны зарим хүн “Засгийн газар Эзэнд итгэхийг маань хориглосноос хойш дөрвөн жил өнгөрчээ. Бид бүгд шаналан амьдарч байна, цуглаан хийдгээ санаж байна шүү. Бурханд талархъя!” гэсэн. Тосгоны өөр нэг хүний сэтгэл хөдлөн, “Бид хэдэн жил цуглаан хийсэнгүй. Та бидэнд сайн мэдээ номлохоор ирсэн болохоор бид Бурханы дуу хоолойг сонсож чадлаа, үүний төлөө би Бурханд маш их талархаж байна” гэлээ. Нэг л шөнийн дотор сайн мэдээ бүхий л тосгоныхонд түгсэн. Анх удаа сайн мэдээг номлох үед минь пастор ийм олон хүний хамтаар хүлээн авах юм гэж би огт бодож байсангүй. Зүгээр л итгэхийн аргагүй байсан! Энэ нь Ариун Сүнсний ажлын үр дүн гэдгийг би мэдэж байсан ч өөрийгөө чадварлаг байж, үүргээ сайн гүйцэтгэлээ гэж бодсоор, нэг л мэдэхэд бардамнаж, байгаа байдалдаа дахиад л сэтгэл ханасан тул шинээр ирсэн энэ хүмүүсийг усалгаа хариуцсан эгчтэй хамт услахыг л хүсээд, дахиж сайн мэдээ номлохоор явахыг хүсээгүй. Тэр үед би чуулганы ажлын талаар ховорхон асууж, Бурханд урьдынхаасаа бага залбирах болсон.

Нэг өдөр утсаа цэнэглэж байтал утсанд богино холболт үүсэж, СИМ картаа өөр утсанд хийсэн боловч хачирхалтай нь тэр утас ч бас эвдэрлээ. Энэ үед би хана мөргөж байгаагаа ухаарсан бөгөөд энэ нь Бурханы сахилгажуулалт байж магадгүй учраас өөрийнхөө асуудлыг эргэцүүлж эхлэн, Бурханы үгээс үүнийг уншлаа: “Ерөнхийдөө, та нар бүгд залхуу, урам зориггүй, хувийн золиос гаргах дургүй байдалтай байдаг; эсвэл идэвхгүйгээр хүлээж, зарим нь бүр гомдоллодог; тэд Бурханы ажлын зорилго, ач холбогдлыг ойлгодоггүй ба тэдний хувьд үнэнийг эрэлхийлэхэд хэцүү байдаг. Тийм хүмүүс үнэнийг жигшдэг ба эцэстээ таягдан хаягдана. Тэдний дундаас нэг нь ч төгс болгуулж чадахгүй, нэг нь ч амьд үлдэхгүй. Хэрвээ хүмүүст Сатаны нөлөөг эсэргүүцэх багахан шийдвэр байхгүй бол тэд ямар ч найдлагагүй!” (Үг. I Боть: Бурханы илрэлт ба ажил. Хэрэгжүүлэлт 7). “Бурханы идэвхгүй дагагч бүү бай, чамайг сониуч болгох зүйлсийг бүү эрэлхийл. Халуун ч биш, хүйтэн ч биш байснаараа чи өөрийгөө сүйрүүлж, амиа саатуулна. Чи тийм идэвхгүй зогсонги байдлаасаа салж, эерэг зүйлсийг эрэлхийлж, сул талуудаа даван гарахад сурамгай болох ёстой, ингэснээр чи үнэнийг олж авч, үнэнийг амьдран харуулж болох юм. Чиний сул талын хувьд айх юм юу ч байхгүй ба чиний дутагдал хамгийн том асуудал чинь биш. Харин тэр халуун ч биш, хүйтэн ч биш байж, үнэнийг эрж хайх хүсэлгүй байдаг чинь хамгийн том асуудал, хамгийн том дутагдал юм. Та бүхний хамгийн том асуудал бол байгаа байдалдаа сэтгэл ханамжтай байж, зүгээр л идэвхгүйгээр хүлээдэг тэр хулчгар сэтгэхүй юм. Энэ нь та нарын хамгийн том саад бартаа бөгөөд үнэний эрэл хайгуулын чинь хамгийн том дайсан билээ” (Үг. I Боть: Бурханы илрэлт ба ажил. Петрийн туршлага: гэсгээлт, шүүлтийн талаарх түүний мэдлэг). Бурханы үгийг уншсаныхаа дараа би өөрийгөө эргэцүүлсэн. Сайн мэдээг бүх тосгоныхонд түгээснээ хараад би үүргийн минь гүйцэтгэлд Бурхан сэтгэл хангалуун байгаа гэж бодсон учраас бардамнаж, байгаа байдалдаа сэтгэл ханаж, сайн мэдээг үргэлжлүүлэн түгээхийг хүсээгүй. Үр дүнд хүрмэгцээ цаашдын ахиц дэвшлийг эрэлхийлэлгүй, байгаа байдалдаа сэтгэл ханах хүсэл минь дэндүү хүчтэй байжээ. Урьд нь би байгаа байдалдаа сэтгэл ханасан учраас л сайн мэдээний ажлыг саатуулсан мөртөө одоо тэрийгээ дахиад хийж байлаа. Бурхан биднээс бүх зүрх сэтгэл, оюун ухаанаа үүрэгтээ зориулахыг шаарддаг. Үүргийн гүйцэтгэлд минь Бурхан яаж сэтгэл хангалуун байж чадах юм бэ? Тэр үед л би, хэрвээ үүрэгтээ ахиц гаргахгүй байгаа бол ухарч байгаа хэрэг, амийн оролт, сайн мэдээ номлох үр дүнгийн тухайд би хойно хоцрох болно гэдгээ ухаарсан. Би байгаа байдалдаа үргэлж сэтгэл ханаж, үнэнийг эрэлхийлэлгүй, Бурханаас хөндийрч байжээ. Урт хугацаандаа энэ маягаараа би өөрийгөө л хорлоно. Байгаа байдалдаа сэтгэл ханадаг байдал нь үнэнийг эрэлхийлж, үүргээ гүйцэтгэхэд хамгийн их саад болж байсан бөгөөд би өөрийгөө л хорлож, сүйрүүлэх байв. Яг л Бурханы үгэнд хэлснээр: “Халуун ч биш, хүйтэн ч биш байснаараа чи өөрийгөө сүйрүүлж, амиа саатуулна.” Мөн Илчлэлд ингэж хэлсэн байдаг: “Гэвч чи халуун ч биш, хүйтэн ч биш бүлээн учраас Би чамайг амнаасаа нулимж гаргах болно” (Илчлэл 3:16). Би Бурханы үгэнд хэлсэн хүйтэн ч биш, халуун ч биш, бүлээн ус байж, байгаа байдалдаа сэтгэл ханасан. Энэ хэвээрээ үргэлжлүүлбэл би ямар ч найдваргүй болж, үнэхээр таягдан хаягдах байлаа. Үүнийг бодоод би бага зэрэг айсан учраас Бурханд залбиран гэмшиж, ирээдүйд ямар ч бэрхшээл тулгарсан хичээл чармайлт гаргаж, хэзээ ч ухарч буцахгүй, байгаа байдалдаа хэзээ ч сэтгэл ханахгүй гэж хэлсэн.

Гэвч номлолдоо яг идэвх санаачилга гаргаж эхлэх үед өөр нэг томоохон бэрхшээл тулгарсан юм. Биднийг мэдээлсэн учраас хүмүүс сайн мэдээ номлохоор ирснийг гацааны захиргааныхан мэдсэн. Хэрвээ биднийг олох юм бол тосгоныхон болон тосгоны даргын хамтаар баривчлах магадлалтай байв. Тосгоны дарга болон тосгоныхон хэрэгт татагдахаас айсан тул тэндээс яваад, нөхцөл байдал намжихаар эргээд ир гэж биднээс хүслээ. “Биднийг явбал шинээр итгэгч энэ хүмүүст юу тохиолдох бол? Тэд сайн мэдээг дөнгөж хүлээн авсан, ямар ч суурьгүй. Гэхдээ бид хоёр хоёулаа үлдвэл бусдын анхааралд амархан өртөж болзошгүй” гэж би бодсон. Эцэст нь бид, усалгааны эгчийг явуулаад, шинээр итгэгчдийг дэмжихийн тулд тосгонд ганцаараа үлдэхээр шийдвэр гаргасан юм. Энэ зохицуулалт хамгийн тохиромжтойг мэдэж байсан хэр нь би бага зэрэг гуниглаж, хачин газарт гав ганцаараа байгаа мэт санагдсан. Тэндхийн пастор олон үзэлтэй, үнэн замд бүрэн итгээгүй хэвээр байсан учраас баривчлагдахаас айсандаа намайг ч бас явуулахыг хүслээ. Би маш их гомдсон. Пастор, тосгоны дарга хоёр намайг хөөж, надад ямар ч гэр орон байхгүй мэт болж, ийм байдалтай амьдраад би залбирах сэдэлгүй болж, гэрээ бага зэрэг санасан. Тэгээд пастортой нөхөрлөх үедээ олон үзэлтэй хэвээр байгааг нь харсан учраас пастор сайн ойлгоогүй юм байна гэж бодсон. Мөн баривчлагдах вий гэж айснаас болоод хэдхэн шинээр итгэгч цуглаанд ирэх үед би тэднийг дэмжихээр ачаа үүрээгүй. Тухайн үед “Ийм цөөхөн хүн ирсэн нь сайн хэрэг. Би утсаар ярьсан ч үлдсэн хэд нь ирээгүй болохоор өөр яалтай ч билээ дээ” гэж бодогдсон. Аажмаар цуглаанд тогтмол оролцдог шинээр итгэгчдийн тоо улам цөөрч, би хүндрэл бэрхшээлд автаж, улам л хямарч байлаа. Сүүлд нь би өөрийнхөө байдлын талаар нэг эгчтэй утсаар ярихад эгч надад Бурханы үгийн нэг хэсгийг илгээсэн юм. “Хүмүүс үнэнийг олж аваагүй үедээ ийм байдаг, бүгд хүсэл тэмүүллээр—хадгалж үлдэхэд туйлын хэцүү хүсэл тэмүүллээр амьдардаг: хэн нэгэн тэдэнд өдөр бүр номлож, нөхөрлөх ёстой; тэднийг усалж, хангах, дэмжиж тэтгэх хүн байхгүй болмогц зүрх сэтгэл нь дахин хөрж, дахиад л лазагнадаг. Зүрх сэтгэл нь лазагнахад үүрэгтээ үр дүн багатай болдог; шаргуу ажиллавал үр дүн нь нэмэгдэж, үүргийн гүйцэтгэл нь улам үр бүтээлтэй болж, тэд улам ихийг олж авдаг. Та нарын туршлага ийм үү?… Хүмүүст хүсэл байх ёстой; хүсэлтэй хүмүүс л үнэнийг үнэхээр эрмэлзэж чадах бөгөөд үнэнийг ойлгомогцоо л үүргээ зүй ёсоор гүйцэтгэж, Бурханыг сэтгэл хангалуун байлгаж, Сатаныг шившиглэж чадна. Хэрвээ чи ийм чин сэтгэлтэй, өөрийнхөө төлөө биш, харин зөвхөн үнэнийг олж авч, үүргээ зүй ёсоор гүйцэтгэхийн тулд л төлөвлөдөг бол үүргийн гүйцэтгэл чинь хэвийн болж, үргэлж тогтвортой хэвээр байна; ямар ч нөхцөл байдалтай тулгарсан, үүргээ тууштай гүйцэтгэж чадна. Хэн, юу чамайг төөрөлдүүлж, үймүүлэхээс үл хамааран, сэтгэл санаа чинь сайн муу ямар ч байсан, үүргээ хэвийн гүйцэтгэж чаддаг хэвээр байна. Ингэвэл чамайг гэх Бурханы санаа амарч, Ариун Сүнс үнэний зарчмыг ойлгоход чинь гэгээрүүлж, үнэний бодит байдалд ороход чинь замчилж чадах бөгөөд ингэснээр үүргийн гүйцэтгэл чинь гарцаагүй стандартад нийцнэ… Бүх зүйл Бурханы гарт байдаг, хүмүүс ердөө л Түүнтэй хамтран ажиллаж байгаа гэдэгт чи итгэх ёстой. Хэрэв чиний зүрх сэтгэл чин үнэнч бол Бурхан үүнийг харж, чамд бүх замыг нээж, бэрхшээлийг хэцүү бэрх биш болгоно. Чи ингэж итгэх ёстой. Тиймээс хамаг чадлаа дайчилж, бүх зүрх сэтгэлээ зориулж байгаа цагт үүргээ биелүүлж байхдаа юуны ч талаар санаа зовох хэрэггүй. Бурхан чамайг хүнд байдалд оруулж, чадахгүй зүйлийг чинь хийлгэх гэж албадахгүй” (Үг. III Боть: Эцсийн өдрүүдийн Христийн яриа. Бурханд итгэхдээ Бурханы үгийг хэрэгжүүлж, туулах нь хамгийн чухал). Бурханы үгийг хэрэглээд би үүргээ урам зоригоороо л гүйцэтгэж, Бурханд үнэнч биш байснаа харсан юм. Засгийн газрын хавчлага бидэн дээр ирсний дараа тосгоны дарга надаас явахыг хүсэж, шинэ итгэгчид баривчлагдахаас айсандаа цуглаанд оролцоогүй. Эдгээр бэрхшээлтэй тулгараад би эерэг хандлагатай байгаагүй, Бурханы удирдамжийг эрж хайгаагүй, шинэ итгэгчдийг услан, итгэлийн суурийг нь тавиулахын тулд чадах бүхнээ хийгээгүй. Харин ч би идэвхгүй болж, хэдхэн хүн шинээр ирэхэд өөртөө сэтгэл ханасан. Би ачаа үүрэлгүй, эсвэл ахиц дэвшил эрж хайлгүйгээр үүргээ гүйцэтгэсэн учраас л шинэ итгэгчдийн цуглааны ирц улам тогтмол бус болсоор байв. Яг л Бурханы үгэнд хэлснээр: “Зүрх сэтгэл нь лазагнахад үүрэгтээ үр дүн багатай болдог; шаргуу ажиллавал үр дүн нь нэмэгдэж, үүргийн гүйцэтгэл нь улам үр бүтээлтэй болж, тэд улам ихийг олж авдаг.” Энэ үнэхээр үнэн. Ачаа үүрч, төлөөс төлөхөд бэлэн байх үедээ би Бурханы удирдамж, ерөөлийг харж, сайн мэдээ номлохдоо үр дүнтэй байсан. Харин бэрхшээл тулгарах үед би үүрэгтээ ачаа үүрээгүй, хариуцлагагүй, сул дорой, идэвхгүй байсан учраас үүргээ гүйцэтгэхдээ үр дүнгүй болсон. Би үүрэг гүйцэтгэх боломжтой байсан нь Бурханы нигүүлсэл байсан ч Бурханыг сэтгэл хангалуун байлгахын тулд үүргээ сайн гүйцэтгэж чадаагүй. Би дэндүү тэрслүү байжээ!

Сүүлд нь би Бурханы үгийн өөр нэг хэсгийг уншлаа. “‘Үүргээ яс биелүүлэх’ гэж юу гэсэн үг вэ? Энэ нь ямар ч бэрхшээл тулгарсан үүргээсээ татгалзахгүй, орхиж явахгүй, хариуцлагаас зайлсхийхгүй, чадах бүхнээ хийнэ гэсэн үг юм. Үүргээ яс биелүүлнэ гэж энийг хэлнэ. Жишээлбэл, чамаар ямар нэг юм хийлгэхээр зохицуулж, тэнд чамайг ажиглах, хянаж шалгах, шахаж шаардах хэн ч байхгүй байлаа гэе. Тэгвэл чи үүргээ яг яаж яс биелүүлэх вэ? (Бурханы шинжилтийг хүлээн авч, Түүний өмнө амьдарна.) Бурханы шинжилтийг хүлээн авна гэдэг эхний алхам; энэ бол үүний нэг хэсэг. Нөгөө хэсэг нь тэр зүйлийг бүх зүрх сэтгэл, бүх оюун ухаанаараа хийх юм. Бүх зүрх сэтгэл, бүх оюун ухаанаараа үйлдэж чаддаг байхын тулд чи юу хийх ёстой вэ? Чи үнэнийг хүлээн авч, хэрэгжүүлэх ёстой; Бурханы шаардсан бүхнийг хүлээн авч, дуулгавартай дагах ёстой; чи өөр хэний ч анхаарал, байнгын ажиглалт, шалгалт, шахалт, хяналтгүйгээр, тэр ч байтугай тэдний харьцалт, засалтгүйгээр үүргээ өөрийн хувийн ажил хэрэг гэж үзэх ёстой. Чи дотроо ‘Энэ үүргийг гүйцэтгэх нь миний хариуцлага. Энэ нь миний үүрэг, надад үүнийг даалгаж, зарчмыг хэлж өгсөн, бас би ойлгосон учраас шүд зуун, нэгэн үзүүрт сэтгэлээр үүнийг хийнэ. Үүнийг сайн гүйцэтгэхийн тулд би чадах бүхнээ хийх болно. Хэн нэгэн нь “зогс” гэж хэлэх үед л би зогсоно; тэр хүртэл би үүнийг нэгэн үзүүрт сэтгэлээр хийсээр байх болно’ гэж бодох ёстой. Бүх зүрх сэтгэл, оюун ухаанаараа үүргээ яс гүйцэтгэнэ гэж үүнийг хэлдэг. Хүмүүсийн биеэ авч явах байдал ийм л байх ёстой. Иймээс, үүргээ бүх зүрх сэтгэл, оюун ухаанаараа яс гүйцэтгэхийн тулд хүнд юу байх ёстой вэ? Тэд юун түрүүнд бүтээгдсэн зүйлд байх учиртай мөс чанартай байх ёстой. Энэ бол наад захын шаардлага юм. Үүнээс гадна тэд бас үнэнч байх ёстой. Хүний хувиар Бурханы даалгаврыг хүлээн авахын тулд үнэнч байх ёстой. Хүн Бурханд бүрмөсөн үнэнч байх ёстой бөгөөд хоёрдмол сэтгэлтэй, хариуцлагагүй байж болохгүй; өөрийн ашиг сонирхол, сэтгэл хөдлөлд үндэслэн үйлдэх нь буруу бөгөөд энэ нь үнэнч байгаа хэрэг биш. Үнэнч байна гэж юуг хэлдэг вэ? Үүргээ биелүүлж байхдаа ааш авир, орчин тойрон, хүмүүс, юмс, зүйлсийн нөлөөнд орж, тэдгээрт боогддоггүй гэсэн үг. ‘Би Бурханаас ийм даалгавар авлаа; Бурхан надад үүнийг өглөө. Энэ миний хийх учиртай зүйл. Иймээс би үүнийг өөрийн хэрэг гэж үзэн, сайн үр дүн гаргах бүхий л аргаар гүйцэтгэнэ, хамгийн гол нь Бурханыг сэтгэл хангалуун байлгах явдал’ гэж чи бодох ёстой. Чи ийм байдалтай байх үедээ дан ганц мөс чанартаа хянуулж байгаа юм биш, харин үнэнч байдал ч бас үүнд багтдаг. Хэрвээ чи бүтээмжтэй байж, үр дүнд хүрэхээр эрмэлзэлгүй зүгээр л хийж дуусгаад сэтгэл ханаж, ердөө бага зэрэг чармайлт гаргахад хангалттай гэж боддог бол энэ нь мөс чанарын стандарт төдий бөгөөд үнэнч байдал гэж тооцож болохгүй” (Үг. III Боть: Эцсийн өдрүүдийн Христийн яриа. Гуравдугаар хэсэг). Бурханы үгийг уншсаныхаа дараа би үүргээ яаж биелүүлэхээ ойлгосон. Энэ үүргийг надад даалгасан учраас хэн нэгний хяналтгүйгээр үүргээ сайн гүйцэтгэхийн тулд би чадах бүхнээ хийх ёстой байв. Бэрхшээл тулгарсан ч, ашиг сонирхол минь хөндөгдсөн ч, эсвэл зовох ёстой болсон ч би Бурханы шинжилтийг хүлээн авч, үүргээ сайн гүйцэтгэх ёстой байлаа. Сайн мэдээний ажил явагдаж байгаа цагт би чадах бүхнээ хийж, үүргээ өөрийн эрхэм зорилго гэж үзэх ёстой, харин няцаж, хариуцлагаас бултаж, сэтгэл санааныхаа байдлаас шалтгаалан аливааг хийж болохгүй. Тэгвэл би үүргээ биелүүлэх байлаа.

Дараа нь би цуглаанд оролцохгүй байсан шинээр итгэгчидтэй нөхөрлөхөөр явсан. Тэгээд “Хэрвээ та орой цуглаанд ирж чадахгүй бол өдрийн цагаар завтай үед чинь би ирээд тантай нөхөрлөе” гэж хэлсэн. Энэ нь шинээр итгэсэн зарим хүний сэтгэлийг хөдөлгөж, тэд цуглаанд ирэхийг хүслээ. Нэг орой би пастор болон тосгоныхонтой хамт цуглаан зохион байгуулаад, ингэж хэллээ: “Одоо Бурханы ажил дуусах гэж байгаа тул бид засгийн газрын хавчлагаас болоод Бурханы үгийг уншихаар цуглахаас айх ёсгүй. Айх юм бол Бурханы авралыг алдана. Одоо гамшиг нэмэгдэж байгаа, зөвхөн Төгс Хүчит Бурхан л биднийг аварч чадна. Бид Бурхан бүх зүйлийг захирдаг гэдэгт итгэж, Бурханд итгэлтэй байх ёстой, өмнөө байгаа хавчлагатай тулгараад ухарч няцаж болохгүй. Би танай тосгонд сайн мэдээ номлосон, хэрвээ тэд намайг олох юм бол баривчилна. Би бол зүгээр л залуухан бүсгүй, бас баривчлагдахаас айдаг, гэтэл би яагаад явахгүй байна вэ? Яагаад гэвэл, энэ нь миний хариуцлага. Та нар Бурханы хаанчлалын сайн мэдээг дөнгөж хүлээн аваад, эцэст нь Бурханы дуу хоолойг сонслоо. Ийм жаахан хавчлага ирэхэд та нар надаас явахыг хүссэн ч хэрвээ би өөрийгөө хамгаалахаар явж, та бүхнийг орхих юм бол үүргээ цалгардуулсан хэрэг болно.” Намайг үнэнч шударгаар ярьсны дараа пастор тосгоныхонд хандан “Одоогоос эхлээд бид түүнийг хамгаалах ёстой. Энэ тосгонд сайн мэдээ номлож байгааг нь хэнд ч битгий хэлээрэй. Хэн нэгэн асуух юм бол мэдэхгүй л гэж хэл” гэсэн. Пасторын хэлсэн үгийг сонсоод миний сэтгэл маш их хөдөллөө. Хэдийгээр пастор шашны олон үзэлтэй хэвээр байсан ч эрж хайхад бэлэн байсан учраас би түүний үзлийг хөндөн нөхөрлөж, ах, эгч нар Төгс Хүчит Бурханы зарим үгийг пастор луу явуулсан. Пастор анхааралтай сонсож, зарим үзэл нь шийдвэрлэгдсэн юм. Хожим нь пастор цуглаанд идэвхтэй ирж, тосгоныхонд хандан “Би та нарыг бүгдээрээ цуглаанд ирээсэй гэж хүсэж байна. Бид Бурханы эцсийн өдрүүдийн ажлыг хүлээн авч, хөл нийлүүлж, хоцрохгүй байх хэрэгтэй. Төгс Хүчит Бурхан бол эргэн ирсэн Эзэн Есүс мөн!” гэж хэлэв. Бурханд талархъя! Энэ туршлагын дараа би бүх зүйл Бурханы гарт байдгийг үнэхээр харсан. Урьд нь би бүх зүйл Бурханы гарт байдаг гэж зүгээр л хэлдэг байсан ч бүх зүйл үнэхээр Бурханы гарт байдгийг тэгэхэд үнэхээр туулж мэдэрсэн, хүмүүс Бурхантай чин сэтгэлээсээ хамтран ажиллаж байгаа цагт Бурхан тэднийг удирдана. Бурхантай байхад боломжгүй зүйл гэж үгүй.

Хэсэг хугацааны дараа гацааны захиргааны албан тушаалтнууд тосгонд ирж, пастор бид хоёрыг гацааны захиргаанд аваачлаа. Би сандарч, айж байсан ч бүх зүйл Бурханы гарт байдгийг санасан, нэгэнт Бурхан намайг ийм орчинтой тулгарахыг зөвшөөрсөн учраас би дуулгавартай байх ёстой. Замаар алхах зуураа би Бурханд чимээгүйхэн залбирч, надтай хамт байхыг Бурханаас гуйж, Бурханы энэ үгийг бодсон: “Сатан хэчнээн ‘хүчирхэг’ ч бай, хэчнээн давлиун, амбицтай ч бай, хэчнээн их хор хохирол учруулах чадалтай ч бай, хүнийг ялзруулж, урхидах арга барил нь хэчнээн ч өргөн хүрээтэй бай, хүнийг айлган сүрдүүлэх заль мэх, явуулга нь хэчнээн ч ухаалаг бай, оршин тогтнодог хэлбэр нь хэчнээн ч хувирамтгай бай хамаагүй, тэр хэзээ ч ямар нэгэн амьд зүйлийг бүтээж чадаагүй, хэзээ ч бүх зүйлийн оршин тогтнолын хууль, дүрмийг тогтоож чадаагүй, бас амьтай, амьгүй аливаа эд юмыг хэзээ ч удирдаж, захирч чадаагүй юм. Орчлон ертөнц, өргөн уудам газар нутаг даяар, түүнээс төрж, түүнээс болж оршин тогтнодог нэг ч хүн, нэг ч эд юм байхгүй; түүнд захируулж, удирдуулдаг нэг ч хүн, нэг ч юм байхгүй. Харин ч эсрэгээрээ, тэр Бурханы эрх мэдэл дор амьдрах ёстойгоор барахгүй Бурханы бүх тушаал, захирамжийг дуулгавартай дагах ёстой. Бурханы зөвшөөрөлгүйгээр газар дээрх дусал ус юм уу элсний ширхэгт хүрэх ч Сатанд хэцүү; Бурханы зөвшөөрөлгүйгээр Бурханы бүтээсэн хүн төрөлхтөн байтугай газар дээрх шоргоолжийг ч хөдөлгөх эрх чөлөө Сатанд байхгүй” (Үг. II Боть: Бурханыг мэдэх тухай. Цор ганц Бурхан Өөрөө I). Бурханы үгийг бодоод би тайвширч, тийм ч их айгаагүй, бүх зүйл Бурханы гарт байгаа гэдэгт итгэсэн.

Гацааны захиргаан дээр пастор, бид хоёрыг байцаалтын нэг өрөөнд хорив. Тухайн үед пасторын толгой хүчтэй өвдөж, ямар ч хүч чадалгүй болж, хөл гар нь чичирч, өвдөж шаналан, тэндээ үхэх вий гэж санаа зовж байлаа. Би пастортой нөхөрлөж, “Энэ орчин бол Бурханыг үнэхээр дагадаг эсэхийг маань харах гэсэн бидэнд зориулсан сорилт. Бүх зүйл Бурханы гарт байдаг, Бурханы зөвшөөрөлгүйгээр Сатан бидэнд юу ч хийхгүй учраас бид итгэлтэй байх ёстой” гэсэн. Намайг нөхөрлөсний дараа пасторын сэтгэл хөдлөн уйлж, “Бурханд талархъя! Бүх зүйл Бурханы гарт байдаг, Бурхан бидэнтэй хамт байгаа учраас би үхлээс айж болохгүй” гэлээ. Дараа нь пастор надад “Хэрвээ тэд биднийг байцаах юм бол би чамайг миний охин, ажилд минь туслахаар энд ирсэн юм гэж хэлнэ” гэсэн. Ингээд пастор бид хоёр энэ орчныг туулах итгэлтэй болж, эцэст нь гацааны захирагч намайг болон пасторыг 300 юаниар торгоод явууллаа.

Энэ баривчилгааг даван туулсныхаа дараа би Бурханы төгс хүчит дээд эрхийг болон хүмүүсийн зүрх сэтгэл, сүнс бүгд Бурханы гарт байдгийг харсан. Сайн мэдээг номлох зам хүнд бэрх, аюултай хэдий ч энэ хугацаанд би бага зэрэг төлөвшиж, урьд нь хавчигдах үедээ идэвхгүй болдог байсан ч одоо аюултай тулгарах үедээ идэвх санаачилгатайгаар хариуцлага үүрч чаддаг болсон. Энэ өөрчлөлт, энэхүү эрхэм нандин олз бол өөр арга замаар хүлээн авч чадахааргүй байсан зүйлс юм. Бурханд талархъя!